INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6

Sygnatura
IBPB-1-3/4510-673/16-1/APO
Data
2016.08.24
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.
Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22
kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa
podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w
imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we
wniosku z 30 maja 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 15 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji
przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in.
w zakresie ustalenia, czy koszty wynajmu mieszkania i opłaty za media, ponoszone na rzecz
konsultantów zatrudnionych w innych spółkach korporacji, wykonujących pracę na rzecz
Spółki, będą stanowić podatkowy koszt uzyskania przychodu (pytanie oznaczone nr 1) – jest
prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 lipca 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa
podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie
ustalenia, czy koszty wynajmu mieszkania i opłaty za media, ponoszone na rzecz konsultantów
zatrudnionych w innych spółkach korporacji, wykonujących pracę na rzecz Spółki, będą
stanowić podatkowy koszt uzyskania przychodu.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest zarejestrowaną w Polsce spółką z ograniczoną odpowiedzialnością
(dalej: „Spółka”), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka realizuje
sprzedaż przede wszystkim z zakresu projektowania i wdrażania przedsięwzięć inżynieryjnych,
budowlanych, nadzorów menadżerskich itp. Ze względu na powiązania kapitałowe, Spółka jest
częścią dużej międzynarodowej korporacji, zajmującej się realizacją tego samego typu
przedsięwzięć na całym świecie. Na chwilę obecną Spółka zatrudnia na umowach o pracę
kilkaset osób - specjalistów z różnych dziedzin. Niemniej zdarza się, że przy realizacji części
zadań dla danego przedsięwzięcia, Spółka musi korzystać z pomocy fachowców zatrudnionych
w innych spółkach korporacji do której należy, nie tylko z krajów europejskich. Na podstawie
ustaleń Spółki i regulacji wewnątrz grupy kapitałowej, za konkretną pracę wykonaną przez
„zewnętrznego” fachowca, Wnioskodawca jest obciążany przez spółkę, w której fachowiec ten
jest zatrudniony. To obciążenie Spółka wykazuje jako koszt uzyskania przychodu związany z
realizacją danego przedsięwzięcia, przy którym ten fachowiec pracował. Oczywiście, realizacja
tego przedsięwzięcia generuje dla Spółki przychód podatkowy.
Zatrudnienie takiego konsultanta jest warunkiem należytego wykonania zlecanych prac, ze
względu na niezbędną wiedzę i doświadczenia w specjalistycznych dziedzinach, które posiada.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
Spółka często musi spełnić dodatkowe warunki, aby sam konsultant i jego macierzysta spółka
zgodzili się na podjęcie pracy przy przedsięwzięciu, realizowanym przez Spółkę.
Przykładowo, te warunki to:
1.
2.
3.
4.
wynajem mieszkania i opłaty za media,
wynajem samochodu i koszty obsługi tego samochodu,
koszty podróży służbowych,
finansowanie przez firmę, kilkukrotnie w ciągu roku, przejazdów do miejsca
zamieszkania,
5. opłata za szkołę dzieci,
6. zapłata zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.
Spółka zaznacza, że fachowcy z tytułu otrzymywanych świadczeń rozliczają się w Polsce jako
podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy koszty wynajmu mieszkania i opłaty za media będą podatkowym kosztem uzyskania
przychodu dla Spółki? (pytanie oznaczone nr 1)
Zdaniem Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania
przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Chcąc zatrudnić
zagranicznego fachowca, w porozumieniu z jego macierzystą spółką, Wnioskodawca
zobowiązuje się do spełnienia określonych warunków, m.in. do wynajęcia mieszkania i
opłacenia mediów. Wynajem mieszkania jest uzasadniony ekonomicznie. Cena wynajmu
mieszkania jest najczęściej znacznie niższa niż koszty usług hotelowych, jakie Spółka musiałaby
ponieść w celu zapewnienia noclegu. Praca wykonywana przez fachowca jest Spółce
niezbędna do osiągnięcia przychodu z realizacji konkretnego przedsięwzięcia, dlatego Spółka
uważa, że koszty powyższe będą stanowić koszty uzyskania przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny
prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 i 16
ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014
r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem
kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu,
każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie
w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa
wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub
wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy
natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a
powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla
kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony.
Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem,
a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek
przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt
uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:






został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty
z zasobów majątkowych podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi
w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może
mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie
uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy
pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania
przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich
uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w
postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest,
czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego
efektu.
Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione
wydatki, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie
przychodów, bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem
wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.
Należy mieć na uwadze, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść
z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest
wykazanie związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiąganymi
przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość
osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt
uzyskania przychodu. Jeśli podatnik nie wykaże ww. związku lub nie przedstawi rzeczowych
argumentów, wskazujących na celowość poniesienia wydatków z punktu widzenia zachowania
lub zabezpieczenia źródła przychodów, to wydatki te nie mogą zostać uznane za koszty
uzyskania przychodów.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest
zarejestrowaną w Polsce spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności
Spółki jest sprzedaż z zakresu projektowania i wdrażania przedsięwzięć inżynieryjnych,
budowlanych, nadzorów menadżerskich itp. Spółka jest częścią dużej międzynarodowej
korporacji, zajmującej się realizacją tego samego typu przedsięwzięć na całym świecie. Zdarza
się, że przy realizacji części zadań dla danego przedsięwzięcia, Spółka musi korzystać z pomocy
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
fachowców (konsultantów), zatrudnionych w innych spółkach korporacji do której należy, nie
tylko z krajów europejskich. Na podstawie ustaleń Spółki i regulacji wewnątrz grupy
kapitałowej, za konkretną pracę wykonaną przez „zewnętrznego” fachowca, Wnioskodawca
jest obciążany przez spółkę, w której fachowiec ten jest zatrudniony. Zdaniem Wnioskodawcy,
zatrudnienie konsultantów jest niezbędne do osiągnięcia przychodów z realizacji konkretnego
przedsięwzięcia, bowiem wiedza i doświadczenie w specjalistycznych dziedzinach, jakimi
dysponują konsultanci, są warunkiem należytego wykonania zleconych prac. Zatrudnienie
konsultantów wymaga jednak od Wnioskodawcy spełnienia dodatkowych warunków, m.in.
poniesienia kosztów wynajęcia mieszkania i opłacenia mediów. Jak podkreśla Wnioskodawca,
planowany wynajem mieszkania jest uzasadniony ekonomicznie, bowiem cena wynajmu
mieszkania jest najczęściej znacznie niższa niż koszty usług hotelowych, jakie Spółka musiałaby
ponieść w celu zapewnienia noclegu konsultantom.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa
podatkowego stwierdzić należy, że koszty wynajmu mieszkania i opłaty za media, ponoszone
przez Spółkę na rzecz konsultantów zatrudnionych w innych spółkach korporacji, a
świadczących pracę przy realizacji konkretnych przedsięwzięć na rzecz Wnioskodawcy na
podstawie dokonanych ustaleń i regulacji wewnątrz grupy kapitałowej, mogą stanowić dla
Spółki koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop. Świadczenie pracy
przez konsultantów wymaga od Wnioskodawcy poniesienia ww. kosztów i stanowi
równocześnie warunek należytej realizacji zleconych przedsięwzięć, co w konsekwencji ma
zapewnić Spółce uzyskanie przychodów.
Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.
Należy ponadto zauważyć, że jednoznaczne przesądzenie o charakterze wskazanych kosztów
może nastąpić w wyniku postępowania dowodowego. Tut. Organ nie jest uprawniony do
dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie
interpretacji indywidualnej. Organ jest bowiem związany wyłącznie opisem stanu
faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowiskiem przedstawionym przez Wnioskodawcę. Z
tego też względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni art. 15 ust. 1 updop i
wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-6 zostały wydane
odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa
podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na
piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący
dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52
§ 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
– t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art.
47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie,
w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa
podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie
naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny
co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany
zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są
przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro
Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/