D - Sąd Okręgowy w Rzeszowie

Sygn. akt VI Ga 109/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 maja 2015 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki
Sędziowie: SO Renata Bober
SO Anna Walus-Rząsa ( spr.)
Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Kamuda
po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. w Rzeszowie
na rozprawie
sprawy z powództwa: (...) Spółki z o.o. w Ś.
przeciwko : T. w W.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda co do pkt III i IV wyroku Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia
7 stycznia 2015 r., sygn. akt V GC 1335/14
I. oddala apelację,
II. zasądza od powoda (...) Spółki z o.o. w Ś. na rzecz pozwanego T. w W. kwotę 90 zł ( dziewięćdziesiąt złotych)
tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
Sygn. akt VI Ga 109/15
UZASADNIENIE
wyroku z dnia 21 maja 2015r.
Powód (...) Sp. z o.o. w Ś. wniósł trzy pozwy o zapłatę od pozwanego T.w W.:
- kwoty 6.076,86 zł z ustawowymi odsetkami od 14.03.2014 r. W uzasadnieniu wskazał, iż wynajął samochód zastępczy
R. (...) (klasa D) poszkodowanemu w wypadku z dnia 24.01.2014 r. na okres 29.01.-24.02.2014 r. Poszkodowany
przeniósł na podstawie cesji wierzytelność na rzecz powoda. Pojazd zastępczy był niezbędny dla poszkodowanego.
Powód wystawił fakturę na usługę najmu z terminem płatności 13.03.2014 r. , a czas trwania najmu wynikał z okresu,
na jaki poszkodowany został pozbawiony możliwości używania samochodu w czasie jego naprawy. Pozwany uznał
roszczenie w kwocie 319,14 zł.
- kwoty 1.200,00 zł z ustawowymi odsetkami od 30.04.2014 r. W uzasadnieniu wskazał, iż wynajął samochód
zastępczy V. (...) (klasa C) poszkodowanemu w wypadku z dnia 29.03.2014 r. na okres 31.03.2014 r. – 11.04.2014 r.
w ramach działalności gospodarczej pozwanego. Poszkodowany przeniósł na podstawie cesji wierzytelność na rzecz
powoda. Pojazd zastępczy był niezbędny dla poszkodowanego. Powód wystawił fakturę na usługę najmu z terminem
płatności 29.04.2014 r., a czas trwania najmu wynikał z okresu, na jaki poszkodowany został pozbawiony możliwości
używania samochodu w czasie jego naprawy. Pozwany uznał za zasadny najem na okres 3 dni , w tym 2 dni na czas
naprawy.
- kwoty 1.293,60 zł z ustawowymi odsetkami od 29.05.2014 r. W uzasadnieniu wskazał, iż wynajął samochód
zastępczy P. (...) (klasa C) poszkodowanemu w wypadku z dnia 23.04.2014 r. na okres 29.04.2014 r. – 13.05.2014
r. Poszkodowany przeniósł na podstawie cesji wierzytelność na rzecz powoda. Pojazd zastępczy był niezbędny dla
poszkodowanego. Powód wystawił fakturę na usługę najmu z terminem płatności 28.05.2014 r., a czas trwania najmu
wynikał z okresu, na jaki poszkodowany został pozbawiony możliwości używania samochodu w czasie jego naprawy.
W sprzeciwach od nakazu zapłaty pozwany podniósł kolejno:
- co do kwoty 6.076,86 zł , że wypłacił odszkodowanie do wysokości 1346 zł i zweryfikował jako zasadny najem na okres
2 dni, gdyż samochód nadawał się do jazdy. Ponadto poszkodowany przyczynił się do zwiększenia rozmiarów szkody
bowiem mimo wskazania przez pozwanego możliwości wynajmu w firmie (...) za cenę 159,57 zł brutto poszkodowany
wynajął samochód u powoda za wyższą stawkę, zatem pozwany zweryfikował stawkę do kwoty 159,57 zł brutto;
- co do kwoty 1.200 zł , że wypłacił odszkodowanie do wysokości 3.228,25 zł i zweryfikował jako zasadny najem na
okres 3 dni, w tym 2 dni naprawy, bo samochód nadawał się do jazdy;
- co do kwoty 1.293,60 zł , że wypłacił odszkodowanie do wysokości 3680 zł i zweryfikował jako zasadny najem na okres
2 dni, gdyż samochód nadawał się do jazdy. Ponadto poszkodowany przyczynił się do zwiększenia rozmiarów szkody
bowiem mimo wskazania przez pozwanego możliwości wynajmu w firmie (...) za cenę 129 zł brutto poszkodowany
wynajął samochód u powoda za wyższą stawkę, zatem pozwany zweryfikował stawkę do kwoty 129 zł netto.
W odpowiedziach na sprzeciwy powód podtrzymał swe stanowisko, przy czym w sprawie o zapłatę 1.200 zł wskazał,
że pojazd nie nadawał się do jazdy, został odholowany do warsztatu w niedzielę, a poruszanie się nim stanowiło
zagrożenie dla ruchu.
Sąd Rejonowy ustalił, iż poza sporem było, że w dniu 18.10.2013 r. pozwany zapłacił na rzecz powoda kwotę 3.228,75
zł na poczet odszkodowania dochodzonego w 1. sprawie V GNc 4812/13. W sprawie V GNc 4819/13 pozwany decyzją
dnia 19.09.2013 r. zapłacił powodowi kwotę 1.217,70 zł tytułem części należności z tytułu kosztów najmu. W sprawie
V GNc 4822/13 pozwany zapłacił powodowi kwotę 836,40 zł tytułem części należności z tytułu kosztów najmu. Poza
sporem była potrzeba korzystania przez poszkodowanych z pojazdów zastępczych na okres objęty umowami najmu.
Wyrokiem z dnia 7 stycznia 2015r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy w sprawie o zapłatę 6.076,86
zł oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.217 zł tytułem kosztów procesu.
W sprawie o zapłatę kwoty 1.200 zł Sąd Rejonowy w Rzeszowie oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz
pozwanego kwotę 197 zł tytułem kosztów procesu.
W sprawie o zapłatę kwoty 1.293,60 zł Sąd Rejonowy w Rzeszowie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę
1.293,60 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania.
Z ustaleń Sąd Rejonowego wynika, że w sprawie o zapłatę kwoty 6.076,86 zł , iż kolizja miała miejsce 24.01.2014r.,
zaś wynajem pojazdu nastąpił w okresie 29.01.- 24.02.2014r. ( 26 dób ).Wg wyceny szkody usunięcie uszkodzeń
w pojeździe winno wynosić 39 j.c. , tj. 3,9 rbh. Powód wystawił fakturę na kwotę 6.396 zł brutto, tj. zastosował
stawkę 246 zł brutto na 1 dobę wynajmu, z czego pozwany zapłacił kwotę 319.14 zł. Pozostałą kwotę dochodził
powód w pozwie (okoliczność bezsporna). W dniu 3.02.2014r. pozwany pisemnie poinformował poszkodowanego o
możliwości wynajmu pojazdu zstępczego w firmie (...), podając stawkę wynajmu w tej firmie 159,57 zł oraz kontakt
do wynajmującej firmy, zaś w razie, gdyby czas technologiczny i niezbędny najmu wynosił dłużej, niż 2 dni, poprosił
o kontakt telefoniczny z pozwanym. Pojazd przyjęto do naprawy w dniu 29.01.14r. i w tym dniu serwis otrzymał
kalkulację naprawy od pozwanego. W dniu 2.02. serwis wysłał do pozwanego poprawioną kalkulację naprawy, a
otrzymał ją zatwierdzoną w dniu 17.02. Naprawę zakończył w dniu 24.02. i wydał wówczas pojazd poszkodowanemu.
W sprawie o zapłatę powyższej kwoty Sąd Rejonowy uznał, że zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu art.. 6 kc w
zw. z art. 361 kc poszkodowany, w tym wypadku nabywca prawa do odszkodowania w drodze cesji wierzytelności
z tego tytułu, tj. powód winien był wykazać w ramach tzw. adekwatnego związku przyczynowego, że najem pojazdu
był konieczny i celowy przez okres, na który wynajął pojazd zastępczy. Tego dowodu powód nie przeprowadził.
Skoro bowiem pozwany zarzucił, iż pojazd nadawał się do jazdy i poszkodowany mógł nim się poruszać mimo
wskazanych przez pozwanego w sprzeciwie, jako niesporne między stronami, uszkodzeń (powód tym twierdzeniom
nie zaprzeczył), to powód winien w ramach tego adekwatnego związku przyczynowego twierdzić i udowodnić, że zakres
uszkodzeń był taki, że nie pozwalał na jazdę bezpieczną, a w konsekwencji poszkodowany musiał wynająć pojazd
nie tylko na okres naprawy, ale już nawet od momentu kolizji. Tymczasem już sam dokument: historia naprawy
wskazuje, iż wynajęcie nastąpiło po 5-ciu dniach od kolizji, co uwiarygodnia zarzut pozwanego o tym, że pojazd
nadawał się do jazdy mimo jego uszkodzeń. Sąd nie dysponował wiedzą specjalną, czy wskazane w postępowaniu
likwidacyjnym uszkodzenia wykluczały ten pojazd z użytkowania. Powód nie zgłosił na tę okoliczność żadnych
dowodów. W konsekwencji Sąd uznał, iż w adekwatnym związku przyczynowym pozostają tylko 2 dni najmu jako tzw.
technologiczny czas naprawy, związany z przyjęciem samochodu do warsztatu, jego 4-godzinną naprawą i wydaniem
go po naprawie poszkodowanemu. Czynność oddania i zdania pojazdu, łącznie z czasem naprawy winny, zdaniem
Sądu, ograniczyć się do 2 dób. Powód nie zgłosił przy tym konkretnych okoliczności sprawy, uzasadniających i
usprawiedliwiających okres pozostawania pojazdu w serwisie dłużej, niż 2 doby. Nie jest wystarczającym twierdzenie,
iż uzasadniony okres najmu wynika z okresu pozostawania pojazdu w serwisie, bowiem takie rozumowanie
prowadziłoby do sytuacji patologicznych, gdzie ubezpieczyciel ponosiłby odpowiedzialność nieograniczoną, zależną
li tylko od okresu pozostawania pojazdu w serwisie, bez znaczenia, czy serwis ten w danym okresie podejmowałby
niezbędne, celowe czynności związane z naprawą. W tej sprawie, niezależnie jednak od rzeczywistego przebiegu
procesu likwidacji szkody, skoro pojazd nadawał się do jazdy, nieekonomiczne, a wiec nieadekwatne było oddawanie
pojazdu uszkodzonego do serwisu po to tylko, by ten trzymał pojazd nadający się do jazdy w oczekiwaniu na kosztorys ,
czy części. Poszkodowany winien był oddać pojazd, a co za tym idzie wynająć pojazd zastępczy, li tylko na okres
2 dni związanych stricte z naprawą uszkodzeń oraz czasem zdania i zwrotu pojazdu. Skoro zatem poszkodowany,
działając racjonalnie, winien był oddać pojazd do serwisu najwcześniej w dniu 17.02.14r., to dysponując w tym dniu
pismem od pozwanego odnośnie możliwości wynajmu w innej firmie za kwotę 159,57 zł /1 dobę , winien był z tej
oferty skorzystać, by nie powiększać rozmiaru szkody. Natomiast brak w sprawie było twierdzeń powoda zgodnie
z rozkładem ciężaru dowodu oraz dowodów, dlaczego mimo oferty pozwanego, poszkodowany zdecydował się na
inną , droższą firmę. Zatem wynajęcie pojazdu za stawkę ponad kwotę przekraczającą dostępną dla poszkodowanego
159,57 zł nie pozostawało w adekwatnym związku przyczynowym jako niecelowe i nieekonomiczne koszty wynajmu.
Innymi słowy poszkodowany miał prawo wyboru innej oferty, droższej, ale koszty najmu poniesione z tego tytułu
ponad kwotę proponowaną przez innego wynajmującego , z którego oferty bez żadnego powodu poszkodowany nie
skorzystał, winien poszkodowany ponieść we własnym zakresie z tytułu czynszu najmu z umowy najmu. Z tych
względów powództwo należało oddalić, a o kosztach sąd orzekł na podstawie art.108 i 98 § 1 i 3 kpc.
Sąd Rejonowy w sprawie o zapłatę kwoty 1.200 zł ustalił, że stawka najmu netto zastosowana przez powoda 150 zł /1
dobę została uznana przez pozwanego w całości. Sporny był tylko okres najmu: powód dochodził odszkodowania za 11
dób najmu, pozwany przyjął 3 doby najmu jako zasadny i celowy okres, przy zarzucie analogicznym, jak w poprzedniej
sprawie , że pojazd nadawał się do jazdy. Poza sporem było, iż pozwany uznając te 3 doby, wypłacił powodowi kwotę
450 zł, zaś powód w procesie tym ograniczył się do gołosłownego twierdzenia, że pojazd nie nadawał się do jazdy, lecz
tego twierdzenia nie udowodnił w żaden sposób mimo ciążącego na nim obowiązku z art. 6 kc. Twierdzenia pozwanego
o uszkodzeniu zderzaka przedniego z lewej strony nie zostały przez powoda zaprzeczone ( art. 230 kpc ), zatem można
by postawić tezę wg doświadczenia życiowego, że nie były to uszkodzenia wyłączające z zasady pojazd z ruchu. Zatem
przy analogicznej argumentacji, jak w poprzedniej sprawie, nie wnikając w treść dokumentu prywatnego w postaci
historii naprawy i celowości oraz koniecznego czasu trwania poszczególnych czynności składających się na proces
likwidacji szkody, powództwo Sąd Rejonowy oddalił z argumentacją prawną jak w poprzedniej sprawie. O kosztach
sąd orzekł analogicznie, jak w poprzedniej sprawie, tj. wg odpowiedzialności za wynik procesu.
Sąd Rejonowy w sprawie o zapłatę kwoty 1.294 zł ustalił, że poza sporem było, iż pozwany w postępowaniu
likwidacyjnym przyjął stawkę tzw. średnią rynkową 129 zł brutto, tj. taką wg której wynajmowała pojazdy zastępcze
firma (...). Zarzucił w sprzeciwie bowiem, iż stawka powoda 221,40 zł brutto nie odpowiadała średniej stawce
rynkowej. Bez znaczenia jednak w sprawie był ten zarzut, bowiem poszkodowany nie musiał poszukiwać tańszych
ofert. Ważne, by stawka najmu wynajętego pojazdu mieściła się w przedziale stawek innych wynajmujących , nie
przekraczając ich rażąco. Takiego zarzutu pozwany nie podniósł, zatem Sąd przyjął stawkę powoda jako adekwatną ,
tzn. mieszczącą się w kosztach celowych i niezbędnych najmu pojazdu zastępczego. Przy czym fakt, iż pozwany w
toku postępowania likwidacyjnego był informowany przez pozwanego, iż może wynająć pojazd za kwotę 129 zł brutto,
był bez znaczenia dla oceny prawnej tej sprawy, bowiem poszkodowany pismo z daty 28.04. odebrał już po zawarciu
umowy najmu pojazdu. Zatem w tych okolicznościach sprawy zarzut pozwanego odnośnie zastosowania stawki ponad
średnią nie wywołał żadnych skutków prawnych również i z tego względu, że „obcinanie” na tej podstawie stawki
poszkodowanego do tzw. „średniej stawki”, bez zarzutu postawionego przez pozwanego, iż stawka ta odbiegała rażąco
od innych stawek stosowanych na rynku lokalnym, byłoby nieuprawnione jako nie rekompensujące w pełni szkody.
Sąd oddalił powództwo w zakresie początkowej daty dochodzenia odsetek, przyjmując ustawowy termin wypłaty
odszkodowania przez ubezpieczyciela: 30 dni liczony od dnia 27.05.2014 r. ( jako data otrzymania przez pozwanego
wezwania do zapłaty). Termin płatności przypadł zatem na 26.06.14 r.. Tym samym odsetki ustawowe Sąd zasądził
na podstawie art. 481 kc od dnia następnego i ponad ten okres powództwo oddalił. Sąd uznał za zasadną kwotę
odszkodowania dochodzoną pozwem z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego jako mieszczącą się w ramach
adekwatnego związku przyczynowego określonego w art. 361 § 1 kc i art. 363 § 1 i 2 kc.
O kosztach Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 108 w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc, przyznając je w całości stronie
powodowej z tytułu opłaty od pozwu oraz kosztów zastępstwa procesowego, jako stronie wygrywającej proces.
Apelację od powyższego wyroku wniósł powód i zaskarżając wyrok w części, co do pkt III i IV wyroku zarzucił:
1. naruszenie przepisów postępowania, co miało wpływ na treść orzeczenia, w szczególności art. 233 kpc poprzez
dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, sprzeczną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego
pomijającą dowód z arkusza naprawy pojazdu, który ukazuje faktyczne czynności naprawcze pojazdu uszkodzonego,
a przyjęcie, iż uszkodzenie zderzaka nie wyłączyło pojazdu z ruchu drogowego,
2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, co miało wpływ na treść orzeczenia, poprzez
przyjęcie przez Sąd I instancji, iż:
- powód nie wykazał zasadności wynajmu pojazdu zastępczego na okres powyżej 3 dni, tymczasem jak wynika z
dokumentu :historia naprawy pojazdu – czas trwania naprawy wyniósł 11 dni,
- uzasadniony czas naprawy pojazdu, zgodnie ze stanowiskiem (...) trwał 3 doby, tymczasem czas ten uwzględnia
jedynie czas technologicznej naprawy oraz czas na wydanie i odbiór pojazdu, a zgodnie z orzecznictwem należy
uwzględnić rzeczywisty czas naprawy pojazdu, na który składa się: przyjęcie pojazdu do naprawy, wykonanie
czynności przednaprawczych, dokonanie oględzin pojazdu, czas technologicznej naprawy wynikający z czysto
teoretycznej kalkulacji naprawy, czas potrzebny na dobranie odpowiedniego rodzaju i koloru lakieru, wysuszenie
szpachli, podkładu lakierniczego, właściwego lakieru, czas na zmianę stanowiska pracy oraz czas oczekiwania
pomiędzy poszczególnymi czynnościami naprawczymi, czas przekazania pojazdu właścicielowi oraz przypadające
dwie wolne od pracy – w sumie 11 dni,
- uszkodzenie zderzaka przedniego nie wyłączało pojazdu z ruchu drogowego.
Apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji
do ponownego rozpoznania.
W szczególności powód zarzucił, że zgodnie z historią naprawy pojazdu samochód należący do poszkodowanego
został przyjęty do naprawy 30.03.2014 r. tj. w niedzielę. Uszkodzony pojazd nie nadawał się do jazdy, został
odholowany do serwisu, a więc poruszanie się nim powodowałoby zagrożenie w ruchu drogowym. Szkoda do T.została
zgłoszona 31.03.2014 r. i ubezpieczyciel dopiero następnego dnia dokonał oględzin pojazdu. Pojazd następnie był
demontowany – co ujawniło faktyczne uszkodzenia. Dnia 3.04.2014 r. ubezpieczyciel zaakceptował przedstawioną
dodatkową kalkulację, co pozwoliło na zamówienie w tym samym dniu części zamiennych. Części zostały dostarczone
7.04.2014 r., co pozwoliło na rozpoczęcie naprawy, która zakończyła się 11.04.2014 r. Powód zarzucił, że Sąd
Rejonowy nie uwzględnił rzeczywistego czasu naprawy pojazdu, na których składa się przyjęcie pojazdu do naprawy,
wykonanie czynności przednaprawczych, czas technologiczny naprawy, czas potrzebny na dobranie odpowiedniego
lakieru, czas na oczekiwanie pomiędzy poszczególnymi czynnościami naprawczymi oraz czas przekazania pojazdu
właścicielowi. Nie zasługiwało również na aprobatę,zdaniem skarżącego, stwierdzenie Sądu, że uszkodzenie zderzaka
nie wyłączało pojazdu z ruchu drogowego. Tego rodzaju uszkodzenie, zdaniem powoda, powodowało wyłączenie
pojazdu z możliwości poruszania się nim po drodze, gdyż zagrażało to bezpieczeństwu pozostałych użytkowników.
Strona pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja strony powodowej dotyczy pkt III i IV wyroku tj. oddalenia powództwa w zakresie kwoty 1.200,- zł oraz co
do kosztów postępowania zasądzonych od powoda na rzecz pozwanego w tej sprawie.
Apelacja strony powodowej jest nieuzasadniona. Podniesione w niej zarzuty nie dały podstaw do zmiany bądź
uchylenia zaskarżonego wyroku.
Sąd Okręgowy jako sąd merytoryczny, w granicach wniesionej apelacji, co wynika z dyspozycji art. 378 § 1 kpc rozważa
na nowo zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym dokonuje jego samodzielnej oceny prawnej.
Powyższa analiza pozwala stwierdzić, że stanowisko Sądu II instancji, zarówno w zakresie oceny materiału
dowodowego, ustaleń faktycznych oraz ich oceny prawnej w całości pokrywa się z argumentacją zawartą w
uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Wywody zaprezentowane w apelacji, w tym podniesione zarzuty, w których
skarżący ograniczył się do przedstawienia swojej oceny materiału dowodowego, z której jego zdaniem wynikają
wnioski odmienne od wyprowadzonych przez Sąd Rejonowy, nie mogły stanowić wystarczającej podstawy do
weryfikacji orzeczenia Sądu I instancji w postulowanym przez apelującego kierunku. Zwłaszcza, że Sąd ten,
przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób wyczerpujący, a zebrany w sprawie materiał dowodowy poddał
wszechstronnej i logicznej ocenie. Skoro zaś Sąd Rejonowy uczynił w niniejszej sprawie prawidłowe ustalenia
faktyczne, to Sąd Okręgowy je w pełni podziela i przyjmuje za własne.
W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zarzucił, że pojazd, w którego miejsce poszkodowany wynajął pojazd
zastępczy miał uszkodzony tylko zderzak przedni z lewej strony, a zatem poszkodowany mógł bez problemu poruszać
się tym autem.
Zatem biorąc powyższe pod uwagę czas technologicznej naprawy powinien wynieść 2 dni oraz 1 dzień na wydanie
pojazdu z warsztatu.
W odpowiedzi na powyższe zarzuty powód podniósł, że pojazd nie nadawał się do ruchu, został odholowany do serwisu
– co wskazuje, że poruszanie się nim stanowiło zagrożenie w ruchu drogowym.
Na potwierdzenie powyższego powód jednak nie wskazał żadnych dowodów.
Zasadnie więc uznał Sąd Rejonowy, nie dysponując w tym zakresie wiedzą specjalną, że charakter uszkodzenia
( uszkodzenie zderzaka przedniego z lewej strony ) według doświadczenia życiowego wskazuje, iż nie było to
uszkodzenie wyłączające pojazd z ruchu. Dopiero więc ustalenie, czy pojazd nadawał się do ruchu, czy też nie
pozwoliłoby ocenić czy czynności dokonane w warsztacie, szczegółowo wymienione w apelacji, wynikające z historii
naprawy pojazdu, były celowe i niezbędne do wykonania naprawy, a tym samym na ocenę czy okres najmu pojazdu
zastępczego podany przez powoda pozostawał w adekwatnym związku przyczynowym z zaistniałym zdarzeniem.
Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda jako bezzasadną na podstawie art. 385 kpc.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu na podstawie art. 98 w zw. z art. 108 § 1 kpc.