Mateusz Knop

Mateusz Knop
Śląski Uniwersytet Medyczny
[email protected]
Przeznaczyniowe zamykanie ubytków międzyprzedsionkowych typu drugiego u dzieci
poniżej 3 roku życia
Pierwotny planowany temat mojego przewodu doktorskiego pt. „Przezcewnikowe zamykanie
komunikacji międzyprzedsionkowych – ocena kliniczna różnych implantów wykonanych
z nitinolowego splotu" został zmodyfikowany. Obecnie planowany temat przewodu
doktorskiego brzmi „Przeznaczyniowe zamykanie ubytków międzyprzedsionkowych typu
drugiego u dzieci poniżej 3 roku życia”. Zmodyfikowany projekt pokrywa się tematycznie
z wcześniejszym projektem. Swoim zakresem obejmuje jednak bardziej homogenną grupę
pacjentów tj. dzieci poniżej 3 roku życia z wrodzoną wadą serca pod postacią ubytku
przegrody międzyprzedsionkowej typu drugiego (ASD II).
Obecny temat dotyczy tej samej metody leczenia tj. przezcewnikowego zamykania ASD II za
pomocą implantów wykonanych z nitinolowego splotu, ale skupia się wyłącznie na leczeniu
małych dzieci. Zawężenie obszaru prowadzonych badań do bardziej homogennej grupy
pacjentów pozwoli wpłynąć na jakość wyciąganych wniosków. Dotyczy to zmiany
obowiązującej strategii leczenia i może wpłynąć w odległym okresie obserwacji na lepszy
rozwój tych dzieci oraz ich mniejszą chorobowość.
Przezskórne zamykanie ubytków ASD II według powszechnie przyjętych reguł zalecane jest
u dzieci w wieku powyżej 4 roku życia. Celem przeprowadzonych badań jest ustalenie czy
zamykanie przeznaczyniowe ASD II u dzieci młodszych (poniżej 3 roku życia) za pomocą
metod kardiologii interwencyjnej przynosi korzystne efekty kliniczne (w odniesieniu do
hemodynamiki, rozwoju dziecka i innych danych klinicznych). Hipotezą badawczą jest więc
założenie, że przeznaczyniowe zamykanie istotnych ubytków międzyprzedsionkowych typu
drugiego powinno być przeprowadzane we wcześniejszym okresie życia.
Do tej pory retrospektywnie przeanalizowano materiał 134 pacjentów hospitalizowanych
w Oddziale Wrodzonych Wad Serca i Kardiologii Dziecięcej Śląskiego Centrum Chorób
Serca w Zabrzu, u których zamykano przezcewnikowo ASD II. Jest to
jedna z
najliczniejszych na świecie seria pacjentów leczonych w ten sposób w jednym ośrodku. W
sumie materiał
będzie obejmować ok. 150 pacjentów poniżej 3 roku życia poddanych
przeznaczyniowemu zamknięciu ASD II. Ocenie zostaną poddane dane kliniczne dotyczące:
1
pacjenta (jego wiek, płeć, obraz kliniczny), morfologii zamykanej komunikacji (jej wielkość
i lokalizacja), skuteczności zabiegu (trudności technicznych, koniecznych modyfikacji
techniki
zabiegu,
powikłań, czasu fluoroskopii, czasu zabiegu itd.), skuteczności
bezpośredniej i średnioterminowej zabiegu (1,3,6 oraz 12 miesięcy po zabiegu). Wyniki te
zostaną porównane z tymi uzyskanymi u pacjentów dorosłych.
Jednocześnie niniejsza analiza powinna wpłynąć na opracowanie szczegółowego algorytmu,
w jakich sytuacjach klinicznych (wiek pacjenta, rozwój pacjenta, anatomia ubytku itd.) należy
dokonywać zamknięcia ubytku typu ASD II u pacjentów poniżej 3 roku życia.
O wadze podjętego tematu może świadczyć przyznanie nagrody Polskiego Towarzystwa
Kardiologicznego (PTK) zespołowi Pracowni Hemodynamiki Oddziału Wrodzonych Wad
Serca i Kardiologii Dziecięcej Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu za najlepszą pracę
z
zakresu
badań
klinicznych
wygłoszoną
na
zjeździe
Polskiego
Towarzystwa
Kardiologicznego w roku 2011 we Wrocławiu.
Ponadto we współpracy z Fundacją Rozwoju Kardiochirurgii im. Zbigniewa Religi
w Zabrzu prowadzone są prace nad określeniem optymalnego projektu implantu, służącego
do zamykania komunikacji międzyprzedsionkowych. Wyniki badań uzyskane podczas
prowadzenia projektu mają szansę być cenną wskazówką do opracowania własnego projektu
okludera w laboratoriach Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu przy współudziale
Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Projekt wychodzi naprzeciw oczekiwaniom
pacjentów
(rozwój
(poszukiwanie
technik
ekonomicznie
kardiologii
inwazyjnej),
uzasadnionego
wyboru
administracji
służby
zdrowia
stosowanych
urządzeń)
oraz
Regionalenej Strategii Innowacyjnego rozwoju województwa RIS Silesia (pooszukiwanie
potencjalnych możliwości uruchomienia produkcji polskiego odpowiednika badanych
urządzeń). Projekt dotyczy nowoczesnej metody leczenia jednej z najczęściej występujących
wad wrodzonych serca.
2