Szczepienie, chip oraz paszport dla Azora

Transkrypt

PUNKT WIDZENIA
WETERYNARIA W PRAKTYCE
Szczepienie, chip
oraz paszport
dla Azora
lek. wet. Janusz Związek, zastępca Głównego
Lekarza Weterynarii
W Polsce żyje około 8 mln psów,
z czego w Związku Kynologicznym
zarejestrowanych jest 65 tys. psów
rasowych. W naszym kraju szczepienie przeciwko wściekliźnie obowiązuje wszystkie psy, które ukończyły
3. miesiąc życia. O przepisach regulujących tę kwestię i stosowanych
szczepionkach z lek. wet. Januszem
Związkiem, zastępcą Głównego Lekarza Weterynarii, rozmawia Monika Cukiernik.
12
MARZEC-KWIECIEŃ • 2/2008
www.weterynaria.elamed.pl
Monika Cukiernik: Panie Doktorze,
proszę omówić temat szczepień przeciwko wściekliźnie w kontekście podróżowania z psem po Europie bez
granic. Szczególnie chodzi o przemieszczanie zwierząt na terytorium
Zjednoczonego Królestwa Wielkiej
Brytanii i Irlandii Północnej.
Janusz Związek: Wymagania dla przemieszczania psów do krajów Unii Europejskiej reguluje Rozporządzenie (WE)
998/2003 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie
wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania
zwierząt domowych o charakterze niehandlowym i zmieniające Dyrektywę
Rady 92/65/EWG. Wymagania stawiane
przez większość krajów to: konieczność
zidentyfikowania zwierzęcia za pomocą mikrochipu lub tatuażu, zaszczepienie przeciwko wściekliźnie oraz zaopatrzenie zwierzęcia w paszport, w którym
lekarz weterynarii zamieści powyższe
informacje. W przypadku pierwszego szczepienia przeciwko wściekliźnie
zwierzę może być przemieszczane po
upływie 21 dni od szczepienia. Jeśli jest
to kolejne szczepienie, wówczas termin
21 dni nie obowiązuje. Jedynie w przypadku Finlandii dodatkowym wymaganiem jest odrobaczenie psa na 30 dni
przed wyjazdem.
W czterech krajach UE, tj. Irlandii,
Wielkiej Brytanii, Malcie i Szwecji, wymagania są znacznie ostrzejsze. Pies
może być zidentyfikowany jedynie za pomocą mikrochipu, następnie musi być
zaszczepiony przeciwko wściekliźnie.
W przypadku Irlandii, Wielkiej Brytanii i Malty przynajmniej po 1. miesiącu od szczepienia musi zostać pobrana
krew do badań w kierunku efektywności szczepienia przeciwko wściekliźnie, zwierzę może zostać przewiezione
na terytorium tych państw po 6 miesiącach od pobrania krwi, jeśli uzyskano
wynik pozytywny, tzn. miano przeciw-
ciał w surowicy wyniosło co najmniej
0,5 IU/ml. Ponadto zwierzę musi zostać odrobaczone i poddane profilaktyce
przeciwkleszczowej na 24 do 48 godzin
przed przekroczeniem granicy. Wszystkie te czynności muszą być odnotowane
w paszporcie zwierzęcia przez lekarza
weterynarii. W przypadku Szwecji krew
do badania musi zostać pobrana pomiędzy 120. a 365. dniem po szczepieniu i po
uzyskaniu pozytywnych wyników nie ma
potrzeby oczekiwania na wjazd. Ponadto
zwierzę musi zostać odrobaczone w ciągu
10 dni przed wyjazdem. Należy pamiętać,
że w przypadku ww. czterech państw kolejność czynności jest bardzo ważna i jeśli nie zostanie zachowana, zwierzę może
nie zostać wpuszczone na terytorium danego państwa.
W przypadku przyjazdu lub powrotu
z psem z krajów UE do Polski obowiązuje
identyfikacja zwierzęcia za pomocą mikrochipu lub tatuażu, szczepienie przeciwko wściekliźnie oraz paszport.
Czy w przypadku wywozu psa za granicę należy zaszczepić go szczepionką zarejestrowaną u nas w kraju, czy
tą, która jest zarejestrowana w danym państwie?
Zgodnie z prawem na terytorium Polski
można używać tylko takich produktów
leczniczych, w tym szczepionek, które
zostały zarejestrowane w Polsce lub są
zarejestrowane w Unii Europejskiej – rejestr centralny. W związku z tym zwierzęta wyjeżdżające za granicę należy poddać
szczepieniu szczepionką zarejestrowaną
i takie szczepienie jest respektowane we
wszystkich krajach.
Proszę podać wykaz laboratoriów
uprawnionych do badania miana
przeciwciał przeciwko wściekliźnie,
potrzebnych do wyjazdów ze zwierzęciem za granicę.
W Polsce jedynym laboratorium zatwierdzonym do wykonywania badania miana
PUNKT WIDZENIA
przeciwciał jest Państwowy Instytut Weterynaryjny – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach.
Na rynku dostępnych jest wiele szczepionek zarówno monowalentnych,
jak i poliwalentnych, czyli zawierających wiele antygenów, uodparniających jednocześnie przeciwko kilku jednostkom chorobowym. Czy
szczepienie szczepionką poliwalentną uznawane jest za urzędowe szczepienie i kwalifikuje się do wydania
świadectwa szczepienia? Proszę wyjaśnić tę kwestię.
Każda szczepionka, która została zarejestrowana jako szczepionka przeciwko wściekliźnie, niezależnie od tego,
czy jest to szczepionka monowalentna, czy poliwalentna, może być użyta
do zaszczepienia psa przeciwko wściekliźnie i szczepienie takie jest ważne
z urzędowego punktu widzenia. Należy
jednak wziąć pod uwagę fakt, że szczepionki poliwalentne, zgodnie z wynikami przeprowadzanych badań, często
nie dają wymaganego miana przeciwciał, a więc zwłaszcza wyjeżdżając do
krajów, które wymagają takiego badania, lepiej zaszczepić psa szczepionką
monowalentną.
W Polsce przeprowadza się akcje
szczepienia przeciwko wściekliźnie zwierząt wolno żyjących metodą doustną. Co robić, gdy zwierzę
domowe miało kontakt z tego typu
szczepionką? Czy jest ona dla niego toksyczna? Czy lekarz weterynarii musi zgłosić ten fakt? A jeśli
tak, to komu?
W przypadku gdy na danym terenie
przeprowadzane są szczepienia przeciwko wściekliźnie zwierząt wolno żyjących,
informacja o terminach szczepień jest
ogłaszana w sposób zwyczajowo przyjęty, m.in. poprzez ogłoszenia wywieszane w miejscach ogólnie dostępnych lub
w lokalnej prasie. Bardzo istotne jest,
aby w terminie 2-3 tygodni od czasu
rozpoczęcia szczepień psy nie były puszczane wolno na terenach objętych szczepieniami. Jest to jednak ważne przede
wszystkim z tego powodu, aby ułatwić
lisom pobranie szczepionki.
Szczepionka doustna używana do
szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie nie stanowi zagrożenia dla zwierząt
domowych. Psy są gatunkiem bardziej
odpornym na wściekliznę niż lisy i taka dawka nie jest groźna dla zwierzęcia ani też nie powoduje jego pełnego
uodpornienia przeciwko wściekliźnie. W przypadku kontaktu zwierzęcia ze szczepionką można zgłosić się
13
PUNKT WIDZENIA
do lekarza weterynarii po poradę, jednakże zawsze, gdy doszło do kontaktu
człowieka ze szczepionką, należy przemyć miejsca wodą z mydłem i zgłosić
się do lekarza.
Zwierzę zaatakowało człowieka. Czy
w przypadku udokumentowanego
szczepienia przeciwko wściekliźnie
zwierzę podlega obowiązkowej obserwacji w kierunku tej choroby?
I kto za to płaci? Właściciel, który już
wcześniej poniósł koszty związane ze
szczepieniem?
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
7 stycznia 2005 r. w sprawie zwalczania
wścieklizny każde zwierzę, które pogryzło człowieka, musi zostać poddane 15-dniowej obserwacji w kierunku
wścieklizny. Jest to związane z faktem,
iż skuteczność szczepienia nie jest obowiązkowo potwierdzana poprzez badanie w kierunku efektywności szczepienia i zawsze może zaistnieć sytuacja, że
odporność po szczepieniu nie jest wystarczająco wysoka, aby uniemożliwić
zakażenie wścieklizną, a jednocześnie
wścieklizna jest bardzo niebezpieczną
chorobą i należy przedsięwziąć wszelkie kroki, aby zabezpieczyć człowieka
o g ł o s z e n i e
przed zarażeniem. Obserwacja jest prowadzona na koszt powiatowego lekarza
weterynarii.
Proszę powiedzieć, jak wygląda obserwacja zwierząt domowych w kierunku wścieklizny?
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 stycznia 2005 r. w sprawie zwalczania wścieklizny zwierzę, które pogryzło, podrapało
lub ośliniło człowieka i istnieje prawdopodobieństwo, że zaraziło człowieka wścieklizną, musi zostać poddane
15-dniowej obserwacji, podczas której
zwierzę zostaje poddane badaniom w 5.,
10. i 15. dniu od momentu pogryzienia.
Miejsce obserwacji wyznacza powiatowy
lekarz weterynarii. Obserwację można
przeprowadzić u posiadacza zwierzęcia,
pod warunkiem, że zapewni on takie warunki, które gwarantują ochronę zdrowia
publicznego, uniemożliwiające ucieczkę
obserwowanego zwierzęcia lub jakikolwiek jego kontakt z innymi zwierzętami
oraz z ludźmi.
W Polsce wścieklizna nietoperzy nie
stanowi problemu. Jednak w 2006 roku głośny był przypadek 7-letniej
dziewczynki, u której lekarze rozpo-
znali wściekliznę po prawdopodobnym ugryzieniu przez nietoperza.
Jak postępować w takich sytuacjach?
Czy nietoperza również poddajemy
obserwacji w kierunku wścieklizny?
Kto przeprowadza takie badanie?
W przypadku pogryzienia człowieka
przez nietoperza postępowanie jest takie samo, jak w przypadku pogryzienia
przez inne zwierzę. Jeśli istnieje możliwość przeprowadzenia obserwacji, powinna zostać przeprowadzona 15-dniowa
obserwacja, chociaż oczywiście w przypadku zwierząt dzikich nie zawsze jest
możliwość odłowienia zwierzęcia, a tym
samym poddania go obserwacji. Zawsze
w takim wypadku należy zgłosić się do lekarza w celu ewentualnego zaszczepienia
się przeciwko wściekliźnie.
Badania w kierunku wścieklizny nietoperzy przeprowadzane są w tych samych
laboratoriach, w których przeprowadzane są badania w kierunku wścieklizny
u innych gatunków zwierząt, czyli w Zakładach Higieny Weterynaryjnej działających przy wojewódzkich inspektoratach
weterynarii oraz w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym – Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach.
Dziękuję za rozmowę.

b e z p ł a t n e
evrozhqfl
|g}ld xhg|f|q|hwhu|qdu|mqhm
ndghpllroqlf}hmzhurf dzlxâ
urf}qlnlÊÒÐËñÊÒÐÑÝ
rnd}mlÌÓñohfldxnr¡f}hqldvwxgl¥z
rujdql}xmhp|vsrwndqlhwrzdu}|vnlhâ
nw¥uhrgeg}lhvlzgqldfk
ÊÏñÊÑÝÓÎÝËÓÓÑuÝzhurf dzlxÝ
j rv}hqldsu}|mpxmÞ
qqds|ufkd ÎÊñÏÌÏurf dzâxoÝrdnrzvnlhjrËÓpÝÊâ
whoÝÓÐÊÌÍÐÐÎÌËâwhoÝnrpÝÏÓÏÐÌËÍÓÌâ
hñpdloÞdqqdrs|ufkdoĀsrf}wdÝrqhwÝsoâ
oxe
dqzdugr¡âhñpdloÞwzdugrqĀr}lÝduÝzurfÝsoÝ
rplwhwujdql}df|mq|
qqds|ufkd â
dqzdugr¡
14