Raport branżowy - rynek proppantów

Transkrypt

Raport branżowy - rynek proppantów
RYNEK
PROPPANTÓW
RAPORT
BRANŻOWY
Spis treści
CHARAKTERYSTYKA PROPPANTÓW
1. Konwencjonalne i niekonwencjonalne złoża węglowodorów |
4
2. Szczelinowanie |
8
3. Proppanty i ich historia | 10
4. Najważniejsze cechy proppantów | 12
5. Zastosowanie proppantów | 14
6. Rodzaje proppantów | 15
7. Zalety proppantów ceramicznych | 16
2 | RAPORT BRANŻOWY
RYNEK PROPPANTÓW
18 | 1. Zużycie proppantów na świecie
22 | 2. Najwięksi producenci proppantów
24 | 3. Znaczenie logistyki dla rozwoju rynku proppantów
24 | 4. Potencjalny popyt na proppanty w regionie Europy,
Bliskiego Wschodu i Afryki (EMEA)
26 | 5. Zmiany cen proppantów
26 | 6. Regulacje prawne
RAPORT BRANŻOWY | 3
Charakterystyka proppantów
1. Konwencjonalne i niekonwencjonalne złoża węglowodorów
Złoża węglowodorów dzielimy na konwencjonalne i niekonwencjonalne głównie
ze względu na charakter skał, w których są zgromadzone.
W ostatnich latach szczególną popularność zyskuje gaz ziemny, który jest najczystszym paliwem. Gaz ze złóż konwencjonalnych to gaz ziemny pochodzący
ze skał porowatych, przykrytych warstwą skał nieprzepuszczalnych. Taki gaz
swobodnie przepływa pomiędzy poszczególnymi porami znajdującymi się
w skałach.
Gaz ze złóż niekonwencjonalnych to gaz ziemny znajdujący się w skałach nieprzepuszczalnych, w związku z czym jego wydobycie w tradycyjny sposób jest niemożliwe. Gaz ziemny ze złóż niekonwencjonalnych to m.in.:
4 | RAPORT BRANŻOWY
zz
az zamknięty (tight gas), który jest uwięg
ziony w izolowanych porach skalnych, przy
czym otwory, w których znajduje się gaz,
są stosunkowo duże,
zz
az łupkowy (shale gas), który występuje
g
w łupkach bogatych w substancję organiczną, przy czym pory, w których znajduje się ten gaz, są bardzo małe, strukturę
skały trzeba zaś naruszyć, żeby wydobyć
surowiec,
zz
etan z pokładów węgla, gdzie cząsteczki
m
gazu zaabsorbowane są przez węgiel,
zz
ydraty gazowe, gdzie krystaliczny metan
h
jest uwięziony w lodowej strukturze wody.
Jedną z najważniejszych różnic pomiędzy złożami konwencjonalnymi a niekonwencjonalnymi jest głębokość ich występowania. Złoża niekonwencjonalne położone są
zwykle na głębokości od 2 do 5 km, czyli znacznie głębiej niż konwencjonalne.
Wydobycie gazu ze źródeł konwencjonalnych jest stosunkowo łatwe, gdyż odbywa
się za pomocą jednego lub kilku odwiertów pionowych. Ściany otworów są zabezpieczane stalowymi rurami, a jako dodatkowego zabezpieczenia wypełniającego
przestrzeń między rurami a ścianami otworu używa się mieszanin cementowych,
które mają za zadanie nie dopuścić do migracji surowca i innych zanieczyszczeń
do wód gruntowych oraz ich wycieku na powierzchnię. W wypadku surowców
ze źródeł niekonwencjonalnych poza odwiertami pionowymi konieczne jest też
przeprowadzenie odwiertów poziomych oraz wytworzenie w skale szczelin, które
umożliwią przepływ surowca. Odwierty poziome znacznie zwiększają dostęp do
surowca, dzięki czemu proces jego wydobycia staje się bardziej opłacalny i efektywny. Wykonanie 6-8 odwiertów poziomych z jednego odwiertu pionowego daje
dostęp do tej samej ilości gazu, co wykonanie 16 odwiertów pionowych w wypadku stosowania konwencjonalnych metod wydobycia.
W wypadku gazu łupkowego wyzwaniem jest wydobycie go z porów, w których
jest zamknięty. O tym, jak trudne będzie wydobycie, decydują porowatość i przepuszczalność skały. Porowatość mówi o pustej przestrzeni między ziarnami skał.
Jest to przestrzeń, w której potencjalnie znajdować się może surowiec. Bardzo
porowate skały mogą zawierać dużą ilość gazu lub ropy. Istotnym czynnikiem oceny jakości złóż jest też przepuszczalność. Od niej zależy, czy ropa lub gaz będą
mogły przepływać przez skałę.
RAPORT BRANŻOWY | 5
Złoże konwencjonalne
RYSUNEK 1.
Złoża konwencjonalne
i niekonwencjonalne
Gaz łupkowy
Gleba
Woda
Piaskowiec
Skała łupkowa
Różnicę w budowie złóż konwencjonalnych i niekonwencjonalnych przedstawiono na poniższym rysunku (źródło: Państwowy Instytut Geologiczny). W wypadku
złoża niekonwencjonalnego gaz znajduje się w porowatych przestrzeniach skał.
By możliwe było jego efektywne wydobycie, niezbędna jest stymulacja złoża. Najczęściej wykorzystywanym sposobem jest szczelinowanie hydrauliczne z wykorzystaniem materiałów podsadzkowych, czyli proppantów. Zadaniem tych ostatnich jest utrzymanie otwartości szczelin oraz powiększenie ich szerokości. Dzięki
temu zwiększają efektywność złoża i pozwalają na lepszy przepływ surowca.
6 | RAPORT BRANŻOWY
Wydobycie gazu ze źródeł konwencjonalnych i niekonwencjonalnych ma wiele
cech wspólnych. Przede wszystkim w obydwu wypadkach wiercenia wykonywane
są w bardzo podobny sposób. Takie same prace wykonuje się też w celu zabezpieczenia obydwu typów odwiertów. W obu wypadkach wykorzystywane są wiercenia poziome. Podobne jest ponadto ryzyko związane z wykonywaniem odwiertów
poziomych i pionowych. Przy wydobyciu surowców z obu typów złóż stosuje się
również materiały podsadzkowe, które zwiększają przewodność złóż i efektywność wydobycia.
Występują jednak również istotne różnice. Najważniejsza dotyczy szczelinowania hydraulicznego. Jest ono wykorzystywane w obydwu typach złóż. W wypadku
złóż konwencjonalnych nie jest jednak stosowane na szeroką skalę. Przy wydobyciu niekonwencjonalnym liczba przeprowadzanych szczelinowań może być od 10
do 40 razy większa. Różnice dotyczą też ilości wody oraz proppantów i związków
chemicznych stosowanych przy szczelinowaniu. Znacznie większe zużycie wody
i proppantów jest typowe dla złóż niekonwencjonalnych.
RAPORT BRANŻOWY | 7
2. Szczelinowanie
Szczelinowanie to zabieg, którego głównym zadaniem jest zwiększenie wydajności złóż. Polega na wpompowaniu do odwiertu cieczy, która powoduje powstawanie w skale pęknięć umożliwiających wydobycie surowca. Pierwszym krokiem
przed przeprowadzeniem szczelinowania jest wykonanie otworów w zarurowanym odwiercie pionowym. Następnie do odwiertu i wytworzonych otworów
wpompowuje się pod bardzo wysokim ciśnieniem płyn szczelinujący. Przedostaje się on przez otwory, powodując pękanie skał i tworzenie sieci wąskich kanalików, przez które potem przepływać mogą węglowodory. Po zakończeniu procesu
część płynu wraca na powierzchnię, a reszta zostaje wewnątrz skał. Wewnątrz
skał pozostają również proppanty.
Rozwój szczelinowania został zapoczątkowany w 1947 r. W Polsce pierwsze skuteczne próby szczelinowania były prowadzone w II połowie lat 50. XX w. Prawdziwy rozkwit ta technika wydobycia zaczęła jednak przeżywać dopiero na początku
XXI w. Wzrost cen ropy naftowej i gazu przyczynił się bowiem do znacznego zwiększenia wydatków na badania i rozwój oraz poszukiwanie nowych złóż, co poskutkowało unowocześnieniem technologii, które umożliwiają opłacalne wydobycie.
RYSUNEK 2. Sposób rozmieszczenia odwiertów w MSF
w porównaniu do odwiertu pionowego (wydobycie
konwencjonalne). [źródło: Packer Plus]
30 m odwiertu
pionowego
= ok. 15 m2
kontaktu
ze złożem
600 m odwiertu
poziomego
= 20 x odwiert
pionowy
600m odwiertu poziomego
+ 10 x 23 m szczelin
= 1000 x odwiert poziomy
8 | RAPORT BRANŻOWY
Najbardziej popularną metodą szczelinowania jest szczelinowanie hydrauliczne.
W jego pierwszej fazie tworzony jest odwiert pionowy, który jest zabezpieczany
w podobny sposób jak w wypadku wydobycia surowców ze złóż konwencjonalnych. Następnie do odwiertu wpompowywany jest płyn szczelinujący pod bardzo
dużym ciśnieniem, co prowadzi do powstania lub powiększenia szczelin w skałach
oraz umożliwia ich utrzymanie. Skład płynu szczelinującego w każdym wypadku
zależy od konkretnych charakterystyk złoża. Zazwyczaj w około 99,5 proc. składa
się on z wody i proppantów. Pozostałe składniki to związki chemiczne, których
główne zadania to: ułatwienie przenoszenia proppantów do szczelin, obniżenie
tarcia, obniżenie napięcia powierzchniowego, działanie antykorozyjne oraz zapewniające równomierne rozłożenie proppantów w płynie. Proppanty pomagają
utrzymać otwarte szczeliny, a tym samym podtrzymują przepływ gazu. Stosowane dodatki chemiczne są podobne do używanych w gospodarstwach domowych.
Wśród związków chemicznych wykorzystywanych w płynie szczelinującym wyliczyć można chociażby kwas solny stosowany również jako środek do czyszczenia
basenów, izopropanol wykorzystywany też przy produkcji płynów do mycia szyb,
dezodorantów i farb do włosów czy naturalną gumę guar będącą składnikiem
m.in. lodów i past do zębów.
WYKRES 1. Skład płynu szczelinującego
Węglan potasu lub sodu: 0,011%
Glikol etylenowy: 0,043%
Chlorek potasu: 0,060%
Kwas cytrynowy: 0,004%
Proppanty
9,50%
Woda
90,00%
Izopropanol: 0,085%
Chemikalia
Guma guar lub
hydroksuceluloza:
0,056%
Formamid: 0,002%
Kwas solny: 0,123%
Aldehyd glutarowy: 0,001%
Nadsiarczan amonu: 0,010%
Destylator ropy naftowej: 0,088%
Sole boranowe: 0,007%
RAPORT BRANŻOWY | 9
Szczeliny w skałach powstają w wyniku wtłaczania do nich płynu szczelinującego pod ciśnieniem przekraczającym ich wytrzymałość. W wyniku szczelinowania
w promieniu około 150 m powstają szczeliny o średnicy 1–2 mm. Aby uniknąć
zamknięcia szczelin pod wpływem panującego pod ziemią ciśnienia, stosuje się
proppanty. Ich rozmieszczenie, ilość i jakość przesądzają o efektywności eksploatacji danego złoża węglowodorów.
3. Proppanty i ich historia
Jak już wiemy, proppanty są składnikiem płynu szczelinującego wykorzystywanego do eksploatacji surowców. Czym jednak są i jaka jest ich historia? W największym uproszczeniu można powiedzieć, że proppanty to zbiór niepalnych ziaren
ciał stałych, które zapobiegają ponownemu ściśnięciu skał po szczelinowaniu hydraulicznym i umożliwiają przepływ gazu pomiędzy utworzonymi kanalikami między ziarnami proppantów.
Proppanty po raz pierwszy zostały zastosowane na początku lat 50. XX w. w Ameryce Północnej. Początkowo jako proppantów używano piasku kwarcowego wydobywanego z dna rzeki Arkansas. Następnie stosowany był tzw. piasek biały pochodzący z Ottawy w stanie Illinois, a począwszy od 1958 r. używany był również
tzw. piasek brązowy, pochodzący z piaskowca Hickory w pobliżu miejscowości
Brady w stanie Teksas. Podstawową zaletą tych surowców była ich niska cena.
Jednocześnie były jednak mało wytrzymałe, a ponadto wydobycie surowców przy
ich zastosowaniu było stosunkowo mało efektywne. Ten surowiec wykorzystywany był również w Polsce, gdzie metodę tę stosowano już w latach 50. ubiegłego
wieku. Warto nadmienić, że przez blisko 60 lat prac nad metodą szczelinowania
hydraulicznego w Polsce rodzimi badacze przyczynili się do udoskonalenia cieczy
zabiegowych oraz urządzeń do szczelinowania. W późniejszych okresach jako materiał podsadzkowy polscy badacze wykorzystywali m.in. glin, wapień, magnez czy
krzemionkę.
Mała wytrzymałość piasku spowodowała konieczność poszukiwania proppantów, które odznaczałyby się lepszymi właściwościami. W latach 60. XX w. w użyciu
były szklane i plastikowe kulki oraz rozdrobnione łupiny orzecha włoskiego. Zaletą tych ostatnich była ich niska cena oraz to, że nie pękały i nie kruszyły się. Z racji
niskiego ciężaru właściwego ich zastosowanie stwarzało jednak liczne problemy.
10 | RAPORT BRANŻOWY
Na ich niekorzyść działało też to, że ulegały deformacjom pod wpływem ciśnienia
i temperatury panujących w odwiertach. Tych kłopotów dało się uniknąć dzięki
zastosowaniu proppantów metalicznych. Także ta odmiana proppantów nie była
jednak pozbawiona wad. Po pierwsze, okazały się one stosunkowo drogim surowcem. Ich kluczową wadą był jednak brak obojętności w środowisku kwasowym.
Zastosowanie tego typu proppantów znacznie ograniczał ponadto zbyt wysoki
ciężar właściwy.
W 1976 r. po raz pierwszy w komercyjnym zastosowaniu znalazły się proppanty
na bazie spiekanych boksytów. Następnym etapem było pokrywanie proppantów
żywicami. W kolejnych latach podjęto zaś próby otrzymania proppantów lżejszych
niż na bazie boksytu, a jednocześnie odznaczających się podobną lub większą wytrzymałością na ściskanie. Przełom nastąpił dopiero w połowie lat 80. XX w., gdy
pojawiły się pierwsze lekkie proppanty ceramiczne. Od tego czasu trwają prace
zmierzające do uzyskania coraz lepszych ich właściwości. Proppanty ceramiczne
poddają się różnym technikom poprawiającym ich właściwości i są określane jako
najbardziej perspektywiczna grupa proppantów.
RYSUNEK 3. Rodzaje proppantów
Piasek
Piasek otoczkowany żywicą
Spiekany boksyt
Proppanty ceramiczne
RAPORT BRANŻOWY | 11
4. Najważniejsze cechy proppantów
Jednym z kluczowych czynników branych pod uwagę przy analizowaniu jakości
proppantów jest ich wytrzymałość. Im bardziej wytrzymałe są proppanty, tym lepiej, gdyż odznaczają się wówczas wyższą przewodnością dla gazu czy ropy. Zbyt
niska wytrzymałość sprawia, że proppanty pod wpływem ciśnienia pękają i kruszą
się. W efekcie wytworzone szczeliny są zapychane, co ogranicza lub uniemożliwia przepływ gazu. Nie mniejsze znaczenie ma ciężar właściwy, gdyż zbyt wysoki
zwiększa koszty wydobycia, a zbyt niski utrudnia ich stosowanie. Dlatego kluczowe aspekty brane pod uwagę przy analizowaniu jakości proppantów to wysoka
wytrzymałość w połączeniu ze względnie niskim ciężarem właściwym. Ważnymi
parametrami są też kulistość i sferyczność.
Wytrzymałość proppantów mierzona jest za pomocą tzw. crash testów, które
pozwalają określić, jaka część proppantów poddanych testowi ulegnie skruszeniu przy określonym ciśnieniu. Jeśli mamy do czynienia z dobrymi produktami, to
skruszyć się powinno nie więcej niż 2–5 proc. z nich.
Jakość proppantów ma kluczowe znaczenie dla powodzenia wydobycia węglowodorów. Wpływa bowiem na efektywność procesu, a tym samym na jego cenę.
Wśród najważniejszych cech proppantów, które pozwalają określić ich jakość, wymienić należy przede wszystkim:
zz wytrzymałość na zgniatanie – im większa, tym większa przepuszczalność,
zz k
ulistość – określa stopień gładkości powierzchni, im wyższa, tym większy
przepływ węglowodorów; najmniej kuliste są proppanty oparte na piasku,
niezależnie od tego, czy mają otoczkę; frakcje piasku odznaczają się ponadto
niejednorodnym rozkładem uziarnienia, co może powodować zatykanie się
szczelin,
zz s feryczność – określa, jak bardzo podobne do sfery jest ziarno; im lepsza, tym
bardziej efektywne wydobycie,
zz c iężar właściwy – charakterystyka istotna ze względu na konieczność zawieszania proppantów w ciekłym medium w trakcie szczelinowania hydraulicznego; niższy ciężar umożliwia zastosowanie tańszych płynów szczelinujących
12 | RAPORT BRANŻOWY
i mniejszej ilości środków chemicznych; zbyt niski ciężar dyskwalifikuje ich
użycie, wysoki ciężar oznacza zaś niższą efektywność wydobycia oraz prowadzi do zatykania szczelin, zwiększa ponadto znacząco koszty i wymaga większej ilości dodatków,
zz ciężar objętościowy – im niższy, tym lepsze ulokowanie proppantów w szczelinie,
zz przewodność – im wyższa, tym bardziej efektywny przepływ węglowodorów.
Niższy ciężar właściwy proppantów w połączeniu z ich wyższą wytrzymałością
zwiększają efektywność wydobycia oraz oznaczają umiarkowany koszt.
WYKRES 2. Cechy produktu
Wytrzymałość
na ściskanie
Kluczowe znaczenie ma
wysoka wytrzymałość
przy niskim ciężarze
właściwym proppantów
50
% odłamków
40
30
20
Lekkie ceramiczne
Piasek otoczkowany
Piasek
10
0
0,25
0,5
1
2
3
4
Przewodniość, md - ft, 1 ft ~ 30 cm
Stopień zapełnienia celki
Kulistość
Im większa kulistość
proppantów tym większy
przepływ węglowodorów
10 000
1000
100
10
2000
kulistość 0,7
kulistość 0,5
kulistość 0,3
4000
6000
8000
10 000
Ciśnienie, psi (1 psi ~ 6 900 Pa)
RAPORT BRANŻOWY | 13
Przewodność, md - ft, 1 ft ~ 30 cm
WYKRES 3. Cechy produktu
10 000
Lekkie ceramiczne
Piasek otoczkowany
Piasek
5000
0
2000
8000
10 000
Przewodność
• Im wyższa przewodność
tym efektywniejszy przepływ
węglowodorów
• Poprzez zwiększenie kulistości,
wytrzymałości oraz poprawienie
sferyczności zwiększeniu ulega
także przewodność proppanów
• Większa przewodność =
wzrost efektywności wydobycia
węglowodorów
Ciśnienie, psi (1 psi ~ 6 900 Pa)
5. Zastosowanie proppantów
Proppanty są używane głównie przy wydobyciu surowców ze złóż niekonwencjonalnych, czyli trudniejszych w eksploatacji, a tym samym odznaczających się
wyższymi kosztami wydobycia. Stosowane są również przy wydobywaniu ropy
i gazu ze złóż konwencjonalnych, a także w operacjach wydobycia surowców z dna
morza i oceanu. Zastosowanie proppantów zwiększa i przyśpiesza wydobycie
węglowodorów. Dzięki ich zastosowaniu udaje się utrzymać szerokość szczelin,
a w efekcie możliwy jest większy, swobodny przepływ wydobywanego surowca.
W wypadku złóż konwencjonalnych proppanty poprawiają efektywność odwiertu
poprzez zwiększenie wydobycia surowca. W wypadku złóż niekonwencjonalnych
są zaś elementem nieodzownym do jego wydobycia.
14 | RAPORT BRANŻOWY
6. Rodzaje proppantów
Najważniejszymi typami proppantów są piasek, spiekane boksyty oraz proppanty
ceramiczne. Spiekane boksyty nie są jednak powszechnie stosowane w związku
z tym, że są bardzo kosztowne, a przy tym mają zbyt duży ciężar właściwy. W efekcie ekonomiczna efektywność ich stosowania jest ograniczona.
Obecnie stosowane są trzy rodzaje proppantów: piasek, piasek otoczkowany żywicą oraz proppanty ceramiczne. Najważniejsze charakterystyki poszczególnych
rodzajów proppantów zostały przedstawione w tabeli poniżej.
Rodzaj
proppantów
Data pierwszego
zastosowania
Cena
Wytrzymałość
i przepuszczalność
Piasek
1947
Najtańsze
Najniższa
Proppanty powlekane
1984
Średnia cena
Średnia
Proppanty ceramiczne
1976
Najdroższe
Najwyższa
Piasek jest wprawdzie najtańszy (jego cena to około 150 dol. za tonę), ale odznacza się przy tym również najniższą wytrzymałością i przepuszczalnością. Przy ciśnieniu na poziomie 10 tys. psi aż 90 proc. piasku ulega skruszeniu. Proppanty
ceramiczne są wprawdzie znacznie droższe od piasku i proppantów powlekanych
(koszt proppantów ceramicznych dobrej jakości to 900–1200 dol. za tonę), ale
odznaczają się przy tym znacznie wyższą wytrzymałością. W efekcie zwiększają
efektywność wydobycia węglowodorów. Proppanty powlekane kosztują około
400 dol. za tonę i popyt na nie szybko maleje.
Jak wynika z poniższego wykresu, przy ciśnieniu na poziomie 10 tys. psi proppanty ceramiczne zapewniają 15-krotnie wyższy przepływ gazu niż piasek. Przy
ciśnieniu 7,5 tys. psi proppanty ceramiczne dwukrotnie zwiększają wydobycie węglowodorów w porównaniu z proppantami piaskowymi.
RAPORT BRANŻOWY | 15
Proppanty ceramiczne
1800
Proppanty ceramiczne
odznaczają się około 2 razy
wyższą przewodnością niż
piasek przy 7500 psi
1600
Przewodność, md-ft
1400
WYKRES 4.
Konkurencyjność produktu
1200
1000
Proppanty ceramiczne odznaczają się
około 15 razy wyższą przewodnością
niż piasek przy 10 000 psi
Piasek
800
600
400
Piasek otoczkowany
200
0
500
4500
8500
12 500
Wytrzymałość, psi (1 psi ~ 6 900 Pa)
7. Zalety proppantów ceramicznych
Proppanty ceramiczne produkowane są tylko i wyłącznie ze składników naturalnych. W ich produkcji wykorzystuje się iły, boksyty i kaoliny. W pierwszym etapie
surowce są mielone. Następnie wzbogaca się je o dodatkowe składniki, a potem
wypala. Kluczowy dla jakości gotowego produktu jest odpowiedni dobór wszystkich składników. Uzależniony jest on chociażby od stosowanych technologii szczelinowania oraz różnych charakterystyk odwiertów (np. ich głębokości) i struktur
geologicznych.
16 | RAPORT BRANŻOWY
Do najważniejszych zalet proppantów ceramicznych w porównaniu z piaskiem
należą:
zz
wytrzymałość na zgniatanie,
zz
większa kulistość, co wpływa na wzrost przepływu węglowodorów,
zz
lepsza sferyczność, dzięki czemu poprawia się efektywność wydobycia,
zz
odpowiednia przewodność,
zz
ożliwość dostosowania wielkości i kształtu, a także innych ich cech do
m
konkretnych zastosowań i związanych z tym wymagań.
RAPORT BRANŻOWY | 17
Rynek proppantów
1. Zużycie proppantów na świecie
Proppanty ceramiczne po raz pierwszy zostały użyte w USA w 1976 r. Światowy
rynek proppantów dynamicznie zaczął się rozwijać jednak dopiero w ciągu ostatnich kilkunastu lat, począwszy od 2002 r. Średnioroczne tempo wzrostu zużycia
proppantów ceramicznych przekroczyło w tym okresie 20 proc. Rozwój tego segmentu stał się możliwy po spełnieniu trzech warunków. Najpierw wprowadzono
szczelinowanie. Później możliwe stało się wiercenie kierunkowe i poziome, a następnie wynaleziono materiał ceramiczny znacznie twardszy niż piasek. Dopiero
łączne spełnienie tych trzech warunków umożliwiło wydobycie gazu z formacji
łupkowych na szerszą skalę, a tym samym stworzyło zapotrzebowanie na proppanty ceramiczne, które ułatwiają wydobycie surowca oraz zwiększają jego efektywność.
2,0
WYKRES 5. Zużycie
proppantów
ceramicznych na świecie
1,6
mln ton
1,2
3%
,
23
0,8
CAGR
– 2010
R
G 003A
C 2
– 11,6%
002
1990-2
0,4
18 | RAPORT BRANŻOWY
2010
2009
2008
2007
2006
2005
2004
2003
2002
2001
2000
1999
1998
1997
1996
1995
1994
1993
1992
1991
1990
0,0
Międzynarodowa Agencja Energii (International Energy Agency – IEA) szacuje
wielkość światowych złóż gazu na ponad 750 bln metrów sześciennych, z czego
ponad 44 proc. stanowi gaz ze źródeł niekonwencjonalnych. Prognozy IEA przewidują, że w okresie 2010–2035 produkcja gazu ze źródeł niekonwencjonalnych
zwiększy się przeszło trzykrotnie, do 1,6 bln metrów sześciennych rocznie. Udział
gazu niekonwencjonalnego w globalnej produkcji wzrośnie zaś z 14 proc. do 32
proc.
Największe wzrosty będą miały miejsce około 2020 r. Wcześniej bowiem producenci będą potrzebowali czasu na przygotowanie i rozpoczęcie komercyjnego wydobycia gazu niekonwencjonalnego.
WYKRES 6. Światowe
zasoby gazu na koniec
2011 r., w bln metrów
sześciennych (źródło IEA).
54,7
18,1
36,1
5,8
Europa
7,1
12,6
Azja
Ameryka
Północna
28,3
28,4
7,1
11,8
Ameryka
Południowa
Afryka
11,2
3,3
Australia
Konwencjonalne
Niekonwencjonalne
Największym producentem gazu ziemnego w 2020 r. staną się Stany Zjednoczone Ameryki, które wyprzedzą dotychczasowego lidera – Rosję – dzięki wydobyciu
gazu łupkowego. Po 2020 r. gwałtownie zacznie rosnąć również produkcja gazu
łupkowego w Chinach. Duże wzrosty produkcji spodziewane są także w Australii,
Indiach, Kanadzie i Indonezji. Produkcja gazu niekonwencjonalnego w Unii Europejskiej po 2020 r., z Polską jako jednym z liderów wydobycia, będzie wystarczająca, by zrównoważyć spadającą produkcję ze źródeł konwencjonalnych. Wzrost
wydobycia gazu ze źródeł niekonwencjonalnych przełoży się na zmniejszenie zapotrzebowania na surowiec pochodzący z importu, co zwiększy bezpieczeństwo
RAPORT BRANŻOWY | 19
energetyczne krajów Unii Europejskiej, a także spowoduje spadek cen surowca.
Ceny gazu w Europie należą bowiem obecnie do najwyższych na świecie. Nasz
kontynent jest ponadto najbardziej uzależniony od importu gazu.
mln USD
Chiny
Inne
Rosja
USA i Kanada
WYKRES 7. Światowy
rynek proppantów.
Świat ogółem
5230
2655
1217
517
148
2000
2005
2010
2015
2020
Głównym konsumentem proppantów są obecnie USA. Coraz większe ich zużycie
widoczne jest jednak również w Chinach i innych krajach. w Europie proppanty są
zaś na razie wykorzystywane w odwiertach poszukiwawczych oraz do wydobycia gazu zamkniętego i gazu ze złóż konwencjonalnych oraz podmorskich. Wolumen rynku proppantów w 2013 r. sięgnął 27 mln ton, największy udział w ujęciu
ilościowym ma piasek, który stanowi 80 proc. zużytego surowca. Pod względem
wartościowym piasek musiał jednak ustąpić pola proppantom ceramicznym, które
odpowiadają za mniej więcej połowę wartości rynku proppantów.
20 | RAPORT BRANŻOWY
WYKRES 8. Struktura
rynku proppantów (dane
za Freedonia).
Podział ilościowo
(27,2 mln ton)
Podział wartościowo
(3,7 mld USD)
Piasek
80%
Proppanty
ceramiczne
49%
Proppanty
ceramiczne
10%
Piasek
otoczkowany
żywicą 10%
Piasek
45%
Piasek
otoczkowany
żywicą 6%
Bezpośrednim odbiorcą proppantów ceramicznych są firmy serwisowe zajmujące
się wierceniem i obsługą kopalń gazu. Do tego grona zaliczyć można chociażby
takie podmioty, jak: Halliburton, Schlumberger, United Oilfield Services, Baker
Hughes czy Weatherford. W związku z wysokimi dziennymi kosztami odwiertów
kluczowa jest sprawna logistyka dostaw proppantów. Roczne zużycie proppantów przez jedną kopalnię gazu łupkowego, w której znajduje się jeden odwiert
pionowy oraz 6-10 poziomych, szacować można bowiem nawet na 5–10 tys. ton.
Spodziewany wielokrotny wzrost produkcji gazu łupkowego doprowadzi w ciągu
najbliższych dziesięciu lat do ogromnego wzrostu światowego popytu na proppanty ceramiczne. Popyt może rosnąć szybciej niż produkcja gazu ze względu na
rozpoczęcie wydobycia gazu w coraz trudniejszych geologicznie lokalizacjach.
Zgodnie z prognozami Freedonia Group wartość światowego rynku proppantów
w latach 2015–2020 wzrośnie dwukrotnie. Prognozuje się, że w 2020 r. wartość rynku proppantów przekroczy 5,2 mld dol., podczas gdy w 2010 r. było to
1,2 mld dol.
RAPORT BRANŻOWY | 21
WYKRES 9. Rynek proppantów ceramicznych
w latach 2000-2021. Źródło: Baltic
Ceramics na podstawie Freedonia Group
mln USD
2000
Clay-Based
Ceramiczne powlekane
1500
Spiekane boksyty
14%
1000
23%
63%
500
Udział w rynku w 2021 r.
0
2001
2006
2011
2016
2021
2. Najwięksi producenci proppantów
Największym producentem proppantów ceramicznych na świecie jest notowana
na giełdzie NYSE w Nowym Jorku firma Carbo Ceramics Inc. W 2013 r., po 4-procentowym wzroście, spółka osiągnęła rekordowy poziom produkcji, przeszło 770
tys. ton. Ta firma ma również największe moce produkcyjne. Na koniec 2013 r. jej
możliwości przekraczały 975 tys. ton rocznej produkcji (łącznie z proppantami
otoczkowanymi), a Carbo Ceramics dalej je rozbudowuje. Do końca II kwartału
2014 r. ruszy pierwsza linia produkcyjna w Millen (Georgia, USA). Jej moce przekroczą 110 tys. ton proppantów rocznie. W Millen planowana jest również budowa drugiej linii o takich samych możliwościach produkcyjnych. Rozbudowa ruszy
w pierwszej połowie 2014 r., a linia będzie gotowa do końca II kwartału 2015 r. Po
uruchomieniu obydwu linii moce produkcyjne Carbo Ceramics przekroczą milion
ton proppantów rocznie. Kolejne pozycje na tym rynku zajmują firmy: Saint-Gobain, Mineracao Curimbaba oraz Imerys. Na czterech liderów przypada łącznie
około 70–80 proc. światowej produkcji proppantów ceramicznych.
22 | RAPORT BRANŻOWY
Poza wspomnianymi dużymi producentami na rynku działa też ponad 30 chińskich
producentów. Ich produkty są zauważalnie tańsze. W ślad za ceną idzie jednak niższa jakość. Proppanty chińskie są bowiem mniej wytrzymałe, a zatem łatwiej ulegają skruszeniu. A jakość proppantów jest kluczowa w kontekście efektywności
wydobycia. Najważniejsza jest ich wytrzymałość, która jest badana na podstawie
tego, jaka część proppantów ulegnie skruszeniu przy zastosowaniu odpowiedniego ciśnienia. Różnica jakości w pełni uzasadnia różnicę cen pomiędzy produktami
niższej i wyższej jakości. Cena piasku to około 150 dol. za tonę, proppanty chińskie
kosztują 500–700 dol. za tonę, a amerykańskie 900–1200 dol. za tonę.
Władze firm zajmujących się poszukiwaniem i wydobyciem węglowodorów mają
coraz większą świadomość tego, jak ważna jest jakość proppantów. Coraz większe
jest też grono podmiotów, które starają się w ogóle nie korzystać z proppantów
niskiej jakości. Dzieje się tak dlatego, że koszt utrzymywania platformy wiertniczej
na morzu wynosi około 1 mln dol. dziennie, a przy wydobyciu na lądzie jest to 100
tys. dol. dziennie. Przy tak wysokich kosztach firmy serwisowe nie chcą ponosić
ryzyka wynikającego z zastosowania proppantów niższej jakości. Wysokie ciśnienie, jakie jest potrzebne przy szczelinowaniu, sprawia bowiem, że słabsze proppanty się kruszą i zatykają pory, co prowadzi do spadku efektywności wydobycia
gazu. Dlatego w trudnych warunkach geologicznych oraz przy wysokich kosztach
procesu wydobycia proppanty muszą być bardziej wytrzymałe.
tony
WYKRES 10.
Najwięksi producenci
proppantów
ceramicznych na
świecie (moce
produkcyjne)
80 000
792 000
60 000
385 000
40 000
350 000
241 000
225 000 215 000
20 000
0
Carbo
Ceramics
Saint
Gobain
Mineracao
Curimbaba
Imerys
Inni
Chińscy
producenci producenci
RAPORT BRANŻOWY | 23
WYKRES 11. Najwięksi producenci
proppantów ceramicznych (udział
w rynku).
Chińscy
producenci
15,9%
Inni
producenci
9,7%
Carbo Ceramics
35,9%
Imerys
10,2%
Mineraco
Curimbaba
10,9%
Saint Gobain
17,4%
3. Znaczenie logistyki dla rozwoju rynku proppantów
W rozwoju rynku proppantów istotna jest też logistyka. Aż 50 proc. proppantów
jest bowiem transportowanych pomiędzy kontynentami. Proppanty są przewożone głównie z Chin do USA, z USA do Europy i na Bliski Wschód oraz z Ameryki
Południowej do Ameryki Północnej. USA jako największy ich konsument zużywają
około 75 proc. światowej produkcji, podczas gdy udział tego kraju w światowej
produkcji wynosi około 50 proc. Import proppantów generuje dodatkowe koszty, co oznacza wzrost ich ceny. Koszt transportu proppantów ceramicznych może
stanowić nawet 30 proc. ich ceny. Import zwiększa ponadto ryzyko uszkodzenia
produktu, gdyż dodatkowy przeładunek może prowadzić do pękania, kruszenia
i osłabienia innych właściwości.
Przy wydobyciu gazu ze źródeł niekonwencjonalnych istotny jest dostęp do odpowiednich proppantów. W USA średnia głębokość odwiertu to 1–2,7 km, co
oznacza, że na ogół wystarczające są proppanty o wytrzymałości 5,5–9,5 tys. psi.
W Polsce średnia głębokość odwiertu to zaś 3–4,5 km, więc niezbędne są bardziej
wytrzymałe proppanty. Wymagania często wynoszą 10–12 tys. psi.
Proppanty odznaczają się różnymi rozmiarami i klasami wytrzymałości, a dobór
odpowiednich zależy chociażby od charakterystyk danego złoża. Kluczowe jest
przy tym zapewnienie szybkiego dostępu do jak największej liczby rodzajów tego
produktu. To powoduje, że logistyka ma ogromne znaczenie. Dlatego produkcję
proppantów uruchamia się wszędzie tam, gdzie prowadzi się poszukiwania i wydobycie gazu łupkowego oraz zamkniętego.
24 | RAPORT BRANŻOWY
4. Potencjalny popyt na proppanty w regionie Europy, Bliskiego Wschodu
i Afryki (EMEA)
Popyt na proppanty jest bezpośrednio związany z poszukiwaniem i wydobyciem
surowców, głównie ze źródeł niekonwencjonalnych. W związku z tym, że w naszym regionie (EMEA) występują znaczne złoża trudniejszego w eksploatacji gazu
niekonwencjonalnego, to wraz z postępującym ich zagospodarowaniem będzie
rosło zapotrzebowanie na proppanty ceramiczne, które zwiększają efektywność
wydobycia. Szacuje się, że w 2020 r. popyt na proppanty ceramiczne w regionie
może przekroczyć 1,1 mln ton.
„Oczywiście gaz łupkowy daje wielką nadzieję dla Unii Europejskiej. Budując
pierwszą fabrykę w Europie, dostarczającą ceramiczne proppanty temu rosnącemu przemysłowi, Baltic Ceramics obejmuję pozycję lidera branży ogromnych
możliwości, które wykorzysta w czasie nadchodzącego boomu gazu łupkowego”.
A.J. De Censo
Prezes Zarządu
Preferred Process Solutions
Polska może się stać jednym z kluczowych rynków proppantów w naszym regionie. Według różnych szacunków niekonwencjonalne złoża gazu w naszym kraju
mogą wynosić od 364–768 mld metrów sześciennych (wg PIG) do 3,8 bln metrów
sześciennych (USGS). Poszukiwania gazu łupkowego na terenie naszego kraju
prowadzi kilkanaście grup inwestorów. Wśród nich znajdują się chociażby tak
znane koncerny, jak: Chevron, ConocoPhillips, San Leon Energy. Z polskich podmiotów warto zaś wspomnieć m.in. o: PGNiG, Orlen Upstream czy Lotos Petrobaltic. Wydobycie gazu łupkowego może się okazać kluczowe z punktu widzenia
bezpieczeństwa energetycznego naszego kraju. Zgodnie z prognozami do 2020 r.,
w porównaniu z 2010 r., import gazu do Polski może spaść o 25 proc., a wydobycie krajowe może wzrosnąć o 80 proc. To znacząco zmieniłoby strukturę zużycia
surowca.
RAPORT BRANŻOWY | 25
WYKRES 12. Potencjalny popyt na proppanty
ceramiczne w Europie (tys. ton).
Niemcy
32,5
Morze
Północne
60,0
Polska
64,9
Ukraina
86,5
Wielka
Brytania
72,0
5. Zmiany cen proppantów
W ostatnich latach zauważalny był wzrost cen proppantów ceramicznych w związku ze zwiększającym się zapotrzebowaniem na nie. Planowany program łupkowy
w Chinach może ograniczyć eksport proppantów ceramicznych z tego kraju do
USA, co w konsekwencji może doprowadzić do nierównowagi między popytem
a podażą, a w następstwie do bardziej zauważalnego wzrostu cen proppantów
ceramicznych.
26 | RAPORT BRANŻOWY
Polska: zużycie gazu ziemnego
WYKRES 13.
Bezpieczeństwo
energetyczne.
Źródło: Szacunki
Baltic Ceramics
Zużycie gazu ziemnego w Polsce 2010
19,17
Szwecja
16,94
8,07
64%
m³
3
ld
0 m8% 000 m
1
~ 5 /1
10,85
11,10
36%
Rosja
42%
58%
6,09
2010
~1 mld m
³
6%
Niemcy
Polska
Wydobycie
~6 mld m³
36%
2020
50
~4
D
US
Ukraina
Wydobycie
Import
Import gazu ziemnego (mld m³)
Wydobycie gazu ziemnego (mld m³)
Spadek importu gazu o ponad 25%
Wzrost produkcji krajowej o około 80% w ciągu 10 lat
6. Regulacje prawne
Europa ma bardzo duże zasoby gazu łupkowego. Jego wydobycie zmieni sytuację
energetyczną naszego kontynentu. W początkowej fazie rozwoju niekonwencjonalnych źródeł energii pojawiły się propozycje wprowadzenia odgórnych regulacji, które obowiązywałyby w całej Unii Europejskiej. Osiągnięcie kompromisu byłoby jednak bardzo trudne ze względu na zróżnicowane interesy poszczególnych
krajów. Przykładowo we Francji działa dużo elektrowni atomowych. Istnieje tam
zatem silne lobby przeciwne wydobyciu gazu łupkowego.
We Francji i Bułgarii czasowo wprowadzono ponadto zakaz szczelinowania hydraulicznego w związku z obawami o jego wpływ na środowisko naturalne. W Polsce lobby opowiadające się za wydobyciem gazu z łupków jest najsilniejsze, dzięki
czemu jesteśmy w regionie pionierem w zakresie rozwoju tego segmentu. Niektóre kraje, w tym Polska, opowiadały się przeciw wprowadzeniu przez Unię Europejską odgórnych regulacji dotyczących gazu łupkowego. Argumentowały to m.in.
suwerennością i koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego. Jak
dotąd nie przyjęto żadnych transgranicznych przepisów. Na razie nie ma również
planów wprowadzenia takich regulacji. Na początku 2012 r. uznano bowiem, że
na obecnym etapie projektów dotyczących gazu łupkowego europejskie prawodawstwo i prawodawstwo krajów członkowskich jest wystarczające. Uznano takRAPORT BRANŻOWY | 27
że, że do rozpoczęcia komercyjnego wydobycia nie ma konieczności wprowadzania dodatkowych przepisów.
Dla porównania, w USA panuje znacznie większa dowolność regulacji na poziomie
poszczególnych stanów, co dotyczy również regulacji odnoszących się do gazu łupkowego. Są też pewne zasady, które obowiązują w całym kraju. Przede wszystkim
każdy odwiert jest bardzo dokładnie katalogowany, a informacje na ten temat są
w pełni publicznie dostępne. Gromadzone są dane dotyczące tego, jakie substancje zostały wykorzystane do odwiertu i szczelinowania i w jakich ilościach oraz czy
na danym odwiercie pojawiły się jakiekolwiek problemy, a jeśli tak, to z czego one
wynikały. Na szczeblu krajowym opracowana została też lista substancji, których
można używać do szczelinowania. Firmy przeprowadzające odwierty nie mogą
stosować substancji innych niż te, które zostały dopuszczone do stosowania przez
Amerykański Instytut Naftowy (American Petroleum Institute, API).
„Ostatnio rząd zrezygnował z idei narodowego operatora, NOKE, i odłożył w czasie obowiązek dodatkowego opodatkowania do 2020 roku. Zmniejszono także
proponowaną stawkę opodatkowania, wobec czego całkowity ciężar podatkowy
wynosi około 40 procent. Są to dobre znaki – wydaje się, że interes inwestorów
powrócił do priorytetów. Dla przykładu, TransAtlantic, dobrze skapitalizowany
operator działający w Turcji, wszedł na rynek – z koncesji San Leon Energy i Hutton Energy – 9 obszarów występowania złóż tight-gas i ropy naftowej. W ubiegłym miesiącu odebrałem cztery telefony od firm z USA, Chin i Indii, które chcą
wejść na polski rynek. Wydaje się, że wiedzą one, że można znaleźć ropę i gaz na
europejskim lądzie. Pozostaje tylko pytanie – kiedy to nastąpi”.
Parker Snyder
Prezes Zarządu
Poland Shale Coalition
17 kwietnia 2014 r.
W Polsce obowiązywały niekorzystne uwarunkowania prawne dotyczące poszukiwania gazu łupkowego. Firmy poszukiwawcze otrzymywały w ramach koncesji
i na podstawie operatu środowiskowego pozwolenie na odwierty do głębokości
2,5 tys. m. Po osiągnięciu tego poziomu musiały wykonać kolejny operat środowiskowy, a następnie czekać nawet dwa – cztery miesiące na uzyskanie warunków
środowiskowych (pozwolenia) na głębszy odwiert pionowy. Po osiągnięciu poziomu, z którego dokonać chciały wiercenia poziomego, musiały składać kolejny ope28 | RAPORT BRANŻOWY
rat środowiskowy i wniosek o wydanie decyzji środowiskowej, co trwało kolejne
trzy – cztery miesiące.
Równocześnie koszt utrzymywania wiertni, sprzętu wykorzystywanego przy
wierceniach i szczelinowaniu to około 100 tys. dol. za dzień. Czekanie na decyzje
środowiskowe generowało więc olbrzymie i nieproduktywne koszty.
Obecnie w USA od wprowadzenia wiertni i całego sprzętu do pierwszego szczelinowania upływa 10 dni. W Polsce zaś procedury sprawiały, że mogło to być nawet
dziewięć miesięcy, co wpływało na znaczny wzrost kosztów. Wykonanie pierwszego szczelinowania w Polsce na koncesjach poszukiwawczych gazu łupkowego
trwało ponad rok.
Dodatkowo firmy posiadające koncesje na poszukiwanie surowców w Polsce nie
miały pewności, że będą go mogły wydobywać. Głównie z powodu tego, że w celu
nabycia praw do koncesji na wydobycie miały się odbywać powtórne przetargi,
a w takim przypadku nie było pewności, kto te przetargi wygra. Mogło więc dochodzić do sytuacji, że jedna firma poniosłaby koszty odkrycia złoża, a inna nabyłaby prawo do jego eksploatacji.
W kwietniu Rada Ministrów zaproponowała nowelizację prawa geologicznego
i górniczego. Przewiduje ona między innymi, że nie trzeba będzie występować o pozwolenia środowiskowe na każdy etap poszukiwań. Operaty środowiskowe będą
przygotowywane dopiero w związku z rozpoczęciem eksploatacji kopalń. Inną ważną zmianą jest połączenie koncesji poszukiwawczej i wydobywczej w jedną.
„Nowe zasady działania w sektorze poszukiwania i wydobycia węglowodorów,
zawarte w projekcie zmian do ustawy Prawo geologiczne i górnicze, to w mojej
ocenie duży krok do przodu. Geologii naszego kraju nie zmienimy, ale powinniśmy do końca rozpoznać swoją szansę, dając możliwość zainteresowanym firmom
skutecznego działania na porównywalnych z innymi krajami warunkach. A że
inne kraje też się starają – widać na przykładzie Wielkiej Brytanii. Na ile jednak
polskie propozycje dla inwestorów okażą się atrakcyjne na globalnym rynku, pokaże przyszłość.”
Tomasz Dobrowolski
Partner
K&L Gates
Mówiąc o regulacjach związanych z proppantami, należy wspomnieć również
o kwestiach związanych z ochroną środowiska, a w szczególności wody. Wydobycie gazu łupkowego wciąż budzi wiele obaw. Wśród pojawiających się najczęściej wymienić należy przede wszystkim degradację gleb oraz zanieczyszczenie
powierzchni ziemi i wód powierzchniowych oraz gruntowych.
W 2012 r. Instytut Energii Uniwersytetu Teksańskiego w Austin opublikował
raport na temat wpływu prac poszukiwawczych i wydobycia gazu łupkowego na
środowisko naturalne. W trakcie prowadzonych analiz nie znaleziono żadnych
bezpośrednich dowodów na to, że szczelinowanie hydrauliczne zanieczyszcza
wody gruntowe.
Wśród zarzutów pod adresem gazu łupkowego często pojawiają się też opinie,
że przy wydobyciu wykorzystywane są szkodliwe substancje chemiczne. Jednak
substancje stosowane przy szczelinowaniu są wykorzystywane również w wielu
innych dziedzinach działalności ludzkiej, w tym w codziennym życiu. Substancje te
stanowią zaledwie około 0,5 proc. płynu szczelinującego. Są jednak bardzo kosztowne i w związku z tym operatorzy dążą do maksymalnego ograniczenia ilości
niezbędnych chemikaliów. Redukcję ich zużycia umożliwia też rozwój technologii.
By stosowane substancje mogły się przedostać do wód gruntowych, musiałby zostać popełniony poważny błąd w technologii odwiertu. Przy zachowaniu obowiązujących norm i standardów wykonywania odwiertów wydaje się to jednak mało
prawdopodobne. Należy założyć, że przypadki niekontrolowanych wycieków
mogą się zdarzyć. Nie wynikają one jednak z wad technologii szczelinowania, lecz
z błędów popełnionych przez ludzi i podmioty realizujących odwiert. Podobne
skutki wystąpić mogą również w wypadku wydobycia surowców ze źródeł konwencjonalnych, a także w innej działalności przemysłowej, np. rafineryjnej czy petrochemicznej.
Obawy budzi też wykorzystanie płynu pozostałego po szczelinowaniu. Na powierzchnię powraca bowiem od około 30 do 70 proc. płynu wtłoczonego do odwiertu. Najczęściej zużyte płyny są czyszczone i powtórnie zatłaczane pod ziemię.
W międzyczasie składuje się je w odpowiednich zbiornikach. Coraz powszechniej
stosowanym rozwiązaniem jest recykling zużytego płynu. Z jednej strony, jest to
rozwiązanie korzystne dla środowiska, a z drugiej – przyczynia się do spadku kosztów wydobycia i zmniejszenia zużycia wody.
30 | RAPORT BRANŻOWY
USD za funt
50
+27%
WYKRES 14.
Prognoza cen
proppantów.
Źródło: Baltic
Ceramics na
podstawie
Freedonia
Group
40
10 lat
30
20
10
2001
2006
2011
2016
Pewnym regulacjom prawnym poddane zostały również same proppanty, w tym
ceramiczne. W celu określenia ich jakości poddawane są testom, które szczegółowo opisują normy ISO. Z racji zastosowania proppantów ceramicznych w branży
naftowej, zdominowanej przez firmy amerykańskie, konieczne jest też posiadanie
akredytacji Amerykańskiego Instytutu Naftowego. API sformułował pożądane
właściwości proppantów, które zebrano w zestawy obowiązujących norm.
2021

Podobne dokumenty