Wytyczne _art. 156a RWKC

Warszawa, dnia 14 maja 2014 r.
Departament Polityki Celnej
MF-PC3-0681-46/SXZ/2014
WYTYCZNE W ZAKRESIE
STOSOWANIA ART. 156 a ROZPORZĄDZENIA KOMISJI (EWG) Nr 2454/93
z dnia 2 lipca 1993 r. USTANAWIAJĄCEGO PRZEPISY W CELU WYKONANIA
ROZPORZĄDZENIA RADY (EWG) NR 2913/92 USTANAWIAJĄCEGO
WSPÓLNOTOWY KODEKS CELNY
(UPROSZCZONE OBLICZANIE KWOT ODNOSZĄCYCH SIĘ DO NIEKTÓRYCH
ELEMENTÓW FORMUŁUJĄCYCH WARTOŚĆ CELNĄ)
1. Zgodnie z art. 214 ust.1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października
1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz. U. UE L Nr 302 z 19.10.1992
r. ze zmianami; w dalszej części WKC): „Z wyjątkiem przypadków, w których szczególne
przepisy niniejszego Kodeksu stanowią inaczej i bez uszczerbku dla ust. 2, kwota
należności celnych przywozowych lub należności celnych wywozowych jest określana
na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla towaru w chwili powstania
długu celnego”.
2. Wartość celna stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych (obok Wspólnej taryfy celnej
UE oraz pochodzenia towarów) i stanowi podstawę wyliczenia należności celnych oraz
podatkowych w przywozie.
3. Zgodnie z art. 29 ust. 1 WKC „Wartością celną przywożonych towarów jest wartość
transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, wtedy gdy
zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty, ustalana, o ile jest to
konieczne, na podstawie art. 32 i 33(...)”. Cena faktycznie zapłacona lub należna jest
tylko jednym z elementów tworzących wartość celną. Wśród pozostałych elementów
mających wpływ na kwotę stanowiącą wartość celną wyróżnia się koszty dodawane do
ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, o ile nie zostały ujęte w cenie faktycznie
zapłaconej lub należnej za towary (art. 32 ust. 1 WKC; np. opłaty licencyjne) oraz
koszty, których nie wlicza się do wartości celnej, pod warunkiem, że można je
wyodrębnić z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej (art. 33 WKC; np. prowizja od
zakupu).
4. Nie zawsze w chwili powstania długu celnego zgłaszający dysponuje wszystkimi
informacjami niezbędnymi do ustalenia podstawy wyliczenia należności celnych
i podatkowych w przywozie. W przypadku, gdy brakujące informacje odnoszą się do
wartości celnej sprowadzanych towarów, zgłaszający może skorzystać z instytucji
uproszczonego sposobu ustalania niektórych elementów formułujących wartość celną,
ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa | tel.: +48 22 694 5005 | fax: +48 22 694 4303
e-mail: [email protected]
www.mf.gov.pl
uregulowanej w przepisach art. 156 a rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia
2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze w celu wykonania
rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny
(Dz. Urz. WE L 253 z dnia 11.10.1993 r., ze zmianami; w dalszej części: RWKC).
Instytucja ta sprawdza się w tych sytuacjach, w których z umowami sprzedaży
towarów, dla których ustalana jest wartość celna, związane jest wypełnianie
np. postanowień umów licencyjnych, umów świadczenia usług transportowych czy
umów ubezpieczenia ładunków w transporcie.
5. W myśl przepisów art. 156 a RWKC organy celne mogą, na wniosek osoby
zainteresowanej, zezwolić, aby
Niektóre elementy składające się na wartość celną, których nie można oszacować w
chwili powstania długu celnego (np. opłaty licencyjne) lub
Niektóre elementy niewliczane do wartości celnej, w przypadku, gdy kwoty odnoszące
się do tych elementów nie mogą być wyodrębnione z ceny faktycznie zapłaconej lub
należnej w chwili powstania długu celnego (np. prowizje od zakupu),
były obliczane na podstawie uzasadnionych i szczególnych kryteriów.
6. Pozwolenie to może być udzielone, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:
Przeprowadzenie procedury zgłoszenia niekompletnego przewidzianej w przepisach
art. 259 RWKC wiązałoby się z poniesieniem nieproporcjonalnych kosztów
administracyjnych.
Warunek ten jest spełniony w przypadku, gdy importer bardzo często zgłasza towary do
procedury dopuszczenia do obrotu (co najmniej kilkadziesiąt razy w skali roku)
i w związku z tym faktem zastosowanie procedury zgłoszenia niekompletnego wiązałoby
się z poniesieniem dużych kosztów administracyjnych nie tylko po stronie zgłaszającego
(konieczność przedkładania wielu zgłoszeń uzupełniających, pracochłonność), ale również
po stronie organu celnego (czasochłonność).
Zastosowanie zastępczych metod ustalania wartości celnej byłoby niewłaściwe
w danych okolicznościach.
Warunek ten uważa się za spełniony w przypadku, gdy zastosowanie zastępczych metod
wyceny jest niemożliwe, np. ze względu na brak danych, lub też zastosowanie
alternatywnych metod wyceny nie zapewnia dostatecznie precyzyjnego ustalenia wartości
celnej (np. ze względu na rodzaj towaru /nośniki zawierające towary niematerialne, takie
jak filmy, nagrania muzyczne czy oprogramowanie/).
Istnieją uzasadnione powody by uznać, że kwota należności przywozowych do
pobrania w okresie objętym pozwoleniem nie będzie niższa od kwoty, której by
zażądano w przypadku braku pozwolenia.
2
Spełnienie tego warunku należy badać poprzez dokładne przeanalizowanie treści
dokumentów odnoszących się do planowanych przywozów towarów, które pozostają
w związku z danym wnioskiem (np. kontrakty sprzedaży, umowy licencyjne, umowy
dotyczące usług transportowych, polisy ubezpieczeniowe). Ponadto organy celne,
rozpatrując złożony przez zainteresowaną osobę wniosek o wydanie pozwolenia na
zastosowanie uproszczonego sposobu obliczania niektórych elementów formułujących
wartość celną, zbadają również wiarygodność i rzetelność tej osoby w związku
z prowadzaną przez nią działalnością gospodarczą.
Udzielenie pozwolenia nie prowadzi do naruszenia warunków konkurencji między
podmiotami gospodarczymi.
7. Zgodnie z przepisami § 2 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie
właściwości miejscowej organów celnych z dnia 23 kwietnia 2004 r. (tekst jednolity:
z dnia 9 stycznia 2013 r., Dz. U. z 2013 r., poz. 192) z wnioskiem o udzielenie
pozwolenia na zastosowanie uproszczonego sposobu obliczania niektórych elementów
formułujących wartość celną należy wystąpić do naczelnika urzędu celnego,
właściwego według miejsca zamieszkania lub siedziby wnioskodawcy. Na mocy
przepisów art. 73 ust. 1 Prawa celnego z dnia 19 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 68 z 2004,
poz. 622 ze zmianami) do postępowania celnego w sprawie wydania pozwolenia,
o którym mowa w przepisach art. 156 a RWKC będą miały zastosowanie przepisy
art. 12 i działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst
jednolity z 10 maja 2012 r., Dz. U. z 2012 r. poz. 749) z uwzględnieniem zmian
wynikających z przepisów prawa celnego.
8. Pozwolenie na zastosowanie uproszczonego sposobu obliczania niektórych elementów
formułujących wartość celną ma formę decyzji administracyjnej i jest ważne tylko na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
9. W Instrukcji wypełniania zgłoszeń celnych znajdują się szczegółowe informacje na temat
zasad wypełniania pól zgłoszenia celnego odnoszących się do wartości celnej
w przypadku, gdy zgłaszający uzyskał przedmiotowe pozwolenie (pola: 12, 44).
Instrukcja ta jest opublikowana na stronie internetowej Służby Celnej:
http://www.mf.gov.pl/sluzba-celna
10. We wniosku o udzielenie pozwolenia na zastosowanie uproszczonego sposobu
obliczania niektórych elementów formułujących wartość celną, osoba zainteresowana
uzyskaniem takiego pozwolenia proponuje organom celnym sposób określenia kwoty
stanowiącej dany koszt wraz z uzasadnianiem takiego wyboru.
Kwota stanowiąca określony element dodawany do ceny faktycznie zapłaconej lub
należnej (np. opłaty licencyjne lub koszty transportu) czy też niewłączany do wartości
celnej (np. prowizje od zakupu) może być obliczona na podstawie (przykłady):
umów sprzedaży i innych dokumentów odnoszących się do transakcji sprzedaży, umów
o świadczenie usług transportowych, polis ubezpieczeniowych, umów licencyjnych;
danych wynikających ze zgłoszeń celnych obejmujących pewien miarodajny okres
sprzed złożenia wniosku na podstawie przepisów art. 156 a RWKC;
3
informacji zawartych w opracowaniach bądź studiach odnoszących się do danego
sektora gospodarczego (np. sektora usług logistycznych);
taryf stawek frachtowych zwyczajowo stosowanych w odniesieniu do określonych
środków transportu.
W Komentarzu nr 6 o dokumentach oraz informacjach, jakie władze celne mogą wymagać
w charakterze dowodów w celu ustalenia wartości celnej, przyjętym przez Komitet Kodeksu
Celnego (Sekcję Wartości Celnej) przedstawiono otwarty katalog dokumentów i informacji,
które najczęściej są wykorzystywane w związku z ustalaniem wartości celnej. Komentarz
ten stanowi część Kompendium tekstów opracowanych przez KKC (Sekcję Wartości Celnej).
Kompendium to jest opublikowane na stronie internetowej Służby Celnej:
http://www.finanse.mf.gov.pl/clo/informacje-dla-przedsiebiorcow/wartosc-celna
11. W przypadku korzystania z pozwolenia na zastosowanie uproszczonego sposobu
obliczania niektórych elementów formułujących wartość celną, zadeklarowana wartość
celna nie jest uważa za wartość prowizoryczną w rozumieniu przepisów art. 254 tiret
drugie RWKC.
12. Integralną część niniejszych Wytycznych stanowią:
Formularz Wniosku o udzielenie pozwolenia na zastosowanie uproszczonego sposobu
obliczania niektórych elementów formułujących wartość celną, o którym mowa w art. 156
a RWKC
Objaśnienia dotyczące wypełniania wniosku o udzielenie pozwolenia na zastosowanie
uproszczonego sposobu obliczania niektórych elementów formułujących wartość celną, o
którym mowa w art. 156 a RWKC
Formularz Pozwolenia na zastosowanie uproszczonego sposobu obliczania niektórych
elementów formułując wartość celną, o którym mowa w art. 156 a RWKC
4