PROTOKÓŁ z I spotkania Zespołu Lokalnej Współpracy

Transkrypt

PROTOKÓŁ z I spotkania Zespołu Lokalnej Współpracy
PROTOKÓŁ
z I spotkania Zespołu Lokalnej Współpracy
przeprowadzonego w ramach opracowania planu zadań ochronnych
dla obszaru Natura 2000 PLH 180008 Fort Salis Soglio
w dniu 10.07.2012 r. w Przemyślu
Spotkanie odbyło się w siedzibie Nadleśnictwa Krasiczyn, a jego organizatorem była
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie. Miało na celu przedstawienie projektu
POIS.05.03.00-00186/09, w ramach którego obecnie opracowywane są plany zadań ochronnych na
obszarze województwa, metodyki przygotowania planu zadań ochronnych, zasad funkcjonowania
Zespołu Lokalnej Współpracy, a także charakterystyki obszaru - przebiegu granic, przedmiotów
ochrony i głównych zagrożeń.
PROGRAM SPOTKANIA:
- Prezentacja zespołu zaangażowanego w proces powstania PZO (RDOŚ, wykonawca projektu PZO);
- Przedstawienie zaproszonych gości;
- Podanie ogólnych założeń tworzenia PZO;
- Przedstawienie informacji o obszarze zebranych i wstępnie przeanalizowanych przez koordynatora
PZO;
- Identyfikacja brakujących danych;
- Podanie zakresu weryfikacji i uzupełnienia zgromadzonych danych;
- Identyfikacja grup interesu – utworzenie Zespołu Lokalnej Współpracy;
- Ustalenie zasad dalszej współpracy i sposobów komunikowania się (spotkania dyskusyjne, PIK,
strona www, itd.);
- Ustalenie zakresu prac do wykonania między spotkaniami.
PROWADZĄCY I PRELEGENCI:
Agnieszka Marcela – I Zastępca Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie i
Regionalny Konserwator Przyrody
Dominik Wróbel – wykonawca projektu planu zadań ochronnych dla obszaru PLH 180008 Fort Salis
Soglio, koordynator projektu, ekspert botanik
Krzysztof Piksa – wykonawca projektu planu zadań ochronnych, ekspert chiropterolog
UCZESTNICY:
Magdalena Radecka – Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego
Barbara Królak – Starostwo powiatowe w Przemyślu
Lucyna Zymyn – Podkarpackie Biuro Planowania Przestrzennego w Rzeszowie
Janusz Gremski – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków z siedzibą w Przemyślu
Przemysław Włodek – Nadleśnictwo Kraśniczyn
Kazimierz Ukarma – Nadleśnictwo Krasiczyn
Barbara Kmiotek – Biuro Rozwoju Miasta Przemyśla
Radosław Jędral, Dorota Rogała – Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie
PRZEBIEG SPOTKANIA
Rozpoczęcie spotkania i prezentacje
Spotkanie otworzyła Pani Agnieszka Marcela, która powitała zgromadzonych gości. Następnie
przedstawiła pracowników Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Rzeszowie zaangażowanych
w projekt POIS.05.03.00-00-186/09 oraz wykonawców projektu planu zadań ochronnych . W trakcie
pierwszej prezentacji omówiła założenia projektu, podała zasady tworzenia i zawartość planów zadań
ochronnych oraz omówiła skład i rolę Zespołu Lokalnej Współpracy (ZLW).
Następnie głos zabrał Pan Dominik Wróbel, który w trakcie prezentacji scharakteryzował
obszar omawiając jego położenie, powierzchnię, przedmioty ochrony oraz zagrożenia. Przedstawione
zostały także zasady współpracy ZLW, formy kontaktu z koordynatorem projektu planu oraz
określono prace jakie zostaną wykonane do kolejnego spotkania.
W kolejnej prezentacji Pan Krzysztof Piksa, ekspert chiropterolog przedstawił charakterystykę
obu gatunków nietoperzy, będącymi przedmiotami ochrony w obszarze – mopka i nocka Bechsteina,
stanowisk zlokalizowanych w obszarze oraz głównych zagrożeń.
Przedstawione prezentacje zamieszczone są na stronie internetowej RDOŚ w Rzeszowie
(http://rzeszow.rdos.gov.pl) w zakładce „Plany zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000”.
Dyskusja:
Pierwsza część dyskusji odbyła się po wystąpieniach Pani Agnieszka Marceli i Pana Dominika Wróbla
Pan Przemysław Włodek
Zwrócił uwagę, że Fort jest wyłączony z zarządu Lasów Państwowych i dzierżawiony przez fundację
„Janus” z Krakowa, która powinna zostać włączona do prac nad projektem planu zadań ochronnych.
Zapytał jakie są oczekiwane ilości martwego drewna, które powinny znajdować się w płatach leśnych
i w jaki sposób ta ilość będzie określona.
Pan Dominik Wróbel
Wyjaśnił, że nie ma jeszcze gotowych wskaźników pozwalających jednoznacznie określić ilość
martwego drewna, która pozwalałaby na ocenienie właściwego stan ochrony siedliska dlatego
określa się, że ocena FV (właściwy stan zachowania) wymaga obecności takiej ilości martwego
drewna, która umożliwia rozwój gatunków owadów odżywiających się martwym drewnem.
Pani Agnieszka Marcela
Podkreśliła, że wciąż nie ma obowiązujących wskaźników dla buczyn i grądów, co w dużym stopniu
utrudnia ocenę stanu zachowania siedlisk leśnych.
Pan Dominik Wróbel
Dodał, że według wstępnych wskaźników ilość martwego drewna powinna przekraczać 10%
miąższości żywego drzewostanu.
Pan Przemysław Włodek
Stwierdził, że jest to dużo, bo może spowodować konieczność pozostawiania nawet 40 m3 drewna na
każdy hektar lasu.
Pani Agnieszka Marcela
Zwróciła uwagę, że GIOŚ aktualnie opracowuje brakujące wskaźniki. W związku z tym mimo, że
obecnie przy sporządzaniu PZO bazuje się na wskaźnikach roboczych, to jednak po opracowaniu przez
obowiązującej wersji zapisy PZO będą musiały zostać odpowiednio zweryfikowane i dostosowane do
obowiązującej wersji. Brak dostosowania ważyłby na poprawności oceny siedlisk, a konsekwencji
działaniach ochronnych.
Pan Przemysław Włodek
Zauważył, że ze względu na izolowany charakter kompleksu leśnego, w którym położony jest Fort,
spełnienie tego kryterium będzie bardzo trudne, gdyż martwe drewno jest notorycznie wynoszone
stamtąd przez okolicznych mieszkańców.
Pan Dominik Wróbel
Stwierdził, że jest to istotne zagrożenie dla siedliska leśnego, jednak w planie zadań ochronnych
należy je ująć jako kradzież drewna. Odrębnym zagadnieniem jest jednak kwestia modyfikacji
zabiegów gospodarczych by odpowiednia ilość mogła pozostać.
Pani Agnieszka Marcela
Podkreśliła, że kradzież drewna bardzo trudno wyeliminować mimo dużego zaangażowania służby
leśnej nadleśnictwa Krasiczyn.
Pan Przemysław Włodek
Dodał, że efektywna ochrona takiego kompleksu nie jest możliwa, zarówno ze względu na znaczną
odległość od siedziby nadleśnictwa i innych kompleksów leśnych, jak też z powodu intensywnej
penetracji turystycznej. Fort jest bardzo znanym obiektem, zlokalizowanym przy czarnym szlaku
turystycznym, często odwiedzanym zarówno przez grupy zorganizowane jak też pojedynczych
turystów. Czasem zdarzają się wypadki związane z nieostrożnym poruszaniem się po jego terenie
dlatego powinien zostać ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej.
Pan Janusz Gremski
Zwrócił uwagę na trudności z utrzymaniem właściwego stanu umocnień obronnych, wynikające z
postępującej sukcesji roślinności. Stwierdził, że z punktu widzenia konserwatora zabytków należy
część drzew usunąć.
Pani Agnieszka Marcela
Zapytała czy istnieją obecnie plany wycinki drzew na terenie Fortu.
Pan Janusz Gremski
Odpowiedział, że nie ma planu wycinki, bo kontakt z dzierżawcą fortu jest w dużym stopniu
utrudniony i ma możliwości uzgodnienia takich zabiegów.
Pan Dominik Wróbel
Wskazał, że ze względu na ochronę siedlisk przyrodniczych usunięcie kilku drzew nie stanowi
zagrożenia ale ingerencja w drzewostan może pogorszyć warunki żerowania nietoperzy.
Pani Agnieszka Marcela
Zwróciła uwagę, że z punktu widzenia konserwatora zabytków i potencjalnego turysty ważne jest
usunięcie części drzewostanu, natomiast przygotowując projekt planu zadań ochronnych należy
wskazać jaka skala wycinki nie pogorszy istotnie warunków bytowania nietoperzy.
Pan Krzysztof Piksa
Podkreślił, że usuwanie drzew może wpłynąć negatywnie na populacje bytujących tu nietoperzy.
Druga część dyskusji odbyła się po wystąpieniu Pana Krzysztofa Piksy
Pan Dominik Wróbel
Zapytał czy dla ochrony nietoperzy większym niebezpieczeństwem byłoby znaczne uszkodzenie
zabudowań fortu przez roślinność czy też usunięcie części drzew.
Pan Krzysztof Piksa
Odpowiedział, że dopuszczalne jest usuwanie pojedynczych drzew z obwałowań fortu natomiast w
sąsiedztwie należy utrzymać obecny areał i stan zarzewień .
Pan Janusz Gremski
Wskazał, że drzewa zagrażają przede wszystkim elementom murowanym fortu. Zaproponował też
włączenie do składu ZLW Związku Gmin Fortecznych
Pani Agnieszka Marcela
Dodała, że zaproszony do ZLW zostanie także Pan Jerzy Solecki, który jest właścicielem części
rezerwatu „Skarpa Jaksmanicka” oraz Pan Przemysław Kunysz – ornitolog.
Pan Janusz Gremski
Wskazał, że celowe byłoby także zaproszenie Pana Tomasza Idzikowskiego, badacza fortów Twierdzy
Przemyśl.
Pan Przemysław Włodek
Zapytał jak należy postąpić w sytuacji gdy zapisy planu zadań ochronnych będą sprzeczne z zapisami
obowiązującego do 2017 roku planu urządzenia lasu.
Pan Dominik Wróbel
Odpowiedział, że takiej niezgodności nie będzie, gdyż w projekcie planu zadań ochronnych powstaną
wskazania do zmian w kolejnych planach urządzenia lasu, a niekoniecznie będzie wskazana potrzeba
zmiany w obowiązującym planie urządzenia lasu.
Pan Przemysław Włodek
Zapytał jak w kontekście konieczności zwiększania ilości martwego drewna w lasach postępować z
zamierającymi jesionami, skoro nie jest znana nawet dokładna etiologia choroby tych drzew.
Pan Dominik Wróbel
Wyjaśnił, że w planie zadań ochronnych nie pojawią się ograniczenia dotyczące zabiegów sanitarnych
wykonywanych w drzewostanach jesionowych.
Pan Przemysław Włodek
Zwrócił uwagę, że choroba jesionów może się w przyszłości rozprzestrzeniać także na inne gatunki
drzew. Wskazał też, że część gruntów włączonych do obszaru to tereny prywatne, pokryte zaroślami i
zadrzewieniami.
Pani Agnieszka Marcela
Poruszyła kwestię rezerwatu „Skarpa Jaksmanicka”, ustanowionego dla ochrony miejsc lęgowych
żołny. Obecnie gatunek ten nie występuje w rezerwacie, jednak zajmowane niegdyś przez niego
siedliska, zgodnie z opinią Przemyskiego Towarzystwa Ornitologicznego i Regionalnej Rady Ochrony
Przyrody, są nadal utrzymywane. Wiąże się to z cyklicznym usuwaniem ze skarpy roślinności
drzewiastej i krzewiastej. Największy kłopot sprawia robinia akacjowa, która intensywnie odrasta
korzystając z żyznego siedliska.
Pan Dominik Wróbel
Wobec braku chętnych do zabrania głosu zakończył dyskusję.
Pani Agnieszka Marcela
Podziękowała wszystkim za przybycie i zaprosiła na następne spotkanie.
Sporządził:
Dominik Wróbel