Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa nr 4/2014

Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa nr 4/2014
I. Przegląd Orzecznictwa
1. Przegląd orzecznictwa sądów administracyjnych w zakresie udziału podmiotów spoza systemu
administracji publicznej w miejscowym planowaniu przestrzennym
Adam Bochentyn, asystent Uniwersytetu Gdańskiego
Jakub Szlachetko, asystent Uniwersytetu Gdańskiego
Streszczenie
W przeglądzie Autorzy dokonują syntezy orzecznictwa sądów administracyjnych w sprawach związanych z
udziałem podmiotów spoza systemu administracji publicznej w miejscowym planowaniu przestrzennym.
Skupiają się oni na takich elementach jak dostęp do informacji publicznej dotyczącej studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego oraz procesu ich sporządzania i uchwalania, form udziału takich podmiotów w procesie
uchwalania studium i planów, zgłaszania wniosków i uwag ich dotyczących, możliwości udziału w debatach
dotyczących studiów i planów i innych formach ich konsultowania, a także ewentualnych możliwościach
stosowania przepisów ustaw odrębnych dotyczących udziału podmiotów spoza systemu administracji publicznej
w procesie sporządzania i uchwalania studiów lub planów.
II. Glosy
Prawo i postępowanie administracyjne
2. Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2014 r., I OSK 2500/12
Dr Marek Chrabkowski, adiunkt w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu im. E. Kwiatkowskiego w Gdyni
Uczniowie szkół średnich jako domownicy
Streszczenie
W wyniku zmian stanu prawnego uchylono przepis wyłączający expressis verbis osoby pobierające naukę w
szkole ponadpodstawowej z kręgu osób mogących uzyskać status domownika. Ta zmiana normatywna stała się
impulsem początkującym proces ubiegania się przez policjantów o zwiększenie wysługi lat, od której
uzależniony jest wzrost uposażenia zasadniczego. W glosowanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny
stwierdził, że osoby pobierające naukę na poziomie szkoły ponadpodstawowej mogą uzyskać statusu
domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, a tym samym okres może wpłynąć
na zwiększenie wysługi lat, od której uzależniony jest wzrost uposażenia zasadniczego policjanta.
Prawo i postępowanie cywilne, prawo handlowe
3. Wyrok SN z dnia 8 maja 2014 r., V CSK 322/13
Damian Kaczan, doktorant Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
Intertemporalne aspekty przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody na osobie
Streszczenie
Jak podkreśla Autor glosy ocena analizowanego orzeczenia dotyczącego interpretacji art. 2 przepisów
zmieniających k.c. nie może być jednoznacznie pozytywna ani negatywna. Podkreśla on, że prawidłowe
rozumienie przepisów intertemporalnych – w tym wypadku art. 2 zm. k.c. – ma ogromne znaczenie dla praktyki.
Poprawne rozstrzygnięcie przez SN danej kwestii w konkretnej sprawie, lecz oparte na niewłaściwej
argumentacji może bowiem doprowadzić do tego, że sądy I i II instancji będą uzależniały zastosowanie nowej
regulacji od wystąpienia okoliczności, która w istocie, zgodnie z normą międzyczasową,nie ma znaczenia.
Prawo i postępowanie karne
4. Uchwała SN z dnia 1 października 2013r., I KZP 6/13
Dr Sylwia Durczak-Żochowska, sędzia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
Udzielenie pełnomocnikowi mylnego pouczenia przez organ procesowy w postępowaniu karnym a
przywrócenie terminu zawitego
Streszczenie
Glosowana uchwała dotyczy możliwości uchylenia się od ujemnych konsekwencji procesowych udzielenia
pełnomocnikowi mylnego pouczenia przez organ procesowy w postępowaniu karnym w kontekście
przywrócenia terminu zawitego. Słusznie dokonano w niniejszej uchwale rozróżnienia odnośnie skutków
procesowych udzielenia mylnego pouczenia przez organ procesowy profesjonalistom a podmiotom
niefachowym. Ci pierwsi bowiem posiadają niezbędną, specjalistyczną wiedzę nie tylko co do przysługujących
praw i ciążących obowiązków, ale także ogólnie odnośnie regulacji karnoprocesowych.
5. Wyrok SN z dnia 17 lipca 2014, III KK 55/14
Dr Andrzej Jezusek, adwokat, Racibórz
Obowiązek naprawienia szkody przez współsprawców
Streszczenie
Autor zauważa, że brak jest upoważnienia do decydowania przez sądy karne o postaci obowiązku naprawienia
szkody, zasada indywidualizacji odpowiedzialności karnej stoi na przeszkodzie orzekaniu tego obowiązku
solidarnie, a ponadto przeniesienie instytucji solidarności zobowiązania odszkodowawczego na grunt prawa
karnego musi prowadzić do jej poważnej deformacji w odniesieniu do modelu ukształtowanego przez przepisy
prawa cywilnego.
6. Uchwała SN z dnia 30 kwietnia 2013 r., I KZP 4/14
Dr Marek Skwarcow, sędzia Sądu Okręgowego w Gdańsku
Zażalenie na postanowienie
Streszczenie
Celem glosy było poddanie krytycznej analizie stanowiska wypowiedzianego przez Sąd Najwyższy, który
dopuścił zaskarżanie postanowień wydanych w trybie art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o
zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw per analogiam do możliwości
wniesienia zażalenia na podstawie art. 420 § 4 k.p.k. Poczynione uwagi pozwalają na stwierdzenie, że takie
rozstrzygniecie budzi wątpliwości z uwagi na rodzaj występującej luki w prawie poprzez nie uregulowanie w
art. 50 wskazanej ustawy możliwości wniesienia środka odwoławczego od postanowień wydanych w tym trybie,
która ma pozorny (aksjologiczny) a nie techniczny (konstrukcyjny) charakter. W konsekwencji koniecznym było
zwrócenie się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym co do zgodności tegoż aktu prawnego z
Konstytucją.
Prawo pracy
7. Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2011 r., I PK 144/10
Dr Jakub Szmit, adiunkt Uniwersytetu Gdańskiego
Pojęcie zakładowej organizacji związkowej
Streszczenie
Autor oceniając orzeczenie Sądu Najwyższego wskazuje, że kluczowe znaczenie należy przypisać rozumieniu
pojęcia zakładowej organizacji związkowej. Przyjęcie za zasadne stanowiska wyrażonego przez Sąd Najwyższy
w glosowanym wyroku przy uznaniu, iż obecnie możliwe jest władanie przez jednego pracodawcę tylko jednym
zakładem pracy może prowadzić do faktycznego wyrugowania związkowej reprezentacji pracowników
zatrudnionych u wielu pracodawców. Z oczywistych powodów spełnienie tego wymogu jest w praktyce
niemożliwe, a zatem ścisłe trzymanie się poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy bardzo drastycznie
ograniczałoby wolność związkową znacznej ilości pracowników.
8. Uchwała SN z dnia 2 września 2009 roku, II UZP 6/09.
Ewa Hotłoś, doktorantka Uniwersytetu Gdańskiego
Zatrudnienie a umowa o dzieło
Streszczenie
Stanowisko Sądu Najwyższego w wyrażone w glosowanym orzeczeniu jedynie w części zasługuje na aprobatę.
Bezsporna jest bowiem kwestia przyznania rangi pracownika osobie wykonującej również umowę
cywilnoprawną. Za takim rozwiązaniem przemawiają względy słuszności. Okoliczność przyznania statusu
płatnika składek w przypadku trójkąta umów pierwotnemu pracodawcy budzi jednak kontrowersje. Sąd bowiem
rozstrzygając kwestię zasadniczą, a mianowicie któremu z podmiotów przypisać miano płatnika składek nie
rozważył, iż w świetle dokonanej przez siebie interpretacji nakłada na pracodawców obowiązek faktycznie
niemożliwy do zrealizowania. W omawianym przypadku trójkąta umów nie ma więc możliwości przyjęcia, iż
płatnikiem będzie pracodawca, a nie jego kontrahent.
Prawo międzynarodowe
9. Wyrok ETPCz z dnia 14 października 2014 r., w prawie Stankiewicz i inni przeciwko Polsce, skarga nr
48723/07.
Dr hab. Adam Wiśniewski, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
Standardy dziennikarskiej rzetelności w postępowaniu o ochronę dóbr osobistych
Streszczenie
In the case of Stankiewicz and others versus Poland, the European Court of Human Rights spoke at length on the
standard of journalistic diligence in connection with a civil matter on the infringement of personal rights brought
against journalists Andrzej Stankiewicz and Małgorzata Solecka, as well as the publishing company Presspublica
sp. z o. o. The main part of the legal ruling contains a wide polemic with the approach of the national courts to
the issue of the behavior of the standard for the publication of defamatory allegations. There is no doubt that
developed in the jurisprudence of the Strasbourg Strasbourg standards relating to freedom of expression and
journalistic standards of care are relatively complex and require extensive reading of case law of Strasbourg into
national rulings. A detailed and thorough analysis by the ECtHR judgments of the Supreme Court appeal, and
suggests that national courts must respect these standards in all their complexity. On the other hand, it appears
that certain basic principle concerning freedom of expression, such as the rule of borders limits criticism of
public figures and the important role of the press as a "public watchdog" (public watchdog) need to be taken into
proper account in the balancing process undertaken by the national courts.