Zamierzenia Wychowawczo-Dydaktyczne na miesiąc luty dla grupy

Zamierzenia Wychowawczo-Dydaktyczne na
miesiąc luty dla grupy dzieci „ZAJĄCE”
Główne zamierzenia wychowawczo-dydaktyczne:
1. Poznawanie,
nazywanie,
wskazywanie
wybranych
przedstawicieli
zwierząt egzotycznych.
2. Dbałość o higienę, a w szczególności ubieranie się stosownie do
panujących warunków atmosferycznych oraz mycie zębów, rąk całego
ciała; spożywanie zdrowej żywności, dostrzeganie roli lekarza.
Zadanie, umiejętność z programu wychowawczego przedszkola:
1. Uczenie się rozpoznawania wśród wielu kwestii priorytetowych spraw,
stawianie sobie celów:
- dziecko unika krzyku i kłótliwości w kontaktach z kolegami
-dziecko stara się nawiązywać kontakt ze wszystkimi rówieśnikami
- dziecko obdarza uwagą kolegów i nauczyciela, potrafi słuchać innych
Zadanie, umiejętność z programu „Bezpieczne przedszkole”:
1. Zwrócenie uwagi na to, że nie można samodzielnie zażywać lekarstw i
środków chemicznych poprzez wyjaśnienie zagrożeń spowodowanych
zażywaniem nieznanych substancji.
2. Kształtowanie umiejętności poprawnego mycia rąk i zębów oraz
samodzielnego ubierania się i dbania o swoje rzeczy, np. przed
zniszczeniem lub kradzieżą.
3. Kształtowanie umiejętności przewidywania skutków swoich działań.
Piosenka
Cztery zielone słonie
sł. Anna Świrszczyńska
Były raz sobie cztery słonie,
Małe, wesołe, zielone słonie,
Każdy z kokardką na ogonie,
Hej, cztery słonie !
I poszły sobie w daleki świat,
W daleką drogę, wesoły świat,
Hej, świeci słońce, wieje wiatr,
A one idą w świat.
Ref:
Cztery słonie, zielone słonie,
każdy kokardkę ma na ogonie,
Ten pyzaty, ten smarkaty,
Kochają się jak wariaty!
Płyną przez morza cztery słonie,
Małe, wesołe, zielone słonie,
Oj, gwałtu rety jeden tonie,
Smarkaty tonie!
Na pomoc biegną mu wszystkie wnet,
Za trąbę ciągną go i za grzbiet,
i wyciągnęły z wody go,
Wiec strasznie rade są!
Ref:
Cztery słonie, zielone słonie,
każdy kokardkę ma na ogonie,
Ten pyzaty, ten smarkaty,
Kochają się jak wariaty!
Wiersz
Bajeczka o Osiołku
Autor: A. Fredro
Osiołkowi w żłoby dano,
W jeden owies, w drugi siano.
Uchem strzyże, głową kręci.
I to pachnie, i to nęci.
Od któregoż teraz zacznie,
Aby sobie podjeść smacznie?
Trudny wybór, trudna zgoda —
Chwyci siano, owsa szkoda.
Chwyci owies, żal mu siana.
I tak stoi aż do rana,
A od rana do wieczora;
Aż nareszcie przyszła pora,
Że oślina pośród jadła —
Z głodu padła.