Donatorce - w hołdzie

WYSTAWY CZASOWE
„Sztuka cenniejsza niż złoto...”
ostatnie dni wystawy - kwiecień 2008
23 września 1997 roku w dwóch salach na I piętrze Zamku Królewskiego na Wawelu, w „Prywatnych
apartamentach królewskich” została otwarta wystawa „Sztuka cenniejsza niż złoto”, prezentująca
najcenniejsze obiekty średniowiecznej sztuki małopolskiej ze zbiorów Muzeum Narodowego w
Krakowie. Galeria Sztuki Średniowiecznej mieściła się dotąd w kamienicy Szołayskich przy placu
Szczepańskim, którą poddano remontowi, by przenieść do niej inny oddział – Muzeum Stanisława
Wyspiańskiego. Ekspozycja, przygotowana merytorycznie przez dra Franciszka Stolota (zmarłego w
ubiegłym roku), miała istnieć na Wawelu do czasu odnowienia przy ul. Kanoniczej renesansowego Domu
bpa Erazma Ciołka, przeznaczonego na pomieszczenie wymienionej Galerii. Konserwacja tego domu
została właśnie ukończona, wystawione na Wawelu wrócą więc do macierzystej instytucji, pod nowy
adres. Dzień 22 kwietnia bieżącego roku jest ostatnim dniem udostępnienia wystawy zwiedzającym na
Wawelu.
„Sztuka cenniejsza niż złoto” ukazuje rozwój różnych dziedzin twórczości od końca XIV do początku
XVI wieku. W pierwszej sali z dzieł malarstwa wyróżniają się: obraz epitafijny Wierzbięty z Branic
(przed 1425), fragmenty poliptyków – dominikańskiego (ok. 1465) oraz augustiańskiego, pędzla Mikołaja
Haberschracka (po 1468). Wśród drewnianych rzeźb króluje niezwykle piękna Madonna z Krużlowej;
zwraca też uwagę w całości zachowana, pochodząca z Szydłowca rzeźba Chrystusa na osiołku. W drugiej
sali zwraca uwagę obraz Rozesłanie apostołów (ok. 1470), z Mikuszowic (pierwotnie w kaplicy
Świętokrzyskiej na Wawelu), a także łączone z malarzem Janem Wielkim Zwiastowanie NP. Marii (ok.
1490), Trójca Święta z Dębna (ok. 1510-1520) czy malarza Jerzego Św. Anna Samotrzeć – obraz
wotywny kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego (1519), przede wszystkim jednak wielki, już na wpół
renesansowy tryptyk z Zaśnięciem NP Marii (1521), pędzla królewskiego malarza Michała Lancza
z Kitziengen, ufundowany przez biskupa Stanisława Konarskiego do jego kaplicy przy katedrze.