KINESIOTAPING Jest to metoda opracowana w latach 80
Transkrypt
KINESIOTAPING Jest to metoda opracowana w latach 80
KINESIOTAPING Jest to metoda opracowana w latach 80-tych XX w. przez japońskiego chiropraktyka dr Kenzo Kase. Polega ona na naklejaniu specjalnych plastrów w określonych miejscach ciała pacjenta. Plastry te charakteryzują się podobnymi właściwościami do ludzkiej skóry, w zakresie: grubości, ciężaru właściwego, oraz rozciągliwości (do około 130-140%). Dzięki odpowiedniej elastyczności, naklejone nie ograniczają zakresu ruchów. Dzięki specjalnej strukturze są przepuszczalne dla powietrza, co umożliwia właściwą wymianę cieplną. Poza tym pokrycie plastra specjalnym klejem akrylowym czyni go odpornym na działanie wody, co nie ogranicza czynności higienicznych, lub innych np. pływanie. Klej, jak i materiał z którego jest wykonany plaster nie zwiera lateksu ani leków, stąd znikome jest ryzyko reakcji alergicznych. Działanie metody opiera się na szeroko rozumianej kinezjologii oraz zdolnościach naturalnego procesu samoleczenia organizmu. Istotą jest działanie sensoryczne poprzez stymulację na zakończeń nerwowych w skórze. Odpowiednie aplikacje pozwalają zwiększyć perfuzję pomiędzy skórą a powięzią, dzięki czemu poprawia się mikrokrążenie krwi i chłonki. Mechanizm ten umożliwia aktywację procesów samolecznia. Oddziaływanie kinesiotapingu: A) przed aplikacją plastra B) po aplikacji. Wszystkie aplikacje powinny być poprzedzone odpowiednim badaniem i testami funkcjonalnymi. Kinesiotaping wykorzystuje w swojej koncepcji wiedzę i zasady zaczerpnięte z innych metod, wśród których należy wymienić terapię mięśniowopowięziową, czy drenaż limfatyczny. Dzięki stosowanym aplikacjom można korzystnie oddziaływać na stan czynnościowy mięśni, powięzi, stawów, układu limfatycznego, czy nerwowego. Elastyczne właściwości plastra, oraz różne sposoby jego aplikacji doprowadziły do wyodrębnienia następujących technik: 1) mięśniowa, 2) powięziowa, 3) więzadłowa, 4) korekcyjna, 5) funkcjonalna, 6) limfatyczna. W zależności od potrzeb przedstawione powyżej sposoby naklejania plastrów mogą być stosowane samodzielnie, lub też można je ze sobą łączone w różnych zestawieniach. Aplikacje stosowane w dolegliwościach bólowych kręgosłupa . Odpowiednio dobrane sposoby naklejenia, wpływają na normalizację napięcia mięśniowego, ułatwiają krążenie krwi i limfy, zmniejszają dolegliwości bólowe. Metoda ta stanowi kolejne narzędzie fizjoterapeutyczne, które może być wykorzystywane nie tylko w zespołach bólowych kręgosłupa, ale również w takich przypadkach jak: zwichnięcia, skręcenia, urazy mięśni, stawów oraz inne. Wspomagając proces leczenia przyczynia się do szybszego powrotu do zdrowia.