KINESIOTAPING Jest to metoda opracowana w latach 80

Transkrypt

KINESIOTAPING Jest to metoda opracowana w latach 80
KINESIOTAPING
Jest to metoda opracowana w latach 80-tych XX w. przez japońskiego chiropraktyka dr
Kenzo Kase. Polega ona na naklejaniu specjalnych plastrów w określonych miejscach ciała
pacjenta. Plastry te charakteryzują się podobnymi właściwościami do ludzkiej skóry, w
zakresie: grubości, ciężaru właściwego, oraz rozciągliwości (do około 130-140%). Dzięki
odpowiedniej elastyczności, naklejone nie ograniczają zakresu ruchów. Dzięki specjalnej
strukturze są przepuszczalne dla powietrza, co umożliwia właściwą wymianę cieplną. Poza
tym pokrycie plastra specjalnym klejem akrylowym czyni go odpornym na działanie wody, co
nie ogranicza czynności higienicznych, lub innych np. pływanie.
Klej, jak i materiał z którego jest wykonany plaster nie zwiera lateksu ani leków, stąd
znikome jest ryzyko reakcji alergicznych.
Działanie metody opiera się na szeroko rozumianej kinezjologii oraz zdolnościach
naturalnego procesu samoleczenia organizmu.
Istotą jest działanie sensoryczne poprzez stymulację na zakończeń nerwowych w skórze.
Odpowiednie aplikacje pozwalają zwiększyć perfuzję pomiędzy skórą a powięzią, dzięki
czemu poprawia się mikrokrążenie krwi i chłonki. Mechanizm ten umożliwia aktywację
procesów samolecznia.
Oddziaływanie kinesiotapingu: A) przed aplikacją plastra B) po aplikacji.
Wszystkie aplikacje powinny być poprzedzone odpowiednim badaniem i testami
funkcjonalnymi. Kinesiotaping wykorzystuje w swojej koncepcji wiedzę i zasady
zaczerpnięte z innych metod, wśród których należy wymienić terapię mięśniowopowięziową, czy drenaż limfatyczny.
Dzięki stosowanym aplikacjom można korzystnie oddziaływać na stan czynnościowy mięśni,
powięzi, stawów, układu limfatycznego, czy nerwowego.
Elastyczne właściwości plastra, oraz różne sposoby jego aplikacji doprowadziły do
wyodrębnienia następujących technik:
1) mięśniowa,
2) powięziowa,
3) więzadłowa,
4) korekcyjna,
5) funkcjonalna,
6) limfatyczna.
W zależności od potrzeb przedstawione powyżej sposoby naklejania plastrów mogą być
stosowane samodzielnie, lub też można je ze sobą łączone w różnych zestawieniach.
Aplikacje stosowane w dolegliwościach bólowych kręgosłupa .
Odpowiednio dobrane sposoby naklejenia, wpływają na normalizację napięcia mięśniowego,
ułatwiają krążenie krwi i limfy, zmniejszają dolegliwości bólowe.
Metoda ta stanowi kolejne narzędzie fizjoterapeutyczne, które może być wykorzystywane nie
tylko w zespołach bólowych kręgosłupa, ale również w takich przypadkach jak: zwichnięcia,
skręcenia, urazy mięśni, stawów oraz inne. Wspomagając proces leczenia przyczynia się do
szybszego powrotu do zdrowia.