Ze względu na to, że problem obmawiania, wzajemnego

„ZŁE ZACHOWANIE NIE POPŁACA I PRZECIW TOBIE SIĘ ODWRACA”
UWIERZCIE MI , PROSZĘ
ŻE LEPIEJ SIĘ CZUJĘ
GDY KTOŚ MNIE
SERDECZNIE I MIŁO TRAKTUJE.
I WIERZĘ, ŻE KAŻDY
Z WAS TAKŻE TO WIE
I W ŻYCIE WPROWADZIĆ
ZASADĘ TĘ CHCE.
Ze względu na to, że problem obmawiania, wzajemnego dokuczania jest
ciągle aktualny w wielu szkołach, również w naszej, uczniowie mieli możliwość
wysłuchania przez radiowęzeł „wywiadu” dotyczącego tej kwestii. W rolę
profesora i reportera wcielili się uczniowie klasy 3a- Krzysiek i Miłosz. Podobny
wywiad został zamieszczony na stronie internetowej i wyemitowany przez
radiowęzeł w ubiegłym roku- dotyczył on wtedy tolerancji.
W ramach działań związanych z naprawą relacji między uczniami, klasa
5b została zachęcona do pracy w grupach pod okiem wychowawcy. Miała ona
za zadanie stworzenie plakatów ujmujących tematykę dokuczania sobie
nawzajem i jednocześnie zintegrowanie się w zespołach. Prace można oglądać
na korytarzu na parterze naszej szkoły. Z kolei uczniowie klasy 3a ochoczo
odpowiedzieli na prośbę wymyślenia powiedzeń poruszających tematykę
obmawiania i dokuczania. Podeszli do tego bardzo poważnie i z dużym
zaangażowaniem -powstało wiele ciekawych haseł, które można przeczytać na
tablicy przy wejściu do szkoły, a także w niniejszym artykule.
Na stronie internetowej i na korytarzu pierwszego piętra został
zamieszczony artykuł o mowie nienawiści, która często jest elementem hejtu,
wzajemnego obrażania. Są tu też informacje dotyczące języka szakala i języka
żyrafy. Język szakala stanowi element dokuczania i gnębienia innych, język
żyrafy to łagodny, spokojny i niezagrażający sposób komunikowania się. Niech
lektura będzie zachętą do zastanowienia się, jakiego ja używam języka w
rozmowach z bliskimi, kolegami czy też na portalach społecznościowych?
Poniżej przedstawiamy „wywiad”, który 13.06.2016r
zaprezentowany uczniom naszej szkoły przez radiowęzeł.
został
Reporter. Witam serdecznie, Panie profesorze. Jakiś czas temu poruszaliśmy w
naszej rozmowie temat tolerancji. Dziś chcemy porozmawiać o częstych
niestety sytuacjach obrażania, dokuczania, obmawiania, wyśmiewania się.
Obserwujemy je szczególnie wśród uczniów klas 4 ,5 i 6, ale wiemy , że dzieje
się to tez w innych klasach, również w innych szkołach. Dane statystyczne
mówią, ze problem ten dotyczy co 10 ucznia klas 4-6. Dlaczego tak jest?
Profesor: Witam młodych słuchaczy. Okazuje się, że dręczycielami najczęściej
są osoby, które same były wcześniej dręczone. Czasem są to ci, którzy takie
zachowanie obserwowali u innych, a uczymy się przecież przez
naśladownictwo, więc i w tym przypadku zadziałał taki mechanizm. Niestety
zauważamy, że wiele osób uważa, że gnębiąc innych stają się silniejsi, mają
moc i siłę. To nieprawda, ale ze smutkiem należy powiedzieć, że niektórzy
zyskują poprzez złe zachowanie akceptację kolegów.
R; To przykre co pan mówi. A kto najczęściej jest celem ataków?
P:To przede wszystkim samotnicy, mający problemy w kontaktach z
rówieśnikami. Stoją na uboczu, nie mają wsparcia, wiec łatwo ich
zaatakować. Często są to osoby o niskim poczuciu własnej wartości, niepewne
siebie. Czasem to dzieci o nieatrakcyjnym wyglądzie, albo pochodzące z
rodzin o niższym statusie materialnym. Takie osoby wydają się być słabe, nie
będą się przeciwstawiać, więc łatwo się na nich wyżywać. Niestety bywa i tak,
ze do atakującego dołączają się inni i tym samym osaczają ofiarę, odbierają jej
poczucie godności, spychają na margines grupy czy klasy.
R : Jakie formy może przybierać znęcanie?
P; Są to zaczepki słowne, fizyczne, zabieranie i niszczenie rzeczy.
Nieprzyjemne uwagi, ośmieszanie, nieprzyjemne spojrzenia. Mogą to być
groźby, a także rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji o osobie, czy
też izolowanie jej od grupy. Tzw. hejtowanie może odbywać się również za
pośrednictwem Internetu. Uporczywe , trwające długi czas znęcanie się nad
kimś to mobbing.
R:Co dzieje się z człowiekiem , który jest obiektem ataków?
P: Ofiara staje się smutna i zamyka się w sobie coraz bardziej. Zdaje sobie
sprawę, ze jej pozycja jest słaba, a teraz czuje się jeszcze bardziej upokorzona,
a boi się powiedzieć o atakach na siebie innym osobom. Czasem jest tez
szantażowana. Żyje w ciągłym stresie, boi się. Najchętniej unikałaby
środowiska, w którym jest dręczona, wiec np. unika chodzenia do szkoły,
ucieka z lekcji. Mozę wpaść w depresję, a nawet targnąć się na swoje życie.
Ważne jest to, że wiele osób , które dręczą innych nie przyjmuje do
wiadomości jakie mogą być skutki jej działań, dopiero kiedy dojdzie do
nieszczęścia otwierają im się oczy. Czasem jest jednak za późno.
R : Co pan radzi osobom, które są atakowane?
P: Po pierwsze trzeba zachować spokój, najlepiej ignorować nieprzyjemne
zachowania czy uwagi, udawać , ze się ich nie słyszy. Można zaskoczyć
prześladowcę swoją reakcją -roześmiać się, odpowiedzieć żartem. Dobrze jest
przebywać w otoczeniu kolegów, w grupie, która da siłę i pomoże w
trudnych sytuacjach. Kiedy nic nie pomaga trzeba zgłosić sprawę dorosłym.
Niejednokrotnie tego rodzaju sytuacje znajdują finał na policji lub w sądzie.
R : Miejmy więc nadzieję, ze nikt nie zostanie bezkarny. Tym bardziej, ze
przecież w innej klasie, grupie to dręczyciel może stać się ofiarą i oby nie musiał
się o tym przekonać na swojej skórze. Dziękujemy z cenne rady. Do zobaczenia.
P. Do widzenia. Życzę wszystkim , aby mieli wokół siebie tylko dobrych,
życzliwych ludzi
A teraz kilka najciekawszych haseł, które wymyślili twórczy uczniowie kl. 3a:
„ Dokuczanie to brzydka wada, tak zachowywać się nie wypada”
„Złe zachowanie nie popłaca i przeciw tobie się odwraca”
Wiktoria
„ Nie przezywaj, nie, nie, nie, no bo będzie bardzo źle”
„Nie obrażaj kolegi swego, bo będziesz potrzebował pomocy jego”
„ Kto obgaduje, ten przyjaźń psuje”
Antek
„ Nie obgaduj, mój kolego, to nieładnie, nie rób tego”
„ Obgadywanie i obrażanie to nic miłego, panowie, panie
bo każde dziecko dobrze to wie,
że się nie mówi na innych źle”
„ By się nie wstydzić zachowania swego
Nie obgaduj nikogo innego
Każdy dzień spędzaj bez przemocy,
Byś mógł koledze spojrzeć prosto w oczy.”
Bartosz i Patryk
„ Nie bij kolegi swego, bo możesz nie mieć innego”
„Wiedzą starzy i młodzi, że złość piękności szkodzi”
„ Dbaj o kolegę swego jak o siebie samego”
Witek
„ Nie przezywaj mnie, lepiej uśmiechnij się”
Natalka
Ewa Kowalska- psycholog szkolny