Rozumienie natury człowieka
Transkrypt
Rozumienie natury człowieka
PSYCHOLOGIA Psychologiczne modele zachowań Alicja Keplinger CELE PSYCHOLOGII • Jest tym co naukowcy i filozofowie o róŜnych przekonaniach stworzyli w celu zaspokojenia potrzeb zrozumienia umysłu i zachowaniu róŜnych organizmów od najbardziej prymitywnych, aŜ po najbardziej złoŜone. • Jest nauką o człowieku, umoŜliwiającą rozumienie ludzkiego zachowania – przez co znajduje wiele praktycznych zastosowań. PSYCHOLOGIA JAKO NAUKA: BEHAWIORALNA Z uwagi na sposób analizy zachowania się oraz jego przyczyn i skutków. 1. Opisywanie zachowania. 2. Wyjaśnianie zachowania. 3. Przewidywanie zachowań. 4. Kierowanie zachowaniem. 5. Rozwiązywanie ludzkich problemów. BIOLOGICZNA Z uwagi na zainteresowanie procesami mózgowymi i biochemicznymi podstawami zachowania. O POZNANIU Sposób funkcjonowania ludzkiego umysłu pozostaje w związku z badaniami i teorią w zakresie nauk komputerowych, nauki o sztucznej inteligencji oraz matematyką stosowaną. O ZDROWIU pozostaje w związku z: - medycyną - edukacją - prawem i naukami o środowisku. HUMANISTYCZNA pozostaje w związku: - filozofią - literaturą - teatrem i religią Rozumienie natury człowieka • Psychoanaliza – S. Freud • Neopsychoanaliza – A. Adler, K. Horney, E. Fromm • Behawioryzm – J. Watson, B. F.Skinner, I. Pawłow • Neobehawioryzm – F. Mischel, A. Bandura • Psychologia poznawcza – G. Kelly, J.P. Guilford, J. Reykowski • Psychologia humanistyczna – A. Maslow • pojawiła się na przełomie lat 50 i 60 XX wieku ZWIĄZKI PSYCHOLOGII Z INNYMI DYSCYPLINAMI Psychologia jako nauka społeczna - ekonomia - politologia - socjologia - antropologia kulturowa Praca • Funkcje człowieka w procesie pracy: Wspólną cechą wszystkich wyodrębnionych form aktywności jest wydatek energetyczny prowadzący do zmęczenia. Cechy specyficzne róŜnych form aktywności: 1. Praca – jest aktywnością słuŜącą do pomnaŜania dobra Praca z rzeczami – przekształca przyrodę 1. Energetyczna 2. Wykonawcza 3. Sterownicza 4. Koncepcyjna Praca z ludźmi – (np. wykłady, leczenie go, terapia czy dobre słowo). Praca nad ideą – opracowanie nowych pomysłów, planów, procedur metod radzenia sobie z róŜnymi zadaniami. Praca ze sobą – moŜemy siebie ulepszać. Pracować nad myślami, emocjami czy ciałem. PRACA • to forma świadomej aktywności człowieka w wyniku, której powstaje coś poŜytecznego dla człowieka. Przyjmuje się trzy podstawowe kryteria ludzkiej pracy: 1. Podmiotowe (praca w odniesieniu do osoby ludzkiej, np. przyjemna) 2. Przedmiotowe, np. celowa 3. Organizacyjno – prawne, np. formalna Modele • W kontekście zachowań organizacyjnych moŜemy wyróŜnić cztery główne modele organizacji. ZACHOWANIE - kaŜda dająca się zmierzyć reakcja organizmu - sposób przystosowania się organizmów - obserwowalne działanie ludzi i zwierząt Model autokratyczny • Podstawą tego modelu jest władza z ukierunkowaniem zarządzających na dyrektywność. Pracownicy z kolei ukierunkowani są na posłuszeństwo i zaleŜność od szefów. Zaspakajane są jedynie podstawowe potrzeby pracowników. ZaangaŜowanie w pracę jest minimalne. Model organizacji zarządczej Model wspierający • Podstawą tego modelu są zasoby ekonomiczne, zarządzający ukierunkowani są na zyski. Pracownicy z kolei ukierunkowani są na korzyści i zaleŜności od organizacji. Zaspakajana jest potrzeba bezpieczeństwa pracowników. ZaangaŜowanie w pracę przejawia się w pasywnej współpracy. • Podstawą jest przywództwo, a zarządzający ukierunkowani są na wspieranie. Pracownicy ukierunkowani są na efektywność pracy. Zaspakajane są potrzeby statusu i uznania pracowników. ZaangaŜowanie w pracę przejawia się w podejmowaniu inicjatywy. Model współuczestnictwa Praktyka • Podstawą jest partnerstwo z zarządzającymi, ukierunkowanymi na pracę zespołową. Pracownicy ukierunkowani są na odpowiedzialność i samodyscyplinę. Zaspakajana jest potrzeba samorealizacji pracowników. ZaangaŜowanie w pracę przejawia się wywaŜonym entuzjazmem. • ChociaŜ opisane cztery modele róŜnią się, • w praktyce nie istnieje organizacja czy grupa funkcjonująca wyłącznie zgodnie z jednym tylko modelem. • Zazwyczaj jeden jest dominujący, lecz pojawiają się teŜ elementy właściwe dla innych modeli.