Ogólna metodologia nauk - Kognitywistyka i Komunikacja

Ogólna metodologia nauk
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów/semestr
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz ogólna
forma zaliczenia przedmiotu
Wydział Historyczno-Socjologiczny, Instytut Socjologii i
Kognitywistyki
Kognitywistyka i komunikacja
Studia pierwszego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0500-KS1-OMN
Polski
Podstawowy
Rok I, semestr II
Semiotyka kognitywna, Konceptualizacja i definiowanie
15 (wykład), 15 (ćwiczenia)
Przedmiotem ogólnej metodologii nauk są racjonalne sposoby
pozyskiwania, reprezentowania i oceny wartości poznawczej
wiedzy naukowej. Głównym celem zajęć jest uzyskanie przez
studenta:
1. wiedzy na temat specyfiki poznania naukowego, pojęcia nauki
i współczesnych koncepcji poznania naukowego,
2. umiejętności analizy i oceny twierdzeń naukowych i
argumentacji naukowej oraz
3. pogłębienie świadomości studenta na temat oddziaływania
nauki na inne dziedziny kultury. Student poznaje podziały
nauk i charakterystykę podstawowych typów nauk. Uzyskuje
wiedzę na temat specyfiki metod dedukcyjnych, indukcyjnych
oraz statystycznych, jak również na temat procedur
weryfikacji i falsyfikacji.
Studenci są aktywnymi uczestnikami wykładu (zadają pytania,
oczekiwane są ich komentarze i przykłady do wykładanego
materiału). Konwersatorium poprzez krytyczną analizę
oryginalnych tekstów prowadzi do pogłębienia rozumienia
współczesnych koncepcji poznania naukowego.
Egzamin jest w formie pisemnej. Ocena jest wynikiem
uśrednienia ocen poszczególnych odpowiedzi na pytania
zamieszczone w arkuszu egzaminacyjnym.
Ocena z konwersatorium jest wypadkową oceny z wystąpień
studentow (60%) i aktywności (40%).
Liczba dopuszczalnych nieobecności: zgodnie z regulaminem
studiów. Odpracowanie nieobecności na zajęciach możliwe na
podstawie pracy pisemnej zgodnej z treścią zajęć, na których
student był nieobecny. Wymiar godzin na przygotowanie tej
pracy jest zgodny z wymiarem czasu nieobecności.
Odniesienie do
kierunkowych efektów
kształcenia
Efekty kształcenia
WIEDZA
1. Student ma podstawową wiedzę na temat pojęcia nauki. (W)
2. Student zna główne podziały nauk. (W)
3. Ma podstawową wiedzę na temat współczesnych koncepcji nauki.
(W)
4. Zna podstawowe sposoby pozyskiwania wiedzy. (W, Ćw.)
5. Zna podstawowe metody oceny wartości poznawczej tez
naukowych. (W, Ćw.)
UMIEJĘTNOŚCI
6. Potrafi wskazać miejsce danej nauki w podziale logicznym. (Ćw.)
7. Rozróżnia podstawowe typy nauk. (Ćw.)
8. Potrafi krytycznie ocenić wartość poznawczą tezy naukowej. (Ćw.)
9. Potrafi zająć stanowisko w kwestiach koncepcji poznania
naukowego. (Ćw.)
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
10. Uświadamia sobie znaczenie nauki dla życia społecznego oraz
wpływ nauki na inne dziedziny kultury. (W, Ćw.)
11. Dostrzega potrzebę krytycznego odnoszenia się do tez naukowych,
w poczuciu odpowiedzialności za ich konsekwencji społeczne. (W,
Ćw.)
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studenta
Wskaźniki ilościowe
Data
opracowania:
K_W05, K_W12
K_W05, K_W12
K_W05, K_W12
K_W05, K_W12, K_W15
K_W05, K_W12, K_W15
K_U02
K_U02
K_U02, K_U05
K_U02, K_U05
K_K08
K_K04, K_K07
3
Udział w wykładach – 15
Udział w ćwiczeniach – 15
Udział w konsultacjach – 10
Przygotowanie do zajęć – 15
Lektura tekstów – 20
Przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego – 15
Nakład pracy studenta związany z
Liczba
zajęciami:
godzin
wymagającymi bezpośredniego udziału
40
nauczyciela
o charakterze praktycznym
50
15 lutego 2016
Koordynator
przedmiotu:
Punkty
ECTS
dr hab. Dariusz Surowik
1
2
B. Informacje szczegółowe
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Ogólna metodologia nauk
0500-KS1-OMN
Kognitywistyka i komunikacja
Wydział Historyczno-Socjologiczny, Instytut
Socjologii i Kognitywistyki
Polski
Rok I, semestr II
15 – wykład
3
dr hab. Dariusz Surowik
1. Pojęcie metody naukowej. Typy nauk o nauce.
Typy desygnatów nazwy „nauka”. Pojęcie
teorii naukowej. Determinanty natury nauki.
Typologia nauk.
2. Metoda dedukcyjna. Stadia rozwoju metody
dedukcyjnej.
3. Metoda indukcyjna w naukach przyrodniczych.
4. Metoda indukcyjna historyczna.
5. Metoda indukcyjna statystyczna.
6. Główne stanowiska w XX-wiecznej filozofii
nauki.
7. Rola nauki w społeczeństwie. Aksjologiczny
wymiar nauki. Główne formy współpracy
naukowo-badawczej.
Po wysłuchaniu wykładów student ma
ukształtowane pojęcie nauki. Zna główne podziały
nauk. Dysponuje podstawową wiedzą na temat
współczesnych koncepcji nauki. Zna podstawowe
procedury pozyskiwania wiedzy, procedury oceny
wartości poznawczej tez naukowych oraz
współczesne formy współpracy naukowobadawczej.
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia:
sprawdzanie obecności na wykładach, ocena
udziału w dyskusji.
Podstawą zaliczenia jest zaliczenie egzamin.
Literatura podstawowa:
1. Grobler A.: Metodologia nauk, Kraków 2006.
2. Ajdukiewicz K.: Logika pragmatyczna,
Warszawa 1965.
Literatura uzupełniająca:
3. Hempel C. G.: Filozofia nauk przyrodniczych,
Warszawa 2001.
4. Kamiński S.: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i
klasyfikacja nauk, Lublin 1998.
5. Krajewski W.: Prawa nauki, Warszawa 1974.
6. Kuhn T.: Struktura rewolucji naukowych,
Warszawa 1968.
7. Lakatos I.: Pisma z filozofii nauk
przyrodniczych, Warszawa 1995.
8. Popper K.: Droga do wiedzy. Domysły i
refutacje, Warszawa 1999.
9. Putnam H.: Wiele twarzy realizmu i inne eseje,
Warszawa 1998.
Dariusz Surowik
podpis osoby składającej sylabus
C. Informacje szczegółowe
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze
sposobem ich weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Ogólna metodologia nauk
0500-KS1-OMN
Kognitywistyka i komunikacja
Wydział Historyczno-Socjologiczny, Instytut Socjologii
Polski
Rok I, semestr II
15 – ćwiczenia
3
dr hab. Dariusz Surowik
1. Rozróżnianie typów nauk o nauce, typów
desygnatów nazwy „nauka”, determinantów natury
nauki i podstawowych typów nauk.
2. Dyskusja na temat specyfiki metody dedukcyjnej.
Charakterystyka stadiów rozwoju metody
dedukcyjnej (system dedukcyjny w stadium
intuicyjnym, system aksjomatyczny
niesformalizowany, system aksjomatyczny
sformalizowany).
3. Dyskusja na temat specyfiki metody indukcyjnej w
naukach przyrodniczych.
4. Dyskusja na temat specyfiki metody indukcyjnej
historycznej.
5. Dyskusja na temat specyfiki metody indukcyjnej
statystycznej.
6. Dyskusja na temat zasadności głównych stanowisk w
XX-wiecznej filozofii nauki (m.in. weryfikacjonizm
- falsyfikacjonizm, indukcjonizm antyindukcjonizm).
7. Dyskusja na temat społecznego i aksjologicznego
wymiaru nauki. Charakterystyka współczesnych
form współpracy naukowo-badawczej.
Student potrafi rozróżniać typy nauk o nauce, typy
desygnatów nazwy „nauka”, podstawowe determinanty
natury nauki i główne typy nauk. Umie wskazać
specyficzne cechy metody dedukcyjnej (wraz z opisem
stadiów jej rozwoju), metody indukcyjnej w naukach
przyrodniczych, metody indukcyjnej historycznej i
metody indukcyjnej statystycznej. Opisuje i poddaje
krytycznej analizie główne stanowiska w XX-wiecznej
filozofii nauki. Potrafi scharakteryzować współczesne
formy współpracy naukowo-badawczej.
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: ocena
kolokwium, ocena aktywności podczas zajęć.
Ocena jest wypadkową oceny z wystąpień studetów
(60%) i aktywności (40%). Liczba dopuszczalnych
nieobecności: zgodnie z regulaminem studiów.
Odpracowanie nieobecności na zajęciach możliwe na
podstawie pracy pisemnej zgodnej z treścią zajęć, na
których student był nieobecny. Wymiar godzin na
przygotowanie tej pracy zgodny z wymiarem czasu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
nieobecności.
Literatura podstawowa:
1. Grobler A.: Metodologia nauk, Kraków 2006.
2. Ajdukiewicz K.: Logika pragmatyczna, Warszawa
1965.
Literatura uzupełniająca:
3. Wójcicki R.: Metodologia formalna nauk
empirycznych, Warszawa 1991.
4. Kamiński S.: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i
klasyfikacja nauk, Lublin 1998.
Dariusz Surowik
podpis osoby składającej sylabus