dr Marian Stefański, prof. WSEI
Transkrypt
dr Marian Stefański, prof. WSEI
dr Marian Stefański, prof. WSEI Prorektor WSEI ds. Studenckich i Współpracy Urodził się 22 maja 1949 roku w Lublinie. Tutaj skończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. Jako nastolatek miał wiele zainteresowań: sport, archeologia, genetyka, ale wybrał studia ekonomiczne. W 1971 roku ukończył Wydział Ekonomiczny UMCS w Lublinie pisząc pracę magisterską z ekonometrii. Po studiach został asystentem na tym wydziale, gdzie prowadził zajęcia dla studentów z przedmiotów o charakterze ogólnoekonomicznym. W 1979 roku obronił pracę doktorską pt. Modelowa analiza intensywnych czynników wzrostu w przedsiębiorstwie przemysłowym. Była to praca z pogranicza ekonomii politycznej, metodologii nauk i ekonometrii. Zdobyła III miejsce w konkursie na najlepsze prace doktorskie i habilitacyjne przyznawane przez Prezesa GUS. Lata 80. to okres stracony dla działalności naukowo-badawczej. Po powrocie z zagranicznego prywatnego urlopu naukowego, który odbył w latach 1988-1989, dostosował swoją działalność do temperamentu i zainteresowań. Wraz z kolegami (m. in. dr M. Jarmuł i dr A. Lulek) uczestniczył w tworzeniu Fundacji Rozwoju KUL, która powołała do życia instytucję kształcącą menadżerów – Lubelską Szkołę Biznesu. Do 2001 roku był tam wykładowcą na licencjonowanych przez Univercity of Central Lancasire studiach Master of Business Administration. W 1991 roku został fundatorem Fundacji OIC Poland, która dzisiaj jest właścicielem Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji. Także w 1991 roku utworzył i zorganizował Delegaturę Ministerstwa Przekształceń Własnościowych w Lublinie. Następnie w latach 1993-1996 zorganizował i był pierwszym dyrektorem Biura Inwestycji Kapitałowych Banku Depozytowo-Kredytowego w Lublinie. Instytucja ta współpracowała z Departamentem Kredytów Trudnych w restrukturyzacji takich molochów państwowych, jak Huta Stalowa Wola, WSK PZL Mielec, Autosan SA, Star Starachowice SA. W rezultacie zdobytych dświadczeń, w 1996 roku, tj. w momencie przyznania przez angielski Know-How Fund Bankowi Depozytowo-Kredytowemu SA środków finansowych na dalszą restrukturyzację przedsiębiorstw ze Wschodniej Polski, został organizatorem i prezesem pierwszego, i do dzisiaj jedynego, regionalnego lubelskiego funduszu restrukturyzacyjnego typu venture capital – Wschodniego Towarzystwa Inwestycyjnego Sp. z o.o. (WTI Sp. z o.o.). Fundusz miał za zadanie wspierać finansowo i w formie doradztwa przedsiębiorstwa z naszego regionu w okresie gwałtownych zmian własnościowych i rynkowych. Jednocześnie prowadził działalność typową dla firm kapitału podwyższonego ryzyka. Rezultatem wspomagania finansowego takich inwestycji jest rozwój na naszym terenie Anica System SA, czy Zakładu Ceramiki Budowlanej EkoKLINKIER. W 1999 roku w wyniku wchłonięcia przez Bank Pekao SA Banku Depozytowo-Kredytowego SA nastąpiła zmiana przedmiotu działania WTI Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo zaczęło świadczyć usługi faktoringowe. W okresie trzech lat, tj. do 2001 roku, gdy był tam zatrudniony jako członek zarządu, spółka stała się największym w Polsce przedsiębiorstwem faktoringowym. Warto zauważyć, że wszyscy pracownicy Spółki to absolwenci KUL-u i UMCS w Lublinie. Rekrutował pracowników spośród swoich najlepszych studentów. Było to możliwe, ponieważ w tamtym okresie prowadził również zajęcia z „Zarządzania finansami” na dwóch lubelskich uniwersytetach. Dzisiaj są oni członkami zarządów lub prezesami w większości polskich firm świadczących usługi faktoringu. W 2001 „powracając do korzeni” został pracownikiem etatowym Fundacji OIC Poland. W tym samym roku Fundacja powołała do życia Wyższą Szkołę Ekonomii i Innowacji, gdzie został dziekanem Wydziału Ekonomii. Funkcję tę sprawuje do dzisiaj. Prowadzi zajęcia z mikroekonomii i przedmiotów związanych z zarządzaniem finansami. Jego pozadydaktyczna aktywność to działalność naukowa i angażowanie się w rozwój Lublina i regionu we wszystkich możliwych formach. Lubelszczyzna i Lublin to jego „małe ojczyzny”, których dzisiejsza sytuacja ekonomiczna i społeczna bardzo go niepokoi. Z tego względu w latach 2007-2008 roku był członkiem zespołu, który przygotował powstanie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro-Park Mielec, Oddział w Lublinie. Dzisiaj poszukuje możliwości utworzenia regionalnej firmy typu venture capital, która wspierałaby finansowo i doradzałaby tworzonym przedsiębiorstwom wysokich technologii. W działalności naukowej od kilku lat koncentruje się na tematyce rozwoju regionalnego. Z tego względu Wydział Ekonomii WSEI w Lublinie organizuje wieloletni projekt badawczy dotyczący rozwoju Polski Wschodniej pod angielską nazwą „The Lublin Project”. Prace badawcze poświęcone barierom i stymulatorom rozwoju lokalnego i regionalnego realizowane są we współpracy z wieloma uczelniami z Polski Wschodniej a także we współpracy z Polska Akademią Nauk, Uniwersytetem Warszawskim, SGH a także z uczelniami z Ukrainy i przedstawicielami życia gospodarczego z Izraela. Rezultatem tegorocznej konferencji poświęconej wyżej wymienionej tematyce są cztery tomy o łącznej wielkości 1000 stron, wydane w języku polskim i angielskim. „The Lublin Project” będzie kontynuowany przy współudziale uczonych z Włoch, Niemiec i Francji. Jego osobisty dorobek naukowy to około 30 pozycji poświęconych sektorowi MŚP oraz problematyce rozwoju regionalnego. Hobby, to spośród wielu innych, ale najbardziej ukochane, żeglarstwo w dosyć specyficznej formie. Jest to prowadzenie łódki regatowej „Latającego Holendra”. Co to znaczy ,wie każdy, kto choć raz obserwował lub żeglował na FD.