12 Marca

NR 11(44)/1
PO GÓRACH, DOLINACH...
12 Marca 1995 r.
NR 11(44) 12 Marca 1995
O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA
“W Piśmie Świętym naleŜy szukać prawdy, a nie
wymowy. KaŜdą księgę świętą naleŜy czytać w takim
duchu, w jakim była napisana. Mamy szukać w
Piśmie Świętym raczej poŜytku niŜ subtelności stylu”
śYCZENIA
śyczenia Jana Pawła II - Kochajcie Maryję
NajdroŜsi młodzi! Patrzcie na Maryję! kochajcie Maryję!
Naśladujcie Jej całkowite otwarcie na Boga, którego pragnie
być “Sługą” posłuszną i na wszystko gotową. Naśladujcie Jej
ciche, gorliwe i czynne otwarcie się na braci i siostry
potrzebujące pomocy, opieki i pocieszenia.
Jej nieustanną, wytrwałą “sequela” Syna Jezusa od stajenki
w Betlejem aŜ po KrzyŜ na Kalwarii.
Niech Panna Najświętsza uśmiecha się do was i ma was
zawsze w swej opiece!
III Światowy Dzień Chorego
Refleksje Krajowego Dyrektora Apostolstwa Chorych
ks. dr. Czesława Podleskiego - dokończenie z poprzedniego numeru
PapieŜ prosi chorych i cierpiących o dar modlitwy i dar
cierpienia w intencji pokoju. “KrzyŜ Chrystusa, na którym
wszyscy zostaliśmy zbawieni jest źródłem pokoju.
Chrześcijanin powołany do zjednoczenia z Chrystusem
i cierpienia na wzór Chrystusa przez przyjęcie i ofiarowanie
cierpienia głosi wzniosłą moc krzyŜa. Jeśli wojna i podziały
są owocem przemocy i grzechu, to pokój jest owocem
sprawiedliwości i miłości, których szczytem jest
wspaniałomyślne ofiarowanie swojego cierpienia - jeśli jest to
konieczne, aŜ do daru własnego Ŝycia w zjednoczeniu z
Chrystusem. Samo dowartościowanie cierpienia i
ofiarowanie go dla zbawienia świata, jest juŜ działaniem i
misją pokoju, poniewaŜ z odwaŜnego świadectwa słabych,
chorych i cierpiących moŜe wypłynąć najwyŜszy wkład na
rzecz pokoju. Wierzący wie, Ŝe łącząc się z cierpieniami
Chrystusa staje się autentycznym twórcą pokoju.”
POKUTA
W liturgii Wielkiego Postu dominują trzy tematy: pokuta, chrzest ,
męka Pańska.
Pokuta według staroŜytnej tradycji obejmuje modlitwę, post
i jamłuŜnę. O aktach o charakterze pokutnym papieŜ Leon Wielki
(+ 461 r.) wypowiedział następujące słowa: “Modlitwą utrzymuje się
wiarę nieskaŜoną, postem niewinne Ŝycie, jamłuŜną ducha miłości.”
To zdanie moŜe stać się programem Ŝycia chrześcijańskiego
we Wielkim Poście, a takŜe poza nim.
Chrześcijanin we Wielkim Poście bardziej wpatrzony jest
w Chrystusa niŜ zwykle i modli się gorliwiej tak prywatnie jak
i wspólnie. W kościołach urządza się w tym czasie wspólne
naboŜeństwa modlitewne, Gorzkie śale, Drogę krzyŜową, rekolekcje
parafialne. Wszystko to zmierza do pogłębienia wiary, do jej
umocnienia, poniewaŜ jest ona, podstawą pokoju wewnętrznego
i podstawą pewności na chrześcijańskiej drodze Ŝycia. Dzisiaj pokuta
róŜnie jest rozumiana i interpretowana.
D.Ł. Czym dla ciebie jest pokuta?
To taka kara za grzechy. Ksiądz ją zadaje na spowiedzi.
W domu mam taką pokutę, albo karę jak coś zbroję.
Tobiasz 8 lat
D.Ł. Czy na co dzień uŜywasz słowa pokuta?
Nie, ten wyraz wiąŜe się z ideologią chrześcijańską.
To w X wieku zaczęto posypywać głowy popiołem,
sporządzonym z palm, zachowanych z poprzedniego roku. To
właśnie był i jest obrzęd publicznej pokuty. Sens tego obrzędu
tłumaczy formuła poświęcenia popiołu: “BoŜe, spraw, abyśmy
uznając, Ŝe jesteśmy prochem i w proch się obrócimy, przez
gorliwe pełnienie czterdziestodniowej pokuty otrzymali
odpuszczenie grzechów i nowe Ŝycie na podobieństwo Twojego
zmartwychstałego Syna”
Sławek 20 lat
D.Ł. Czy często dorośli pokutują?
Tak, bo mają świadomość własnych ułomności ciągłego
zadośćuczynienia za popełnione grzechy. Ponadto przemija
Ŝycie. Szybko starzejemy się i dostrzegamy ciągle to samo
przywiązanie do grzechów. Stąd nasze choroby, cierpienia,
smutki ofiarujemy Bogu jako pokutę za grzechy nasze i naszych
bliźnich.
Maria 70 lat
Charakter Wielkiego Postu trafnie wyraŜa jedna z prefacji na ten
okres: “Albowiem pozwalasz twoim wiernym co roku z oczyszczoną
duszą radośnie oczekiwać świąt wielkanocnych, aby gorliwie oddając
się modlitwie i dziełom miłosierdzia przez uczestnictwo
w sakramentach odrodzenia osiągnęli pełnię dziecięctwa BoŜego”.
opr. Daniela Łabuz
12 Marca 1995 r.
PO GÓRACH, DOLINACH...
III Światowy Dzień Chorych - dokończenie ze str. 1
Tajemnica pokoju ofiarowanego ludziom przez Jezusa
polega na odrzuceniu wszelkiej formy walki. Z punktu
widzenia Ewangelii walka o pokój jest absurdem. Pokoju nie
moŜna narzucić siłą, pokój moŜna tylko ofiarować. Nie
walczmy o pokój ale ofiarujmy go najbliŜszym, w rodzinie, w
sąsiedztwie, w gronie przyjaciół.
W pięknych słowach Ojciec Święty zwrócił się w tej
sprawie do lekarzy i SłuŜby Zdrowia, a takŜe do kapłanów:
“Zwracam się teraz do was, lekarze, pracownicy SłuŜby
Zdrowia, członkowie stowarzyszeń i grup wolontariatu, którzy
słuŜycie chorym. Wasze dzieło będzie autentycznym
świadectwem i konkretnym działaniem pokoju, jeśli będziecie
gotowi ofiarować prawdziwą miłość tym, którym wychodzicie
na spotkanie i jeśli jako wierzący będziecie umieli dostrzec w
nich obecność Chrystusa. To wezwanie kieruje się w
szczególny sposób do kapłanów, zakonników i zakonnic,
którzy z charyzmatem ich instytutu lub szczególną formą
apostolatu są bezpośrednio zaangaŜowani w
duszpasterstwie SłuŜby Zdrowia. Maryja, Matka cierpiących
niech będzie u boku poddawanych próbie i wspiera wysiłek
poświęcających swoje Ŝycie w słuŜbie chorym.
Drodzy chorzy, z tymi płynącymi z serca uczuciami
udzielam Wam i tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób
stoją obok was, w Waszych wielorakich potrzebach
materialnych i duchowych, szczególnego Błogosławieństwa
Apostolskiego.”
Na końcu chciałbym Ŝyczyć Szanownej Redakcji
Informatora Parafialnego obfitych darów Ducha Świętego,
aby kaŜdy z czytelników “Po górach, dolinach” mógł napełnić
się Bogiem, który uzdrawia.
ks. Czesław Podleski
ROK POLSKI - OBYCZAJ I WIARA
Marzec (2)
Baźki, jagnięta, nie stanowią jeszcze właściwej istoty marca. Jest nią
prastary, święty obowiązek siejby. Marzec to miesiąc twórczego aktu
zasiewów. Bóg rzekł ludziom: “Czyńcie ziemię sobie poddaną”.
Ziemia usłyszała rozkaz i czeka na ziarno, by je ustokrotnić, wystrzelić
źdźbłem, zaszumieć łanem.
Bądźmy szczerzy, marcowa siejba nie zawsze dochodzi do skutku.
W niejednym roku zła pogoda, mokra rola uniemoŜliwiają wyjście z
narzędziami w pole. KaŜdy rolnik jednak pragnie marcowego zasiewu.
“Kto sieje w marcu - ten zbiera w garncu, kto sieje w maju - ten zbiera
w jaju” powiada przysłowie. “Suchy (czyli odpowiedni do zasiewu)
marzec, mokry maj, będzie Ŝyto jako gaj”.
Choć dziś na polach warczą traktory ciągnące siewniki, moŜna
jeszcze tu i ówdzie zobaczyć siewcę przepasanego lnianą płachtą pełną
zboŜa, szerokim ruchem rozrzucającego wokół siebie ziarno. Tym
samym gestem kolistym ludzie rzucali ziarno przed potopem, po
potopie. Zmieniały się rasy, cywilizacje. Nie zmienił się ruch ręki
powierzającej ziemi chleb jutrzejszy.
Krok siewcy jest równy, powolny. Siewca nie moŜe zŜymać się,
niecierpliwić, złorzeczyć. Nic by z jego siewu nie wyszło, bo spod
rozdraŜnionej dłoni puści się więcej ognichy niŜ zboŜa. A gdyby
zaklął, broń BoŜe, to juŜ pewne, na pszenicy śnieć, a na Ŝycie sporysz.
Przed stąpnięciem na rolę siewca rzuca cztery garści zboŜa na cztery
strony świata: na chwałę Bogu, na daninę skrzatom, na ofiarę ziemi,
wodzie, powietrzu i wszystkim zaludniającym je istotom, dobrym i
złym. Potem Ŝegna się znakiem krzyŜa świętego i zaczyna swoją pracę.
Kroczy miarowo, a nad nim dzwonią skowronki. Siewca przepasany
płachtą, czujący pod bosą stopą ziemię - karmicielkę, rad słucha
podniebnego towarzysza, zwanego śpiewakiem Matki Boskiej...
/wg Zofii Kossak/ c.d.n.
NR 11(44)/2
NASZA HISTORIA...
Podczas pierwszej pielgrzymki robotników na Jasną Górę 18.9.83 r.
Stacja czwarta - Jezus spotyka swoją Matkę.
Wolą Ojca Niebieskiego było, aby Syn Jego nie czuł się
samotny na ziemi, ale aby miał Matkę. Taka była wola Boga,
aby rodzina ludzka nie była samotna, dlatego Jezus Chrystus
na krzyŜu oddał Swoją Matkę dla nas. Maryja wkroczyła w
dzieje naszego Narodu od samego początku, od chwili kiedy
Naród przyjął Chrzest, od chwili, kiedy zaczęła się
kształtować Polska jako naród. Dzisiaj jesteśmy wdzięczni
Bogu za to, Ŝe w najtrudniejszych chwilach naszej historii
Maryja szła z narodem i zwycięŜała. Nie sposób wymienić
wszystkich zwycięstw, jakie dokonały się w naszej Ojczyźnie
za pośrednictwem BoŜej Matki. Prosimy Maryję, która
współcierpi ze swoim synem Jezusem, za nasze polskie
matki, aby w rodzinach wychowywały dzieci do głębokiej
miłości Boga i Ojczyzny.
Stacja piąta - Szymon Cyrenejczyk pomaga dźwigać krzyŜ
Jezusowi.
Jezus mógł sam dźwigać krzyŜ do samego końca, ale
chciał, by w dziele zbawienia pomagali mu ludzie. Jak
powiedział jeden ze świętych - Bóg nie chce zbawiać
człowieka sam, chce Ŝeby człowiek współdziałał z Bogiem.
Pomoc jaką okazuje Chrystusowi człowiek przy tej stacji jest
dla nas nauką, Ŝe my w naszym Ŝyciu, mamy obowiązek
pomagać braciom naszym. Warto przy tej stacji spojrzeć w
swoje sumienie i zapytać samego siebie, czy ja, w czasie
trudnego doświadczenia, bolesnego doświadczenia,
zwłaszcza haniebnego stanu wojennego, pamiętałem o
moich braciach cierpiących? Czy dzisiaj mam odwagę
upomnieć się o brata swojego, który jest niesłusznie
więziony? Czy ja pomagam swojemu bratu pamiętając, Ŝe
przez pomoc bratu, pomagam samemu Chrystusowi?
Abyśmy nie byli obojętni na potrzeby braci naszych; o to
prosimy w modlitwie...
Stacja szósta - Święta Weronika ociera twarz Chrystusowi.
Jezus Chrystus, Bóg, staje w obliczu ludzi z twarzą przez
świat opluwaną. Staje poniŜony, opluty, sponiewierany, ale
wśród ludzi znajduje się człowiek, który ma cywilną odwagę,
by przejść między kordonami Ŝołdaków i chustą otrzeć
Chrystusowi twarz; ma odwagę współczuć człowiekowi
sponiewieranemu, cierpiącemu. Jak bardzo potrzeba nam
dzisiaj odwagi, by przeciwstawić się wszelkiemu rodzaju
kłamstwu, opluwaniu ludzi, którzy dla nas stali się symbolem.
Jak bardzo potrzeba nam dzisuaj odwagi cywilnej, by
upomnieć się o cierpiącego brata. Zmarły Prymas
powiedział, Ŝe światu dzisiaj najbardziej potrzeba odwagi; Ŝe
lęk, strach, zniewala człowieka, zastraszenie jest wliczone w
strategię systemu bezboŜnictwa. Prośmy przy tej stacji,
Chrystusa Pana, o odwagę, o wolność od lęku i
zastraszenia.
Stacja siódma - Jezus upada pod krzyŜem po raz drugi.
NiewaŜne, który to był upadek. Tradycja mówi, Ŝe drugi;
ale nie to jest waŜne. WaŜne jest to, Ŝe Chrystus z upadku
podnosi się; Ŝe idzie dalej, bo wie, Ŝe dopiero tam, na górze,
jest zwycięstwo. Chciejmy widzieć w tym obrazie Chrystusa
upadającego i podnoszącego się, pomimo róŜnego rodzaju
trudu i cierpienia, przykład wytrwałości i wierności, które są
początkiem wszelkiego postępu. Prośmy Chrystusa Pana,
dźwigającego się z upadku, o to, byśmy byli wierni ideałom,
które nosimy w naszych sercach, o które walczyliśmy w
gorących dniach sierpnia przed trzema laty; ideałom, za
które zapłacili nasi bracia najwyŜszą cenę, cenę własnego
NR 11(44)/3
PO GÓRACH, DOLINACH...
śyczenia
yczenia
W dniu patrona
Świętego Józefa:
Oblubieńca Bogurodzicy,
śywiciela Syna BoŜego,
i Opiekuna Kościoła Świętego
Błogos
ogosławie
ogos awieństwa
awie stwa BoŜego
Bo ego
na kaŜdy
ycia
ka dy dzień
dzie Ŝycia
Pani Józefie Jabczyńskiej
Jabczy skiej
Ŝyczy
yczy Redakcja
Wielu łask
ask BoŜych
Bo ych dla
Pana Józefa Twardzika
Ŝyczy
yczy Redakcja
NASZE IMIONA - NASI PATRONOWIE
9 marca - św. Józefa, Oblubieńca N.M.P.
“Idźcie do Józefa” - Patron rodzin chrześcijańskich,
ręko-dzielników, małŜonków, dobrej śmierci i Kościoła
Powszechnego. Pochodził ze zuboŜałego juŜ wówczas
rodu Dawidowego. Z zawodu rzemieślnik, wybrany został
przez Boga do jedynej , w swoim rodzaju godności
oblubieńca N.M.P. i zarazem opiekuna Syna BoŜego, a
więc powiernika największych tajemnic BoŜych.
Tę jego godność opiewa liturgia 19 marca, podczas,
gdy druga uroczystość obchodzona 1 maja, poświęcona
jest jego wielkiej roli, jaką spełniał jako Ŝyjący z pracy
rąk ojciec rodziny.
Kult św. Józefa sięga na Wschodzie od IX w., na
Zachodzie pojawia się dopiero w XIV w. W Introicie
pozdrawiamy Świętego dla jego cnót w pięknym,
symboliczym obrazie wyniosłej palmy i cedru libańskiego.
Pieśń
Józefie święty patronie,
ku prośbom naszym się skłoń.
Do Ciebie wznosimy dłonie,
opieką swoją nas słoń.
Racz stróŜem być młodzieńczych lat,
by grzeszny im nie szkodził świat.
O strzeŜ, o strzeŜ młodzieńczych lat.
Jezusa lata dziecięce, Bóg zwierzył opiece Twej.
Przyjm takŜe nasz wiek w swe ręce
i nad nim opiekę miej!
Przysłowia
- Św. Józef laską w ziemię kole, wyjeŜdŜajcie chłopy orać
pole
- Św. Józef pogodny, będzie roczek dogodny.
- Św. Józef ciągnie trawy wózek, ale częściej smuci, bo
śniegiem przyrzuci.
- Gdy na św. Józefa bociek przybędzie, to juŜ śniegu nie
będzie.
Z “Mszakika niedziel i świąt” ks. Tomanka
opracowała M. Pasterna
12 Marca 1995 r.
Wśród pisarzy i ich ksiąŜek
“Człowiek bowiem pochodzi z miłości i do miłości
wraca na mocy wiary i nadziei przez cierpienie i śmierć”
W wieku 80 lat zmarł znakomity pisarz francuski,
członek Akademii Francuskiej, Andre Frossard. JuŜ
przed drugą wojną światową pracował jako
dziennikarz. W1943 r. zostaje aresztowany w Lyonie,
poniewaŜ jego babka była śydówką. Po roku cięŜkiego
więzienia udaje mu się odzyskać wolność.
W dwu autobiograficznych ksiąŜkach: “Bóg istnieje,
spotkałem Go” i w “Istnieje inny świat” mówi o swym
zdumiewającym nawróceniu. Miał wówczas 20 lat.
Czekając na kolegę wszedł przypadkowo do kaplicy.
Ostatnia jej część była jasno oświetlona. Wszedł jak
wielu turystów świata zwiedzających nasze katedry,
kościoły, którzy podziwiają tylko architekturę, sztukę
sakralną. Nie przeczuwał, Ŝe znalazł się na swej
“drodze do Damaszku”. Nigdy dotychczas nie widział
wystawionej monstrancji z hostią. Nie wiedział, Ŝe ma
przed sobą Najświętszy Sakrament.
Wzrok jego wędruje od ciemności do światła, od
klęczących postaci wiernych i zakonnic, aby zatrzymać
się na drugiej świecy płonącej w lewo od krzyŜa. “W
tym mgnieniu oka zerwała się nagła fala cudów, której
niewyraŜalna siła w jednym momencie z absurdalnej
istoty, jaką jestem, zrywa powłokę, aby dziecko którym nigdy nie byłem - oślepione od blasku,
przywieść do światła dziennego. Przede wszystkim
zostają mi dane słowa “duchowego Ŝycia”.
Frossard jest autorem wielu ksiąŜek. Przypomnijmy
niektóre: “Nie lękajcie się. Rozmowy z Janem Pawłem
II”, “Portret Jana Pawła II”, “Świat Jana Pawła II”, “Nie
zapominajcie o miłości” ksiąŜka związana z procesem
kanonizacyjnym św. Maksymiliana Kolbego. Na
marginesie procesu kata Lyonu, Klausa Barbie, w
którym zeznawał jako świadek, powstaje “Zbrodnia
przeciw ludzkości”, w której potępia ludobójstwo i
totalitaryzm.
Frossard był świetnym stylistą. W ksiąŜce “36
dowodów na istnienie diabła”, szatan stwierdza, Ŝe po
zniesieniu grzechu we współczesnym świecie, naleŜy
praktykować wszystkie siedem grzechów głównych: “...
lenistwo - nie to lenistwo, które mogłoby powstrzymać
wasze Ŝycie towarzyskie i skłonić do wypoczynku w
czterech ścianach własnego pokoju, ale lenistwo
intelektualne, które sprawia, Ŝe nie reagujecie ani
myślą, ani czynem, na ekstrawagancję i zamęt świata
uznanego przez was za niezrozumiały”.
Wiemy, Ŝe tych rad szatańskich nie moŜemy
posłuchać. Frossard po swym nawróceniu cieszył się,
Ŝe został obdarowany nową rodziną, jaką jest Kościół,
“którego zadaniem jest prowadzić mnie tam, dokąd
muszę iść; poniewaŜ jest jasne, Ŝe wbrew pozorom
pozostaje jeszcze do przebycia kawał drogi, którą
moŜna postępować w górę tylko przez odwrócenie siły
cięŜkości”.
Józef Twardzik
12 Marca 1995 r.
PO GÓRACH, DOLINACH...
Intencje Mszalne
NR 11(44)/4
Kochane Dzieciaki
Dzisiaj dalszy ciąg pomocy w rozmowie z Jezusem
z mojego skarbu pt.:”Mój dzień z Jezusem”
Niedziela - 12.3.95
7.30 za +Mirosława Błahuta w 18 rocznicę ++ rodziców
ElŜbietę i Dominika
9.30 za ++ Jana i Marię Kubień i ich rodziców
11.30 w int dzieci przyjmujących Chrzest św. ich
rodziców i chrzestnych
17.30 Gorzkie śale
18.00 ku czci Królowej RóŜańca św. w int. wszystkich
członków II RóŜy śywego RóŜańca tak Ŝyjących
jak zmarłych naszej Wspólnoty
Poniedziałek - 13.3.95
8.00 za + Annę Latocha jej ++ rodziców, + ks. Alfonsa,
++ siostry Marię i Jadwigę oraz za zmarłych z
rodziny Rycko
18.00 za ++ brata Leona i Ŝonę Marię
Wtorek - 14.3.95
8.00 int. wolna
Środa - 15.3.95
8.00 int. wolna
18.00 ku uczczeniu MBNP w intencji wszystkich jej
czcicieli szczególnie proszących i dziękujących
publicznie
Czwartek - 16.3.95
8.00 int. wolna
18.00 za + Zbigniewa Rzeźniczek od teściowej
Piątek - 17.3.95
8.00 int. wolna
17.30 Droga KrzyŜowa
18.00 int. wolna
Sobota - 18.3.95
8.00 za + Stanisława Labak w 1 rocznicę, za ++ Ŝonę
Helenę i syna Józefa
18.00 dziękczynna Opatrzności BoŜej za otrzymane
łaski i dobrodziejstwa z okazji 70 rocznicy
urodzin i imienin męŜa Józefa z prośbą o łaskę
zdrowia i dalszą opiekę od małŜonki
Niedziela - 19.3.95
7.30 za + Józefa Siedloczek z okazji imienin od
małŜonki i dzieci
9.30 za + Józefa P z okazji imienin od córek
11.30 w int dzieci jednorocznych, ich rodziców
i chrzestnych
17.30 Gorzkie Ŝale
18.00 za + Karola Cieślara w 1 rocznicę od małŜonki i
dzieci z rodzinami
Rodzina
Panie Jezu, dziękuję Ci za to,
Ŝe dałeś mi wspaniałych rodziców,
mamusię i tatusia.
Oni zastępują mi Boga.
W czwartym Boskim przykazaniu
uczysz mnie kochać i szanować
moich rodziców.
PomóŜ mi wypełniać to przykazanie
z miłości do Ciebie.
Dziękuję za szczęście
przebywania w rodzinie,
za dom, poŜywienie i ubranie.
Niech w naszym domu
panują taki pokój i miłość,
jak w Twojej rodzinie w Nazarecie.
To był szczęśliwy dom,
bo mieszkał w nim sam Bóg.
PomóŜ mi kochać Ciebie, Jezu,
Maryję i Józefa.
Czy wiesz, Ŝe ...
Gorzkie Ŝale - to naboŜeństwo, zwane równieŜ pasyjnym,
śpiewane po południu w niedziele Wielkiego Postu i w Wielki
Piątek. Jego tematyką jest Męka Pańska.
Gorzkie Ŝale, złoŜone z trzech części, zostały po raz
pierwszy w Polsce ogłoszone drukiem w 1707 roku.
Wasz Przyjaciel
Śpiewajmy Panu na chwałę!
Kolejna pieśń z naszej Mszy św. szkolnej:
Jeden jest tylko Pan, tutaj jest Jego dom,
Klęknijcie z nami, którzy tu wchodzicie
I razem chwalmy Go.
Miejsce to wybrał Pan, aby wysłuchać nas,
Śpiewajmy wszyscy słudzy w Jego domu
Bogu oddajmy cześć.
Przechadzka wiosenna
Pójdziemy po szkole
Na łąkę, na pole
Dowiedzieć się czegoś o wiośnie.
Z piosenką ruszymy,
śegnając czas zimy.
Jak będzie nam wszystkim radośnie.
Pójdziemy poszukać
śnieŜyczek... zapukać
W pień sosny - pytając się grzecznie,
Czy ptaszki wnet wrócą
I piosnki zanucą.
Tęsknimy za nimi serdecznie.
"Po górach, dolinach..."
Redaguje kolegium: ElŜbieta KoŜdoń-Buchta (sekr.red.), Jolanta Kamińska,
Daniela Łabuz (red.naczelny), Maria Pasterna, Teresa Pawłowska, Halina Puchowska, Anna Suchanek,
ks.Tadeusz Serwotka, ks.Zygmunt Siemianowski (red.odpowiedzialny), Krzysztof Suchanek(red.techniczny), Józef Twardzik.
Redakcja zastrzega sobie prawo skracania nadesłanych materiałów i zmiany tytułów.
Wydawca: Fundacja "Źródło" Kraków, Adres Redakcji Gazety: 43-450 Ustroń ul. M.Konopnickiej 1, tel 23-23 i 22-31.