towarzystwo / society

Z życia Towarzystwa / From the Endocrine Society
12 Międzynarodowy Kongres Endokrynologii
31 sierpnia – 4 września 2004, Lizbona
Cztery lata temu w Sydney Zarząd Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego,
obradujący pod przewodnictwem prof. J. Fundera,
wybrał Lizbonę na miejsce 12 Międzynarodowego
Kongresu Endokrynologii.
Z ŻYCIA TOWARZYSTWA
Warto wiedzieć, że Lizbona położona na
północnym brzegu największej w Portugalii rzeki
Tag, jest najbardziej wysuniętą na zachód stolicą
Europy. Należy też do najstarszych miast świata,
którego początki sięgają ery Paleolitu. W roku 205
przed Chrystusem została zajęta przez Rzymian
i otrzymała nazwę Szczęśliwej Julii Olisipo. W 714
roku naszej ery dostała się pod panowanie muzułmanów, a w 1147 została zdobyta przez pierwszego
króla Portugalii Alfonsa Henryka. Kiedyś Lizbona,
tak jak dzisiaj Cape Canaveral na Florydzie, była
miejscem startu, z którego wyruszały wyprawy
Vasco da Gamma i innych odkrywców, którzy
zmienili oblicze współczesnego świata.
Warto zdać sobie sprawę, że Pierwszy Międzynarodowy Kongres Endokrynologii został zorganizowany pod wysokim protektoratem Fryderyka
IX, króla Danii, w 1960 roku w Kopenhadze.
Przewodniczącym Kongresu był laureat Nagrody
Nobla w Medycynie i Fizjologii Bernardo Houssay
(1947 - za odkrycie roli hormonów przedniego płata
przysadki w przemianach cukru).
Historię i najbliższą przyszłość Międzynarodowych Kongresów Endokrynologii ich uczestnikom
przypomina to zestawienie:
1960 – 1 Kongres
- Kopenhaga, Dania
1964 – 2
”
- Londyn, W. Brytania
1968 – 3
”
- Meksyk, Meksyk
1972 – 4
”
- Waszyngton, USA
1976 – 5
”
- Hamburg, Niemcy
1980 – 6
”
- Melbourne, Australia
1984 – 7
”
- Quebec, Kanada
1988 – 8
”
- Kyoto, Japonia
1992 – 9
”
- Nicea, Francja
1996 – 10
”
- San Francisco, USA
2000 – 11
”
- Sydney, Australia
2004 – 12
”
- Lizbona, Portugalia
2008 – 13
”
- Rio de Janeiro, Brazylia
2012 – 14
”
- Kyoto, Japonia
12 Międzynarodowy Kongres Endokrynologii,
który zakończył się kilka dni temu w Lizbonie
można uznać za sukces polskiej nauki. Czterech
z ponad 100 polskich uczestników Kongresu
wygłosiło wykłady na sympozjach naukowych.
Byli to profesorowie: A. Kasperlik-Załuska, K. Kula,
B. Krzyżanowska-Świniarska i E. Sewerynek. Prof.
A. Milewicz prowadził też sesję – spotkanie z profesorami. Jak zawsze przedstawiliśmy też dużą liczbę
plakatów w sesjach posterowych. Ogółem przed670
Pomnik Odkrywców ówczesnego świata, którzy w XV
wieku przy wsparciu króla Henryka Żeglarza wypływali
z ujścia rzeki Tag w Lizbonie odkrywając
i przyłączając do Królestwa Portugalii Brazylię, Mozambik,
Angolę i Kongo w Afryce, Goa w Indiach
i Makao w Chinach.
stawiono 8 wykładów plenarnych, 212 wystąpień
na sympozjach specjalistycznych, 146 prezentacji
ustnych i 1369 plakatów. W ciągu pierwszych 3
dni Kongresu zarejestrowano 2949 uczestników
z 86 krajów.
Podczas Kongresu odbyły się 2 posiedzenia
Komitetu
Centralnego
Międzynarodowego
Towarzystwa Endokrynologicznego, na których m.
in. dokonano wyboru Przewodniczącego i Zarządu
oraz przyjęto budżet do 2008 r. Prezesem Międzynarodowego
Towarzystwa
Endokrynologicznego wybrano prof. Shlomo Melmeda (USA). Do
Zarządu Towarzystwa m.in. weszli P. Casanoeva
(Hiszpania), X. Bertagna (Francja), F. Mantero
(Włochy), A. Matos (Brazylia), K. Nakao (Japonia),
R. Santen (USA). Honorowym przewodniczącym
Kongresu w 2008 roku wybrano J. Fundera
(Australia).
Nawiązanie ciepłych, koleżeńskich stosunków
z Prezesem Międzynarodowego Towarzystwa
Endokrynologicznego,
z
przewodniczącym
komitetu naukowego i przewodniczącym komitetu
Endokrynologia Polska / Polish Journal of Endocrinology 2004; 5 (55)
Uroczystość otwarcia 12 Międzynarodowego Kongresu Endokrynologii, Lizbona, 31 sierpnia 2004 r.
W pierwszym rzędzie, po środku, przy stole prezydialnym siedzi Prezydent Republiki Portugalii, Jorge Sampaio, Ministrowie
Zdrowia, Nauki, Mer Lizbony. W drugim rzędzie, wśród przedstawicieli narodowych towarzystw, Prezes Polskiego
Towarzystwa Endokrynologicznego, prof. Stefan Zgliczyński.
Z ŻYCIA TOWARZYSTWA
Grupa przedstawicieli Polskiego
Towarzystwa Endokrynologicznego przed
wejściem do Centrum Kongresowego
w Lizbonie w dniu 2 września 2004.
671
Z życia Towarzystwa / From the Endocrine Society
organizacyjnego następnego, 13 Kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego
w Rio de Janeiro, oraz z innymi przedstawicielami
światowej endokrynologii na specjalnym spotkaniu
zorganizowanym w ambasadzie brazylijskiej w
Lizbonie dnia 2 września 2004 roku, powinno
przyczynić się do pogłębienia i zacieśnienia naszej
współpracy. Powinno też ułatwić przyjęcie do
wygłoszenia na Kongresie w Rio de Janeiro jeszcze
większej liczby najlepszych prac przygotowanych
przez członków Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego.
Natomiast, czy było coś nowego i odkrywczego w endokrynologii na 12 Międzynarodowym
Kongresie w Lizbonie napiszą zapewne moi
przyjaciele, inni uczestnicy tego sympatycznego
spotkania.
Prof. Stefan Zgliczyński
Prezes Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego
Z ŻYCIA TOWARZYSTWA
Clube de Fado to
miejsce przyjacielskiego
spotkania uczestników
kongresu, gdzie smutne
i nostalgiczne pieśni
Fado były najbardziej
charakterystycznymi
elementami kultury
portugalskiej.
Po Kongresie
niektórzy z jego
uczestników
pojechali do
Sanktuarium w
Fatimie. Nazwa
tej miejscowości
pochodzi od imienia
mauretańskiej
księżniczki Fatimy,
która z miłości
do portugalskiego
księcia przyjęła
chrzest i została
jego żoną.
672
Endokrynologia Polska / Polish Journal of Endocrinology 2004; 5 (55)
Ogromny sukces Międzynarodowego Programu Towarzystwa!
Przyjęcie aż 6 kandydatów z Polski mimo,
że proponowano nam dwóch jest rzeczywiście
ogromnym sukcesem Polskiego Towarzystwa
Endokrynologicznego i jego „Komitetu Selekcyjnego”, któremu przewodniczył prof. Stefan
Zgliczyński.
Reprodukowany poniżej artykuł wymienia
również nazwiska 6 polskich zwycięzców konkursu
i zamieszcza odpowiednią fotografię. Należą do
nich Marek Demissie (Wrocław), Anna Gruszka
(Łódź), Daria Handkiewicz-Junak (Katowice), Adam
Krętowski
(Białystok),
Agnieszka Siejka (Łódź)
i Małgorzata Wiench
(Katowice). Gratulujemy
i życzymy im szczęścia w
życiu i w pracy w Stanach
Zjednoczonych
dla
dobra i rozwoju polskiej
endokrynologii.
Prof. Stefan Zgliczyński
Z ŻYCIA TOWARZYSTWA
To tytuł artykułu z ostatniego numeru ENDOCRINE
NEWS (August 2004, 29: 20 (4) – czasopisma
Endocrine Society (USA).
Dotyczy on Międzynarodowego Programu
Kształcenia w Endokrynologii zapoczątkowanego
w 2003 roku, którego celem jest wspieranie rozwoju
młodych endokrynologów o zasięgu globalnym.
Początkowo w roku 2003 programem tym objęto
młodych endokrynologów z Brazylii, a w 2004
roku po 3 z Brazylii i z Finlandii, 6 z Polski i po 2 z
Węgier i z Czech.
673
„Irys”
„Ogarek”
fot. Dr Izabella Czajka
Zakopane, wrzesień 2004
674
fot. Dr Piotr Zdunowski
Obidos, Portugalia, wrzesień 2004