D - Sąd Okręgowy we Wrocławiu

Sygn. akt. IV Ka 1260/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 19 marca 2015 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Anna Bałazińska – Goliszewska
Sędziowie SSO Stanisław Jabłoński
SSR del. do SO Łukasz Franckiewicz (spr.)
Protokolant Justyna Gdula
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Ireny Głogowskiej
po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 r.
sprawy:
1. R. A. oskarżonego o przestępstwo z art. 279 § 1 kk,
2. S. D. oskarżonej o przestępstwo z art.279§1 kk w związku z art.64§1 kk
na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonych
od wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w W.
z dnia 7 lipca 2014 r. sygn. akt VII K 282/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
a) przyjmując, iż czyny przypisane oskarżonym stanowią wypadek mniejszej wagi z art. 283 kk,
na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i art. 64 § 1 kk wymierza oskarżonej S. D. karę
6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk
wymierza oskarżonemu R. A. karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
b) na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych
kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby po 3 (trzy) lata;
II. zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
Sygn. akt IV Ka 1260/14
UZASADNIENIE
Prokurator Rejonowy w Wołowie oskarżył S. D. oraz R. A. o to, że:
w dniu 8 października 2012r. na terenie (...) w B., działając wspólnie i w porozumieniu po uprzednim pokonaniu
w nieustalony sposób zamków w drzwiach, przedostali się do wnętrza remontowanego samochodu marki V. (...)
nr rej. (...), skąd zabrali w celu przywłaszczenia części samochodowe w postaci miski olejowej, głowicy silnika oraz
podzespołów rozrusznika o łącznej wartości 500 złotych, na szkodę S. K., przy czym S. D. zarzucanego jej czynu
dopuściła się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu
Rejonowego w Opolu z dnia 15 maja 2006r. za czyn z art. 280 § 1 k.k., sygn. akt II K 1226/05, na karę 2 lat pozbawienia
wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, której odbycie zarządzono postanowieniem
tegoż Sądu z dnia 8 sierpnia 2007r., objętego następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 15
kwietnia 2009r., sygn. akt II K 921/08 na karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z której co najmniej 6
miesięcy odbyła w okresie od 5 lutego 2008r. do 1 czerwca 2010r.
- tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k., a w przypadku S. D. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Wyrokiem z dnia 07 lipca 2014r. wydanym w sprawie VII K 282/13 Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Zamiejscowy
Wydział Karny z siedzibą w W.:
I. uznał oskarżonego R. A. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę 1 (jednego) roku
pozbawienia wolności;
II. uznał oskarżoną S. D. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i wymierzył jej karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności;
III. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonych od
zapłaty kosztów sądowych i od opłaty.
Wyrok ten w części dotyczącej orzeczenia o karze zaskarżył oskarżony R. A..
Zarzucił on zaskarżonemu wyrokowi rażącą surowość orzeczonej kary pozbawienia wolności i wniósł o zmianę wyroku
przez znaczne złagodzenie kary pozbawienia wolności i orzeczenie jej z warunkowym zawieszeniem wykonania.
Wyrok został zaskarżony również przez oskarżoną S. A.. W swej apelacji wskazała ona, iż nie zgadza się z wyrokiem,
gdyż jest dla niej zbyt surowy.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacje oskarżonych zasługiwały na uwzględnienie.
W pierwszym rzędzie należy stwierdzić, iż Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe, a
na jego podstawie wywiódł trafne wnioski w zakresie winy i sprawstwa oskarżonych w odniesieniu do popełnienia
zarzucanego im czynu. W szczególności Sąd Okręgowy aprobuje ustalenia w zakresie popełnienia przez oskarżonych
przestępstwa kradzieży z włamaniem. Co prawda, obie apelacje zwrócone są przeciwko rozstrzygnięciu o karze i sam
oskarżony R. A. wskazuje, że „nie kwestionuje ustaleń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej VII Zamiejscowy Wydział
Karny z siedzibą w W. co do przyczyny, przebiegu i skutków zaistniałego czynu” (strona 1v apelacji), to jednak w dalszej
części apelacji podnosi, iż pokrzywdzony S. K. otworzył oskarżonym samochód, udostępniając go im do współżycia.
Sąd Okręgowy w pełni aprobuje ustalenia dokonane w tej mierze przez Sąd I instancji. Z konsekwentnych zeznań
pokrzywdzonego wynika bowiem, że przed zdarzeniem zamknął on pojazd, a gdy wrócił następnego dnia (tj. już po
dokonaniu przestępstwa przez oskarżonych) drzwi pasażera były niedomknięte.
Wersja pokrzywdzonego znajduje wsparcie w pierwszych wyjaśnieniach składanych przez oskarżoną S. D.. Wynika
z nich, iż oboje oskarżeni przyszli z piwem na działkę pokrzywdzonego. Nie było go tam. R. A. miał wówczas wpaść
na pomysł kradzieży złomu i „w jakiś sposób otworzyć samochód”. Zmianę wyjaśnień przez oskarżoną słusznie
potraktowano jako jej linię obrony, ukierunkowaną na złagodzenie odpowiedzialności karnej.
W tych okolicznościach ustalenia Sądu Rejonowego są prawidłowe.
Zasadne okazały się natomiast apelacje oskarżonych w zakresie rażącej surowości kar wymierzonych oskarżonym.
Sąd Okręgowy uznał, że zasadnym jest przyjęcie, iż popełniony przez oskarżonych występek stanowi wypadek
mniejszej wagi, o jakim mowa w art. 283 k.k. O przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują przedmiotowe i
podmiotowe znamiona czynu. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj
dobra, w które godzi przestępstwo, zachowanie się i sposób działania sprawcy, użyte środki, charakter i rozmiar
szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem, czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu
oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego. Dla elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia oraz
motywy i cel działania sprawcy. Stopień społecznej szkodliwości czynu jest podstawowym kryterium oceny czy dany
czyn można zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 29 września
2009r., sygn. akt II AKa 270/10, LEX nr 621279, Prok.i Pr.-wkł. 2011/4/17, OSAW 2011/1/210, KZS 2011/1/78).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy skonstatować, iż rozmiar wyrządzonej przez
oskarżonych szkody był stosunkowo niewielki. Przedmiotem przestępstwa były stare części samochodowe, które przez
oskarżonych zostały sprzedane na złom za kwotę 64 złotych. O niewielkiej ich wartości świadczy również sposób
ich przechowywania przez pokrzywdzonego, tj. na siedzeniu starego, zdezelowanego samochodu. Gdyby części te
stanowiły istotną wartość, to z pewnością byłyby przechowywane w bardziej staranny sposób.
Jak wynika z protokołu oględzin /k. 12v/ w chwili tej czynności pojazd był mocno zabrudzony kurzem, smarami i
innymi zabrudzeniami. W jego wnętrzu panował ogólny nieład. Znajdowały się w nim części samochodowe oraz stolik,
krzesła, materace i kołdry. Podkreślić należy, iż skradzione części pochodziły z tego auta i z pewnością ich stan był
podobny do reszty samochodu.
Także sposób działania sprawców i użyte przez nich środki nie cechowały się wyrafinowaniem. Co prawda, nie ustalono
w jaki sposób oskarżeni włamali się do
samochodu, to jednak - mając na uwadze stan techniczny samochodu – z pewnością nie było koniecznym do tego
użycie przemyślanych środków i narzędzi.
Podkreślenia wymaga również stosunek pokrzywdzonego do popełnionego przestępstwa i toczącego się procesu
karnego. Pokrzywdzony, mimo wielokrotnych prawidłowych wezwań, nie stawiał się w Sądzie, co finalnie
doprowadziło do zarządzenia przez Sąd Rejonowy jego zatrzymania i przymusowego doprowadzenia. Taka postawa
pokrzywdzonego jednoznacznie świadczy o braku zainteresowania wymierzeniem oskarżonym surowych kar za
popełniony występek.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy uznał, iż stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonych nie jest aż tak
wysoki, a sami oskarżeni aż tak niebezpieczni dla społeczeństwa, żeby stosować wobec niech zwykłe kary przewidziane
przez kodeks karny za przestępstwo kradzieży z włamaniem.
Dlatego Sąd Odwoławczy zmienił kwalifikację prawną przypisanego oskarżonym czynu, ustalając że stanowi on
wypadek mniejszej wagi z art. 283 k.k.
Powyższe ustalenie nie mogło nie wywołać wpływu na wymiar kar dla oskarżonych.
Sąd Okręgowy uznał, iż kary sześciu miesięcy pozbawienia wolności – w odniesieniu do działającej w warunkach
recydywy oskarżonej S. D. oraz pięciu miesięcy pozbawienia wolności – w odniesieniu do oskarżonego R. A. będą
adekwatne do - omówionych wyżej - stopnia ich zawinienia i społecznej szkodliwości ich czynu.
Jednocześnie Sąd Okręgowy uznał, że mimo uprzedniej karalności, wobec obojga oskarżonych zachodzi pozytywna
prognoza kryminologiczna, iż pomimo niewykonania kar będą oni przestrzegać porządku prawnego i nie powrócą na
drogę przestępstwa.
Z tych względów Sąd Odwoławczy warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonych oskarżonym kar pozbawienia
wolności na trzyletni okres próby. Okres ten będzie wystarczający do weryfikacji postawionych wobec oskarżonych
prognoz kryminologicznych. Za warunkowym zawieszeniem wykonania kar pozbawienia wolności przemawia również
niewielki stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonych. Sąd Okręgowy uznał, że oskarżeni nie są aż tak
zdemoralizowani, aby koniecznym było wymierzenie im kar pozbawienia wolności w ich bezwzględnym wymiarze.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak na wstępie.