Zadania na 16.01.2017r. A# – ćwiczenie 212 – zaprojektować
Transkrypt
Zadania na 16.01.2017r. A# – ćwiczenie 212 – zaprojektować
Zadania na 16.01.2017r. A# – ćwiczenie 212 – zaprojektować automat asynchroniczny działający wg podanego schematu. Dany jest automat A1 ma dwa wejścia bitowe X1 i X2 oraz dwa wyjścia bitowe Y1 i Y2. Automat A1 rozpoczyna swoją pracę w stanie początkowym q0 oraz stany wejść X1 = X2 = 0. Podanie na wejście X1 sygnału „1” powoduje ustawienie wyjść: Y1 = 0 i Y2 = 1. Podanie kolejnych „1” na X1 powoduje ustawienie wyjść: Y1 = 1 i Y2 = 0. Każdorazowe podanie (w dowolnej dyskretnej chwili czasu) sygnału „1” na wejście X2 powoduje ustawienie wyjść: Y1 = Y2 = 0. Założenie: na wejściach nigdy nie pojawiają się jednocześnie stany „1”. Układ zaprojektować w dwóch wersjach: ze sprzężeniem zwrotnym i przerzutnikami. B# – ćwiczenie 204 – skonstruować automat NFA akceptujący słowa ze zbioru zadanego wyrażeniem regularnym np. S1 = 01*(2+1)* C# – ćwiczenie 205 dokonać syntezy strukturalnej automatu (z użyciem przerzutników i bramek) w oparciu o podane wyrażenie regularne: np.: S1 = (z1z2 + z1z1z2)*z2z1 | y1, S2 = /S1 | y2, / oznacza negację); Uwaga! powyższe wyrażenie regularne jest przykładowe; na ćwiczeniach, do realizacji podane będzie inne o tej samej trudności; przygotowując się do ćwiczenia należy: zgodnie z zasadami podanymi w instrukcji umieć przejść z zapisu w postaci wyrażenia na graf oraz umieć dokonać syntezy strukturalnej automatu (przykład syntezy podany jest na stronie antoni.sterna.staff.iiar.pwr.wroc.pl). D# – ćwiczenie 206 – stosując metodę przedstawioną w instrukcji do ćwiczenia (przeczytać również dodatek) wykonać syntezę automatu parametrycznego dla podanych automatów A1 i A2. A1 z0 z1 y0 q1 q0 q1 y1 q1 q1 q2 y0 q2 q2 q0 A2 z1 z2 y0 q0 q1 q0 y0 q0 q2 q1 y1 q2 q0 q2 E# – ćwiczenie 207 – przygotować się zgodnie z instrukcją do wykonania zawartych w Modułach 1 – 4; przykłady na ćwiczeniach mogą się różnić od podanych w Modułach. F# – ćwiczenie 208 – określić graf automatu Moore’a dla: 1. detektora sekwencji 10101 w wersji „zazębiającej się” (gdzie ostatni symbol wykrytej sekwencji jest pierwszym symbolem nowej sekwencji). 2. subtraktora szeregowego 3. komparatora szeregowego