48 WYKONANE lEczENiE wSkAzówkI kLInICzne sPOsOBY

48
CHOROBY PRZYZĘBIA
wej, przerwy w przebiegu lamina dura lub jej zanik oraz
uszkodzenie kości zębodołu, wskutek czego mamy do
czynienia z kieszeniami nadzębodołowymi lub śródzębodołowymi. Zdjęcia RTG z wykorzystaniem techniki równoległej zapewniają dokładniejszy obraz wszystkich objawów choroby przyzębia, ponieważ uzyskuje się wtedy
lepszy widok krawędzi zębodołu, co z kolei daje możliwość oceny zasięgu zmian patologicznych w przyzębiu
w odniesieniu do sąsiadujących korzeni. Zdjęcia wykonane techniką dwusiecznej kąta czasem wykazują poważniejsze zmiany w obrazie tkanek, niż są one w rzeczywistości, ponieważ promienie RTG są skierowane skośnie do
osi długiej prześwietlanego zęba, co niesie ze sobą zniekształcenia obrazu. Co więcej, w tego typu projekcjach na
cień kości zębodołu nakłada się cień kamienia poddziąsłowego i w ten sposób można przeoczyć część zmian.
W zdjęciach wykonywanych techniką równoległą dobrze
widoczna jest obecność osadów poddziąsłowych wraz
z ubytkami cementu korzeniowego, ale mogą one obejmować niedostatecznie duży obszar, aby właściwie ocenić zasięg rozległych zmian w przyzębiu. Aby dokładniej
ocenić rozmiar i zasięg patologii w szczęce i w donosowej części żuchwy, może być konieczne wykonanie oceny RTG tego samego obszaru obiema technikami (dwusiecznej kąta i równoległą).
2. Usunięcie zębów najmocniej dotkniętych patologią
przyzębia, a po zabiegu intensywnie i systematycznie
realizowana higiena w celu zatrzymania postępu choroby. Opiekun był entuzjastycznie nastawiony do uratowania jak największej liczby zębów. Kot był posłusznym i łagodnym pacjentem, według opinii właściciela
powinien zaakceptować szczotkowanie zębów.
Wykonane leczenie
Na drugiej stronie karty badania stomatologicznego (ryc.
7.9) są opisane szczegóły wykonanego leczenia.
1. Usunięcie osadów nazębnych.
2. Chirurgiczna ekstrakcja pozostałości po 204 i 409. Dokładność wykonania zabiegu została potwierdzona radiologicznie.
3. Chirurgiczna ekstrakcja 107, 309 i 408. Podobnie jak
poprzednio, wykonano pooperacyjną ocenę RTG.
4. Skrócenie korony 304 i przeprowadzenie leczenia endodontycznego w 304, aby zlikwidować konfliktowy
zgryz i umożliwić zagojenie owrzodzenia wargi górnej.
opieka pooperacyjna
Codzienne przemywanie jamy ustnej roztworem
chlorheksydyny
zz
Umówienie wizyty kontrolnej 3 tygodnie po zabiegu
zz
wskazówki kliniczne
Poziomy zanik kości zębodołu często idzie w parze z recesją dziąseł, wskutek czego nie ma kieszeni patologicznych
zz
Należy odróżnić zapalną resorpcję korzeni od
idiopatycznej resorpcji
zz
Leczenie periodontitis polega głównie na zatrzymaniu postępu choroby
zz
Głębokości zmian mierzonych sondą periodontologiczną (PPD) nie zawsze są skorelowane
z utratą przyczepu łącznotkankowego
zz
Do diagnostyki chorób przyzębia bardziej przydatne są zdjęcia RTG wykonane techniką równoległą
zz
Jeśli nie można zapewnić pacjentowi higieny jamy ustnej albo dla niektórych zębów jest to niemożliwe – należy wątpliwe zęby usunąć
zz
Dokładność przeprowadzenia ekstrakcji powinna
być oceniona radiologicznie
zz
SPOSOBY LECZENIA
1. Usunięcie wszystkich zębów dotkniętych chorobą przyzębia. Jeśli pacjentowi nie będzie zapewniona codzienna higiena, choroba przyzębia będzie u niego postępowała. Większość dorosłych kotów niechętnie poddaje się
szczotkowaniu i z tego powodu najczęstszym wyborem
jest decyzja o ekstrakcji wszystkich chorych zębów.
Kontrole
Podczas kontroli 3 tygodnie po zabiegu właściciel stwierdził, że nie było żadnego problemu z przemywaniem jamy ustnej. Rany po ekstrakcjach zagoiły się bez powikłań.
Zaprezentowano opiekunowi, jak należy szczotkować zęby, otrzymał on gratisową szczoteczkę do zębów oraz pastę i ustalono kolejną kontrolę po miesiącu.
W trakcie kolejnej wizyty właściciel przyznał, że codziennie szczotkuje swojemu kotu zęby, ale ma trudności z wykonaniem tego z tyłu szczęki. W ocenie klinicznej
dziąsła pacjenta były zdrowe poza okolicą 108, 207 i 208.
W tym ostatnim obszarze było obecne zapalenie dziąseł.
Właściciel chciał kontynuować zabiegi higieniczne.
Po następnych 6 miesiącach przeprowadzono badanie w znieczuleniu, oceniając efekt leczenia kanałowego 304. W badaniu stwierdzono zdrową jamę ustną poza
okolicą 108, 207 i 208, gdzie toczyło się średniego stopnia zapalenie dziąseł i nastąpiła recesja dziąseł (czyli zanotowano progres periodontitis). Zdjęcia RTG potwierdziły skuteczność leczenia kanałowego 304. Zdecydowano
o usunięciu 108, 207 i 208. Jednocześnie pacjent został
wprowadzony do systemu corocznych kontroli profilaktycznych, obejmujących badanie w znieczuleniu i ocenę RTG.