Opis - geoportal

Działka ewidencyjna jest najmniejszą jednostką powierzchniową podziału
kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości).
Według Rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków działka
ewidencyjna jest to ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu,
jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii
granicznych.
Ciągłość (spójność obszarowa) działki oznacza, że nie może ona być złożona z
dwóch lub więcej rozłącznych obiektów powierzchniowych.
Położenie w granicach obrębu gwarantuje, że obraz graficzny działki jest
możliwy do prezentacji na jednym arkuszu mapy ewidencyjnej. W przypadku
obiektów wydłużonych (linie kolejowe, cieki) działki wyznaczane są w ten
sposób, aby ich granice pokrywały się z granicami obrębów ewidencyjnych.
Jednorodność prawną gruntów rozpatruje się wyłącznie w ramach praw do
nieruchomości uwidacznianych w ewidencji gruntów i budynków
(np.własność,użytkowanie wieczyste).
Działka jest określona pod względem geometrycznym poprzez jej wydzielenie z
otoczenia liniami granicznymi wyznaczanymi przez punkty załamania granic.
Fizycznie w punktach załamania granic umieszcza sięznaki graniczne, zaś linie
graniczne mogą być reprezentowane w terenie przez obiekty zagospodarowania
typu:ogrodzenia, ściany budynku itp.
Przy ustalaniu granic działek ewidencyjnych, w przypadku wzajemnego
przecinania się linii kolejowych, dróg publicznych, morskich wód
wewnętrznych oraz wód śródlądowych płynących, stosuje się następujące
zasady:
•
morskie wody wewnętrzne oraz wody śródlądowe płynące, z wyjątkiem
wód płynących rurociągami lub krytymi kanałami, dzielą linie kolejowe i
drogi publiczne na odrębne działki ewidencyjne,
•
linie kolejowe dzielą drogi publiczne na odrębne działki ewidencyjne,
•
drogi publiczne wyższej kategorii dzielą drogi niższej kategorii na
odrębne działki ewidencyjne,