Temat: Niesamowite przygody z Wyobraźnią

Scenariusz pozalekcyjnego zajęcia wychowawczego
Opracowała: Beata Brzezińska
„Wyobraźnia jest waŜniejsza od wiedzy,
bo choć wiedza wskazuje na to, co jest,
wyobraźnia wskazuje na to, co będzie”
(Albert Einstein)
Temat: Niesamowite przygody z Wyobraźnią
Cele ogólne:
o rozbudzanie wyobraźni i twórczego myślenia
o rozwijanie zdolności tworzenia poprzez literaturę i Ŝywe słowo
o rozwijanie zdolności tworzenia poprzez plastykę
o stymulowanie myślenia dywergencyjnego
Cele operacyjne:
o zna wiersze o tematyce fantastycznej: D. Wawiłow „Rupaki”, „KałuŜyści”, J.
Kulmowej „Krześlaki”
o potrafi sformułować wypowiedzi na temat wysłuchanych utworów
o umie dokonywać skojarzeń w trakcie ćwiczeń stymulujących wyobraźnię
o wyobraŜa sobie i werbalizuje myśli dotyczące nierealnych postaci: Rupaka, Pani
Wyobraźni, Stopiana
o samodzielnie tworzy obrazek i nadaje mu tytuł
o tworzy zakończenie opowiadania „Stopianie”
Cele terapeutyczne:
o stworzenie Ŝyczliwej atmosfery i właściwych warunków do aktywnego uczestniczenia
w zajęciach, odwrócenie uwagi dziecka od negatywnych skutków hospitalizacji
o wpływanie na poprawę samopoczucia dziecka poprzez zaspokojenie potrzeb
psychicznych: uznania, bezpieczeństwa, akceptacji, docenienia go jako osoby
wyjątkowej, niepowtarzalnej i twórczej.
Metody:
o aktywizujące: gier dydaktycznych
o techniki twórczego myślenia
o oparte na słowie i działaniu praktycznym
Zasady:
o podmiotowości, świadomego i aktywnego udziału w zajęciach, indywidualizacji,
plastyczności i kompleksowości działań
Formy:
o grupowa
o indywidualna
Przebieg zajęcia:
1
I.
II.
Faza wstępna
1. Powitanie i rozpoznanie aktualnego samopoczucia wychowanków (technika
rundki)
Faza realizacyjna
1. Głośne czytanie i omówienie wierszy o tematyce fantastycznej
2. UŜywając własnych słów i skojarzeń dziecko opisuje wygląd i cechy
charakterystyczne nierealnych postaci: Rupaka, Pani Wyobraźni, Pana
Stopiana- ćwiczenie rozwijanie zdolności tworzenia poprzez literaturę i Ŝywe
słowo
3. Ćwiczenia rozwijające umiejętność dokonywania skojarzeń i abstrahowania
o „Jak to inaczej wykorzystać”- wymienianie propozycji innego
wykorzystania znanych przedmiotów np. Ŝarówki, ołówka, wazonu,
słoika itp
o „Wymyśl nieistniejące słowo” – wypisywanie słów podawanych przez
dzieci a następnie przypisywanie im znaczeń, do czego mogą słuŜyć.
o „ Łańcuch skojarzeń” – tworzenie ciągów skojarzeniowych, gdzie
kolejna nazwa kojarzy się znaczeniowo z poprzednią np. na dany
temat, nt pojęcia, wyrazy, obrazu, muzyki.
o „Konstelacje” – tworzenie kształtów, wzorów z rozproszonych
punktów, kleksów.
o „Kleksografia” – tworzenie i tytułowanie obrazka z wykonanych farbą
lub tuszem na kartonie kleksów.
4. Wymyślanie zakończenia opowiadania „ Stopianie”
Na cichej, spokojnej planecie, zawieszonej gdzieś w kosmosie między
gwiazdami, robiło się coraz ciaśniej. Planeta nie był wcale taka mała, a jej
mieszkańcy byli nawet niewysokiego wzrostu. Mieli jednak duŜe stopy.
Były to stopy nie z tej ziemi i w dodatku wielofunkcyjne. Mieszkańcy
planety, Stopianie, uŜywali ich nie tylko do stania i chodzenia. Kiedy padał
deszcz słuŜyły im jako parasole. W upał wachlowali się nimi. A kiedy kładli
się spać, okrywali się stopami jak kołderkami. W wolnych chwilach często
grywali w tenisa i wówczas uŜywali ich do odbijania piłek.
Były to więc bardzo poŜyteczne stopy, ale niestety kaŜda ich para
zajmowała sporą powierzchnię.
W dodatku mieszkańców planety wciąŜ przybywało. RozmnaŜali się
bowiem bardzo szybko i w mało skomplikowany sposób przez nadeptywanie.
„Musimy poszukać innej, większej planety” – zdecydował król, który
oprócz ogromnych stóp miał równieŜ niemało rozumu……
III.
Faza podsumowująca
1. Rozmowa nt co dzieci zapamiętały i co im się podobało na zajęciu.
2. PoŜegnanie uczestników piosenką „Moja fantazja” M. JeŜowskiej
2