Daj gardło mgle

Jarosław Marek Rymkiewicz, Daj gardło mgle
Daj gardło mgle niech mgłę różową pije
Niech ci się mgła z porannych mgieł rozwije
Daj płuca mgle i oddech daj zamglony
Niech budząc się błękitne drze zasłony
Daj dzwonki mgle niech trzyma dzwonki w dłoni
Niech ci się z mgły tańcząca mgła wyłoni
Daj jedwab mgle i lok pod wstążką spięty
Niech tańczy mgła nad złote mgieł odmęty
Źrenice dwie i trzepot rzęs u powiek
Daj język mgle niech pierwsze słowo powie
Niech się we mgle spienione usta śmieją
Zanim we mgle we mgłę się nie rozwieją
Niech patrzą z mgły ogromne mgliste oczy
Zanim ci mgła znów mgłą się nie otoczy
Daj palce mgle niech w palcach mgłę rozsnuje
Złota jest mgła a z czym się mgła rymuje
Daj kości mgle niech mglisty szkielet ma
O złota pieśń we mgle gdy śpiewa mgła
Wiersz to jest rzecz widoma oczywiście
Da się tę rzecz opisać nieco mgliście
Daj ciało mgle niech mgła się w mgłę oblecze
Niech złota krew z arterii mglistych ciecze
Niech ciało mgły dziewicze i złociste
Płynie we mgle ponad Wenecje mgliste
Niech Platon śpi a nad nim pszczoła śniąca
O nie ma nic początku ani końca