docSponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej
download 
Reklamacja Transkrypt
Sponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej
Sponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej Wpisany przez Eksperci BDO Przy ustalaniu ceny emisyjnej spółka posługuje się wyceną fundamentalną przygotowaną przez doradców finansowych lub analityków domu maklerskiego. Sponsor emisji W trakcie przyjmowania zapisów na akcje, aby ułatwić późniejsze operacje związane z wprowadzeniem objętych akcji na rachunki inwestycyjne akcjonariuszy, podmiot pełniący funkcję oferującego wprowadza możliwość deponowania akcji. Jest to bardzo wygodne i dla inwestorów, i dla biur maklerskich, ponieważ już w momencie złożenia zapisu na akcje ich nabywca ma możliwość wskazania nazwy biura maklerskiego oraz rachunku inwestycyjnego, jako dyspozycji dla oferującego, aby po przydziale akcji i ich zarejestrowaniu w KDPW nastąpiło ich automatyczne zaksięgowanie na wskazanym rachunku. Na etapie rozpoczęcia współpracy z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych spółka może podpisać z biurem maklerskim, które najczęściej pełni w ofercie rolę oferującego, umowę o pełnienie przez biuro maklerskie funkcji sponsora emisji - podmiotu, który prowadzi ewidencję tych wszystkich akcjonariuszy, którzy nie zdeponowali akcji na rachunkach inwestycyjnych. Utrzymywanie przez bliżej nieokreślony czas rachunku inwestycyjnego stanowi dla nieaktywnych inwestorów koszt, ponieważ domy maklerskie pobierają opłatę za prowadzenie rachunków. Zawarcie przez emitenta umowy z domem maklerskim o pełnienie takiej funkcji umożliwia akcjonariuszom, którzy nie zdeponowali akcji na rachunkach inwestycyjnych, korzystanie z pełni praw, związanych z posiadaniem akcji. 1/5 Sponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej Wpisany przez Eksperci BDO Wstępne spotkania z inwestorami, opracowanie koncepcji rozwoju firmy Głównym celem oferty publicznej jest pozyskanie finansowania na atrakcyjnych warunkach. Równie istotne jest pozyskanie stabilnego akcjonariatu i wykreowanie pozytywnego wizerunku spółki, co w przyszłości zaprocentuje we wzroście wyceny akcji i pozwoli sięgnąć po kolejną transzę finansowania na kolejnym etapie rozwoju. W samej realizacji oferty najistotniejsze jest stopniowe zapoznanie inwestorów ze spółką, czemu służą spotkania z analitykami i zarządem spółki. Otwarty dialog z inwestorami buduje zainteresowanie spółką i kreuje popyt na jej akcje. Głównym elementem przygotowań do przedstawienia firmy potencjalnym inwestorom jest stworzenie jasnego opisu jej funkcjonowania oraz zaprezentowania najważniejszych kierunków rozwoju i podstaw finansowych ich realizacji. Podstawą czytelnej dla inwestorów koncepcji rozwoju jest precyzyjnie sformułowany plan strategiczny. Należy stworzyć dokument określający wizję rozwoju na podstawie historii inwestycyjnej spółki. Jakość tego dokumentu i płynące z niego wnioski zostaną ocenione przez inwestorów. Założeniom strategicznym i opisowi planów rozwojowych spółki towarzyszy plan finansowy zawierający zakładane wyniki finansowe oraz liczbowe ujęcie przedsięwzięć. Na podstawie planu finansowego doradcy finansowi i dom maklerski oceniają możliwość realizacji strategii i planów spółki. Plan finansowy najlepiej jest przygotować niezwykle starannie, ponieważ pytania analityków będą związane z weryfikacją założeń tego planu. Członkowie zarządu, uczestniczący w prezentacjach dla inwestorów muszą dokładnie zapoznać się z treścią planu finansowego, aby móc udzielać wyczerpujących odpowiedzi na kłopotliwe pytania. Cele emisji 2/5 Sponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej Wpisany przez Eksperci BDO Inwestorzy oczekują, że skutkiem emisji akcji będzie poprawa wyników finansowych i wzrost wartości spółki. Aby zainteresować inwestorów ofertą należy przedstawić, w zrozumiały sposób, zależność między zrealizowaniem celów emisyjnych a uzyskanym efektem finansowym. Inwestorzy lubią konkrety, na przykład projekt budowy nowej linii zwiększający moce produkcyjne lub poprawiający rentowność wyrobów produkowanych przez spółkę, a nie ogólniki w rodzaju „zwiększenie kapitału obrotowego" lub „zasilenie funduszu rezerwowego". Można wspomnieć, że przewidziano alternatywne źródła finansowania w przypadku niepowodzenia emisji lub uzyskania mniejszych niż przewidywano wpływów emisyjnych. Taka deklaracja jest ważna dla inwestorów, ponieważ takie działania zmniejszają ryzyko inwestycyjne mimo niepowodzenia oferty lub niepełnego pozyskania środków z oferty publicznej. Ustalenie przedziału ceny emisyjnej Przy ustalaniu ceny emisyjnej spółka posługuje się wyceną fundamentalną przygotowaną przez doradców finansowych lub analityków domu maklerskiego. Na podstawie tej wyceny określany jest zakres „widełek cenowych", czyli poziom ceny, na podstawie którego budowana będzie książka popytu wśród inwestorów instytucjonalnych. Obecnie przy wycenie fundamentalnej wykorzystywana jest metoda DCF (ang. Discounted Cash Flows - zdyskontowane przepływy pieniężne) która obrazuje zdolność firmy do generowania gotówki w dłuższym czasie. Jako metodę dodatkową stosuje się metodę porównawczą, polegającą na wycenie spółek z tego samego sektora, notowanych na giełdzie i odniesieniu do spółki wycenianej wg stosownie dobranych wskaźników, odpowiadających wycenie rynkowej spółek porównywanych. 3/5 Sponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej Wpisany przez Eksperci BDO Przy wycenie stosuje się takie wskaźniki, jak P/E (cena akcji do zysku netto na akcję), P/BV (cena akcji do wartości księgowej na akcję) czy DY (porównanie dywidendy do ceny akcji). Analizie podlegają również prognozy kształtowania się tych czynników w przyszłości. Przy ustalaniu ceny niezbędne jest także uwzględnienie specyficznych czynników, takich jak jakość zarządu czy struktura akcjonariatu. Przy ustaleniu ceny emisyjnej należy zastosować dyskonto wobec spółek już notowanych na giełdzie o podobnym profilu działalności. Dyskonto daje inwestorowi, decydującemu się na zakup akcji w ofercie publicznej, możliwość osiągnięcia początkowego zysku. Zazwyczaj dyskonto waha się w przedziale kilkunastu procent w stosunku do fundamentalnej wartości akcji (uzyskanej za pomocą metod porównawczej i DCF) i zależy od stopnia ponoszonego przez inwestorów ryzyka inwestycyjnego. Dyskonto zależy również od czasu, który upłynie między zakończeniem emisji a debiutem spółki na giełdzie. Im więcej czasu upłynie od zamknięcia subskrypcji do pierwszego notowania akcji spółki na giełdzie, tym wyższe jest ryzyko ponoszone przez inwestorów (ryzyko braku płynności, ryzyko zmiany koniunktury). Wyższe ryzyko oznacza większy poziom dyskonta, co podnosi koszt pozyskania kapitału przez przedsiębiorstwo. Zadaniem spółki i doradców jest przekonanie inwestorów o ograniczonym poziomie mogącego wystąpić ryzyka inwestycyjnego i przez to osiągnięcie maksymalnej możliwej ceny emisyjnej. Z drugiej strony, dążenie do maksymalizacji ceny podczas pierwszej oferty publicznej może prowadzić do nieuzyskania satysfakcjonującej stopy zwrotu i zniechęcenia inwestorów do spółki. Może to prowadzić do zdecydowanie mniejszego zainteresowania walorami spółki przy kolejnych emisjach. Zastosowanie dyskonta przy pierwszej emisji akcji zalecane jest również po to, aby przy kolejnej ofercie sprzedać walory na jeszcze lepszych warunkach. Uwaga: niniejszy artykuł stanowią podrozdziały 4.4.2.-4.4.4. rozdziału 4 „Droga na giełdę - krok 4/5 Sponsor emisji, ustalenie przedziału ceny emisyjnej Wpisany przez Eksperci BDO po kroku" książki - pracy zbiorowej ekspertów BDO pt. „Droga na giełdę. Jak przygotować spółkę do emisji publicznej" wydanej przez Difin, 2008 r. Więcej informacji o tej książce zamieszczamy w dziale „Praktyczne książki". 5/5
