Zagwarantowane kaŜdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Transkrypt
Zagwarantowane kaŜdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Zagwarantowane kaŜdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawo składania petycji, skarg i wniosków do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego, organów samorządowych jednostek organizacyjnych oraz do organizacji i instytucji społecznych realizowane jest na zasadach określonych przepisami działu VIII kodeksu postępowania administracyjnego (art. 221 – 247). Petycje, skargi i wnioski mogą być składane do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Petycje, skargi i wnioski moŜna składać w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą. O tym, czy pismo jest skargą albo wnioskiem, decyduje treść pisma, a nie jego forma zewnętrzna. Organy państwowe, organy samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe oraz organy organizacji społecznych - rozpatrują oraz załatwiają skargi i wnioski w ramach swojej właściwości. Pracownik organu państwowego, pracownik samorządowy oraz organu organizacji społecznej, winny niewłaściwego i nieterminowego załatwiania skarg i wniosków, podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej w przepisach prawa. Nikt nie moŜe być naraŜony na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut z powodu złoŜenia skargi lub wniosku albo z powodu dostarczenia materiału do publikacji o znamionach skargi lub wniosku, jeŜeli działał w granicach prawem dozwolonych. Organy państwowe, organy jednostek samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe oraz organy organizacji społecznych są obowiązane przeciwdziałać hamowaniu krytyki i innym działaniom ograniczającym prawo do składania skarg i wniosków lub dostarczania informacji - do publikacji - o znamionach skargi lub wniosku. Skargi Przedmiotem skargi moŜe być w szczególności zaniedbanie lub nienaleŜyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarŜących, a takŜe przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia. Właściwość organów JeŜeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności: - rady gminy, rady powiatu i sejmiku województwa - jest wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa, - organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego w sprawach naleŜących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – jest wojewoda, - wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem zadań zleconych - jest rada gminy, - zarządu powiatu oraz starosty, a takŜe kierowników powiatowych słuŜb, inspekcji, straŜy i innych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem zadań zleconych – jest rada powiatu, - zarządu i marszałka województwa, z wyjątkiem zadań zleconych – jest sejmik województwa, - wojewody w sprawach podlegających rozpatrzeniu według kodeksu - właściwy minister, a w innych sprawach - Prezes Rady Ministrów, - innego organu administracji rządowej, organu przedsiębiorstwa państwowego lub innej państwowej jednostki organizacyjnej - organ wyŜszego stopnia lub sprawujący bezpośredni nadzór, - ministra - Prezes Rady Ministrów, - organu centralnego i jego kierownika - organ, któremu podlega. Rozpatrywanie skarg JeŜeli organ, który otrzymał skargę, nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, obowiązany jest niezwłocznie, nie później jednak niŜ w terminie siedmiu dni, przekazać ją właściwemu organowi, zawiadamiając równocześnie o tym skarŜącego, albo wskazać mu właściwy organ. Organ właściwy do rozpatrzenia skargi moŜe ją przekazać do załatwienia organowi niŜszego stopnia, o ile skarga nie zawiera zarzutów dotyczących działalności tego organu. Skargę na pracownika moŜna przekazać do załatwienia równieŜ jego przełoŜonemu słuŜbowemu, z obowiązkiem zawiadomienia organu właściwego do rozpatrzenia skargi o sposobie jej załatwienia. O przekazaniu skargi zawiadamia się równocześnie skarŜącego. Skarga w sprawie indywidualnej, która nie była i nie jest przedmiotem postępowania administracyjnego, powoduje wszczęcie postępowania, jeŜeli została złoŜona przez stronę. JeŜeli skarga taka pochodzi od innej Organ właściwy do załatwienia skargi powinien załatwić skargę bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niŜ w ciągu miesiąca. Posłowie na Sejm, senatorowie i radni, którzy wnieśli skargę we własnym imieniu albo przekazali do załatwienia skargę innej osoby, powinni być zawiadomieni o sposobie załatwienia skargi, a gdy jej załatwienie wymaga zebrania dowodów, informacji lub wyjaśnień - takŜe o stanie rozpatrzenia skargi, najpóźniej w terminie czternastu dni od dnia jej wniesienia albo przekazania. O sposobie załatwienia skargi zawiadamia się skarŜącego. W razie niezałatwienia skargi w terminie stosuje się przepisy art. 36-38 Kpa. Wnioski Przedmiotem wniosku mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania naduŜyciom, ochrony własności, lepszego zaspokajania potrzeb ludności. Wnioski składa się do organów właściwych ze względu na przedmiot wniosku. Wnioski w sprawach dotyczących zadań organizacji społecznych składa się do organów tych organizacji. JeŜeli organ, który otrzymał wniosek, nie jest właściwy do jego rozpatrzenia, obowiązany jest w ciągu siedmiu dni przekazać go właściwemu organowi. O przekazaniu wniosku zawiadamia się równocześnie wnioskodawcę. Przyjmowanie skarg i wniosków Skargi i wnioski mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a takŜe ustnie do protokołu. W razie zgłoszenia skargi lub wniosku ustnie, przyjmujący zgłoszenie sporządza protokół, który podpisują wnoszący skargę lub wniosek i przyjmujący zgłoszenie. Skargi i wnioski niezawierające imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresu wnoszącego pozostawia się bez rozpoznania. JeŜeli z treści skargi lub wniosku nie moŜna naleŜycie ustalić ich przedmiotu, wzywa się wnoszącego skargę lub wniosek do złoŜenia, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wezwania, wyjaśnienia lub uzupełnienia, z pouczeniem, Ŝe nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie skargi lub wniosku bez rozpoznania. JeŜeli rozpatrzenie skargi lub wniosku wymaga uprzedniego zbadania i wyjaśnienia sprawy, organ właściwy do rozpatrzenia skargi lub wniosku zbiera niezbędne materiały. W tym celu moŜe zwrócić się do innych organów o przekazanie niezbędnych materiałów i wyjaśnień. § 10. JeŜeli skarga lub wniosek dotyczy kilku spraw podlegających rozpatrzeniu przez róŜne organy, organ, do którego wniesiono skargę lub wniosek, rozpatruje sprawy naleŜące do jego właściwości, a pozostałe przekazuje niezwłocznie, nie później jednak niŜ w terminie siedmiu dni, właściwym organom, przesyłając odpis skargi lub wniosku, i zawiadamia o tym równocześnie wnoszącego skargę lub wniosek.