Zagwarantowane kaŜdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

Transkrypt

Zagwarantowane kaŜdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Zagwarantowane kaŜdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawo składania petycji,
skarg i wniosków do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego,
organów samorządowych jednostek organizacyjnych oraz do organizacji i instytucji społecznych
realizowane jest na zasadach określonych przepisami działu VIII kodeksu postępowania
administracyjnego (art. 221 – 247).
Petycje, skargi i wnioski mogą być składane do organizacji i instytucji społecznych w związku z
wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej.
—
Petycje, skargi i wnioski moŜna składać w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za
jej zgodą.
—
O tym, czy pismo jest skargą albo wnioskiem, decyduje treść pisma, a nie jego forma
zewnętrzna.
—
Organy państwowe, organy samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe oraz
organy organizacji społecznych - rozpatrują oraz załatwiają skargi i wnioski w ramach swojej
właściwości.
—
Pracownik organu państwowego, pracownik samorządowy oraz organu organizacji
społecznej, winny niewłaściwego i nieterminowego załatwiania skarg i wniosków, podlega
odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej w
przepisach prawa.
—
Nikt nie moŜe być naraŜony na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut z powodu złoŜenia skargi
lub wniosku albo z powodu dostarczenia materiału do publikacji o znamionach skargi lub wniosku,
jeŜeli działał w granicach prawem dozwolonych.
—
Organy państwowe, organy jednostek samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe
oraz organy organizacji społecznych są obowiązane przeciwdziałać hamowaniu krytyki i innym
działaniom ograniczającym prawo do składania skarg i wniosków lub dostarczania informacji - do
publikacji - o znamionach skargi lub wniosku.
Skargi
Przedmiotem skargi moŜe być w szczególności zaniedbanie lub nienaleŜyte wykonywanie zadań
przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów
skarŜących, a takŜe przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia.
Właściwość organów
JeŜeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg,
organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności:
- rady gminy, rady powiatu i sejmiku województwa - jest wojewoda, a w zakresie spraw
finansowych - regionalna izba obrachunkowa,
- organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego w sprawach naleŜących do
zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – jest wojewoda,
- wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek
organizacyjnych, z wyjątkiem zadań zleconych - jest rada gminy,
- zarządu powiatu oraz starosty, a takŜe kierowników powiatowych słuŜb, inspekcji,
straŜy i innych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem zadań zleconych – jest rada powiatu,
- zarządu i marszałka województwa, z wyjątkiem zadań zleconych – jest sejmik województwa,
- wojewody w sprawach podlegających rozpatrzeniu według kodeksu - właściwy minister, a
w innych sprawach - Prezes Rady Ministrów,
- innego organu administracji rządowej, organu przedsiębiorstwa państwowego lub innej
państwowej jednostki organizacyjnej - organ wyŜszego stopnia lub sprawujący bezpośredni
nadzór,
- ministra - Prezes Rady Ministrów,
- organu centralnego i jego kierownika - organ, któremu podlega.
Rozpatrywanie skarg
JeŜeli organ, który otrzymał skargę, nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, obowiązany jest
niezwłocznie, nie później jednak niŜ w terminie siedmiu dni, przekazać ją właściwemu organowi,
zawiadamiając równocześnie o tym skarŜącego, albo wskazać mu właściwy organ.
Organ właściwy do rozpatrzenia skargi moŜe ją przekazać do załatwienia organowi niŜszego
stopnia, o ile skarga nie zawiera zarzutów dotyczących działalności tego organu.
Skargę na pracownika moŜna przekazać do załatwienia równieŜ jego przełoŜonemu słuŜbowemu, z
obowiązkiem zawiadomienia organu właściwego do rozpatrzenia skargi o sposobie jej załatwienia.
O przekazaniu skargi zawiadamia się równocześnie skarŜącego.
Skarga w sprawie indywidualnej, która nie była i nie jest przedmiotem postępowania
administracyjnego, powoduje wszczęcie postępowania, jeŜeli została złoŜona przez stronę. JeŜeli
skarga taka pochodzi od innej
Organ właściwy do załatwienia skargi powinien załatwić skargę bez zbędnej zwłoki, nie później
jednak niŜ w ciągu miesiąca.
Posłowie na Sejm, senatorowie i radni, którzy wnieśli skargę we własnym imieniu albo przekazali
do załatwienia skargę innej osoby, powinni być zawiadomieni o sposobie załatwienia skargi, a gdy
jej załatwienie wymaga zebrania dowodów, informacji lub wyjaśnień - takŜe o stanie rozpatrzenia
skargi, najpóźniej w terminie czternastu dni od dnia jej wniesienia albo przekazania.
O sposobie załatwienia skargi zawiadamia się skarŜącego.
W razie niezałatwienia skargi w terminie stosuje się przepisy art. 36-38 Kpa.
Wnioski
Przedmiotem wniosku mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia
praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania naduŜyciom, ochrony własności, lepszego
zaspokajania potrzeb ludności.
Wnioski składa się do organów właściwych ze względu na przedmiot wniosku.
Wnioski w sprawach dotyczących zadań organizacji społecznych składa się do organów tych
organizacji.
JeŜeli organ, który otrzymał wniosek, nie jest właściwy do jego rozpatrzenia, obowiązany jest w
ciągu siedmiu dni przekazać go właściwemu organowi. O przekazaniu wniosku zawiadamia się
równocześnie wnioskodawcę.
Przyjmowanie skarg i wniosków
Skargi i wnioski mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu,
poczty elektronicznej, a takŜe ustnie do protokołu.
W razie zgłoszenia skargi lub wniosku ustnie, przyjmujący zgłoszenie sporządza protokół, który
podpisują wnoszący skargę lub wniosek i przyjmujący zgłoszenie.
Skargi i wnioski niezawierające imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresu wnoszącego pozostawia się
bez rozpoznania.
JeŜeli z treści skargi lub wniosku nie moŜna naleŜycie ustalić ich przedmiotu, wzywa się
wnoszącego skargę lub wniosek do złoŜenia, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wezwania,
wyjaśnienia lub uzupełnienia, z pouczeniem, Ŝe nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie
skargi lub wniosku bez rozpoznania.
JeŜeli rozpatrzenie skargi lub wniosku wymaga uprzedniego zbadania i wyjaśnienia sprawy, organ
właściwy do rozpatrzenia skargi lub wniosku zbiera niezbędne materiały. W tym celu moŜe zwrócić
się do innych organów o przekazanie niezbędnych materiałów i wyjaśnień.
§ 10. JeŜeli skarga lub wniosek dotyczy kilku spraw podlegających rozpatrzeniu przez róŜne
organy, organ, do którego wniesiono skargę lub wniosek, rozpatruje sprawy naleŜące do jego
właściwości, a pozostałe przekazuje niezwłocznie, nie później jednak niŜ w terminie siedmiu dni,
właściwym organom, przesyłając odpis skargi lub wniosku, i zawiadamia o tym równocześnie
wnoszącego skargę lub wniosek.