ŚW. KALIKSTA I

14 października 2016r. – Piątek -
ŚW. KALIKSTA I
(Papieża i Męczennika)
S. Callisti Papae et Martyris - III classis
Tempora: Feria Quinta infra Hebdomadam XXI post Octavam Pentecostes
14 pażdziernika 2016r. - kolor szat czerwony - Piątek – Św. Kaliksta I – Papieża i Męczennika ( 3. kl.) Msza Si diligis me, Gloria, modlitwy wł., bez Credo, prefacja zwykła.
Kalikst żył w III wieku. Był rzymianinem, synem Domitiusa z Trastevere. Jako niewolnik Marka Aureliusza Karpofora, bogatego dygnitarza-chrześcijanina, przebywał na dworze cesarskim w Rzymie. Jego pan, chrześcijanin, powierzył
mu odpowiedzialność za pieniądze innych chrześcijan. "Bank" upadł. Kalikst, bojąc się, że zostanie oskarżony o kradzież,
postanowił uciec z Rzymu. Zatrzymano go po tym, jak wskoczył do morza. Jego właściciel pragnął go zabić. Jednakże
dłużnicy wyprosili dla niego ocalenie, licząc na to, że przyzna się do kradzieży i zwróci pieniądze. Kalikst jednakże nie
ukradł tych pieniędzy.
Kaliksta aresztowano ponownie - tym razem za bójkę, w którą się wdał. Wysłano go do ciężkiej pracy w kopalni na
Sardynii. Uwolniono go na mocy rozkazu cesarza i dzięki interwencji Karpofora. Kalikst przebywał w Antium, gdzie
otrzymywał pieniądze na swoje utrzymanie od papieża Wiktora I. Po powrocie z zesłania został archidiakonem w Kościele
rzymskim. Na polecenie papieża św. Zefiryna ok. 199 r. objął zarząd nad cmentarzem przy Via Appia w Rzymie, który dziś
nosi jego imię. Pochowano na nim wielu papieży. Po śmierci Zefiryna w 217 r. Kalikst został wybrany papieżem. Mniejszość
chrześcijan opowiedziała się jednak za kapłanem Hipolitem, co doprowadziło do powołania pierwszego w dziejach papiestwa antypapieża.
Pontyfikat Kaliksta trwał 5 lat. W tym czasie zajął zdecydowane stanowisko wobec herezji sabelianizmu i monarchizmu, które błędnie interpretowały tajemnicę Trójcy Świętej, a także wobec schizmy Hipolita. Akceptował związki małżeńskie zawierane między osobami wolnymi a niewolnikami. Złagodził wykonywanie pokuty - pozwalał na odpuszczanie
grzechów ciężkich. Przypomniał, że Kościół otrzymał prawo przebaczania wszystkich grzechów i wskazywał zarazem na
miłosierdzie Boga. Na tej podstawie polecił przyjmować ponownie do Kościoła tych, którzy uprzednio zostali wykluczeni
z niego na stałe za bałwochwalstwo, morderstwo czy nieczystość. Warunkiem natomiast powtórnego włączenia do Kościoła
tych, którzy w czasie prześladowań odstąpili od wiary, tzw. lapsi, było odbycie przez nich pokuty kościelnej. Z tego powodu
często go krytykowano. To właśnie z pism go krytykujących wiemy tak dużo o jego życiu.
W czasie kolejnego prześladowania papież Kalikst poniósł śmierć męczeńską 14 października 222 r. - nie wiadomo
jednak, w jaki sposób i z czyjej ręki. Został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy Via Aurelia. Papież św. Grzegorz
III (731-741) przeniósł relikwie św. Kaliksta do kościoła Matki Bożej na Zatybrzu, który prawdopodobnie wybudował.
Według dawnego brewiarza Kalikst I miał ustanowić "suche dni", czyli 12 dni (po 3 dni w każdym kwartale) pokuty
i postu. Miał też udzielić chrztu kilku senatorom rzymskim, którzy ponieśli za wiarę śmierć męczeńską. W więzieniu miał
uzdrowić strażnika, św. Prywata, i pozyskać go dla Chrystusa. Razem z nim poniósł śmierć męczeńską. Wreszcie, według
tego samego źródła, opartego na Księdze Papieży, wyświęcił 8 biskupów, 16 kapłanów i 4 diakonów.
(źródło: brewiarz.pl)
3 klasy
Szaty czerwone
INTROITUS:
J 21,15-17
Jeśli miłujesz mnie, Szymonie Piotrze, paś baranki Si díligis me, Simon Petre, pasce agnos meos,
moje, paś owce moje.
pasce oves meas.
Ps 29,2
Ps. Sławić Cie będę, Panie, bo mnie wybawiłeś, i nie Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me,
sprawiłeś ze mnie uciechy mym wrogom. Chwała Ojcu. nec delectásti inimícos meos super me. V. Glória
Patri.
ORATIO:
Boże, który widzisz, że upadamy wskutek swojej Deus, qui nos cónspicis ex nostra infirmitáte
ułomności, odnów W nas litościwie miłość ku Tobie defícere: ad amórem tuum nos misericórditer
przez przykłady ich Świętych. Przez Pana.
per Sanctórum tuórum exémpla restáura. Per
Dominum.
LECTIO:
1 P 5,1-4.10-11
Święty Papież wiernie wypełniając zalecenia św. Piotra, pierwszego papieża, stał się wzorem dla owczarni Chrystusowej
i zasłużył na niewiędnący wieniec chwały.
Najmilsi! Starszych, którzy są wśród was, proszę, jako
równie starszy i świadek męki Chrystusowej oraz
uczestnik tej chwały, która ma się objawić. Paście
trzodę Bożą, która jest przy was, czuwając nad nią nie
z musu, ale chętnie dla Boga, a nie dla szkaradnego
zysku. Ani też jako panujący nad duchowieństwem,
ale będąc świadomym wzorem dla owczarni. A gdy się
zjawi książę pasterzy, otrzymacie niewiędnący wieniec
chwały. A Bóg wszelkiej łaski, który wezwał nas do
wiecznej chwały swojej w Chrystusie Jezusie, po niewielkim utrapieniu udoskonali, utwierdzi i ugruntuje
nas, jemu chwała i panowanie na wieki wieków.
Amen.
Caríssimi: Senióres, qui in vobis sunt, obsécro
consénior et testis Christi passiónum, qui et
eius, quæ in futúro revelánda est, glóriæ communicátor: páscite qui in vobis est gregem Dei,
providéntes non coácte, sed spontánee secúndum Deum, neque turpis lucri grátia, sed voluntárie; neque ut dominántes in cleris, sed
forma facti gregis ex ánimo. Et, cum appáruerit
princeps pastórum, percipiétis immarcescíbilem
glóriæ corónam. Deus autem omnis grátiæ, qui
vocávit nos in ætérnam suam glóriam in Christo
Iesu, módicum passos ipse perfíciet, confirmábit
solidabítque. Ipsi glória et impérium in saecula
sæculórum. Amen.
Ps 106,32.31
Exáltent eum in Ecclésia plebis: et in cáthedra
seniórum laudent eum.
V. Confiteántur Dómino misericórdiæ eius; et
mirabília eius fíliis hóminum.
Mt 16,18
ALLELUJA:
Allelúia, allelúia. V. Tu es Petrus, et super hanc
Alleluja, alleluja. V. Ty jesteś Opoką, a na tej Opoce petram ædificábo Ecclésiam meam. Allelúia.
zbuduje Kościół mój. Alleluja.
EVANGELIUM:
Mt 16, 13-19
Onego czasu: Przyszedł Jezus w okolicę Cezarei Fili- In illo témpore: Venit Iesus in partes Cæsaréæ
powej i pytał uczniów swoich, mówiąc: <<Za kogo mają Philíppi, et interrogábat discípulos suos, dicens:
ludzie Syna Człowieczego?›› A oni powiedzieli: «Jedni Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? At
za Jana Chrzciciela, drudzy za Eliasza, a inni za Je- illi dixérunt: Alii Ioánnem Baptístam, alii autem
remiasza albo jednego z proroków>>. Rzekł im Jezus: Elíam, alii vero Ieremíam aut unum ex
«A wy za kogo mię macie?›› Odpowiadając Szymon prophétis. Dicit illis Iesus: Vos autem quem me
Piotr rzekł: <<Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego>>. esse dícitis? Respóndens Simon Petrus, dixit: Tu
A odpowiadając Jezus rzekł mu: <<Błogosławionyś, es Christus, Fílius Dei vivi. Respóndens autem
Szymonie Bar Jona, bo ciało i krew nie objawiły tobie, Iesus, dixit ei: Beátus es, Simon Bar Iona: quia
jeno Ojciec mój, który jest w niebiosach. A ja ci powia- caro et sanguis non revelávit tibi, sed Pater
dam, że ty jesteś Opoką, a na tej Opoce zbuduje Ko- meus, qui in coelis est. Et ego dico tibi, quia tu
ściół mój i bramy piekielne nie zwyciężą go. I tobie es Petrus, et super hanc petram ædificábo
dam klucze Królestwa Niebieskiego: a cokolwiek zwią- Ecclésiam
meam,
et
portæ
ínferi
non
żesz na ziemi, będzie związane i w niebiosach; a co- prævalébunt advérsus eam. Et tibi dabo claves
kolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane regni coelórum. Et quodcúmque ligáveris super
i w niebiosach>>.
terram, erit ligátum et in coelis: et quodcúmque
sólveris super terram, erit solútum et in coelis.
OFFERTORIUM:
Jer 1,9n
Otom dał moje słowa w usta twoje; otom cię dziś po- Ecce, dedi verba mea in ore tuo: ecce, constítui
stawił nad narodami i nad królestwami, abyś wyrywał te super gentes et super regna, ut evéllas et dei burzył, i budował, i sadził.
struas, et ædífices et plantes.
GRADUALE:
Niechaj Go sławią ludy w zgromadzeniu, i na zebraniu
starców niechaj Go chwalą.
V. Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za
jego cuda dla synów człowieczych.
SECRETA:
Panie, niech nas wspomaga ta tajemnicza ofiara, Mýstica nobis, Dómine, prosit oblátio: quæ nos
niech nas wyzwoli od naszych przewinień i zapewni et a reátibus nostris expédiat, et perpétua sanam wieczne zbawienie. Przez Pana.
lvatióne confírmet. Per Dominum.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego
Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa,
z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać
w pokornym uwielbieniu:
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Mt 16,18
COMMUNIO:.
Ty jesteś Opoką, a na tej Opoce zbuduje Kościół mój.
Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo
POSTCOMMUNIO:
Ecclésiam meam.
Prosimy Cię, Panie, rządź miłościwie Twoim Kościo- Quaesumus, omnípotens Deus: ut reátus nostros
łem, krzepionym przez święty pokarm, aby pod Twoim múnera sacráta puríficent, et recte vivéndi nomożnym panowaniem rosła wolność Kościoła, a zwią- bis operéntur efféctum. Per Dominum.
zek jego z Tobą trwał niezachwiany. Przez Pana.
.