Słowo wstępne

Transkrypt

Słowo wstępne
WYCHOWANIE FIZYCZNE W SSP 26 STO
W dobie wielogodzinnego ślęczenia przed komputerem, braku podwórek,
pracoholizmu – kwestia zdrowego, sportowego trybu życia urasta do bardzo ważnej rangi.
Mamy tę świadomość. I dlatego staramy się, aby w programie szkoły było dużo zajęć
wychowania fizycznego i aby miały one charakter wszechstronnie rozwijający. Klasy I-V w
tygodniowym programie zajęć mają 5 godzin wychowania fizycznego, klasy VI – z uwagi
na przygotowania do egzaminów gimnazjalnych – 4 godziny.
Realizujemy koncepcję sportu powszechnego, a nie zawodniczego.
Warunki, jakimi dysponujemy są dobre (w skali Warszawy), ale nie dają nam pełnej
możliwości realizacji zamierzeń.
Na lekcjach nasi uczniowie ćwiczą: judo, gimnastykę, lekkoatletykę, rolki, unihokej,
piłkę ręczną, piłkę nożną, pływanie, narty biegowe, koszykówkę i elementy siatkówki. Do
tego dochodzą ćwiczenia wytrzymałościowe, szybkościowe i siłowe. Bierzemy udział w
zawodach międzyszkolnych i krajowych w:
pływaniu,
sportach zimowych,
piłce nożnej,
kolarstwie przełajowym,
lekkoatletycznych.
Szkoła organizuje też szereg zawodów wewnętrznych: judo, przełaje, rolki,
unihokej, piłka nożna.
Jesteśmy dobrze wyposażeni w sprzęt sportowy.
Po lekcjach, w ramach zajęć dodatkowych, gramy w piłkę nożną, ćwiczymy
łucznictwo, rolki i pływanie. Ponadto staramy się, aby wyjazdy klas starszych miały formę
turystyki kwalifikowanej, np.: jesienne wędrówki po górach, zielonoszkolne spływy
kajakowe czy rajdy rowerowe.
W naszej szkole od kilku lat wybieramy i nagradzamy najwszechstronniejszych
sportowców.
No i najważniejsze – jeśli tylko nie pada, na każdej przerwie możemy być na boisku
i placu zabaw.
Przyłącz się do nas.
W ZDROWYM CIELE – ZDROWY DUCH
Ruch,
wysiłek
fizyczny
powoduje
wiele
korzystnych
zmian
wewnątrz
poszczególnych układów człowieka:
w układzie ruchu – aktywność fizyczna wpływa na mineralizację kośćca; wzrastanie
kości u dzieci i młodzieży; zapobiega i koryguje wady postawy; wzmacnia i stabilizuje
stawy; wzmacnia przyczepy, ścięgna i wiązadła; zwiększa przekrój i objętość włókien
mięśniowych; zwiększa napięcie, siłę i sprężystość mięśni, dzięki czemu organizm
lepiej przystosowuje się do różnych obciążeń.
Poprawa umięśnienia ma wielkie znaczenie dla stabilizacji układu kostnego,
systematyczne ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha prowadzą do wzmocnienia tzw.
gorsetu mięśniowego, co likwiduje bądź łagodzi dolegliwości kręgosłupa zaliczane
także do chorób cywilizacyjnych;
w układzie krwionośnym – systematyczny trening zwiększa liczbę erytrocytów
i hemoglobiny; zwiększa liczbę leukocytów; zwiększa pojemność tlenową krwi;
powoduje zwolnienie tętna do 40-50 uderzeń na minutę; zmniejsza ciśnienie
skurczowe krwi; kształtuje bardziej ekonomiczną pracę serca.
Serce zmuszane do częstszego wysiłku dostosowuje się do większych wymagań,
rozrasta się, poprawia zdolność do transportowania krwi. Człowiek z wytrenowanym
sercem nie męczy się z byle powodu i jest w stanie w każdej chwili podjąć i dobrze
znieść każdy wysiłek;
w układzie oddechowym – aktywność ruchowa zwiększa pojemność życiową płuc;
zwiększa głębokość oddechu, a także zużycie tlenu i pułap tlenowy o około 25%;
zmniejsza liczbę oddechów na minutę; zmniejsza wielkość długu tlenowego;
w układzie nerwowym – ćwiczenia fizyczne pobudzają dojrzewanie ośrodków
ruchowych w mózgu, przyspieszając tym samym rozwój motoryczności; powodują
wzrost szybkości przewodzenia bodźców nerwowych; polepszają koordynację
ruchową; zmniejszają poziom lęku; obniżają stany depresyjne oraz poprawiają jakość
snu;
w układzie hormonalnym – aktywność fizyczna ma korzystny wpływ na budowę
i czynność
przysadki
mózgowej,
przez
co
może
odgrywać
rolę
czynnika
intensyfikującego rozwój fizyczny;
w układzie immunologicznym – wysiłek fizyczny wpływa na poprawę systemu
obronnego i wzrost odporności na zachorowania.
Czyli po prostu: „W zdrowym ciele – zdrowy duch”
WYCHOWANIE FIZYCZNE I SPORT SĄ TAK WAŻNE,
PONIEWAŻ:
uczą właściwie przeżywać sukcesy i porażki;
uczą dyscypliny;
kształtują życzliwy stosunek do ludzi;
przyczyniają
się
do
wzrostu
zainteresowania
współzawodnictwem,
ale
też
i współdziałaniem;
kształtują silną wolę;
uczą konsekwencji w osiąganiu celów;
wpływają na prawidłowe kształtowanie się takich cech psychicznych, jak: refleks,
prawidłowe
rozumowanie,
poprawna
ocena
sytuacji,
zdolność
przewidywania
i podejmowania decyzji;
wpływają na samodzielność i inicjatywę;
zwiększają odporność na zmęczenie;
wspomagają
rozwój
u
dzieci
i
młodzieży
cech
o
charakterze
społeczno-
-wychowawczym: uczą dokonywania wyboru i krytycznego patrzenia na siebie oraz
podporządkowania celów jednostki – celom grupy.

Podobne dokumenty