Rusztowanie podwieszane pod kopułą Hali 100

A R T Y K U ŁY P R OBLE M OWE
ARTYKUŁ S PON S OROWANY
Rusztowanie
podwieszane
pod kopułą
Hali 100-lecia
we Wrocławiu
Hala 100-lecia we Wrocławiu, wpisana w 2006 roku
na listę światowego dziedzictwa UNESCO, znajduje
się obecnie w trzeciej fazie generalnego remontu,
która polega na gruntownej renowacji wnętrza obiektu. Pierwsza i druga faza dotyczyły odpowiednio:
remontu elewacji wraz z wymianą okien i pokryć
dachowych oraz utworzenia Regionalnego Centrum
Turystyki Biznesowej.
Obecnie remont obejmuje wymianę wszystkich
instalacji i posadzek, przebudowę kuluarów i zaplecza szatniowo-sanitarnego oraz renowację kopuły.
Przebudowane zostaną również trybuny, co pozwoli
na zwiększenie pojemności hali do 10 000 widzów.
Firma ULMA Construccion Polska SA na zlecenie
generalnego wykonawcy – firmy BUDUS, dostarcza
na budowę rusztowanie BRIO, umożliwiające wykonywanie prac remontowych przy żelbetowej kopule
obiektu, bez ograniczania przestrzeni poniżej. W tym
celu zaprojektowano i zmontowano rusztowanie podwieszone pod kopułą hali.
Montaż rozpoczęto od wysokości 40 m nad poziomem terenu, podwieszając rusztowanie na dźwigarach kratowych wspartych na górnym pierścieniu
18
Przykłady realizacji
z zastosowaniem
s y s t e m ó w UL M A
zwornikowym budynku. Uzyskano tym samym podstawę do wykonania platformy roboczej pod centralną
częścią kopuły. Pozostała część rusztowania została podwieszona na linach stalowych do żelbetowej
konstrukcji hali. Tak wykonana konstrukcja pozwala
na obciążenie użytkowe pomostów siłą nieprzekraczającą 2,0 kN/m2.
W spodniej części
rusztowania rozpięto siatkę bezpieczeństwa chroniącą pracujących
poniżej robotników
przed
spadającymi elementami
z podestów roboczych. Dodatkową
trudnością, którą
napotkali montażyści ULMA, była
konieczność montażu nocą, w celu
zapewnienia bezpieczeństwa osobom pracującym
w
ciągu
dnia
na poziomie „0”.
Oprócz podwieszonego rusztowania BRIO, podczas
remontu Hali 100-lecia wykorzystywane jest także
rusztowanie DORPA do renowacji czterech pylonów.
Całość zmontowanych rusztowań pozwala na swobodne wykonywanie prac remontowych, polegających między innymi na wymianie wszystkich instalacji
oraz nałożeniu tynku akustycznego na wewnętrzną
powierzchnię konstrukcji hali.
PRzeg l Ąd bu d owl any 7-8/2011
A R T Y KU Ł S P ONSOROWANY
Zachodnia
obwodnica
Poznania
PR zeglĄ d bu d ow l an y 7-8/2011
A R T Y K U ŁY P R OBLE M OWE
Zachodnią obwodnicę Poznania będą tworzyć dwie
przedłużone drogi ekspresowe S11 (na północ od autostrady A2) i S5 (na południe od A2). Obecnie realizowany
jest 1 etap inwestycji, w ramach którego firma Skanska
w konsorcjum z firmą Intercor buduje 14,2-kilometrowy
odcinek trasy dwujezdniowej, cztery węzły: Swadzim,
Zakrzewo, Dąbrówka i Głuchowo oraz 17 obiektów
inżynieryjnych, w tym 8 wiaduktów nad drogą S11 i S5.
Koszt całej inwestycji szacowany jest na 1,5 mld zł,
a 1 etap będzie kosztował około 480 mln zł.
Deskowania ULMA były wykorzystane do budowy
pięciu następujących obiektów inżynieryjnych: przepust ramowy w kształcie skrzynki, dwa wiadukty
jednoprzęsłowe o rozpiętości do 10 m, jeden wiadukt
dwuprzęsłowy, dwubelkowy, sprężany – WD-14 oraz
największy WS-15, także dwuprzęsłowy, trzybelkowy,
sprężany, stanowiący podparcie dla dwu jezdni. Jego
szerokość wynosi 2 x 17m a długość około 50 m.
Ten ostatni wymagał od wykonawcy najwięcej uwagi
ze względu na fakt, że znajduje się nad ruchliwą drogą
krajową nr 92, która nie została wyłączona z ruchu
na czas budowy. Ciekawostką były także rzadko
wykorzystywane w Polsce pale wielkośrednicowe
o poszerzanej stopie, zastosowane przy realizacji
obiektu WD-14. W przypadku wiaduktów WS-15 oraz
WD-17, wykorzystano technologię DSM do wzmocnienia podłoża. W pozostałych przypadkach użyto
pali wbijanych.
Do deskowania ww. obiektów wykorzystano następujące systemy ULMA: ścienny ORMA, uniwersalny
DSD, wieże T-60, wieże MK, wieże ALUPROP oraz
schodnię BRIO.
Przykłady realizacji
z zastosowaniem
s y s t e m ó w UL M A
Całość prac związanych z budową tego odcinka
obwodnicy była zaplanowana na 18 miesięcy, z wyłączeniem okresów zimowych. Z ich uwzględnieniem
na wykonanie zadania przeznaczono 24 miesiące.
Prace rozpoczęto 8 sierpnia 2009 r., a ich zakończenie planowane jest na 8 sierpnia 2011 r. Wszystko
wskazuje na to, że termin zostanie dotrzymany.
19