Hałas akustyczny turbin wiatrowych

FUUNNDDAACCJJAA NNAA RRZZEECCZZ ENNEERRGGEETTYYKKII ZRRÓÓW
WN
NO
OW
WAAŻŻO
ON
NEEJJ
Warszawa, 19 sierpnia 2010 r.
„Wind turbine acoustic noise” jest to dokument przygotowany w 2002 r. (a poprawiony w 2006 r.)
przez Anthony’ego L. Rogers’a, James’a F. Manwell’a i Sally Wright z Laboratorium Badań nad Energią
Odnawialną, Departamentu Inżynierii Mechanicznej i Przemysłowej, Uniwersytetu Massachusetts w Amherst
(Renewable Energy Research Laboratory, Department of Mechanical and Industrial Engineering, University of
Massachusetts at Amherst) i traktujący o hałasie generowanym przez turbiny wiatrowe.
Autorzy na początku swojego opracowania informują, że turbiny, w trakcie funkcjonowania, wytwarzają dźwięki
zarówno w sposób mechaniczny, jak i aerodynamiczny. W miarę postępu technologicznego, elektrownie
wiatrowe stały się dużo cichsze, ale jednak odgłosy przez nie generowane są nadal ważnym kryterium
lokalizacji. Kwestia emisji hałasu przez turbiny była od początku jednym z najbardziej badanych obszarów
oddziaływań w całej inżynierii wiatrowej. Poziom hałasu można zmierzyć, ale (podobnie jak w przypadku innych
kwestii
środowiskowych)
społeczne
postrzeganie
akustycznego
oddziaływania
turbin
wiatrowych
jest
naznaczone subiektywizmem. Ogólnie mówiąc, zagadnienie hałasu zależy od: poziomu intensywności,
częstotliwości, rozchodzenia się i typów źródła; poziomu dźwięków otoczenia; terenu między nadajnikiem
i receptorem; typu receptora oraz nastawienia receptora względem nadajnika. Dalej uogólniając, efekt, jaki
hałas może mieć na ludzi, można sklasyfikować w trzech kategoriach: efekty subiektywne (podenerwowanie,
dyskomfort, niezadowolenie), ingerencja w konkretne aktywności (rozmowa, sen, nauka) oraz efekty
fizjologiczne (niepokój, szum w uszach, utrata słuchu). W prawie wszystkich przypadkach, poziomy dźwięków,
związane z małymi i dużymi turbinami generują efekty tylko w pierwszych dwóch kategoriach, a nowoczesne
turbiny zazwyczaj tylko w pierwszej. Przypadki z trzeciej kategorii występują w sytuacjach takich, jak praca
w fabrykach lub w pobliżu samolotów. To, czy dźwięk jest niepożądany, będzie zależało od typu dźwięku
(tonalny, szerokopasmowy, o niskiej częstotliwości lub impulsywny) oraz okoliczności i wrażliwości osoby
(receptora), która go słyszy. Ze względu na szerokie wahania w poziomach indywidualnej tolerancji dla hałasu,
nie ma zadowalającego sposobu pomiaru subiektywnych oddziaływań hałasu lub związanej z tym reakcji
podenerwowania i niezadowolenia. Halas operacyjny, generowany przez turbiny wiatrowe, jest inny w naturze
i poziomie od większości dużych instalacji przemysłowych. Turbiny wiatrowe często lokalizuje się w obszarach
wiejskich lub odległych, które mają korespondujący charakter dźwięków otoczenia. Co więcej, podczas gdy
hałas może być przedmiotem troski dla społeczności żyjącej w sąsiedztwie turbin wiatrowych, to większość
dźwięków emitowanych przez turbiny jest maskowana przez otoczenie lub same odgłosy wiejącego wiatru.
Halas
generowany
przez
turbiny
wiatrowe
zmniejszał
się
wraz
z
postępem
technologicznym.
Wraz z podniesieniem wydajności płatów śmigieł, więcej energii wiatru zmienia się w energię obrotu, a mniej
w energię akustyczną. Tłumienie drgań i ulepszona konstrukcja mechaniczna także znacznie zmniejszyły hałas
o podłożu mechanicznym.
Autorzy na koniec swojej pracy stwierdzają, iż nowoczesne, wydajne turbiny są relatywnie ciche, jednakże,
nadal przy lokalizowaniu ich w obszarach mieszkalnych hałas jest pierwszorzędnym kryterium lokacji.
Dalej wyszczególnione są ich rekomendacje w kwestii standardów turbin, regulacji odnośnie hałasu
i odpowiednich praktyk podczas lokalizowania turbin.
Opracowanie:
Hubert Glina, FNEZ, 2010
Fundacja na rzecz Energetyki Zrównoważonej
Siedziba biura: Al. Wilanowska 208/4, 02-765 Warszawa, t./f. +48 22 412 24 92, e: [email protected], www.fnez.pl
REGON:141849565, NIP: 9512283945, KRS: 0000318783, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy KRS
Numer konta: 93 1030 0019 0109 8530 0023 7554