sylabus przedmiotu „obraz filmowy”

SYLABUS PRZEDMIOTU „OBRAZ FILMOWY”
Lp.
Elementy składowe sylabusu
Opis
1.
Nazwa przedmiotu
Obraz filmowy
2.
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ,
Katedra Lingwistyki Komputerowej
3.
Kod przedmiotu
WZ.KLK-OF
4.
Język przedmiotu
język polski
5.
Grupa treści kształcenia,
w ramach której przedmiot
jest realizowany
•
grupa treści kierunkowych
6.
Typ przedmiotu
•
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru i roku studiów
obowiązkowy do ukończenia całego toku studiów
7.
Rok studiów, semestr
II rok I stopnia, semestr 4 (letni) 2010/2011
8.
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
dr Joanna Wojnicka, mgr Tomasz Dettloff
9.
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca dany
przedmiot
10.
Formuła przedmiotu
11.
Wymagania wstępne
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
wykład, ćwiczenia
brak wymagań wstępnych
Łącznie: 60 godz.
wykład: 30 godz., ćwiczenia: 30 godz.
studia stacjonarne i niestacjonarne
13.
Liczba punktów ECTS
przypisana przedmiotowi
5 pkt. ECTS
14.
Czy podstawa obliczenia
średniej ważonej?
Tak (ocena z egzaminu)
Założenia i cele przedmiotu
Studenci uczą się – w podstawowym zakresie – sposobów
konstruowania
przekazu
audiowizualnego,
rozpoznawania
głównych chwytów narracji filmowej, co pozwala na bardziej
świadomy kontakt z kinem. Umiejętność wskazania podstawowych
środków stylistyki filmowej pozwala na dostrzeganie swoistej
manipulacji obrazem rzeczywistości, która stała się ważnym
elementem współczesnej kultury.
Przedmiotem kursu są podstawowe zagadnienia związane z
realizacją obrazu filmowego, reżyserii, montażu i scenopisarstwa.
W założeniu prowadzącego uczestniczący w zajęciach student EPI
powinien przyswoić w zakresie podstawowym materię, z jaką na
co dzień obcują studenci szkół filmowych. Ma to na celu
zwiększenie świadomości i obycia z problematyką warsztatoworealizacyjną u osób, które niekoniecznie muszą w przyszłości
zajmować się praktyką filmową, a jednocześnie, z racji wybranego
kierunku studiów, z zagadnieniami tymi mogą mieć styczność.
Najlepszym sposobem uzyskania owej świadomości jest wiedza
na wspomniany temat oraz własne, nawet niedoskonałe, ćwiczenia
praktyczne.
16.
Metody dydaktyczne
Wykład z elementami projekcji filmowej (30 godzin; 1,5 godz.
w tygodniu).
Ćwiczenia (30 godzin; 1,5 godz. w tygodniu).
Istotnym elementem pozwalającym przyswoić
tematykę
przedmiotu jest kompleksowa analiza warsztatowa sekwencji
filmów fabularnych, etiud studenckich, polskich i zagranicznych
szkół filmowych oraz filmów dokumentalnych (w ramach zajęć
poświęconych problematyce filmu dokumentalnego przedmiotem
analizy są zarówno filmy wybrane z kanonu polskiego dokumentu,
jak również, ilustrujące omawiane zagadnienia warsztatowe,
pozycje z ostatnich lat) – w trakcie zajęć studenci realizują
fakultatywnie proste ćwiczenia narracyjne (praca z kamerą,
inscenizacja) bądź scenopisarskie. Program przedmiotu obejmuje
także pracę w grupach oraz opiekę nad indywidualnymi projektami
filmowymi.
17.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu,
a także formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego przedmiotu
15.
Egzamin pisemny w sesji letniej.
Podstawą zaliczenia ćwiczeń są przygotowywane przez studentów
projekty filmów dokumentalnych, scenariusze etiud lub szkice
filmów fabularnych.
18.
19.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób ich
realizacji
Wykład:
W ramach prowadzonych zajęć studenci zapoznawani są
z podstawowymi pojęciami z zakresu konstrukcji dzieła filmowego
(rodzaje planów, montaż, rola kamery, dźwięk, podział na
sekwencje, sceny). Wprowadzone zostaje pojęcie narracji
filmowej, a także główne jej modele (na przykład sposoby
subiektywizacji). Studenci otrzymują także wiedzę z zakresu
estetyki kadru. W dalszej kolejności wprowadza się pojęcie kina
gatunkowego (cechy kina gatunkowego, ikonografia, podstawowe
gatunki filmowe) oraz kina autorskiego (pojęcie autora,
zagadnienia „polityki autorskiej”). Omówiona zostaje rola muzyki
i jej funkcja w dziele filmowym.
Ćwiczenia:
– Podstawowe zagadnienia związane z realizacją obrazu
filmowego (światło, kompozycja kadru, praca kamery,
inscenizacja)
– Podstawowe zasady montażu filmowego
– Podstawy scenopisarstwa (konstrukcja scenariusza filmu
fabularnego, ekspozycja, punkty zwrotne, bohater filmowy, dialog,
mikrofunkcjonowanie opowiadania scenariuszowego, podstawowe
błędy, forma scenariusza filmowego)
– wprowadzenie do warsztatu dokumentalisty (dokumentacja,
zdjęcia, montaż, forma)
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
Podstawowa i uzupełniająca literatura pomocnicza:
Wykład:
Mirosław Przylipiak, Kino stylu zerowego. Z zagadnień estetyki
filmu fabularnego, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,
Gdańsk 1994.
Alicja Helman, Andrzej Pitrus, Podstawy wiedzy o filmie,
Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2008.
Alicja Helman, Jacek Ostaszewski, Historia myśli filmowej,
Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2007.
Joanna Wojnicka, Olga Katafiasz, Słownik wiedzy o filmie,
Wydawnictwo Szkolna PWN, Warszawa–Bielsko-Biała 2009.
Ćwiczenia:
Literatura podstawowa:
– Lewandowski M., Światło i cień w filmie, Łódź 1995
– Duś Z., Podstawy montażu filmowego, Katowice 2002
– Amerykański warsztat scenarzysty (wybór z: Syd Field,
Screenplay, New York 1979, The writer and the screen, New York
1974
– Karpiński J., Niedoskonałe odbicie. O sztuce scenariusza
filmowego, Warszawa 1995
– Jenn P., Techniki scenariuszowe, Łódź 1994
Literatura uzupełniająca:
– Konrad K., Światło w filmie, Warszawa 1983
– Zonn L., Wokół montażu, Łodź 2001
– Karabasz K., Cierpliwe oko, Warszawa 1979
– Karabasz K., Bez fikcji, Warszawa 1985
– Karabasz K., Odczytać czas, Łodź 1999
– Goldman W., Przygody scenarzysty, Warszawa 1999
– Russin R.V. i Downs W.M., Jak napisać scenariusz filmowy,
Warszawa 2005
– Arijon D., Gramatyka języka filmowego, Warszawa 1985