docCENTRUM INFORMACJI EKOLOGICZNEJ
download 
Reklamacja Transkrypt
CENTRUM INFORMACJI EKOLOGICZNEJ
EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini CENTRUM INFORMACJI EKOLOGICZNEJ Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini Dzień Ziemi obchodzony jest w momencie równonocy wiosennej na Półkuli Północnej oraz w dniu równonocy jesiennej na Półkuli Południowej. Oba te dni wyróżniają się tym, że na całej planecie ludzi dzień trwa tyle samo, co noc. Dzień Ziemi to święto, którego organizacji przyświeca krzewienie kultury i postaw ekologicznych oraz uświadomienie całemu światu problemów związanych z ochroną środowiska naturalnego i ekologią. Z inicjatywą obchodów „Dnia Ziemi” wystąpił amerykański ekolog, miłośnik przyrody i natury John McConnell, na konferencji UNESCO poświęconej ochronie środowiska. Pomysł połączenia święta „życia i piękna ziemi” wraz z propagowaniem ekologicznego trybu życia i zwrócenie uwagi na ekologiczne problemy Ziemi szybko znalazły poparcie ze strony władz. Już 21 marca 1970 roku burmistrz miasta San Francisco proklamował pierwsze obchody Dnia Ziemi. Wkrótce potem sam pomysłodawca ogłosił Manifest Dnia Ziemi, pod którym podpisali się sekretarze generalni ONZ. Statystyki podają, że obecnie w obchodach Dnia Ziemi bierze udział około miliarda osób oraz 17 tys. organizacji z ponad 141 krajów świata! Mimo, że ONZ oficjalnie obchodzi Dzień Ziemi w marcu, jednak wspiera wszelkie działania kwietniowego święta. Z tej okazji na całym świecie organizowane są spotkania, sympozja, konferencje, wystawy, konkursy, festyny i happeningi mające na celu propagowanie działań ekologicznych oraz krzewienie kultury ekologicznej a także uświadomienie zagrożeń związanych z zanieczyszczeniem środowiska. W Polsce pierwsze obchody Dnia Ziemi miały miejsce w Warszawie dopiero w 1990 roku po upadku „żelaznej kurtyny”. Dzięki przywróconej Polakom wolności, organizacje pozarządowe promujące postawy ekologiczne mogły żywo włączyć się w międzynarodowe obchody Dnia Ziemi. W Polsce bardziej popularna stała się data 22 kwietnia ze względu na kapryśną aurę, która często zniechęcała w marcu do udziału w imprezach plenerowych. Dzień Ziemi stał się okazją do organizowania akcji mających uświadomić młodzieży oraz całemu społeczeństwu, że należy dbać o nasze środowisko naturalne. W tym roku obchody Dnia Ziemi odbywały się pod hasłem „Klimat w potrzebie”. Ponieważ zmiany klimatyczne oraz anomalia pogodowe nie są procesem przejściowym a jednocześnie bardzo poważnym problemem, dlatego też należy uświadomić społeczeństwu ich skutki wówczas, kiedy nie podejmiemy działań zmierzających do zmiany sytuacji i ratowania świata. Również i nasza gmina włączyła się w tegoroczne ogólnopolskie obchody VIII Dnia Ziemi. Obchody mające miejsce 24 kwietnia zorganizowało Centrum Informacji Ekologicznej przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini wraz z Wydziałem Gospodarki Komunalnej Ochrony Środowiska Rolnictwa i Leśnictwa Urzędu Miasta Trzebinia. Opracowano na podstawie materiałów zamieszczonych w Internecie: http://pl.wikipedia.org.pl http://halloween.friko.net Nr 33 Maj 2008 numer bezpłatny „Klimat w potrzebie” w numerze: ³ III Dzień Ziemi w naszej gminie ³ Warsztaty ekologiczne dla gimnazjalistów ³ Zmiany klimatu ³ Tajniki działania Elektrowni Siersza ³ Wycieczka do Zakopanego EKOWIEŚCI wydrukowano dzięki dotacji Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Trzebini CZASOPISMO, SPOTKANIA, INTERNET, POKAZY, FILMY, WYCIECZKI Zapraszamy do współpracy z Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego 1 EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini VIII Dzień Ziemi na fotografiach 2 EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini SPRAWOZDANIE Z VIII DNIA ZIEMI W POWIECIE CHRZANOWSKIM Z okazji Dnia Ziemi, 24 kwietnia 2008 roku na sali widowiskowej Szkoły Podstawowej nr 8 w Trzebini zorganizowano szereg konkursów ekologicznych dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Pierwszy etap obchodów rozpoczęły konkursy ekologiczne, skierowane do uczniów szkół podstawowych gminy Trzebinia. Do zmagań konkursowych przystąpiły następujące szkoły: • SP nr 3 w Trzebini • SP nr 6 w Trzebini • SP nr 8 w Trzebini • SP w Bolęcinie • SP w Dulowej • SP w Lgocie • SP w Płokach • SP w Psarach Drużyny z każdej szkoły uczestniczyły w quizie przyrodniczym, składającym się z 10 konkurencji punktowanych przez jury. Ostatnim zadaniem było wykonanie plakatu węglem pt. „Co ja mogę zrobić, aby powstrzymać zmiany klimatu”. W drugiej części obchodów uczniowie szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych wysłuchali prelekcji, pt. „Zmiany klimatyczne”, wygłoszonej przez pracownika naukowego Akademii Techniczno–Humanistycznej w Bielsku–Białej Pana Adama Rybkę. Po prelekcji nastąpiło ogłoszenie wyników, a także wręczenie nagród laureatom konkursów ekologicznych w poszczególnych kategoriach. Wszyscy uczniowie, którzy zwyciężyli w konkursach otrzymali nagrody w postaci książek i dyplomów, a szkoły, które wzięły udział w obchodach Dnia Ziemi otrzymały krzewy, które posadzą w swoich szkolnych ogródkach. Wręczono również podziękowania wszystkim nauczycielom, którzy wspaniale przygotowali uczniów do zmagań konkursowych oraz czynnie uczestniczyli w przygotowaniach i obchodach Dnia Ziemi. W tym miejscu pragniemy szczególnie podziękować Urzędowi Miasta w Trzebini oraz Starostwu Powiatowemu w Chrzanowie za pomoc w organizacji i ufundowanie nagród dla zwycięzców. Zwycięscy quizu przyrodniczego: I miejsce – drużyna SP nr 8 w Trzebini w składzie: • Jakub Kurdziel • Martyna Rejdych • Paulina Żelisko II miejsce – drużyna SP w Bolęcinie w składzie: • Joanna Gajec • Milena Kwadrans • Agnieszka Woszczyna III miejsce – drużyna SP nr 6 w Trzebini w składzie: • Wojciech Kasprzyk • Anna Kwiatkowska • Aleksandra Sarnik Wyróżnienie – drużyna SP w Psarach w składzie: • Paulina Gleń • Anna Kasprzyk • Klaudia Kasprzyk Zwycięscy konkursu multimedialnego pt. „Sposoby zapobiegania zmianom klimatycznym“: Szkoły gimnazjalne: I miejsce Katarzyna Pabis PG nr 1 w Trzebini Sebastian Kamieniarz PG nr 3 w Trzebini II miejsce Angelika Sochacka i Monika Kuchta PG nr 2 w Trzebini III miejsce Małgorzata Smółka PG nr 1 w Trzebini Olga Ptak PG nr 1 w Trzebini Szkoły ponadgimnazjalne: I miejsce Marta Harańczyk z I LO w Trzebini II miejsce Aleksander Gut i Marta Kosowska z I LO w Chrzanowie III miejsce Olga Krzemień z II LO w Chrzanowie Zwycięscy konkursu na album pt. „Skutki globalnych zmian klimatycznych” Szkoły gimnazjalne: I miejsce Magdalena Brzóska PG nr 2 II miejsce Małgorzata Łabuzek PG nr 1 III miejsce Anna Kicińska PG nr2 Wyróżnienie Gabriela Marcińska PG nr 2 Szkoły ponadgimnazjalne: I miejsce Magdalena Polanek z II LO w Chrzanowie II miejsce Paweł Jankowski z II LO w Chrzanowie III miejsce Anna Doległo z II LO w Chrzanowie Opracowała: Barbara Michalik – nauczyciel ZSECH w Trzebini 3 EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini POZNAJEMY TAJNIKI DZIAŁANIA ELEKTROWNI „SIERSZA” Elektrownia Siersza w Trzebini, a dokładniej w Czyżówce, od 29 grudnia 2000 znalazła się w składzie Południowego Koncernu Energetycznego S.A. Początki elektrowni to rok 1913. Jest to elektrownia zawodowa, kondensacyjna z zamkniętym obiegiem chłodniczym, członem ciepłowniczym, opalana węglem kamiennym i mułem węglowym. Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy od krótkiego wykładu na temat funkcjonowania elektrowni, który został zaprezentowany przez pana Mariana Kwiatkowskiego. Następnie zwiedziliśmy Stację Uzdatniania Wody (SUW). Elektrownia Siersza wykorzystuje wodę do celów technologicznych, głównie w obiegu kotłowym i chłodniczym. Woda podawana do obiegu kotłowego musi spełniać wysokie wymagania pod względem czystości chemicznej, dlatego jest odpowiednio przygotowywana na stacji uzdatniania wody poprzez zastosowanie procesu koagulacji i demineralizacji. W skład instalacji służącej do przygotowania wody wchodzą następujące urządzenia: akcelator, podgrzewacz wody, zbiornik wody skoagulowanej, filtry żwirowe i węglowe, wymienniki jonitowe. Woda surowa poddawana jest procesowi koagulacji przy użyciu siarczanu żelazowego i odpowiedniego flokulanta w akcelatorze. Następnie kierowana jest na filtry żwirowe i węglowe dla usunięcia zawiesiny i obniżenia utlenialności. Przefiltrowana woda podawana jest na ciąg wymienników jonitowych, a następnie trafia na wymienniki kationitowe, po czym doprowadzana jest do eliminatorów CO2. Woda zdemineralizowana kierowana jest do zbiorników magazynowych, skąd uzupełnia obieg kotłowy. Woda surowa stosowana do obiegu chłodniczego uzdatniana jest przez dekarbonizację wapnem i koagulację siarczanem żelazowym prowadzoną w akcelatorach. W procesie wykorzystuje się zawiesinę mleka wapiennego przygotowywaną na Instalacji Odsiarczania Spalin. Wytrącone w akcelatorze osady kierowane są w postaci gęstej zawiesiny na IOS lub - po odwodnieniu - na prasach filtracyjnych podawane z węglem do kotłów. Kolejnym elementem Elektrowni, który zobaczyliśmy była Instalacja Odsiarczania Spalin (IOS). W celu zmniejszania obciążenia środowiska naturalnego przez Elektrownię Siersza wybudowana została instalacja odsiarczania spalin (IOS). W wybranej technologii spaliny z kotła o temperaturze ok. 150°C poprzez istniejący elektrofiltr kierowane są do absorbera, w którym następuje proces oczyszczania spa4 lin. W trakcie procesu oczyszczania, spaliny zostają ochłodzone przez mleko wapienne do temperatury ok. 70°C. Aby uniknąć przekroczenia norm stężeń zanieczyszczeń w terenie, spaliny przed odprowadzeniem do atmosfery muszą zostać podgrzane do temperatury minimum 95°C. Instalacja obejmuje półsuchą rozpyłowo-absorpcyjną metodę odsiarczania spalin. Cechą charakterystyczną tej metody jest wprowadzenie spalin do absorbera, w którym sorbent - mleko wapienne - zostaje rozpylony przez obrotowy atomizer. Kontakt gorącego gazu z dużą powierzchnią rozpylonego sorbentu daje optymalne warunki do absorpcji. Dwutlenek siarki zawarty w spalinach wchodzi w reakcje z alkalicznymi kropelkami sorbentu, które odparowują w absorberze. Efektem procesu jest suchy drobnoziarnisty produkt, którego większe cząstki są usuwane z leja absorbera, natomiast mniejsze są unoszone wraz ze spalinami i usuwane w filtrze tkaninowym. Zastosowanie w instalacji podwójnego systemu odpylania spalin (spaliny surowe przed IOS w elektrofiltrze, spaliny odsiarczone po IOS w filtrze tkaninowym) umożliwia separację popiołu od powstałego podczas procesu odsiarczania produktu poprocesowego, co z kolei pozwala całkowicie zachować istniejący układ odpopielania w elektrowni przy zmniejszeniu do minimum ilości produktu poprocesowego. Dzięki tej wycieczce mogliśmy zobaczyć jak funkcjonują poszczególne elementy w elektrowni, które poznaliśmy teoretycznie na lekcjach. Pomoże nam to również lepiej się przygotować do przyszłego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, który czeka nas w czerwcu tego roku. Opracowały: Justyna Kamoda i Katarzyna Obrok, klasa IVOb Technikum Ochrony Środowiska ZSECH w Trzebin EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini SKUTKI ZMIAN KLIMATYCZNYCH ZMIANA KLIMATU Zmiany klimatu to jedno z najpoważniejszych zagrożeń gatunku ludzkiego. Co więcej, dzieją się one na naszych oczach i mają na nas wszystkich coraz większy wpływ. Od początku XX wieku temperatura Ziemi szybko wzrasta. W Europie przeciętna liczba kataklizmów związanych z pogodą, jak powodzie czy burze, w latach 90 ubiegłego wieku podwoiła się w porównaniu z poprzednią dekadą. Poziom mórz podnosi się, co jest bardzo złą wiadomością dla mieszkańców nisko położonych obszarów. Pokrywa śnieżna zmniejszyła się o 10% od połowy lat 60 ubiegłego wieku. W dłuższej perspektywie zmiany klimatu mogą wywołać poważne katastrofy, takie jak niedobór jedzenia i wody, co może z kolei powodować konflikty oraz wyginięcie wielu gatunków roślin i zwierząt nieprzystosowanych do cieplejszego świata. Jeśli nie zaczniemy działać w celu zatrzymania zmian klimatu – lub globalnego ocieplenia, jak zwykło się je nazywać – przeobrażą one świat wokół nas i mogą uczynić życie znacznie trudniejszym dla wszystkich mieszkańców planety. Dlaczego klimat się zmienia? Klimat zmienia się ze względu na to, jak ludzie żyją dziś w bogatszych, rozwiniętych obszarach świata, takich jak UE. Środki transportu, których używamy, elektrociepłownie, ogrzewające nasze domy i dostarczające prąd, fabryki produkujące towary, które kupujemy i rolnictwo, produkujące dla nas żywność – wszystkie te elementy odpowiedzialne są za produkcję ogromnych ilości gazów cieplarnianych, które zmieniają klimat planety. Rola gazów cieplarnianych Gazy cieplarniane powstają w sposób naturalny i dzięki nim na naszej planecie jest ciepło. Bez nich średnia temperatura Ziemi byłaby o około 30°C niższa i wszystko by zamarzło. Ale działalność człowieka owocowała emisją coraz większych ilości gazów, co spowodowało globalny wzrost temperatur. Dwutlenek węgla jest głównym gazem cieplarnianym powstającym na skutek ludzkiej działalności. Uwalniany jest głównie przy spalaniu paliw kopalnianych, takich jak węgiel, ropa czy gaz ziemny. Rośliny i drzewa pochłaniają część z nadmiaru CO2, z tego powodu światowe lasy są tak ważne, ale odlesienie – wycinka, karczowanie i wypalanie lasów – uwalnia CO2 z powrotem do atmosfery, powiększając problem. Wpływ zmian klimatu Wszystko wskazuje zatem na to, że na Ziemi będzie coraz cieplej. Czy to naprawdę takie straszne? Odpowiedź brzmi: tak. Zmiany klimatu oznaczają znacznie więcej niż cieplejsze letnie wakacje. Będą one miały dramatyczny wpływ na Europę i resztę świata. • Lodowcowe czapy na biegunach topnieją. Jeśli lód na Grenlandii stopnieje – co może się stać w ciągu kilkuset najbliższych lat – istnieje prawdopodobieństwo, że poziom morza podniesie się nawet o 7 metrów. Zalane zostałyby wówczas miasta na wybrzeżach na całym świecie. • Zmiana klimatu powoduje katastrofy związane z pogodą: huragany, powodzie, susze i fale upałów. • 1,2 mld ludzi na całym świecie nie ma dostępu do czystej wody pitnej. Jeśli temperatura planety dalej będzie się podnosić, dalsze 2,4 do 3,1 mld będzie narażona na brak wody a także na śmierć głodową. • Zwierzęta i rośliny nie są w stanie stawić czoła zmieniającym się temperaturom. Może to doprowadzić do wyginięcia 1/3 ziemskich gatunków do roku 2050. • Na dłuższą metę zmiany klimatu na świecie mogą powodować konflikty regionalne, klęski głodowe przemieszczanie się ogromnych fal uchodźców w poszukiwaniu jedzenia, wody i opału. Opracowała: Patrycja Gacek – klasa IVOB Technikum Ochrony Środowiska ZSECH w Trzebini Źródło: National Geographic Nr 11 Listopad 2007 Majowy numer EKOWIEŚCI redagowali uczniowie ZSECH w Trzebini: Patrycja Gacek, Justyna Kamoda, Katarzyna Obrok, Aleksandra Ostasz, Katarzyna Czarnecka, Mariusz Manik, Nauczyciele ZSECH w Trzebini: Barbara Święszek-Kisielak, Barbara Michalik 5 EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini ZAGROŻENIA NASZEGO NATURALNEGO ŚRODOWISKA Światu grozi bezprecedensowa utrata bioróżnorodności Bioróżnorodność oznacza całą rozmaitość życia na Ziemi – rośliny, zwierzęta, ptaki, lasy, oceany, rzeki i łąki. Ocenia się, że tempo wymierania gatunków jest obecnie od 1.000 do 10.000 razy wyższe, niż byłoby w wyniku naturalnych procesów. Do przyczyn utraty bioróżnorodności należą: niszczenie naturalnych siedlisk przez intensywne rolnictwo i budownictwo, zanieczyszczenie środowiska, nadmierne wykorzystywanie lasów, oceanów, rzek, jezior i gleb, a także zmiany klimatu. Zanik bioróżnorodności to nie tylko problem utraty pięknych krajobrazów, zwierząt, ptaków i roślin; bioróżnorodność jest kluczowa dla rozwoju gospodarki, bezpieczeństwa, zdrowia i innych aspektów naszego codziennego życia. Utrata bioróżnorodności już teraz utrudnia – i wkrótce może zniweczyć – wysiłki zmierzające do poprawy gospodarczej, społecznej i ekologicznej w UE i na całym świecie. Rafa koralowa w niebezpieczeństwie Jak donoszą naukowe agencje informacyjne, już za kilka lat może zniknąć ok. 10% podmorskich bogactw, jakim są niewątpliwie rafy koralowe. Wielka Rafa Koralowa jest niezwykłym i zarazem największym organizmem żywym rozciągającym się na przestrzeni 2300 km wzdłuż wybrzeża Queensland w Australii, od przylądka York aż do Gladstone. Szerokość rafy wynosi średnio około 60 km, i jest doskonale widoczna z kosmosu. Ekosystem koralowców jest niezwykle wrażliwy na wszelkie zmiany klimatu oraz zanieczyszczenie środowiska, w związku z tym coraz częściej mamy do czynienia z różnego rodzaju kataklizmami i katastrofami ekologicznymi, również i ekosystem koralowców zaczyna borykać się z wieloma problemami. Korale zaczynają chorować na nieznane dotąd choroby i obumierać, a jedną z przyczyn naukowcy doszukują się w coraz gwałtowniejszym zjawisku ocieplania klimatu naszej planety, a co za tym idzie również i wielkich akwenów wody morskiej na Ziemi. Główną przyczyną chorób i masowego wymierania koralowców jest choroba nazwana przez naukowców białą zarazą. Pierwsze odznaki białej zarazy odnotowano latem 2002 roku, kiedy temperatury wody były znacznie wyższe od przeciętnych. Zanotowano wówczas 20 krotny wzrost przypadków choroby. Jak oceniają naukowcy, korale są źródłem bioróżnorodności. Stwierdzili oni, że gdy giną korale, wraz z nimi znikają inne gatunki roślin i zwierząt, które się nimi żywią. 6 Światowy kryzys lasów Ziemia traci 15 mln ha lasów rocznie, głównie lasów tropikalnych. Lasy są zagrożone na całej naszej planecie, mogą być bliższe końca swego istnienia, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Giną z trzech powodów. Pierwszy to pozyskanie terenów pod uprawy rolne. Drugie źródło zagrożeń to rosnące światowe zapotrzebowanie na drewno. Trzeci znajduje się poza leśnictwem i wynika z globalnych zmian klimatycznych. Lasy odgrywają decydującą rolę w produkcji tlenu na Ziemi. Kiedy są palone, dwutlenek węgla i metan uwalniane są do atmosfery. Wylesienia są przyczyną 20-25 proc. ogólnej emisji węgla do atmosfery. Globalne ocieplenie - zdaniem wielu uczonych - jest konsekwencją wzrostu poziomu gazów szklarniowych w atmosferze (głównie dwutlenku węgla i metanu). Wilgotne tropikalne lasy, co roku mogą wchłonąć blisko 20 proc. dwutlenku węgla wyprodukowanego przez człowieka w wyniku spalania paliw kopalnych - czyli w przybliżeniu 1 miliard ton. Katastrofa ekologiczna na Morzu Czarnym Gwałtowny sztorm na Morzu Czarnym doprowadził do katastrofy ekologicznej. Tankowiec „Wołganieft-139”, stojący na redzie w porcie Kaukaz przełamał się na pół, co spowodowało, że ok. 1300 ton mazutu wyciekło 11 listopada 2007 roku do wód Cieśniny Kerczeńskiej, która łączy Morze Azowskie i Morze Czarne. Większość mazutu opadła na dno. Natychmiastowa akcja ratunkowa była utrudniona na skutek bardzo złych warunków atmosferycznych, jednak pomimo szalejącego sztormu wyciek mazutu został odcięty. Nie są jeszcze znane ostateczne skutki katastrofy – już teraz rosyjscy ekolodzy mówią o 30 tysiącach zabitych ptaków, które zimowały w okolicach Noworosyjska. Zagrożonych jest drugie tyle. Jedno jest pewne, paliwo mazutowe, które wyciekło ze statku spowodowało olbrzymią katastrofę ekologiczną, a środowisko naturalne zostało skażone, na co najmniej 10 lat. Opracowała: Patrycja Gacek – klasa IVOB Technikum Ochrony Środowiska ZSECH w Trzebini Źródło: opracowano na podstawie informacji zawartych w Internecie EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini WARSZTATY EKOLOGICZNE DLA GIMNAZJALISTÓW GMINY TRZEBINIA 14 marca 2008 Centrum Informacji Ekologicznej działające przy Zespole Szkół Ekonomiczno Chemicznych w Trzebini wraz z Wydziałem Gospodarki Komunalnej Ochrony Środowiska Rolnictwa i Leśnictwa Urzędu Miasta Trzebini zorganizowało Warsztaty Ekologiczne dla uczniów gimnazjów gminy Trzebinia. Celem akcji ekologicznej było przyswojenie przez młodzież treści dotyczących zagrożeń środowiska naturalnego a w szczególności „Oddziaływania kwaśnych deszczy na środowisko przyrodnicze” oraz zapoznanie się z pracą w Pracowni Badań Laboratoryjnych. Do udziału w warsztatach zgłosiły się drużyny pięcioosobowe z PG 1, PG2 i PG3 z Trzebini. W pierwszej części warsztatów grupy uczestników wraz z opiekunami obejrzeli prezentację multimedialną pt. „Oddziaływania kwaśnych deszczy na środowisko naturalne”, na temat powstawania kwaśnych deszczy i ich negatywnego oddziaływania na środowisko przyrodnicze, a w szczególności na glebę i wodę. Prezentację tę przedstawili uczniowie Technikum Ochrony Środowiska Katarzyna Czarnecka i Mariusz Manik. W drugiej części warsztatów drużyny gimnazjalistów wzięły udział w zajęciach praktycznych w pracowni badań laboratoryjnych. Z pomocą uczniów Technikum Ochrony Środowiska z klasy 3”O” przeprowadzili trzy doświadczenia: • Przeprowadzili spalanie siarki (IV) z wodą – doświadczenie to obrazuje powstawanie kwaśnych deszczy, • Wykonali oznaczenie kwasowości wody pobranej z różnych zbiorników wodnych na terenie gminy Trzebinia, • Określili kwasowość gleb z próbek pobranych w lesie, ogrodzie i w pobliży autostrady. Każda z drużyn musiała samodzielnie zinterpretować wyniki przeprowadzonych doświadczeń. Wszystkie grupy poradziły sobie znakomicie z tym trudnym zadaniem. Ostatnim zadaniem dla naszych uczestników była praca konkursowa. Gimnazjaliści musieli zaprojektować stację szkolnego monitoringu opadów atmosferycznych sprawdzającą ilość powstających kwaśnych deszczy mając do dyspozycji następujący sprzęt: • plastikowa butelka 1,5 l • kij 1,5 m • woreczki foliowe 2,0 l • gumki recepturki • menzurka • pehametr kieszonkowy lub paski testowe do pomiaru pH wody Również i w tej konkurencji drużyny spisały się doskonale. Na koniec zajęć praktycznych każda z grup przedstawiła swoje wnioski z przeprowadzonych badań. Warsztaty zakończyły się wręczeniem dyplomów i nagród dla wszystkich uczestników. 7 EKOWIEŚCI - Nr 33 Maj 2008 Centrum Informacji Ekologicznej Powiatu Chrzanowskiego przy Zespole Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini SPOTKANIE Z TATRAMI czyli wycieczka do Zakopanego W dniach 28–30 kwietnia 2008 r. 30 uczniów Technikum Ochrony Środowiska z ZSECH w Trzebini uczestniczyło w wycieczce do Zakopanego. W trakcie wyjazdu opiekę nad nami sprawowały: pani Joanna Kulawik, pani Ewelina Sawicka oraz pani Barbara Michalik. Naszą przygodę z Tatrami rozpoczęliśmy wczesnym poniedziałkowym rankiem. Pierwszym miejscem, do którego udaliśmy się było Morskie Oko. Dojście tam zajęło nam ok. 3 godzin. Ku naszemu zdziwieniu, po dotarciu na miejsce, Morskie Oko pokrywała warstwa lodu a my mogliśmy podziwiać jeszcze wspaniałą zimę w górach. Morskie Oko jest największym jeziorem w polskiej części Tatr, zajmuje powierzchnię 34,93 ha, szerokość 566 m, długość 862 m, w najgłębszym miejscu osiąga 50,8 m. Morskie Oko położone jest w Dolinie Rybiego Potoku, na wysokości około 1395 m n.p.m. Nazwa jeziora pochodzi od legendy, zgodnie, z którą wody Morskiego Oka miały być połączone z morzem. W drugim dniu naszej wycieczki, udaliśmy się do Doliny Kościeliskiej. Pan przewodnik opowiedział nam wiele ciekawych historii związanych z tym miejscem oraz pokazał charakterystyczne dla tego miejsca rośliny. Dolina Kościeliska jest drugą co do wielkości doliną w Tatrach Polskich, ma długość 9 km, zajmując powierzchnię 35 km2. Przebieg doliny wyznacza płynący jej dnem Potok Kościeliski, zbocza uformowane są z przepięknych form skalnych. Od Kościeliskiej odchodzi wiele dolin bocznych m.in. Miętusia, Tomanowa i Wąwóz Kraków. Dodatkową atrakcją doliny są liczne jaskinie m.in. Mroźna, Mylna. Droga do schroniska trwała 2 godziny intensywnego marszu. W drodze powrotnej, wśród uczestników wycieczki jak i innych turystów mijanych po drodze, zainteresowanie wzbudził lis. Co prawda zwierze nie było aż tak zainteresowane naszym widokiem i bynajmniej nic sobie z tego nie robiło tylko spokojnie polował na łące i pozwalał się fotografować. Następnie udaliśmy się do centrum Zakopanego i tam zwiedziliśmy wspaniały kościół Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach. Później mieliśmy chwile czasu wolnego i mogliśmy spacerować po zakopiańskich Krupówkach. Przedostatnim naszym punktem w programie było odwiedzenie regionalnej chaty góralskiej w Murzasichle, gdzie Góral opowiedział nam wspaniałą gwarą góralską historie Tatr, Zakopanego oraz legendy o zbójach i Harnasiach. W ostatnim dniu pobytu, udaliśmy się pod górę Gubałówka, na którą wyjechaliśmy wagonikiem kolejki linowo-terenowej. Z wysokości 1126m.n.p.m mogliśmy podziwiać wspaniałą panoramę Tatr. Oczywiście cel wycieczki został osiągnięty i każdy z uczestników podziwiał piękno krajobrazu polskich gór oraz zobaczył bogactwo fauny i flory. Opracowała: Aleksandra Ostasz - klasa 3 Technikum Ochrony Środowiska ZSECH Trzebinia 8
