D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Sygn. akt II K 973/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 stycznia 2016 roku
Sąd Rejonowy w Grudziądzu - Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący SSR Piotr Gensikowski
Protokolant Milena Kachniarz
Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.M. G.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 25 stycznia 2016 roku sprawy z oskarżenia Prokuratury Rejonowej w G.
przeciwko
J. Z.
s. J. i M. zd. D., ur. (...) w Ł., zam. S. 41, (...)-(...) Ł., PESEL (...), karanego
oskarżonego o to, że:
w dniu 5 sierpnia 2015 o godz. 16:35 w Ł. na ul. (...), woj. (...)- (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny
tj. motorower F. o nr. rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, mając o godz. 16:46 – 0,75 mg/l, o godz. 16:49 – 0,75
mg/l i o godz. 17:01 – 0,78 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o czyn z art. 178a § 1 kk
orzeka
1. Oskarżonego J. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu występku z tym ustaleniem, że w czasie czynu
był prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego
w G.z dnia 20 stycznia 2004 roku w sprawie o sygn. (...)oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w G.z dnia 20 grudnia 2005
roku w sprawie o syg. (...), tj. występku z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 4
(czterech) miesięcy pozbawienia wolności
2. Na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych
dożywotnio
3. Na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięciu tysięcy)
złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej
4. Zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia wydatków
postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
J. Z. był dwukrotnie karany za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.
dowód: zapytanie o karalność (k. 9)
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 20 stycznia 2004 r. J. Z. był skazany za przestępstwo z art. 178a §
1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności. J. Z. odbywał tę karę w okresie od 20 lutego 2007 r. do 20 lutego 2008 r.
dowód: wyrok (k. 20 akt (...)obliczenie kary (k. 96 akt (...)), zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy
Wyrokiem Sądu Rejonowego w G.z dnia 20 grudnia 2005 r. J. Z. był skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na
karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. J. Z. odbywał tę karę w okresie od 20 lutego 2008 r. do 3 lipca 2008 r., gdyż
wtedy został warunkowo przedterminowo zwolniony z odbycia reszty kary.
dowód: wyrok (k. 30 akt (...)), obliczenie kary (k. 71 akt (...)), zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy
W dniu 5 sierpnia 2015 r. od godziny 5-ej do 15-ej J. Z. pracował na budowie w D.. W tym czasie wypił trzy piwa 0,5
litra (...) i nic nie jadł, po czym wsiadł na skutera i pojechał nim do sklepu do Ł. po zakupy.
dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Z. (k. 15)
Na ulicy (...) w Ł. motorower marki F. o nr rej. (...) kierowany przez J. Z. został zatrzymany przez funkcjonariuszy
policji. Po pierwszym zbadaniu funkcjonariusze zabrali J. Z. na posterunek policji w Ł., gdzie ponownie zbadano go
na okoliczność zawartości alkoholu.
dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Z. (k. 15), zeznania świadka Ł. M. (k. 33v.)
O godzinie 16:46 J. Z. miał 0,75 mg/l, o godzinie 16:49 miał 0,75 mg/l, a o godzinie 17:01 miał 0,78 mg/l alkoholu
w wydychanym powietrzu.
dowód: protokół badania (k. 2), świadectwo wzorcowania (k. 3)
Oskarżony J. Z. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu
zabronionego (k. 15). Sąd dał wiarę tym wyjaśnieniom, gdyż były one zgodne z zeznaniami świadka Ł. M. (k. 33v.),
a w ocenie Sądu zeznania tego świadka należy uznać za w pełni wiarygodne, gdyż odpowiadały treści wyników badań
oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 2). Sąd dał wiarę temu dokumentowi, a także
innym dokumentom zgromadzonym w niniejszej sprawie, których autentyczności ani prawdziwości żadna ze stron
postępowania, ani też Sąd z urzędu nie zakwestionował.
J. Z. został oskarżony o to, że w dniu 5 sierpnia 2015 o godz. 16:35 w Ł. na ul. (...), woj. (...)- (...), prowadził w ruchu
lądowym pojazd mechaniczny tj. motorower F. o nr. rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, mając o godz. 16:46 –
0,75 mg/l, o godz. 16:49 – 0,75 mg/l i o godz. 17:01 – 0,78 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z
art. 178a § 1 kk
Oskarżony w swych wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a w ocenie Sądu w świetle
pozostałego materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie jego wyjaśnienia nie budziły wątpliwości. Na tej
podstawie należało uznać, że popełnienie przez oskarżonego J. Z. zarzucanego mu czynu przestępnego określonego w
art. 178a § 1 k.k. nie ulegało wątpliwości. Oskarżony był wcześniej dwukrotnie skazany za przestępstwo z art. 178a § 1
k.k. na karę pozbawienia wolności, którą odbył. Z uwagi na treść art. 107 § 1 k.k. skazania za wymienione przestępstwa
nie uległy zatarciu, bo w chwili czynu, jak również w chwili orzekania nie nastąpiło przedawnienie wykonania
orzeczonych kar pozbawienia wolności. Dlatego też należało uzupełnić opis czynu przypisanego oskarżonemu o
przesłanki określone w art. 178a § 4 k.k. oraz konsekwentnie zakwalifikować zachowanie oskarżonego jako występek
z art. 178a § 4 k.k.
Występek przewidziany w art. 178a § 4 k.k. jest zagrożony karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat
5. Rozważając w tych ramach wymiar kary wobec oskarżonego Sąd uwzględnił następujące okoliczności. Sąd,
uwzględniając dyrektywę proporcjonalności kary do stopnia społecznej szkodliwości czynu przestępnego, na
niekorzyść oskarżonego potraktował dość znaczny stopień nietrzeźwości, z jakim oskarżony kierował pojazd na
drodze publicznej. Stopień nietrzeźwości oskarżonego, w jakim poruszał się on motorowerem blisko trzykrotnie
przekraczał dopuszczalną normę w świetle przepisów prawa karnego. W ramach tej samej dyrektywy, na korzyść
oskarżonego, Sąd wziął pod uwagę miejsce zachowania oskarżonego, gdyż była to ulica w miejscowości Ł., gdzie jak
uczy doświadczenie życiowe i procesowe natężenie ruchu nie jest porównywalne do miast takich, jak G., czy T.. W
ramach oceny zachowania oskarżonego z punktu widzenia dyrektywy proporcjonalności kary do stopnia winy sprawcy
Sąd na niekorzyść oskarżonego potraktował brak uzasadnionych przyczyn, z powodu których oskarżony zdecydował
się poruszać motorowerem w stanie nietrzeźwości.
Mając na względzie wszystkie powyżej opisane okoliczności Sąd uznał, że należało wymierzyć wobec oskarżonego na
podstawie art. 178a § 4 k.k. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara ta jest adekwatna do niezbyt
znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu przestępnego. W ocenie Sądu kara ta nie przekracza również stopnia
winy oskarżonego, który należy z kolei uznać za dość znaczny. Sąd wymierzając karę pozbawienia wolności w tym
wymiarze wyszedł z przekonania, że jej rodzaj i wysokość odpowiadają dyrektywie prewencji indywidualnej. Zdaniem
Sądu poprzednia karalność oskarżonego za przestępstwa określone w art. 178a § 1 k.k. przemawia za tym, że czyn, który
popełnił oskarżony nie miał charakteru wyjątkowego i stanowił wyraz tendencji oskarżonego do lekceważenia reguł
ruchu drogowego. W świetle tych okoliczności nie ulega zatem wątpliwości, że dla powstrzymania oskarżonego przed
popełnieniem innego lub podobnego przestępstwa za konieczne należy uznać wymierzenie kary pozbawienia wolności.
W ocenie Sądu kara ta zdaje się wreszcie czynić zadość wskazaniom prewencji ogólnej, a mianowicie uzmysławia
ona społeczeństwu, że prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości spotyka się z natychmiastową reakcją organów
wymiaru sprawiedliwości.
Z tych wszystkich względów orzeczono jak w punkcie 1-szym sentencji wyroku.
Zdaniem Sądu wykonanie tej kary wobec oskarżonego jawiło się w momencie orzekania jako bezwzględnie konieczne,
gdyż nie zasługiwał on na zastosowanie dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Jak wynika z
wyroków Sądu Rejonowego w G.w sprawie o sygn. (...)oraz (...)oskarżony w chwili popełnienia czynu oraz w chwili
orzekania był osobą skazaną za przestępstwo na karę pozbawienia wolności, co w świetle art. 69 § 1 k.k. uniemożliwiało
warunkowe zawieszenie mu orzeczonej kary.
Oskarżony został skazany za popełnienie przestępstwa przewidzianego w art. 178a § 4 k.k. W związku z tym Sąd
orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Sąd nie dopatrzył się żadnych
okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę do przyjęcia oceny, że w przypadku oskarżonego zachodzi wyjątkowy
wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami umożliwiający orzeczenie zakazu terminowego, od 3 do 15 lat.
W szczególności okoliczności brane pod uwagę przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu takie, jak stężenie
alkoholu, z którym poruszał się oskarżony, a także brak uzasadnionych obiektywnie przyczyn, z powodu których
oskarżony poruszał się motorowerem w tym stanie, sprzeciwiały się uznaniu w tej sprawie, że mamy do czynienia
z wyjątkowym wypadkiem, o którym mowa w art. 42 § 3 k.k. Z tych też względów orzeczono jak w punkcie 2-gim
sentencji wyroku, przy czym nieprawidłowa podstawa prawna tego orzeczenia została sprostowana postanowieniem
wydanym po wydaniu wyroku (k. 37).
W ocenie Sądu wychowawczą rolę w kształtowaniu świadomości prawnej oskarżonego może spełnić świadczenie
pieniężne w kwocie 10.000 złotych, gdyż jest to minimalna kwota w razie skazania za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k.
Dlatego też orzeczono w tym zakresie na podstawie art. 43a § 2 k.k. jak w punkcie 3-cim sentencji wyroku.
Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j.
z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. Sąd w punkcie 4-tym wyroku zwolnił oskarżonego w
całości od obowiązku uiszczenia opłaty, zwolnił także go od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania w części go
obciążającej, którymi obciążył Skarb Państwa. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność,
że obecnie oskarżony ma na utrzymaniu dwójkę dzieci w wieku 18 i 20 lat (k. 10).