Cowon i9 - Forum MP3Store

Witam. Zapraszam na recenzje odtwarzacza Cowon i9.
Sprzętu użyczył MP3Store.
Light My Fire
Opakowanie mnie osobiście się nie podoba. Plastikowa tuba w kształcie "okrągłego klinu"
dobrze eksponuje sam odtwarzacz, ale snobistyczną cześć mojego ego, mało połechtało.
Bardzo szybko dostaniemy się do samego odtwarzacza i akcesoriów. Sam wolę jednak
troszkę się pomocować z opakowaniem, spędzić więcej czasu na odkrywaniu jego
zasobów. Zune HD dla mnie jest mistrzem w tym aspekcie. Tutaj jak w fast fudzie, za
cenę dobrej kolacji.
I Looked At You
Sam odtwarzacz prezentuje się całkiem dobrze. Dwa kontrastujące ze sobą kolory, plus
smukły kształt, daje niezły efekt wizualny. Na bokach umieszczono przyciski volume z
lewej strony, z prawej klawisz home oraz suwak power/hold. Mały głośniczek
umieszczony na froncie raczej służy do potwierdzenia klikania w panel dotykowy.
Odtwarzacz jest lekki, cienki i bardzo miło się go trzyma. Po włączeniu równowaga
zostaje zachwiana przez białe tło menu, dla mnie trzy kolory to już za dużo. Sytuacje
ratuje trochę możliwość dobrania dowolnej tapety, z naszych zbiorów zdjęć, w
pierwszym stylu menu. W drugim niestety nie możemy tego zrobić. Przytrzymując home
dokonujemy zmiany motywu. Wspomniana biel, szare czcionki i pomarańczowy kolor, w
zmyśle skromnie i minimalistycznie, moim zdaniem nie wygląda dobrze. Wszystko jest
czytelne i przejrzyste, ale brak temu polotu. Kwestia gustu. Sama nawigacja nie sprawia
problemu i w mirę szybko wszystkiego się nauczymy.
Touch Me
Panel dotykowy to jedyny bajer w tym odtwarzaczu. Podświetlany, z możliwością
ustawienia czułości. Posiada pięć miejsc do dotknięcia. Niestety, często będziemy
przecierać go szmatką.
Obsługa urządzenia, za jego pomocą, nie sprawia trudności i jest łatwa do opanowania.
Backespace
Działanie: powrót do poprzedniego menu / menu na wyższym poziomie.
Przesunięcie w dół lub w lewo.
Działanie: poprzedni element lub przewijanie do tyłu (tryb wideo: szybkie przewijanie do
przodu)
Przesunięcie w górę lub w prawo.
Działanie: kolejny element lub szybkie przewijanie do przodu (tryb wideo: przewijanie do
tyłu)
Play/puse - wybór określonego menu lub pliku.
Przytrzymanie: wyświetlenie menu podręcznego z dodatkowymi funkcjami.
Przycisk środkowy - powtórzenie wybranych elementów np części utworu lub
powiększenie obrazu.
Break on Through
Ilość akcesoriów nie powal na kolana, słuchawki, kabel usb, instrukcja, CD, plus jakieś
reklamy. Jedna nawet daje możliwość ściągnięcia darmowego audiobooka ze strony
audible.com. Dla znających prefekt angielski, jest to jakiś "deal". Tylko, że prawie każdy
taki serwis oferuje "darmówki" za rejestracje, więc... Tu producent się nie popisał moim
zdaniem. Brakuje nawet jakiejkolwiek ochrony dla odtwarzacza, czy to zwykłego etui
bądź foli na ekran. Tym bardziej, że micro usb jest ukryte za klapką. Za te pieniądze
można oczekiwać więcej. Duży minus.
Trochę spraw technicznych, realna pojemność w wersji 8GB to 7,56 GB, przesył danych
miedzy 5 a 6 MB/s i więcej, ekran 2.0' TFT 320x240, czas pracy (mp3 i flac) około
dwudziestu kilku godzin.
When the Music's Over
Słuchawki z zestawu nie zaskoczyły mnie. Nie wyjąłem ich z uszu po trzech sekundach, o
dziwo. Najlepiej się sprawdzały przy spokojnej, ciepłej muzyce, niezbyt skomplikowanej.
W szybkich utworach było znacznie gorzej. Perkusja syczała, a cała reszta grała z
dystansu, lekko sucha z kartonowym basem. Do tego mają asymetryczny kabel, przez co
bardzo lubią się plątać.
The Movie
Seriale spokojnie można na tym oglądać. Jakość obrazu jest zadowalająca. Do filmu,
moim zdaniem, za mały ekran. Obsługiwane formaty to: AVI, WMV, ASE oraz napisy
smi. I9 może wysyłać sygnał do telewizora ale kabel TV out musimy kupić osobno.
Dostęp do poręcznego menu uzyskujemy po przytrzymaniu Play/puse.
My Eyes Have Seen You
Zdjęcia na wyświetlaczy prezentują się dobrze, o wiele lepiej niż w moim Fuze.
Przeglądarka posiada funkcje zoom x2, x3. Spokojne można chwalić się fotkami nie
martwiąc się o jakość pokazu. Samo wczytywanie albumów, 9 miniatur na ekranie,
troszkę trwa. Dostęp do poręcznego menu uzyskujemy po przytrzymaniu Play/puse.
The Spy
Dyktafon nagrywa całkiem przyzwoicie, słychać w tle jednostajny szum ale jest to tylko
tło i nie zagłusza pierwszego planu. Niestety każde przemieszczenia odtwarzacz w ręce
jest wyraźnie słyszalne i zakłóca nagranie. Możemy wybrać jakość zapisu w zakresie 32k
do 256k, plik wma, oraz ustawić czułość mikrofony, 1-5.
The Wasp
Radio zasługuje na słowa uznania, jest ono najlepsze z tych których miałem okazje
słuchać na odtwarzaczach. Bardzo mało szumów lub ich brak oraz bardzo dobra jakość
dźwięku. Troszkę auto wyszukiwanie nie radzi sobie, przy niektórych stacjach musiałem
dokonać korekty. Standardem jest możliwość nagrywani stacji, możemy ustawić jakość
zapisu w zakresie 32k do 256k, plik wynikowy w formacie wma.
We Could Be So Good Together
Dokumenty, to wielkie hasło sprowadza się do odczytywania plików txt. Przeglądanie
ułatwi nam prę podstawowych funkcji. Od zmiany tła, przez zmianę wielkości czcionki, po
auto scrolling z możliwością ustawania czasu po jakim będzie się przesuwał tekst.
Five To One
Wszyscy lubiący zabawę w dostosowywanie dźwięku odtwarzacza pod siebie powinni być
więcej niż zadowoleni. I9 posiada 39 "pre setów" z czego cztery możemy stworzyć
samemu za pomocą pięcio pasmowego EQ. Nigdzie nie widziałem więcej.
Wandering Musician
Teraz najważniejsze czyli o jakości dźwięku prezentowanego przez Cowon i9.
Przygotowałem sobie mniej więcej taki, było tego sporo więcej, zestaw utworów do
przesłuchania:
3 Inches Of Blood - Deadly Sinners
Beethoven - Moonlight Sonata
delgarma - Dans son Ă©crin
John Lee Hooker - Crawlin' King Snake
kbtyw - MatołyBezSzkoły
Led Zeppelin - Moby Dick, In My Time Of Dying, Stairway To Heaven
Machinae Supremacy - Overworld
Metallica - Orion
Muse - Uno
Portishead - Roads
The White Stripes - Ball And Biscuit
Miles Davis - My Funny Valentine
Skunk Anansie - Charlie Big Potato
The Music - The Walls Get Smaller
Head-Direct RE2 - Pierwsze co wychwyciłem to węższa scena niż w Fuzie i bas lepszej
jakości. Słuchawki grały czyściej, dość muzykalnie i naturalnie. Równowaga, wszystko
brzmiało grzecznie, ale niektórym utworom brakowało energii. Musiałem słuchać na
wyższym poziomie głośności, żeby uzyskać "fan". Wszystkie instrumenty, wkole żeńskie
czy męskie, miały swoje miejsce i czas. Nic niczego nie przysłaniało. Mimo wszystko
czasem aż prosi się o nutkę anarchii. Miło się słuchało np Led Zeppelin, jazzu, ale w
mocniejszych brzmieniach, i9 zbyt ugrzecznił muzykę. Zestaw bardzo fajny, naturalny
jasny, z znaczonym, szybkim, punktowym basem, z kameralną sceną. Godny polecania i
przetestowania. EQ ustawiony na normal.
Grado SR-60 - Muzyka dostała powietrza, ociepliła się, szczególnie jazz. Dla mnie prawie
ideał, ale zabrakło mocy. Już na RE2 słuchałem blisko granicy maksymalnej głośności.
Na Grado brakło skali w kilku przypadkach. Scena tylko nieznacznie się poszerzyła.
Bardzo wyraźne wysokie, utrzymane w ryzach przez odtwarzacz, ale już brak tej
czystości z HD. Separacja różnych dźwięków nadal jest bardzo dobra. Miła średnica,
czasami wydaje się być lekko wycofana, w wokalach jest podobnie. Bas trudno opisać
przez brak mocy. Wydaje się być przyjemniejszy w obiorze i stanowi lepsze tło w
muzyce. Całość nie jest już taka ugrzeczniona, tylko ten niedostatek mocy, przeszkadza
w pełni się cieszyć tym zestawem. EQ również na "flat".
People Are Strange
Począwszy od opakowania, przez wyposażenie, po styl menu, na słuchawkach kończąc,
nie czuję się wydanych pieniędzy. Jak na, prawie, sześćset zł (wersja 8GB z mp3sotre),
za mało dostajemy smaczków i pierdółek, moim zdaniem. Wszystko jest "tylko" dobre.
Brak temu jakiegoś szlifu, błysku. Wiem, sknera i zrzędna ze mnie :D. Ogólnie
dźwiękowo i9 bardzo mi się podoba, szkoda że barak mu wyraźnego charakteru.
The End
Podsumowując ciekawa propozycja ze strony Cowon w segmencie middle/high z bardzo
dobrym, ale nie idealnym SQ. Coś dla grzecznych chłopców. Cena/jakość to w sumie mój
największy zarzut do i9, da się znaleźć poniżej pięćset zł, a wtedy można przestać się
czepiać.