Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO
2015/16
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
Nr 51/2015
20.12.2015 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
W Dębowcu: 8.45
OGŁOSZENIA
Dzisiaj IV Niedziela Adwentu.
Po Mszach św. (o 10.00 i 11.30) będzie można zabrać do domów ogień z
Betlejem, który przynieśli harcerze.
Punkt z opłatkami, znajduje się przed furtą klasztorną.
O 15.00 nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, następnie spotkanie
Franciszkańskiego Zakonu Świeckich z naszym O. Prowincjałem.
Roraty jeszcze od poniedziałku do środy o 17.00 i okazja do spowiedzi od 16.30.
22.12. - Wtorek – Wieczoru z Biblią nie będzie.
23.12. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo.
24.12. - Czwartek – Wigilia Bożego Narodzenia.
Msza św. w tym dniu o godz. 9.00.
Spowiadamy od 9.00 do 12.00 i od 13.00 do 14.00.
Msza Pasterska o godz. 24.00 w kościele.
25.12. - Piątek – Uroczystość Bożego Narodzenia
Msze św. jak w niedzielę. O godz. 15.00 nabożeństwo kolędowe.
26.12. - Sobota – Święto św. Szczepana, diakona, pierwszego męczennika
Msze św. jak w niedzielę. Po Mszach św. poświęcenie owsa.
28.12. - Niedziela – Niedziela Św. Rodziny
Po Mszach będziemy udzielać błogosławieństwa rodzinom.
POK zaprasza na prudnicki Rynek pod świąteczną choinkę na program
artystyczny pt. Prudnickie Anioły Poniedziałek 21.12., godz. 12.00.
Z okazji Roku Miłosierdzia organizowana jest w sierpniu pielgrzymka do
Włoch. Z pielgrzymką pojedzie o. Wit. Zapisy w Parafii św. Michała.
Szczegóły w gablotce i na naszej stronie internetowej.
Odwiedziny kolędowe w parafii rozpoczną się w poniedziałek (28.12) od
osiedla przy ul Kolejowej. Plan wywieszony jest w gablotce.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
W każdym człowieku jest przepaść, Którą można wypełnić jedynie
Bogiem.
Blaise Pascal
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Teologowie mówią, że Pan Bóg nas stworzył, bo pragnie nam się oddać.
Stworzył nas z pewną przestrzenią, którą tylko On może napełnić. Bardzo to
trudno jest opisać. Teologowie mają kłopot z nazwaniem tej przestrzeni, np.: że
w nas jest jakaś sfera dla Boga. Ta przestrzeń krzyczy, jak każda przestrzeń, o
napełnienie jej. Doświadczamy w nas tego krzyku. Próbujemy tę przestrzeń
zapełnić, próbujemy zapychać ją czymkolwiek. Można w nią pchać forsę,
można pchać ambicje i sukces, można pchać władzę i znaczenie, można pchać
tępienie innych, można pchać seks, alkohol – można pchać cokolwiek, byle
tylko zapchać tę pustkę. Nie da się zapchać tej pustki! Pozostaje wyparcie jej
ze świadomości: ucieczka w telewizję, pornografię, komputer, czy ostatecznie
w alkohol, byle zapomnieć.
Po czym poznajemy, że nie da się niczym zapchać tej pustki? Ponieważ
wszyscy są przekonani, że czegoś im brakuje. Jednemu brakuje zdrowia,
drugiemu brakuje pieniędzy, trzeciemu brakuje nauki… Nie znam człowieka,
który mówiłby, że jest zadowolony ze wszystkiego, co ma. To jest właśnie głos
tej pustki krzyczącej o więcej. A taki św. Franciszek powiedział: Bóg mój i
wszystko moje. No tak, jak jest napełniony Panem Bogiem, to on niczego
więcej nie potrzebuje.
Kiedy myślę o tej pustce w nas, to stają mi przed oczyma – przepraszam za
takie zapewne niesamowite porównanie – puszki na napoje. Dopóki napój jest
w puszce, to jest ona napełniona. Ktoś kupuje puszkę, otwiera i pije to, co w
niej jest. Ale puszka jeszcze zostaje; pusta, co prawda, ale zostaje. Jest
kolorowa, niektórzy nawet gromadzą takie puszki i układają na półce. Więc
puszka, choć pusta, do czegoś jeszcze może służyć, jeszcze ma przestrzeń. Ale
potem widzę taką puszkę rzuconą na ulicy i przygniecioną. Jest mi wtedy
bardzo smutno, bo puszka, która miała w sobie pewną przestrzeń, była
kolorowa, została tak strasznie spłaszczona, pozbawiona tej swojej
wewnętrznej przestrzeni.
Myślę, że często przypominamy puszki – przygniecione do ziemi, uziemione, sprowadzone do poziomu horyzontalnego. Ale człowieka nie da się
sprowadzić w całości do poziomu horyzontalnego. Przestrzeń w nas nie da się
całkowicie przygnieść. Zostaje w nas jakaś potrzeba czegoś więcej. Czego
mianowicie? W istocie rzeczy – potrzeba Najwyższego, który nas stworzył.
Człowiek jest stworzony. I myślę, że my, kapłani, jako pomocnicy rozwoju
duchowego, powinniśmy o tym przypominać, że jesteśmy stworzeni. Prowadzi
do tego spotkania życie wewnętrzne. Stajemy przed następnym pytaniem: Co
to jest życie wewnętrzne? Czy to jest jakaś nauka jak matematyki czy historii?
Nie, to nie o to chodzi. Chodzi właśnie o życie w tym naszym wnętrzu
stworzonym przez Pana Boga i dla Pana Boga.
Pierwszy filar – to modlitwa. Bez modlitwy zagubimy siew życiu. Benedykt
XVI mówił podczas spotkania z młodzieżą w Kolonii, że gdzie nie ma
adoracji, gdzie nie ma oddania czci Bogu, tam rzeczywistość człowieka jest
dla nas niejasna. Człowiek jest w relacji do Pana Boga i wobec tego modlitwa
jest konieczna. Św. Benedykt, pisząc swoja Regułę tysiąc pięćset lat temu, jako
pierwszą zasadę życia podaje modlitwę. Ponieważ zaś człowiek żyje w czasie,
określony czas jest mu dany, dlatego na wszystko należy w życiu znaleźć czas.
Problem życia wewnętrznego to problem znalezienia czasu. Wszystko wymaga
czasu. Także modlitwa wymaga czasu.
Jak powinna wyglądać modlitwa? Z wielką nieśmiałością zabieram głos w
tej sprawie. Modlitwa jest w nas dziełem Ducha Świętego. Mistrzowie
modlitwy uczą, że nie ma człowieka, który by mnie miał danej sobie łaski
modlitwy. Trzeba zatem szukać swojego sposobu dogadania się z Panem
Bogiem. Mówi się o modlitwie myślnej, o medytacji, o kontemplacji. Gdy
uczniowie prosili Pana Jezusa, by ich nauczył modlić się, Pan Jezus wkłada
niejako w ich usta modlitwę Ojcze Nasz, zwaną Modlitwą Pańską. W Ogrójcu
Pan Jezus prosi uczniów o to, by czuwali i modlili się z Nim. Jest więc jakaś
modlitwa czuwania z Panem Jezusem czy przy Panu Jezusie.
Jest też czcigodna tradycja modlitwy Jezusowej czyli naśladowania Pana
Jezusa, który podczas swej udręki w Ogrodzie Oliwnym modlił się po raz
trzeci, powtarzając te same słowa (Mt 26,44). Zapisano te słowa: Ojcze mój,
jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale
jak Ty (Mt 26,39). Znawcy życia wewnętrznego doradzają, by każdy miał takie
swoje święte słowo, które jest nam bliskie, które zapadło głęboko w nasze
serce. Pan Jezus podpowiedział takie słowo świętej Faustynie: Jezu, ufam
Tobie. Jan Paweł II miał swoje słowo zaczerpnięte z Naśladowania Chrystusa
Tomasza a Kempis: Totus Tuus; Ty cały dla mnie, ja cały dla Ciebie.
Każdy z nas może mieć takie swoje święte słowo, bliskie sercu i może w
swoim wewnętrznym milczeniu tym słowem się karmić, tym słowem żyć, w
jakiś sposób nim oddychać.
W pewnym, sensie tego rodzaju modlitwą jest też różaniec. Właściwą jego
treścią jest medytowanie, jest rozważanie tajemnic naszego zbawienia, a
powtarzanie słów Pozdrowienia Anielskiego jest tylko pewnym świętym
czasem, mierzonym świętymi słowami. Św. Ludwik Maria Grignon de
Monfort radzi odmawiać Zdrowaś Maryjo bardzo wolno, z przerwami między
poszczególnymi zdaniami. Kto ma więcej czasu, może te przerwy wydłużyć.
Spróbujmy tak się modlić. Doświadczamy niezwykłej atmosfery skupienia,
ukojenia wewnętrznego. Ta spokojna, medytacyjna forma odmawiania
Pozdrowienia Anielskiego staje się jakimś nośnikiem naszego skupienia się
wokół prawd głoszących miłość Boga i jego zbawczy zamysł względem nas.
INTENCJE MSZALNE
PONIEDZIAŁEK – 21.12.
17.00 I. – Za + + Jerzego Magurę, jego rodziców, braci, szwagrów, za ++ Henrykai Marię
Siekierka, ich dzieci, synową i wnuka, Hildegardę i Jana Sigfanz, Danutę Król, za ++
z tych rodzin oraz dusze w czyśćcu cierpiące
II. – O opiekę św. Józefa dla Alicji i jej firmy oraz dla Moniki
WTOREK – 22.12.
17.00 I. – Za ++ rodziców Olejniczków, Zajbów, Koniecznych
II. – Za ++ Antoninę i Walentego oraz + Ewę Pol
ŚRODA – 23.12.
17.00 I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
II. – Za + Halinę
CZWARTEK – 24.12.
9.00 I. – Do Bożej Opatrzności za wst. Św. Józefa w int. Pawła o powrót do zdrowia oraz w
int. Pawła
24.00 I – Za dobrodziejów
II – Za + Wiesławę Wieczorek i za ++ dziadków
PIĄTEK – 25.12. – BOŻE NARODZENIE
8.00 W int. naszej Prowincji Zakonnej
10.00 O zdr. i błog. Boże dla rodziców Jana i Stefani Plok oraz dla rodziny
11.30 O zdr. i bl. Boże dla Dominiki z ok. 1 rocz. urodzin (roczek)
SOBOTA – 26.12. – ŚW. SZCZEPANA
8.00 I. – W 40 rocz. małżeństwa Grażyny i Tadeusza Dziadkowiec z podz. za otrzymane łaski
z prośbą o dalsze bł. Boże dla rodziny
10.00 I.- Za + tatę Ludwika w rocznicę śmierci oraz za + mamę Teofilę i + brata Andrzeja
11.30 I – Za ++ rodz. Barbarę i Czesława Capierzyńskich
NIEDZIELA – 27.12. – ŚW. RODZINY
8.00 I – O wieczne szczęście dla Pawła Trinczek, jego żony, zięcia i pokrewieństwa
10.00 I. – Do Dzieciątka Jezus z podz. za otrzymane łaski prosząc o dalsze bł. Boże, łaskę
zdrowia, opiekę Bożą i wszelkie potrzebne łaski
II. – O zdrowie i bł. Boże dla Sylwestra Nosala
11.30 I. – Do Anioła Stróża w int. rocznego dziecka Oliwiera Kochanowskiego z podz. za
otrzymane łaski z prośba o dalsze bł. Boże i zdrowie oraz dla rodziców i chrzestnych
II. –
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001