str_10

Biuletyn Uczniowski
RAJD ŚWIĘTOKRZYSKI
13.06.2008 członkowie Szkolnego Koła Krajoznawczo- Turystycznego wzięli udział
w III szkolnym Rajdzie w Góry Świętokrzyskie. Tym razem wybraliśmy niebieski szlak
wiodący z Bodzentyna do Świętej Katarzyny przez najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich –
Łysicę.
Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy w Bodzentynie, mieście położonym u podnóża
Gór Świętokrzyskich. Swą nazwę zawdzięcza biskupowi krakowskiemu Bodzancie, który
w połowie XIV w założył to miasto. Ruiny zamku w Bodzentynie wzniesionego w XIV w.
przez Floriana z Mokrska i przebudowanego na pałacową rezydencję przez biskupa
Franciszka Krasińskiego, położone są na skraju skarpy opadającej ku rzece Psarce , należą do
najczęściej odwiedzanych zabytków regionu świętokrzyskiego. Na uwagę zasługuje również
zabytkowa zagroda Czernikiewiczów z 1809r. Obecnie Bodzentyn jest siedzibą dyrekcji
Świętokrzyskiego Parku Narodowego i ważnym ośrodkiem usługowym i krajoznawczym.
Trasa naszego rajdu przebiegała w całości przez
Świętokrzyski Park Narodowy, który został
utworzony w 1950 r. O wartości Parku decydują
walory przyrodnicze i krajobrazowe, a także zabytki
historyczne. Uroki tej ziemi opisał w soich pracach
Stefan Żeromski. To właśnie jego utwory literackie
ukazują
piękno
miejscowej
przyrody,
w szczególności borów jodłowych Łysogór. Warto
zapamiętać słowa wypowiedziane przez niego
w obronie jadły, zawarte w utworze Puszcza Jodłowa,
które brzmią: „....Puszcza królewska, książęca,
biskupia, świętokrzyska, chłopska, ma zostać na wieki wieków, jako las nietykalny, siedlisko
bożyszcz starych, po których święty jeleń chodzi, jako ucieczka anachoretów, wielki oddech
ziemi i pieśń wieczności! Puszcza jest niczyja, nie
moja, ani twoja, ani nasza, jeno boża, święta...”
Wędrując przez Świętokrzyski Park Narodowy
mieliśmy okazję podziwiać niezwykłą faunę i florę
tego obszaru. Najbardziej charakterystyczne dla
parku, zajmujące największą powierzchnię są bory
jodłowe. Można spotkać również buki, modrzewie,
sosny i świerki. Na terenie Parku najczęściej spotkać
można traszkę górską , ślimaki, muchówki i wiele
gatunków pająków. Po drodze pokonaliśmy Miejską
Górę, liczącą 428 m npm i dotarliśmy do
najwyższego wzniesienia Gór Świętokrzyskich – Łysicę o wysokości 612 m npm. Tam
podziwialiśmy osobliwości Parku – gołoborza, obszary pozbawione lasu i wszelkiej
roślinności, na których występuje wielkie nagromadzenie rozkruszonych skał. Ich powstanie
wiąże się z procesami destrukcji geologicznej zachodzącymi w strefie klimatu glacjalnego.
Niespodziewanie kiedy dotarliśmy do Świętej Katarzyny – punktu docelowego naszej
wędrówki po Górach Świętokrzyskich. Zatrzymaliśmy się przy kapliczce i źródełku
św. Franciszka, wodą którego obmyliśmy spocone twarze oraz ugasiliśmy nasze pragnienie.
Święta Katarzyna – to centrum ruchu krajoznawczego. Istnieje tu dobre zaplecze turystyczne
z Domem Wycieczkowym PTTK na czele. Znajduje się tu również klasztor zamieszkiwany
przez siostry bernardynki. Na szczególną uwagę zasługuje Muzeum Minerałów
i Skamieniałości, w którym spotykamy fascynujące okazy z całego świata. Wśród eksponatów
– największy, pokazywany w Polsce kryształ kwarcu przywieziony z Arkansas, wielkie
10