Co każdy HR-owiec o grach wiedzieć powinien

Co każdy HR-owiec o grach wiedzieć powinien
Filip Tomaszewski, Pracownia Gier
EY Academy of Business od kliku lat współpracuje z Pracownią Gier w zakresie przygotowania
i prowadzenia symulacji biznesowych.
Mimo doskonałych wyników specjaliści od HR wciąż nie mogą przekonać swoich organizacji do
szerszego zastosowania gier w programach rozwojowych, nie tylko podczas integracji. Z czego
wynika popularność gier i symulacji szkoleniowych?
Pracownicy to też gracze
Na rynek pracy weszło nowe pokolenie, zwane pokoleniem Y (od angielskiego why?). To młodzi ludzie,
szukający odpowiedzi na pytania „po co” i „dlaczego”, podważający sens uznanych przez lata prawd
i zwyczajów. Dobrze wykształceni, często utrzymywani przez rodziców.
Zadają pytanie, dlaczego mam pracować? Dlaczego mam chodzić w garniturze? Po co mi pieniądze?
To pokolenie potrzebuje przekonującej odpowiedzi, żeby się zaangażować. To nie tylko bolączka
marketingowców szukających nowych sposobów dotarcia do młodych, wybrednych konsumentów. To też
wyzwanie dla działów personalnych. Przy walce o młode talenty z tego pokolenia organizacje biznesowe
potrzebują innowacji, żeby zwabić najlepszych oferując im ciekawą pracę, a potem utrzymać ich w firmie na
dłużej.
Pokolenie Y to jednocześnie pokolenie przyzwyczajone do uczenia się świata poprzez gry.
Dwudziestokilkulatkowie wychowali się w Internecie. Według stanfordzkich badań gracze gier on-line spędzają
na graniu średnio 25 godzin tygodniowo, a rynek gier on-line warty 10 mld dolarów to najdroższa gałąź
przemysłu rozrywkowego.
EY w Polsce jest Członkiem Globalnej Praktyki EY
2
Sprawa nie dotyczy tylko pokolenia Y. Przeciętny gracz to wcale nie nastolatek – średnia wieku graczy to 36
lat.
Oto kilka wypowiedzi uczestników szkolenia, korporacyjnych menedżerów , którzy tak mówili o sobie w rundce
zapoznawczej:
kiedyś grałem godzinami w Warcrafta;
staram się pół godziny dziennie rozwiązywać łamigłówki;
z przyjaciółmi regularnie gramy w Osadników
Jak zagospodarować ten fenomen na potrzeby zawodowe? Związani z Uniwersytetem Stanforda autorzy Read
i Reeves w bestsellerze „Total Engagement” przekonują pracodawców: Zainspirujcie się światem gier,
przenieście jego logikę i mechanizmy do miejsca pracy, niech praca stanie się wciągająca, jak najlepsza gra.
Wtedy wygracie walkę o zaangażowanie pracowników.
Nowe kompetencje wymagają nowych sposobów ich rozwijania
Zdarza mi się często uczestniczyć w spotkaniach strategicznych kadry zarządzającej różnych firm. Na każdym
z nich tematem wystąpień prezesów jest zmiana i to, jak się w niej odnaleźć szybciej niż konkurencja. Z badań
Center For Creative Leadership 2011 wynika, że najbardziej oczekiwanymi kompetencjami i cechami liderów
w tak zmiennej i nieprzewidywalnej rzeczywistości są:
►
Myślenie strategiczne
►
Myślenie systemowe
►
Praca w zespole
►
Kreatywność
►
Uczenie się przez doświadczenie (learning agility)
►
Odczuwanie komfortu w sytuacjach niejasnych i nieprzewidywalnych
Jednocześnie wskazuje się na rozwój samoświadomości jako klucz lidera do sukcesu w dzisiejszym świecie.
Jakie rodzaje gier można wpleść w programy rozwojowe?
►
Biznesowe gry planszowe i symulacje planszowe – odzwierciedlają na planszy firmę z różnymi jej
działami i kosztami przypisanymi do różnych miejsc w organizacji. Zadaniem graczy jest tak
zarządzać firmą, i podejmować takie decyzje biznesowe, aby zwiększać jej wartość. Stanowią
podstawę dwudniowych szkoleń „finanse dla niefinansistów”, „myślenie strategicznie i rozumienie
biznesu”.
EY w Polsce jest Członkiem Globalnej Praktyki EY
3
►
Gry i symulacyjne bazujące na metaforze – gracze zarządzają państwem, podróżują po Borneo, kupują
samoloty dla amerykańskiej armii, budują wieże. Metafory z gry przekładane są na rzeczywistość
zawodową. Dzięki metaforze uczestnicy poszerzają swoją perspektywę, uświadamiają sobie rzeczy,
które są na codzień niewidoczne. Szczególnie polecane w rozwijaniu umiejętności komunikacji,
budowie zespołów itp.
►
Gry on-line – wiele tematów gier dostępnych jest w formie gier komputerowych, do których
uczestnicy mają dostęp przez Internet bądź w intranecie firmy. Taka forma jest szczególnie
sprzyjająca w szkoleniach zespołów rozproszonych, których sprowadzenie na szkolenie w jednym
miejscu w Polsce jest bardzo kosztowne i trudne ze względu na specyfikę pracy. W takich grach
można rozwijać kompetencje myślenia strategicznego, podejmowania decyzji, rozumienia biznesu
I negocjacji.
►
Gry negocjacyjne – rozwijają kompetencje negocjacyjne, są formą treningu dla praktyków.
Szczególnie polecane w szkoleniach sprzedaży, działów zakupów i wszystkich, którzy wewnątrz
organizacji negocjują zasoby i budżety.
►
Gry coachingowe – stosowane w procesach coachingowych, żeby zwiększyć zaangażowanie klienta,
uruchomić nowe perspektywy. Mogą być podstawą całej sesji, albo krótkim „przerywnikiem”.
►
Grywalizacja (ang. gamification) – to wykorzystanie logiki i mechanizmów ze świata gier – punktów,
stopni trudności, zagadek i zadań - w zarządzaniu w celu zwiększenia zaangażowania pracowników.
Można się pokusić o zestawienie kompetencji oczekiwanych od liderów świata biznesu z umiejętnościami
i jakościami, które rozwijają gry i symulacje (stosowane jako forma rozwoju od starożytności). Takiego
zestawienia dokonała Joanna Średnicka, dyrektor badań i rozwoju w Pracowni Gier, podczas Kongresu Kadry.
Myślenie poza schematem, myślenie strategiczne, konieczność szybkiego zorientowania się w nowej nieznanej
sytuacji, konieczność współdziałania z innymi w realizacji wspólnego celu – to wszystko obecne jest w grach
od stuleci (a nawet tysiącleci).
EY w Polsce jest Członkiem Globalnej Praktyki EY