ogólne wytyczne do potwierdzenia zatrucia pokarmowego
Transkrypt
ogólne wytyczne do potwierdzenia zatrucia pokarmowego
OGÓLNE WYTYCZNE DO POTWIERDZENIA ZATRUCIA POKARMOWEGO Czynnik Salmonella Obraz kliniczny 1. okres wylęgania 12-24 godziny, średnio 18 godz. 2. dyspepsja, biegunka, często temperatura Staphylococcus 1. okres wylęgania 2-8 godzin, średnio 3 godz. aureus 2. dyspepsja, często z wymiotami Shigiella 1. okres wylęgania 7-66 godzin 2. biegunka Escherichia coli 1. okres wylęgania 6-36 godziny, średnio 18 godz. 2. dyspepsja, biegunka Clostridium botulinum 1. okres wylęgania 12-36 godzin 2. silne osłabienie, bóle głowy, senność, zaparcie, zaburzenia widzenia, porażenie nerwów mózgowych Clostridium perfringens 1. okres wylęgania 8-22 godzin, średnio 8-10 godz. 2. biegunka, rzadko wymioty i temperatura Badanie laboratoryjne 1. wyhodowanie bakterii z grupy Salmonella z pokarmów podejrzanych lub 2. wyhodowanie bakterii z grupy Salmonella z kału osób chorych 1. wykrycie enterotoksyny w pokarmie podejrzanym lub 2. wyhodowanie bakterii tego samego typu fagowego z kału lub wymiocin osób chorych, w razie możliwości z pokarmu podejrzanego, skóry lub nosa osób, które przygotowywały pokarmy lub 5 3. 10 bakterii na 1g podejrzanego pokarmu 1. wyhodowanie bakterii z grupy Shigiella z pokarmów podejrzanych lub 2. wyhodowanie bakterii z grupy Shigiella z kału osób chorych 1. obecność bakterii z tego samego serotypu w pokarmie podejrzanym i kale osób chorych, ale nie w kale osób z grupy kontrolnej lub 5 2. 10 bakterii na 1g podejrzanego pokarmu lub 3. wyhodowanie bakterii tego samego serotypu z kału większości osób chorych 1. wykrycie toksyny botulinowej w surowicy, kale lub pokarmie podejrzanym lub 2. wyhodowanie Clostridium botulinum z pokarmu lub kału lub 3. stwierdzenie pokarmu podejrzanego epidemiologicznie 1. obecność bakterii tego samego serotypu w pokarmie podejrzanym i kale osób chorych lub 2. wyhodowanie bakterii tego samego serotypu z kału osób chorych, ale nie w kale osób z grupy kontrolnej lub 3. 105 bakterii na 1g podejrzanego pokarmu pod warunkiem umiejętnego I właściwego przygotowania materiału Dodatkowa literatura: red. Z Dziubek: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996. red. W Magdzik: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Zapobieganie i zwalczanie. „Vesalius” Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne, Kraków 1993. W. Jędrychowski, B. Tobiasz-Adamczyk: Analiza epidemiologiczna zatruć pokarmowych. Ćwiczenia samokształceniowe. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.