docmiesięcznik inform acy jn y dolnośląskie j izb y gospod ar cze j
download 
Reklamacja Transkrypt
miesięcznik inform acy jn y dolnośląskie j izb y gospod ar cze j
NR 7-8 (212-213) str. 8-9 MIESIĘCZNIK INFORMACYJNY DOLNOŚLĄSKIEJ IZBY GOSPODARCZEJ WROCŁ AW LIP IEC - SIERP IEŃ 2010 ISSN 1427–0633 FIRMA BIMS PLUS I JEJ PRACOWNICY om oferujemy: Naszym Klient tej cenie, rd w przyzwoi - wysoki standa dró¿y. po e ynek w trakci - mi³y odpocz towe noclegi Tanie i komfor iektów ski – to sieæ ob miasta Dom Wroc³aw nk nych pu tach ó¿ r w h yc an usytuow ch, w cichych one na obrze¿a o¿ ³ po s¹ y om D blisko centrum osiedlach ale dzinn¹ zapewniaj¹ ro a rz t nê w ne l Przytu osferê i domow¹ atm i s¹: Naszymi atutam wa przy du¿ych ceno - elastycznoœæ bytach, i d³u¿szych po zamówieniach œci, go ja na potrzeby - szybka reakc a. i ce wy¿ywien tak¿e dotycz¹ % rabatu. ¹ liczyæ na 20 Studenci mog miasta ie³ku centrum iczej 16: zg dn o r od ag a Z al . d ul z zy u, Dom pr owym osiedl lizacja w will Dogodna loka . 8: Hiszpañskiej Dom przy ul. . ej w lo nd rii ha lotniska i gale ko is bl e i c na trój w pensjo osfera i wys Domowa atm ul. Milicka 42 ³aw 51-127 Wroc 2 90 20 tel. +48 71 35 7 65 91 fax +48 71 32 l wroclawski.p recepcja@dom roclawski.pl biuro@domw DOMY PRZY • Milickiej • Redyckiej • Dêbowej • Szpaczej ULICACH: • Su³owskiej ej • Cha³upnicz ej • Zagrodnicz j • Hiszpañskie Dolnośląska Izba Gospodarcza L ower S ilesian C h amber of C ommerce 50-029 Wrocław, ul Świdnicka 39 tel. +48 71 372 44 91, 344 78 25 fax 71 343 45 97 [email protected] www.dig.wroc.pl Biuro DIG Czynne codziennie w godz. 8.00 – 16.00 Prezydium DIG: Prezes: Zbigniew Sebastian Członkowie Prezydium: Wiesław Dreko, Wojciech Kraus, Jerzy Lipiński, Grażyna Marciniak, Tadeusz Matusewicz, Ryszard Milan, Paweł Rosienkiewicz, Czesław Sołtysiak, Janusz Trzciński, Bogdan Żak Biuro DIG: Julita Markiewicz-Patkowska Zastępca dyr. DIG [email protected] Jowita Cetnar-Kupracz Specjalista ds. projektów międzynarodowych [email protected] Joanna Wągiel Fundusze Unii Europejskiej [email protected] Sylwia Lasota Szef Projektów Unijnych realizowanych z EFS [email protected] W NUMERZE: STR. 3-4 I DOLNOŚLĄSKO–SAKSOŃSKIE FORUM TURYSTYCZNE STR. 5 GRATULACJE NA 20-LECIE STR. 6 ENERGYDESIGN PO SAKSOŃSKU STR. 7 Akademia Wizerunku STR. 8-9 Bims Plus STR. 10 JAKIE WYDATKI MOŻNA ZALICZYĆ DO KOSZTÓW WYNAJMU? STR. 11-12 ZMOWY CENOWE - KONSEKWENCJE DLA PRZEDSIĘBIORCÓW STR. 13 ZDANIEM KIG STR. 14 ZWROT PODATKU VAt I DOLNOŚLĄSKO–SAKSOŃSKIE FORUM TURYSTYCZNE EDUKACJA I KSZTAŁCENIE ZAWODOWE W BRANŻY HOTELARSKIEJ I GASTRONOMICZNEJ - MOŻLIWOŚCI WSPÓŁPRACY POMIĘDZY DOLNYM ŚLĄSKIEM I SAKSONIĄ Marta Just Specjalista ds. administracyjno-biurowych tel. 71 341 76 98 Iwona Wielgo Koordynator Działu Promocji, Spotkań i Szkoleń [email protected] Ewa Eliasiewicz-Skoberla Legalizacja dokumentów, Obsługa Sądu Arbitrażowego [email protected] Redakcja Miesięcznika DIG-Info Adam Karolczuk tel. 661 784 827 [email protected] Zdjęcia: Mieczysław Mieloch Edycja i obsługa promocyjna Miesięcznika EDU-SA Agencja Public Relations Małgorzata Garbacz tel. 601 75 48 75, tel./fax 71 337 11 88 [email protected] Ceny reklam: II i III strona okładki – 700 zł Wewnątrz numeru (w nawiasach ceny dla członków DIG) cała strona – 400 zł (300 zł) ½ strony – 300 zł (200 zł) ¾ strony – 200 zł (150 zł) Członkowie DIG mają prawo do jednej bezpłatnej reklamy o objętości ¼ strony, w ciągu roku. 3 Dolny Śląsk ma duże szanse na zajęcie dobrego miejsca na mapie turystycznej Europy. Korzystne położenie w środku kontynentu, na skrzyżowaniu ważnych dróg europejskich, potencjał kulturowy i walory środowiska naturalnego – wszystko to sprawia, że region staje się atrakcyjnym miejscem aktywnego wypoczynku zarówno dla turystów zagranicznych, jak i krajowych. Turystyka jest znaczącym elementem rozwoju gospodarczego regionu, dlatego tak ważne jest, aby oczekiwania odwiedzających Dolny Śląsk turystów były właściwie zaspokojone, a standard usług odpowiadał standardom obowiązującym w Unii Europejskiej. Nieocenioną rolę w tym procesie odgrywa kształcenie zawodowe, które w sposób bezpośredni powiązane jest z rynkiem pracy. Wpływ pracodawców na proces kształcenia zawodowego powinien być wkomponowany w jego planowanie, organizowanie, realizację oraz ewaluację po to, aby do minimum zniwelować rozdźwięk, jaki występuje w relacji edukacja – rynek pracy. Z tej perspektywy potrzebna jest integracja systemu szkolnego i pozaszkolnego, wzmocnienie relacji i współpracy szkół ze środowiskiem pracy. (…) Podjęcie współpracy przez pracodawców na rzecz poprawy jakości kształcenia zawodowego powinno dać młodzieży takie przygotowanie do pracy, które znajdzie uznanie u wszystkich pracodawców i jednocześnie sprosta wyzwaniom stawianym przez europejski rynek pracy.* ciąg dalszy na str. 4 * Informator MEN, Warszawa 2010 Dolnośląska Izba Gospodarcza I DOLNOŚLĄSKO–SAKSOŃSKIE FORUM TURYSTYCZNE ciąg dalszy ze str. 3 Dolnośląska Izba Gospodarcza zakończyła realizację projektu, którego głównym celem było opracowanie diagnozy oczekiwań pracodawców, ustalenia katalogu kompetencji przyszłych absolwentów szkół hotelarsko-gastronomicznych oraz pożądanych zmian w systemie kształcenia. Opracowano publikację, która jest dedykowana szkołom zawodowym, przedsiębiorcom branży hotelarskiej i gastronomicznej, zrzeszeniom pracodawców i instytucjom oświatowym. Może okazać się ona użyteczną przy budowaniu relacji, na których opierać się będzie codzienna współpraca szkół z przedsiębiorcami, aby wspólnie mogli w pełni wykorzystać ogromny potencjał kadr, jakimi dysponuje Dolny Śląsk (publikacja jest bezpłatna i można ją odebrać w siedzibie DIG). W ramach projektu prowadzono szereg spotkań i konsultacji ze środowiskami nauczycielskimi, przedsiębiorcami i władzami samorządowymi, a 27 maja br. odbyło się we Wrocławiu I Dolnośląsko–Saksońskie Forum Turystyczne, będące jednocześnie podsumowaniem półtorarocznej pracy nad projektem. Na konferencję przybyli przedsiębiorcy, przedstawiciele władz i kadra pedagogiczna z obu regionów. Forum odbywało się pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Dolnośląskiego, Konsula Generalnego Republiki Niemiec we Wrocławiu, burmistrza Polanicy-Zdroju oraz TVP Wrocław. Wsparcia organizacyjnego i merytorycznego udzieliła przedsięwzięciu Izba Przemysłowo-Handlowa z Drezna. Uczestnicy I Dolnośląsko-Saksońskiego Forum Turystycznego podczas obrad. Jednym z tematów poruszanych na konferencji była dyskusja nad strategią rozwoju turystycznego obu regionów oraz ich stolic, moderowana przez prezesa Zbigniewa Sebastiana i prowadzona pod hasłem Strategia Rozwoju Turystycznego Regionów Dolnego Śląska i Saksonii. Wspólny Region Turystyczny Europy Środkowej. Udział w niej wzięli: Bernhard Brasack – Konsul Generalny Republiki Federalnej Niemiec we Wrocławiu, Dirk Hilbert – burmistrz Drezna, dr Detlef Hamann – prezes Izby Przemysłowo-Handlowej w Dreźnie, Wojciech Biliński - dyrektor Wydziału Turystyki w UMWD. Podjęta ponad 20 lat temu współpraca pomiędzy Dolnym Śląskiem a Saksonią oraz 50 lat współpracy pomiędzy Wrocławiem i Dreznem powinny mieć swoje przełożenie również na wzmocnienie wizerunku naszych regionów i miast - jako atrakcyjnych turystycznie miejsc w Europie Środkowej. Doskonałe połączenia komunikacyjne pomiędzy Wrocławiem i Dreznem umożliwiają konstrukcję oferty turystycznej obejmującej zwiedzanie obu regionów. Ogromnym potencjałem i szansą na wzmocnienie dolnośląskiego ruchu turystycznego są turyści – sąsiedzi. Dzięki prowadzonemu przez DIG projektowi okazało się niestety, że niewielki odsetek Saksończyków zna Dolny Śląsk, w tym Wrocław. Wiele osób, nie mając pojęcia o atrakcjach i ofertach naszego regionu, planuje kilkudniowe wyjazdy głównie do Czech, których oferta jest bardziej znana. Dolnośląska Izba Gospodarcza Przy mikrofonie Zbigniew Sebastian, z tyłu siedzą od lewej: Jerzy Terlecki – burmistrz Polanicy, Ulf Großmann – koordynator programu Via Regia, Dirk Hilbert – burmistrz Drezna, Detlef Hamann – prezes IPH w Dreznie, Dariusz Ostrowski – prezes Agencji Rozwoju Aglomeracji Wrocławskiej, Piotr Mazur – dyrektor Biura Sportu, Turystyki i Rekreacji UM we Wrocławiu Kolejnym niezwykle ważnym tematem, poruszanym podczas konferencji, była inwestycja w kadry. Przedstawiono wyniki prowadzonych badań, jakie od 2009 roku wraz z Regionalną Szkołą Turystyczną w Polanicy-Zdroju prowadził zespół DIG w ramach projektu pt. Diagnoza potrzeb edukacyjnych na Dolnym Śląsku w branży hotelarskiej i gastronomicznej. Rozmawiano o kierunkach zmian programowych i reformą szkolnictwa zawodowego w Polsce, a dyskusję prowadziła Barbara Drożyńska – dyrektor RST. Transgraniczna współpraca w branży turystycznej i fundusze unijne wspierające rozwój usług turystycznych - to temat kolejnego bloku dyskusyjnego pod przewodnictwem Marka Ciechanowskiego – prezesa Dolnośląskiej Izby Turystyki. Konferencja i poruszana tematyka oraz ogromne zainteresowanie przedsiębiorców sprawiły, że inicjatywa będzie kontynuowana; już dziś chcielibyśmy zaprosić Państwa do udziału w II Dolnośląsko–Saksońskim Forum Turystycznym, które odbędzie się 23 września w Görlitz (Niemcy/Saksonia). Szczegółowe informacje znajdą Państwo na stronie Izby - www.dig.wroc.pl Sylwia Lasota - [email protected] Julita Markiewicz-Patkowska - [email protected] Wręczenie nagród (ufundowanych przez sieć hoteli ACHAT z Niemiec) laureatom regionalnego konkursu międzyszkolnego w branży hotelarskiej i gastronomicznej. Od lewej: Mateusz Haniszewski i Betina Dorosz - uczniowie RST, Anita Gottzein - dyrektor hotelu Achat Comfort, Sylwia Lasota oraz Barbara Drożyńska - dyrektor RST. 4 GRATULACJE NA 20-LECIE 5 Dolnośląska Izba Gospodarcza ENERGYDESIGN PO SAKSOŃSKU W ramach projektu pt. Chambers Promoting Intelligent Energy for SMEs - CHANGE, w lipcu dolnośląscy przedsiębiorcy wzięli udział w wyjazdowym szkoleniu w saksońskim Löbau, poświęconym EnergyDesign w nowoczesnej architekturze oraz w budowlach zabytkowych. Szkolenie zorganizowano we współpracy z Polskim Centrum Promocji Miedzi. Poruszana problematyka spotkała się z dużym zainteresowaniem uczestników wyjazdu. Podczas szkolenia zaprezentowano następujące tematy: 1. Zabawa światłem – jak planować i wykorzystywać światło w budownictwie nowoczesnym i architekturze zabytkowej. 2. Energooszczędne formy oświetlenia. 3. Jak wyeksponować atuty budynku – gra światła i koloru. 4. Plany zagospodarowania przestrzennego a plany oświetleniowe miasta/miejscowości. Wymiana dobrych praktyk – jako przykład plan oświetlenia dla Drezna. 5. Zastosowanie miedzi w budownictwie. Podniesienia wydajności energetycznej budynków - praktyczne przykłady i analiza realizowanych projektów w Niemczech i w Polsce. Szkolenie połączone było wizytą studyjną w firmie HESS w Löbau, jednego z największych producentów oświetleń zewnętrznych i wewnętrznych. Na zakończenie odwiedziliśmy dom Schminke w Löbau. Wybudowany w 1933 roku według planów architekta Hansa Scharouna dom rodziny Schminke zaliczany jest do najbardziej znaczących budowli mieszkalnych XX wieku. Nie tylko życiorys Hansa Scharouna, ale również wpływ, jaki obiekt ten wywarł na ostatnie generacje architektów, świadczą o ważności i pozycji tego budynku w międzynarodowej historii budownictwa. „Projekt domu, który mi najbardziej zapadł w serce, zlecił mi fabrykant Schminke w mieście Löbau w Saksonii” - wspomina jeden z najwybitniejszych współczesnych architektów Hans Scharoun. Do prac wykonanych przez architekta należą także: dom jednorodzinny na legendarnym stuttgarckim osiedlu Weißenhofsiedlung oraz Filharmonia Berlińska. Projekt domu Schminke - www.stiftung-hausschminke. eu - okazał się na tyle prekursorski, że już 26 lat po jego wykonaniu budynek został wpisany na listę zabytków przeznaczonych do ochrony, a w 1978 roku objęty ochroną. Sylwia Lasota - [email protected] Julita Markiewicz Patkowska - [email protected] Za treść niniejszych materiałów wyłączną odpowiedzialność ponoszą autorzy i niekoniecznie jest ona odzwierciedleniem opinii Wspólnot Europejskich. Komisja Europejska nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek wykorzystanie zawartej tu informacji. Dolnośląska Izba Gospodarcza 6 Akademia Wizerunku - firma członkowska Dolnośląskiej Izby Gospodarczej, realizuje projekt „Pracownik 50+. Przełamywanie barier na rynku pracy” - dotyczący aktywności zawodowej osób powyżej 50. roku życia. Źródłem, finansowania jest Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet VI - Rynek pracy otwarty dla wszystkich. Projekt ma charakter innowacyjny i realizowany jest w partnerstwie przez Akademię Wizerunku, Stowarzyszenie Pro Silesia et Europa oraz Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle ORGMASZ. „Pracownik 50+. Przełamywanie barier na rynku pracy” jest odpowiedzią na rzeczywiste potrzeby pracodawców i pracowników. Sytuacja na rynku pracy jest trudna, gdyż z jednej strony pracodawcy mają trudności w zakresie znalezienia pracowników o odpowiednich kwalifikacjach, z drugiej pracownicy z doświadczeniem i umiejętnościami, ale powyżej 50 lat, nie mogą znaleźć pracy, gdyż często ze względu na wiek nie są brani pod uwagę podczas procesu rekrutacji. Z punktu widzenia gospodarki jest to ogromne marnotrawienie wiedzy i doświadczenia pracowników, którzy stanowią jeden z najistotniejszych kapitałów firmy. Jeśli spojrzymy na to przez pryzmat demografii, okazuje się, że grupa osób w wieku powyżej 50. roku życia będzie stanowić coraz większą część naszego społeczeństwa Już obecnie w tej grupie znajduje się ponad 4 mln Polaków, a aktywnych zawodowo jest zaledwie 29 proc! (dane GUS) Jest to jeden z najgorszych wskaźników w Europie. Za chwilę będziemy mieli problem z wykwalifikowanymi i doświadczonymi pracownikami, zatem warto już teraz o tym pomyśleć. Niskie zatrudnienie w grupie kobiet i mężczyzn powyżej 50. roku życia dostrzegła Unia Europejska, która już w Strategii Lizbońskiej zobligowała kraje partnerskie do zwiększenia zatrudnienia wśród osób po pięćdziesiątce do poziomu 50 proc. Jeśli Dolny Śląsk ma tak niski wskaźnik, warto sobie zadać pytanie, dlaczego tak się dzieje i co należy zrobić, aby to się zmieniło. Projekt „Pracownik 50+. Przełamywanie barier na rynku pracy” przewiduje dwa kluczowe etapy – diagnozę i analizę niskiej aktywności osób 50+ poprzez badania desk research oraz badania jakościowe w grupie dolnośląskich pracodawców, pracowników, przedstawicieli instytucji (czyli urzędów pracy), przedstawicieli mediów. W badaniach tych wyłonione zostaną prawdziwe przyczyny bezrobocia w grupie osób po 50. roku życia, a uzyskane odpowiedzi stanowić będą podstawę do opracowania strategii oraz innowacyjnego rozwiązania, jakim jest „Model Kompleksowego Wsparcia Pracownika 50+”( MKWP 50+). Na tym etapie ważną rolę odgrywa międzynarodowa współpraca z partnerami z Włoch oraz Austrii, którzy posiadają sprawdzone rozwią- 7 zywania w zakresie aktywizacji pracowników tej grupy wiekowej. Model MKWP50+ stanowić będzie platformę dialogu i przyczyni się do wzmocnienia partnerstwa społeczno-publicznego w zakresie wydłużenia aktywności zawodowej mieszkańców Dolnego Śląska. W „MKWP 50+” znajdą się narzędzia służące podnoszeniu aktywności zawodowej, m.in.: wytyczne do konstruowania szkoleń zawodowych, by były efektywne i trafiały w potrzeby osób 50+, doradztwo zawodowe i targi pracy dla pracowników 50+, materiały dla mediów i praktyczne warsztaty dla pracodawców, dające szansę zweryfikowania wiedzy kadry zarządzającej na temat wad i zalet zatrudniania osób po 50. W drugim etapie realizacji projektu przeprowadzony zostanie test modelu i strategii oraz działania upowszechniające i wdrażające do głównego nurtu polityk. Strategia i model mają wspierać przedsiębiorców w procesie zatrudniania wykwalifikowanych pracowników bez względu na wiek, ze szczególnym akcentem na zalety płynące z aktywizacji zawodowej osób po 50. roku życia właśnie. Jednym z ważnych elementów modelu będzie Katalog Dobrych Praktyk, prezentujący przykłady rozwiązań przyjaznych pracownikom. Wielu przedsiębiorców prowadzi już taką politykę, gdyż przynosi ona wymierne efekty - warto zatem promować takie skuteczne działania. Dlatego już dzisiaj zapraszamy i zachęcamy Państwa do podzielenia się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami dotyczącymi pracowników po 50. roku życia, wysyłając maila na adres [email protected] By bliżej zapoznać się z projektem, wystarczy wejść na stronę www.pracownik50plus.pl Biuro Projektu „Pracownik 50+. Przełamywanie barier na rynku pracy” 53-661 Wrocław, pl. Solidarności 1/3/5 tel./fax 71 793 94 60 www.pracownik50plus.pl Międzynarodowi partnerzy: EUROFORM RFS, Rende, Włochy - www.euroformrfs.it Amadeus Association, Wiedeń, Austria - www.amadeus.or.at Akademia Wizerunku 50-540 Wrocław ul. Strońska 27/9 Firma prowadzi szkolenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu, kształtowania wizerunku i promocji. W 2009 r. realizowała projekt PARP pn. „Bon na innowacje”, w ramach którego przeprowadzono badania w dolnośląskich przedsiębiorstwach, dotyczące wykorzystywania działań pozytywnych społecznie do kreowania wizerunku. www.akademia.frysiak.net Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle ORGMASZ 00-879 Warszawa, ul. Żelazna 87 Jednostka badawczo-rozwojowa specjalizująca się w dziedzinie organizacji i zarządzania, (zał. 1953), realizator projektu „Regionalny system koordynacji rynku pracy”. Ponadto usługi na zlecenie jednostek administracji państwowej, prace na rzecz przedsiębiorstw związane z restrukturyzacją, prywatyzacją i marketingiem, analiza i wykorzystanie szans związanych z przystąpieniem Polski do UE (w tym pozyskiwanie funduszy), wdrażanie systemów jakości, rozwój współpracy z zagranicą, kształcenie kadr naukowych. www.orgmasz.cp2.win.pl Stowarzyszenie PRO SILESIA ET EUROPA 54-206 Wrocław, ul. Legnicka 65 Pro Silesia wpisuje się w działalność na rzecz zmian na rynku pracy i propagowanie idei uczenia się przez całe życie. Kadra PSEE posiada umiejętności i doświadczenie z zakresu tworzenia i zarządzania projektami dofinansowywanych przez fundusze strukturalne UE zarówno na polu krajowym, jak i w ramach współpracy ponadnarodowej, nabyte m.in. podczas realizacji licznych projektów. www.psee.pl Dolnośląska Izba Gospodarcza Bims Plus działa na terenie Dolnego Śląska od 1993 i jest jedną z firm grupy Bims Plus działającej na terenie całej Polski. Jesteśmy hurtownią materiałów grzewczych, instalacyjnych oraz sanitarnych z 15 punktami sprzedaży na terenie Dolnego Śląska i Opolszczyzny. Oferujemy naszym klientom - firmom instalacyjnym - ponad 100 tys. artykułów. Podstawą naszej działalności jest natychmiastowa dostępność towaru oraz 24-godzinny serwis logistyczny. Głównym punktem firmy jest centrala logistyczna w Stanowicach koło Oławy, skąd zaopatrujemy nasze punkty sprzedaży oraz naszych klientów. Współpracujemy z wyspecjalizowanymi firmami instalacyjnymi i poprzez to gwarantujemy klientowi ostatecznemu certyfikowane produkty tworzące systemy instalacyjne oraz rozwiązania sanitarne w oparciu o najnowocześniejsze osiagnięcia techniczne i wzornicze. Ta ostatnia cecha jest bardzo ważna w realizacji łazienek i doceniana przez współpracujących z nami architektami wnętrz i projektantami. Właśnie otworzyliśmy we Wrocławiu nową wystawę łazienek. Zapraszamy Państwa serdecznie do wizyty u nas w celu poszukania inspiracji w tworzeniu swojej nowej łazienki. Proponujemy Państwu m.in. profesjonalną obsługę i doradztwo, godnych polecenia architektów i wykonawców, bezpłatny transport. Poprowadzimy Państwa przez cały proces inwestycji w czterech niezbędnych krokach gwarantujących jej zakończenie z sukcesem. To Państwa droga do idealnej łazienki! Nasz adres: 50-428 Wrocław, ul. Krakowska 119 tel. 71-334-99-33, 71-334-99-34 poniedziałek–piątek 8.00–17.00 sobota 8.00–14.00 www.lazienkizpomyslem.pl Łazienka klasyczna Krok nr 1 – informacja q spotkanie na wystawie q prezentacja różnych stylów aranżacji łazienki (zdjęcia 3, 4, 5 i 6) q podjęcie decyzji o stylu Państwa łazienki q polecenie architekta q polecenie instalatora Łazienka nowoczesna Dolnośląska Izba Gospodarcza www.lazienkizpomyslem.pl 8 Krok nr 2 - doradztwo q wizja lokalna obiektu wykonana przez instalatora q rozpoznanie możliwości technicznych q szkic wymiarowy łazienki q ewentualna dokumentacja w formie zdjęć q podstawa do przygotowania pierwszego projektu q projekt/szkic uproszczony wykonany bezpłatnie na wystawie łazienek q polecenie architekta w celu wykonania Łazienka naturalna wizualizacji projektu wykonawczego Krok nr 3 - planowanie q tworzenie przez architekta indywidualnych koncepcji w formie szkiców q dokonanie wyboru jednego z przygotowanych szkiców według Państwa indywidualnych potrzeb Łazienka rodzinna q wybór armatury, ceramiki, wyposażenia itp. q kalkulacja ceny „nowej łazienki” q zamówienie towaru q przygotowanie kompletu materiałów technicznych niezbędnych do przygotowania prawidłowej instalacji sanitarnej Krok nr 4 - wykonanie q gwarancja fachowości q ustalenie terminów q kontrola nad przebiegiem prac q gwarancja na zamówione materiały q dostawa urządzeń q serwis powykonawczy 9 Dolnośląska Izba Gospodarcza JAKIE WYDATKI MOŻNA ZALICZYĆ DO KOSZTÓW WYNAJMU? Wynajmujący nieruchomość może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu szereg związanych z tym wydatków - nie ma przy tym różnicy, czy mamy do czynienia z najmem w ramach działalności gospodarczej, czy z odrębnym źródłem przychodów. W wypadku podatników PIT jedynym warunkiem uwzględnienia tych kosztów jest opodatkowanie przychodów z najmu na zasadach ogólnych, bądź podatkiem liniowym (gdy jest to działalność gospodarcza), a nie ryczałtem ewidencjonowanym. Ważne jest, aby ponoszony wydatek pozostawał w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, czyli miał wpływ na ich powstanie bądź przyczyniał się do zachowania lub zabezpieczenia funkcjonowania źródła przychodów. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Należy zadbać o właściwe udokumentowanie poniesionych wydatków i ich związku z uzyskiwanym przychodem z wynajmu nieruchomości (fakturami, rachunkami, paragonami, pokwitowaniami i innymi dowodami). Obowiązek gromadzenia odpowiedniej dokumentacji dotyczy także podatników, dla których wynajem nie stanowi działalności gospodarczej. Istotne znaczenie dla ustalenia wysokości kosztów najmu będzie miała też treść zawartej umowy najmu, z której powinno wynikać, jakie dokładnie wydatki związane z wynajmowaną nieruchomością ponosi wynajmujący (właściciel), a jakie najemca. Remonty i ulepszenia W wypadku robót wykonanych w lokalu ważne jest prawidłowe zakwalifikowanie ich jako remontu lub ulepszenia, co wpłynie na sposób zaliczenia wydatków do k. u. p. Zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o PIT oraz art. 16g ust. 13 ustawy o CIT bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu z najmu można zaliczyć jedynie wydatki poniesione na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację, jeżeli w roku podatkowym nie przekroczyły 3500 zł, oraz wydatki mające charakter odtworzeniowy, przywracający stan pierwotny, czyli remont. Natomiast wydatki związane z instalacją elementów i urządzeń pierwotnie nieistniejących, jak również prace skutkujące zmianą cech użytkowych, z wyjątkiem wydatków nieprzekraczających w roku podatkowym kwoty 3500 zł, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne. Zakup wyposażenia Także kupując wyposażenie do wynajmowanego mieszkania należy ocenić, czy w świetle Dolnośląska Izba Gospodarcza przepisów ustaw o podatkach dochodowych, nie będzie ono zaliczane do środków trwałych. Wyposażenie lokalu uznaje się za środki trwałe, o ile stanowią one własność lub współwłasność podatnika (wynajmującego), są kompletne i zdatne do użytku w dniu oddania do używania na podstawie umowy najmu, a przewidywany okres ich używania będzie przekraczał rok (art. 22a ust. 1 ustawy o PIT oraz art. 16a ust. 1 ustawy o CIT). Kosztem uzyskania przychodów są w tej sytuacji odpisy amortyzacyjne (art. 22 ust. 8 ustawy o PIT oraz art. 15 ust. 6 ustawy o CIT). Zasadniczo nalicza się je, gdy wartość początkowa środka trwałego w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. Gdy wartość składnika majątku jest równa lub niższa niż 3500 zł, istnieje możliwość dokonania jednorazowego odpisu (w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym). Koszty przed rozpoczęciem wynajmu Poniesienie wydatków przed rozpoczęciem wynajmu (np. na przystosowanie lokalu na cele mieszkalne) nie wyklucza zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli miały na celu osiągnięcie przychodu. Niewątpliwie także koszty znalezienia najemcy nieruchomości (np. agencji nieruchomości, ogłoszenia) będą miały wpływ na osiągnięcie czy też zwiększenie przychodów z najmu. Przerwa w wynajmie Jak wskazała Izba Skarbowa w Warszawie (IPPB1/415-1280/08-2/AM) - do kosztów uzyskania przychodów z najmu można zaliczyć wydatki ponoszone w celu utrzymania (zabezpieczenia) budynku mieszkaniowego w trakcie czasowego braku najemcy, których wysokość nie jest uzależniona od faktu jego wynajmowania, np. opłaty wnoszone do spółdzielni obejmujące koszty sprawowania zarządu i administracji osiedlem mieszkaniowym, fundusz remontowy, ubezpieczenie lokalu, składniki stałe opłat za energię oraz centralne ogrzewanie, opłaty za utrzymanie linii telefonicznej radia, telewizji, internetu, które nie są uzależnione od wielkości zużycia. Organ potwierdził również, że kosztem uzyskania przychodów, pomimo czasowego zaprzestania wynajmowania, będą również wydatki ponoszone w związku z konserwacją i odnowieniem budynku przeznaczonego do wynajmu, jak również pielęgnacją działki. lub kar muszą spełniać przesłankę celowości, tzn. musi istnieć przyczynowo-skutkowy związek tego wydatku z potencjalnym przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. W praktyce organy podatkowe twierdzą, że gdy wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu miało na celu jedynie zapobieżenie dalszym stratom, odszkodowania lub kary umowne nie będą kosztami uzyskania przychodu (tak np. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 24 kwietnia 2009 r., IPPB3/423-50/09-6/EŻ). Odsetki od kredytu W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 nie są takimi kosztami naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Art. 23 ust. 1 pkt 33 mówi natomiast, że nie stanowią kosztów podatkowych odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększające koszty inwestycji w okresie ich realizacji. Zapłacone odsetki od kredytu, o ile spełniają warunek celowości, wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie ich realizacji, mogą być zatem zaliczone do kosztów podatkowych. Oznacza to, że bezpośrednio kosztem takim będą odsetki od kredytu naliczone i zapłacone od momentu przekazania nieruchomości do używania (wynajmu). Natomiast odsetki naliczone i zapłacone do tego momentu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne pod warunkiem, że zwiększą wartość początkową nieruchomości jako środka trwałego (art. 22g ust. 3 ustawy o PIT). Krzysztof Bramorski Przedterminowe rozwiązanie umowy Treść art. 23 ust. 1 pkt 19 usatwy o PIT oraz art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy CIT wskazuje, że wydatki związane z karami umownymi i odszkodowaniami za wadliwie wykonaną usługę bądź za zwłokę w usunięciu powstałych wad są wyłączone z kosztów podatkowych. W przepisach tych nie wymieniono jednak wprost odszkodowań należnych z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu. Niemniej wydatki poniesione na zapłatę odszkodowań 10 ZMOWY CENOWE - KONSEKWENCJE DLA PRZEDSIĘBIORCÓW 1. Uwagi wstępne Tematyka zmów cenowych w ostatnich latach w znacznym stopniu przybrała na aktualności, głównie wskutek nagłośnionych przez media porozumień przedsiębiorców z kilku istotnych dla konsumentów branż: szeroko pojętej branży budowlanej (zwłaszcza materiałów budowlanych, takich jak cement, farby, pokrycia dachowe), spożywczej, odzieżowej, usługowej. Zmowy cenowe to potoczne określenie porozumień, których celem lub skutkiem, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (dalej: ustawa), jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów. Natomiast pojęcie porozumienia zdefiniowane zostało w przepisie art. 4 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym przez termin ten rozumie się wszelkie umowy zawierane między przedsiębiorcami, między związkami przedsiębiorców oraz między przedsiębiorcami i ich związkami albo niektóre postanowienia tych umów, uzgodnienia dokonane w jakiejkolwiek formie przez dwóch lub więcej przedsiębiorców lub ich związki oraz uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców lub ich organów statutowych. Zwalczanie zmów cenowych jest pożądane nie tylko z punktu widzenia interesów konsumentów, ale i przedsiębiorców, ponieważ pozwala minimalizować negatywne skutki zmów cenowych (m.in. eliminację przedsiębiorców, spadek jakości towarów, ograniczanie praw konsumenta). Stanowisko doktryny jest w tym zakresie niemalże jednolite, traktując niedozwolone porozumienia cenowe za klasyczne i najpoważniejsze ograniczenie konkurencji, ponieważ ich istotą jest uderzanie w podstawowy aspekt konkurowania – cenę.1 To bowiem ona uważana jest za jeden z podstawowych bodźców i kryteriów decyzyjnych w sferze relacji konkurencyjnych, a tym samym prawidłowego funkcjonowania rynku. Istotą porozumień cenowych jest koordynacja zachowań przedsiębiorców przez świadome wskazanie sposobu współdziałania, którego celem lub skutkiem jest ograniczenie konkurencji. Takie zachowanie przedsiębiorców pozwala na wyeliminowanie ich niepewności co do przebiegu procesów rynkowych i warunków działania konkurentów, która to niepewność jest podstawą działania konkurencji 2. Przedmiotem zakazanych porozumień są ceny, przez które, zgodnie z definicją zawartą w przepisie art. 4 pkt 8 ustawy, rozumie się zarówno same ceny, jak i opłaty o charakterze cen, marże handlowe, prowizje i narzuty. Niedozwolone jest zawieranie porozumień przez przedsiębiorców, posiadających przymiot pełnej niezależności - kapitałowej, osobowej i funkcjonalnej - w stosunku do innych przedsiębiorców, a porozumienia takie powinny być zawierane na zasadzie dobrowolności. 2. Rodzaje porozumień cenowych Rodzajów porozumień cenowych jest wiele, jednakże na potrzeby niniejszego artykułu opisane zostaną tylko te spotykane najczęściej. Są to porozumienia horyzontalne (np. zmowa producentów) i wertykalne (np. w pionie dystrybucyjnym), a wyróżnić można m.in.: 1) bezpośrednie ustalanie cen – najprostsza technika niedozwolonego regulowania cen, w oparciu o którą uczestnicy porozumienia ustalają jedną, sztywną cenę (np. ustalenie opłaty początkowej oraz opłaty za kilometr przy przewozach taksówkowych); 2) narzucanie ceny odsprzedaży – cena określana jest poprzez narzucanie ceny dystrybutorom towarów; 3) narzucanie cen minimalnych – cena nie może być niższa, niż ustalona w ramach porozumienia, wskutek czego cena jest wyższa, niż mogłaby być w ramach zdrowej konkurencji; 4) narzucanie cen maksymalnych – cena nie może być niższa, niż ustalona w ramach porozumienia, wskutek czego może dojść do zaniku efektywności branży i poszczególnych przedsiębiorców, a w następstwie – do ich eliminacji; 5) kierunkowe ustalanie ceny – porozumienie dotyczy poszczególnych elementów składowych ceny tj. marż, rabatów, narzutów; 6) porozumienie informacyjne – porozumienie polegające na wymianie informacji pomiędzy jego uczestnikami (bezpośrednio lub za pośrednictwem specjalnie utworzonego podmiotu np. stowarzyszenia), dotyczących indywidualnych wyników sprzedaży poszczególnych przedsiębiorców (głównie w zakresie ilości sprzedanych towarów i ich cen), wskutek czego ceny stosowane przez uczestników porozumienia zaczynają osiągać zbliżony poziom. Za niedozwolone uważa się nawet takie porozumienia, które nie zostały jeszcze zrealizowane lub gdy nie wywołały jeszcze zabronionych skutków (tzw. porozumienia pasywne). 3. Stwierdzanie porozumień cenowych - procedura Organem właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów, w tym również w zakresie zwalczania niedozwolonych porozumień cenowych, jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (art. 29 i nast. ustawy). Prezes UOKiK wykonuje swoje obowiązki w oparciu o zaplecze organizacyjne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w skład którego wchodzą Centrala w Warszawie oraz delegatury w Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu. Przepisem ustanawiającym podstawę do podjęcia przez Prezesa UOKiK środków władczych, mających na celu przywrócenia konkurencji na rynku właściwym, jest art. 10 ustawy, zgodnie z którym Prezes Urzędu wydaje decyzję o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję i nakazującą zaniechanie jej stosowania, jeżeli stwierdzi naruszenie zakazu określonego w art. 6 lub 9 ustawy lub art. 81 lub 82 Traktatu WE. Postępowanie w przedmiocie zwalczania porozumień ograniczających konkurencję, a zatem również porozumień cenowych, wszczynane jest przez Prezesa z urzędu (art. 49 ust. 1 ustawy) i nazywane jest postępowaniem antymonopolowym w sprawach praktyk ograniczających konkurencję (Dział VI Rozdział II ustawy). Stosowanie przepisu art. 10 ustawy może mieć miejsce jedynie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w ramach postępowania antymonopolowego, które wykaże, że określone zachowania przedsiębiorcy naruszają przepisy dotyczące praktyk ograniczających konkurencję.3 W trakcie postępowania konieczne jest jednoznaczne udowodnienie, że zachowanie przedsiębiorcy lub przedsiębiorców spełnia przesłanki zakazu określone w przepisach art. 6 lub 9 ustawy lub 101 lub 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Wszczęcie postępowania antymonopolowego ma miejsce wówczas, gdy w ocenie Prezesa Urzędu zachowanie rynkowe określonego przedsiębiorcy stanowi naruszenie przepisów ustawy, zagrażając interesowi publicznemu. Prezes Urzędu informacje na temat takich zachowań może uzyskiwać z różnych źródeł, w tym m.in. od innych organów administracji lub dzięki przeprowadzanemu z własnej inicjatywy postępowaniu wyjaśniającemu, w ramach którego może on korzystać ze stosownych uprawnień inspekcyjnych4. ciąg dalszy na str. 12 T. Skoczny, Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz, Beck 2009 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2005 r., sygn. akt VI ACa 1146/04 3 C. Banasiński, E. Piontek, Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz. Warszawa 2009 4 K. Kohutek, Piśmiennictwo: Praktyczne wyjaśnienia oraz wzory umów i pism. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis – LexPolonica, 1773974 1 2 11 Dolnośląska Izba Gospodarcza ciąg dalszy ze str. 11 Przyczynkiem do wszczęcia postępowania mogą być również informacje pochodzące od osób trzecich. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, każdy może zgłosić Prezesowi Urzędu na piśmie zawiadomienie dotyczące podejrzenia stosowania praktyk ograniczających konkurencję wraz z uzasadnieniem. Wniesienie zawiadomienia zostało maksymalnie odformalizowane i jedynym wymogiem zawiadomienia jest zachowanie formy pisemnej. Natomiast fakultatywnie, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 ustawy, zawiadomienie, może zawierać: 1) wskazanie przedsiębiorcy, któremu jest zarzucane stosowanie praktyki ograniczającej konkurencję; 2) opis stanu faktycznego będącego podstawą zawiadomienia, w tym w szczególności opisanie zachowania przedsiębiorcy, którego podejrzewa się o naruszenie przepisów ustawy; 3) wskazanie przepisu ustawy lub Traktatu WE, którego naruszenie zarzuca zgłaszający zawiadomienie; 4) uprawdopodobnienie naruszenia przepisów ustawy lub Traktatu WE – a zatem nie jest konieczne udowadnianie naruszenia (opis, wykazanie ciągu logicznego nie jest konieczne); 5) dane identyfikujące zgłaszającego zawiadomienie. Do zawiadomienia dołącza się wszelkie dokumenty, które mogą stanowić dowód naruszenia przepisów ustawy. Jeżeli organ uzna, że wszczęcie postępowania antymonopolowego jest zasadne, wydaje postanowienie o jego wszczęciu i zawiadamia o tym strony. Stroną, zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 ustawy, staje się podmiot, wobec którego zostało wszczęte postępowanie w sprawie praktyk ograniczających konkurencję. Postępowanie antymonopolowe prowadzone jest w oparciu o przepisy zawarte w Rozdziale I Działu VI ustawy, a w sprawach nieuregulowanych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. W ramach postępowania antymonopolowego organ prowadzi postępowanie dowodowe, mające na celu ustalenie stanu faktycznego, w oparciu o który wydana zostanie decyzja. Aby ustalanie stanu faktycznego było efektywne, organ dysponuje uprawnieniami inspekcyjnymi, pozwalającymi na przeprowadzenie kontroli przedsiębiorcy. Uprawnienia te przysługują zarówno samemu Prezesowi UOKiK, jak również upoważnionym przez Prezesa UOKiK pracownikom organu ochrony konkurencji państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 105b ustawy istnieją trzy takie uprawnienia: 1) prawo wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu kontrolowanego; 2) żądania udostępnienia akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju dokumentów i nośników informacji związanych z przedmiotem kontroli oraz ich odpisów i wyciągów, a także sporządzania z nich notatek; 3) żądania od osób, o których mowa w art. 105d ust. 1, ustnych wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli. Ponadto na podstawie przepisu art. 50 ust. 1 ustawy, przedsiębiorcy są obowiązani do przekazywania wszelkich koniecznych informacji i dokumentów na żądanie Prezesa Urzędu. Z każdym z wyżej wymienionych uprawnień skorelowany został stosowny obowiązek kontrolowanego. Stan faktyczny ustalany jest przez kontrolującego na podstawie dowodów zebranych w toku kontroli, a w szczególności dokumentów, przedmiotów, oględzin oraz ustnych lub pisemnych wyjaśnień i oświadczeń oraz innych nośników informacji5. Postępowanie antymonopolowe organ kończy poprzez wydanie decyzji, w której albo nie stwierdza się nieprawidłowości albo też uznaje się określoną praktykę za ograniczającą konkurencję i nakazuje zaniechania jej stosowania. 5 6 Patronat nad rubryką Ekspert Radzi sprawuje: 50-106 Wrocław, Rynek 7 tel. 71 344 56 59, fax 71 341 04 86 www.iurico.pl, [email protected] W tym ostatnim przypadku treść decyzji powinna zawierać m.in. następujące elementy: 1) wskazanie interesu publicznego, stanowiącego przesłankę podjęcia interwencji przez Prezesa UOKiK; 2) wskazanie odpowiedniej podstawy prawnej; 3) rozważenie, czy praktyka narusza zakazy uregulowane w przepisach art. 6 lub 9 ustawy, bądź art. 81 lub 82 TWE. Treść decyzji powinna wskazywać również, na czym polegało ograniczenie porozumienie cenowe i w jaki sposób wpływało ono na konkurencję. Wydając decyzję na podstawie art. 10, Prezes UOKiK może również nałożyć karę pieniężną, o czym poniżej. 4. Kary pieniężne Ustawa w sposób kompleksowy reguluje zarówno procedurę ustalania niedozwolonych porozumień cenowych, jak również tryb i charakter penalizowania tego rodzaju zachowań. Podstawową kompetencją Prezesa UOKiK w tym w zakresie, jest nakazanie zaniechania stosowania danego porozumienia. Ponadto Prezes, na podstawie przepisu art. 106 i nast. ustawy, może nakładać na przedsiębiorców różnego rodzaju kary pieniężne: 1) z tytułu naruszenia przepisów prawa materialnego – tj. za złamanie zakazu praktyk ograniczających konkurencję, w tym również z tytułu zawierania niedozwolonych porozumień cenowych; tego rodzaju kara może być nałożona w wysokości nie większej niż 10 proc. przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary; 2) z tytułu naruszenia przepisów proceduralnych - za utrudnianie postępowania poprzez podawanie nieprawdziwych informacji, nieudzielanie informacji, udzielanie informacji wprowadzających w błąd, brak współdziałania w kontroli, nieuzasadnioną odmowę zeznań; tego rodzaju kara może być nałożona w wysokości stanowiącej równowartość do 50.000.000 euro; 3) z tytułu niewykonania orzeczeń wydawanych w związku z rozpoznawaniem sprawy antymonopolowej6; tego rodzaju kara może być nałożona w wysokości stanowiącej równowartość do 10 000 euro za każdy dzień zwłoki w wykonaniu decyzji. Podkreślić również należy, iż na podstawie przepisu art. 108 ustawy, kary z powyższych tytułów mogą być nakładane również na osoby pełniące funkcje kierownicze lub wchodzące w skład organów zarządzających danego przedsiębiorcy, w wysokości do pięćdziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia. Maciej Skrzypek, Aplikant radcowski K. Kohutek, Piśmiennictwo: Praktyczne wyjaśnienia oraz wzory umów i pism. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis – LexPolonica, 1783381 T. Skoczny, Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz, Warszawa 2009 Dolnośląska Izba Gospodarcza 12 ZDANIEM KIG Przeciwko opłatom od aparatów i drukarek Wprowadzenie 1-procentowej opłaty od ceny sprzedaży każdego aparatu cyfrowego oraz 2-procentowej od ceny drukarki atramentowej i laserowej spowoduje niepotrzebne ograniczenia dostępu do nowoczesnej techniki dla szerokich rzesz użytkowników oraz wpłynie negatywnie, poprzez wzrost cen, na rynek wewnętrzny. Co istotne, projektodawca nie przedstawił żadnych danych ani analiz, na których oparł swoją ocenę skutków regulacji. Analizując projekt rozporządzenia można odnieść wrażenie, że jest on w znaczącej części realizacją postulatów organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnionymi do pobierania i podziału opłat od urządzeń i nośników, co niezbicie wynika z ich wspólnej, pisemnej propozycji skierowanej do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 28 sierpnia 2009 r. Ponadto wydanie nowelizacji w brzmieniu zaproponowanym przez Ministerstwo Kultury może być przedmiotem skutecznej skargi do Trybunału Konstytucyjnego ze względu na niezgodność z zapisami ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne. cję rynku finansowego w Polsce, a tym samym doprowadzić do destabilizacji gospodarki. Projekt reformy systemu emerytalnego do naprawy Rejestracja spółki z o.o. przez internet KIG negatywnie ocenia propozycję Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej zakładającą obniżenie wysokości części składki emerytalnej, która trafia do OFE - z 7,3 do 3 proc. To zbyt dalekie odejście od kapitałowego charakteru systemu emerytalnego. Wątpliwości środowiska przedsiębiorców budzi również propozycja umożliwienia ubezpieczonym, którzy ukończą 55 lat (kobiety) i 60 lat (mężczyźni) przekazania zgromadzonych w OFE pieniędzy do ZUS, który będzie im wypłacał emeryturę. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że znacząca część społeczeństwa skorzysta z takiej możliwości, co spowoduje obniżenie potencjalnej liczby podmiotów zainteresowanych utworzeniem zakładów emerytalnych i może wpłynąć negatywnie na konkurencyjność. Zaproponowane przez resort rozwiązania, które mają przede wszystkim na celu obniżenie bieżącego deficytu budżetowego poprzez zmniejszenie dopłat do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w perspektywie długoterminowej mogą oznaczać odejście od zasady uniezależnienia funkcjonowania systemu emerytalnego od dopłat z budżetu państwa. Fakt ten należy ocenić jako bardzo niebezpieczny z punktu widzenia perspektyw ograniczenia długu publicznego, a zarazem stabilnego rozwoju gospodarczego Polski w przyszłości. Proponowane odejście od obowiązkowej przynależności do OFE osób podejmujących aktywność zawodową oznaczać może w przyszłości destabiliza- 13 Szybciej prywatyzować Dalsze poszerzenie trybów zbywania akcji Skarbu Państwa oraz rezygnacja z ograniczenia minimalnej ceny wywoławczej w trybie aukcji to rozwiązania, które powinny przyspieszyć proces prywatyzacji w Polsce – uważa środowisko przedsiębiorców skupionych w KIG, oceniając przesłany do konsultacji społecznych przez Ministra Skarbu Państwa projekt nowelizacji ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz zmianie niektórych innych ustaw. KIG popiera także wprowadzenie możliwości sprzedaży akcji Skarbu Państwa w alternatywnym systemie obrotu oraz wprowadzenie możliwości sprzedaży akcji w ofercie publicznej po objęciu jej prospektem emisyjnym lub memorandum informacyjnym. Projekt resortu skarbu przewiduje również możliwość wdrożenia nowoczesnego mechanizmu zwiększającego korzystną sprzedaż oferowanych akcji, jakim jest stabilizacja pomocnicza. W ocenie KIG projekt autorstwa Ministerstwa Sprawiedliwości nowelizacji ustawy Kodeks Spółek Handlowych wprowadzający możliwość założenia przez internet spółki z ograniczoną odpowiedzialnością koreluje się z pracami Ministerstwa Gospodarki, dotyczącymi wprowadzenia internetowego systemu umożliwiającego rejestrację działalności gospodarczej przez osoby fizyczne. Za niezwykle ważne należy uznać dopuszczenie, aby wniosek o zarejestrowania spółki z o.o. składany drogą elektroniczną nie był opatrzony certyfikowanym podpisem elektronicznym, o którym mowa w art. 78 § 2 Kodeksu cywilnego oraz art. 5 ust. 1 ustawy o podpisie elektronicznym (art. 157 § 3). Tylko w ten sposób możemy osiągnąć powszechność stosowania internetowej formy rejestracji. Jak wynika z doświadczeń innych krajów, które wdrożyły taki sposób rejestracji, korzysta z niego blisko 70 proc. spółek z o.o. Za rewolucyjną należy też uznać propozycję, która dopuszcza wniesienie wkładu pieniężnego po wpisie spółki do rejestru, ale nie później niż w terminie 7 dni od wpisu do rejestru (art. 158 § 12). Biorąc pod uwagę, że obecny poziom 5 tys. zł minimalnego kapitału zakładowego nie spełnia efektywnie funkcji gwarancyjnej, to jednak za kontrowersyjne należy uznać umożliwienie funkcjonowania spółki z o.o. bez konieczności jego wcześniejszego opłacenia. KIG wyraża nadzieję, że nowe rozwiązania zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2012 r., co jest możliwe tylko w przypadku uchwalenia nowelizacji jeszcze w bieżącym roku i zagwarantowania w budżecie roku 2011 i 2012 odpowiednich środków na przygotowanie odpowiedniego systemu informatycznego. Kongres Przedsiębiorczości o Wieloletnim Planie Finansów Państwa Wprowadzenie reguły wydatkowej oraz zamrożenie płac w sferze budżetowej to zdecydowanie za mało, by poprawić sytuację finansów publicznych. Członkowie Kongresu zdecydowanie negatywnie oceniają decyzję rządu z 3 sierpnia o podwyższeniu podstawowej stawki podatku VAT do 23 procent. Kongres podkreśla całkowity brak informacji o planach podniesienia podatków i w efekcie blokadę dyskusji społecznej przed przyjęciem jednego z ważniejszych dokumentów dotyczących kierunków zarządzania finansami publicznymi. Takie podejście może budzić zaniepokojenie rynków finansowych i jest nie tylko nie do zaakceptowania dla partnerów społecznych, ale także sprzeczne z duchem zasady jawności gospodarowania środkami publicznymi, o której mowa w art. 34 ustawy o finansach publicznych. Rząd, aby obniżyć deficyt finansów publicznych i ograniczyć wielkość długu publicznego do wymaganego przez UE, nie zagrażającego stabilnemu wzrostowi gospodarczemu Polski poziomu, nie może ograniczać się jedynie do zwiększenia budżetowych wpływów poprzez podniesienie podatków. Przede wszystkim powinien skupić się na cięciu wydatków, obejmującym likwidację przywilejów emerytalnych oraz reformę systemu przyznawania rent. Przedsiębiorcy mają nadzieję, że rząd przeprowadzi szereg zmian w przepisach, które ułatwią prowadzenie działalności gospodarczej. Chodzi m. in. o: • przygotowanie projektu zmiany systemu tworzenia prawa – nowy system powinien m.in. zakładać planowanie regulacji lub ich zmian, gwarantować jednoznaczność przepisów prawa, zawierać ocenę rzeczywistych skutków wprowadzanych regulacji i szacować ich koszty; • wdrożenie ustawy deregulacyjnej - zakończenie realizowanego przez Ministerstwo Gospodarki przeglądu istniejących regulacji i wyeliminowanie z nich tych obowiązków administracyjnych, których wypełnianie nie ma uzasadnienia, a generuje koszty; • doprowadzenie do uchwalenia nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustaw z nią związanych, przygotowywanych od trzech lat w Ministerstwie Infrastruktury. Dolnośląska Izba Gospodarcza ZWROT PODATKU VAt PRZEDSIĘBIORCO, SKORZYSTAJ ZE ZWROTU PODATKU VAT NALICZONEGO W INNYM PAŃSTWIE UE Zwrot podatku VAT przysługuje przy nabyciu, na terytorium państwa członkowskiego zwrotu, towarów i usług albo w odniesieniu do towarów, które były przedmiotem importu na terytorium tego kraju, jeżeli te towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju siedziby. O zwrot podatku mogą ubiegać się podatnicy, którzy w okresie, do którego odnosi się wniosek: - w państwie członkowskim zwrotu, na terytorium którego dokonywali nabycia towarów i usług bądź dokonywali importu do tego państwa, nie posiadali siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z których dokonywano transakcji gospodarczych, albo - w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - nie mieli tam stałego miejsca zamieszkania ani zwykłego miejsca pobytu; - byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług; - nie dokonywali wyłącznie dostaw towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku (poza transakcjami, o których mowa w art. 86 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług); - nie byli zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Formularz wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej można znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Finansów - www.mf.gov.pl - w zakładce Administracja Podatkowa, w katalogu e-Deklaracje, w dziale formularze. Znajdują się tam również wszystkie informacje na temat sposobu składania dokumentów elektronicznych. Wniosek o zwrot składany jest za pomocą środków komunikacji elektronicznej, poprzez system e-Deklaracje, za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego. Jest to jedyna skuteczna metoda złożenia wniosku. Adresatem wniosku jest urząd właściwy w kraju zwrotu, zaś wniosek będzie składany za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego w kraju siedziby. Aby wniosek został przyjęty przez system e-Deklaracje, powinien być poprawnie wypełniony. Dla każdego złożonego wniosku, spełniającego warunki, system automatycznie wystawi Urzędowe Poświadczenie Odbioru, które będzie jednocześnie dowodem złożenia wniosku i potwierdzeniem terminu jego złożenia. Jeżeli system odrzuci wniosek, podatnik w trakcie odczytu otrzyma komunikat o przyczynie odrzucenia dokumentu – system wskaże również miejsca, gdzie zostały niewypełnione pozycje. W tej sytuacji wnioskodawca powinien dokonać wskazanych poprawek i ponownie przesłać wniosek. Rolą polskich urzędów skarbowych w procedurze zwrotu podatku od wartości dodanej jest sprawdzenie, czy wnioskodawca w okresie, którego dotyczy wniosek, był uprawniony do uzyskania zwrotu podatku od wartości dodanej, a zatem czy: KONTAKT Enterprise Europe Network Wałbrzych Dolnośląska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. 58-310 Szczawno-Zdrój, ul. Szczawieńska 2, tel. 074 64 80 450, fax 074 64 80 451 [email protected], www.darr.pl Sieć to po prostu najnowszy przykład tego, jak ważne jest dla mnie i innych członków Komisji stworzenie właściwego środowiska gospodarczego, w którym, mamy nadzieję, małe firmy będą mogły dostosować się do zmian i prosperować. Günter Verheugen - wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej odpowiedzialny za politykę przedsiębiorstw i przemysłu Informacje na temat Sieci: www.enterprise-europe-network.ec.europa.eu www.een.org.pl www.westpoland.pl Sieć Enterprise Europe Network jest finansowana z budżetu www.een.darr.pl Unii Europejskiej ze środków Programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji na lata 2007-2013 oraz budżetu Państwa Dolnośląska Izba Gospodarcza 1. był podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy; 2. nie dokonywał wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku innych niż transakcje, do których stosuje się art. 86 ust. 9 ww. ustawy; 3. nie był zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ww. ustawy. Jeżeli polski urząd skarbowy potwierdzi uprawnienia wnioskodawcy do ubiegania się o zwrot podatku od wartości dodanej, to przekaże wniosek do kraju członkowskiego zwrotu w ciągu 15 dni kalendarzowych od daty otrzymania wniosku. W przypadku, gdy weryfikacja uprawnień wnioskodawcy do ubiegania się o zwrot podatku przebiegnie niepomyślnie, naczelnik urzędu skarbowego zawiadamia wnioskodawcę o nieprzekazaniu wniosku państwu członkowskiemu zwrotu w formie postanowienia. Terminem złożenia wniosku o zwrot podatku jest 30 września roku następującego po roku podatkowym, którego wniosek dotyczy. Administracja podatkowa kraju zwrotu może kontaktować się z podatnikiem np. w celu: • potwierdzenia daty otrzymania wniosku; • żądania informacji i dalszych dodatkowych informacji dotyczących złożonego wniosku; • podjęcia decyzji o sposobie załatwienia wniosku. Państwo członkowskie zwrotu powiadamia wnioskodawcę o decyzji o przyjęciu lub odrzuceniu wniosku o zwrot w terminie 4 miesięcy od dnia jego otrzymania. Jeżeli administracja podatkowa kraju zwrotu zażąda dodatkowych informacji, decyzja powinna być wydana do: • 6 miesięcy - od dnia otrzymania wniosku, w przypadku żądania dodatkowych informacji; • 8 miesięcy - od dnia otrzymania wniosku, w przypadku żądania dalszych dodatkowych informacji. Podstawą prawną zwrotu podatku VAT naliczonego w innym państwie UE są: DYREKTYWA RADY 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. U. UE L z dnia 20 lutego 2008 r.) ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. U. UE L z dnia 15 października 2003 r.) USTAWA z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535, z późn. zm.) 1 Barbara Buryta Więcej informacji można uzyskać w Krajowej Informacji Podatkowej www.kip.gov.pl Źródło: www.mf.gov.pl 1 Szczegółowe informacje, jakie powinien zawierać wniosek o zwrot, zamieszczone będą w akcie wykonawczym wydanym na podstawie delegacji zawartej w art. 89 ust. 8 ustawy. Klauzula Komisja Europejska lub osoby występujące w jej imieniu, nie są odpowiedzialne za informacje przedstawione w ulotce. Poglądy wyrażone w ulotce są poglądami autora i nie muszą pokrywać się z działaniami Komisji Europejskiej. 14 15 Dolnośląska Izba Gospodarcza Zwycięstwo dla każdego! WORLD CUP od 23 850 zł* Edycja specjalna Funkcjonalność: czujniki parkowania, klimatyzacja i komputer pokładowy w standardzie Bezpieczeństwo: aktywne zagłówki i 6 poduszek powietrznych Pewność: 5 lat bezpłatnego assistance i 5 lat gwarancji bez limitu kilometrów Sprawdź również mistrzowskie oferty na modele i10 oraz i20 i umów się na jazdę testową. Zapraszamy. od 13 145 zł* od 17 450 zł* www.hyundai.pl * Podane kwoty stanowią 50% ceny modeli i10, i20, i30 po uwzględnieniu aktualnie obowiązujących rabatów promocyjnych. Promocyjny kredyt 50/50 – 50% wpłaty własnej, pozostała kwota płatna po 12 miesiącach, prowizja banku 0%, RRSO – 2,55%. Liczba samochodów w ofercie limitowana. Szczegóły w autoryzowanych salonach Hyundai. Prezentowane modele mogą zawierać elementy wyposażenia opcjonalnego, płatnego dodatkowo. Średnie zużycie paliwa (cykl mieszany) i emisja CO2 wynoszą dla i30: 4,3 – 7,1 l/100 km i 115 – 170 g/km. Autoryzowany Dealer Hyundai Spolmot ASOS3 Sp z o.o. Dealer Sp. z o.o. Dealer Sp. z o.o. Dealer Sp. z o.o. 51-601 Wrocław, ul.12-345 Kochanowskiego 8a, tel. 71 348 17Miasto 21, fax 71 372 Nazwa 94 89ulicy 123, 12-345 Miasto Nazwa ulicy 123, Miasto Nazwa ulicy 123, 12-345 tel. (0-12) 345 67 89 (wewn. 135) tel. (0-12) 345 67 89 (wewn. 135) tel. (0-12) 345 67 89 (wewn. 135) www.spolmot3.com.pl fax (0-12) 345 67 89 [email protected] fax (0-12) 345 67 89 [email protected] fax (0-12) 345 67 89 [email protected]
