VLF (Very Low Frequency) 15 kHz do 30 kHz

 VLF (Very Low Frequency) 15 kHz do 30 kHz
Metoda elektromagnetyczna (EM) polega na pomiarze pól wtórnych
wytwarzanych przez ciała przewodzące, znajdujące się w ziemi, które
podlegają działaniu pierwotnego sygnału EM. Jest to metoda bierna
wykorzystująca promieniowanie silnych radiostacji wojskowych jako
sygnały pierwotne.
Promieniowanie nadajników zawiera składowe elektryczne i magnetyczną.
Składowa magnetyczna interesuje nas najbardziej, jako Ŝe pod
powierzchnią ziemi niesie ona główną część energii sygnału, oraz korzystnie
ją mierzyć. Pole jest spolaryzowane cylindrycznie wokół anteny.
Fala rozchodzi się na trzy sposoby: fale jonosferyczne, fale przestrzenne i fale ziemne. Na
duŜych odległościach (te, które nas dotyczą) odbieramy głównie fale jonosferyczne (tj. fale
przenoszone przez jonosferę i powierzchnię Ziemi.
Pod powierzchnią ziemi pole magnetyczne jest zaburzone w
fazie i kierunku. Podlega tłumieniu a jego zasięg
głębokościowy jest związany z tzw. skin efektem.
Z wykresów oczywiste są dwie rzeczy:
tłumienie jest czynnikiem ograniczającym zastosowanie metody VLF na
obszarach o dobrze przewodzącym nadkładzie.
pole pierwotne sprzęŜone z przewodnikami pogrąŜonymi będzie znacznie
przesunięte w fazie (te zmierzone na powierzchni przesunięte dwa razy
tyle).
Przesunięcie fazowe moŜe mieć duŜe znaczenie przy rozróŜnieniu
przewodników, leŜących na pewnej głębokości, od przewodników tuŜ pod
powierzchnią.
Zastosowanie metody VLF
Nawigacja podwodna
Komunikacja w kopalniach
w geologii i geofizyce – przy badaniu pionowych
nieciągłości jak uskoki i strefy okruszcowane (warstwy
kruszconośne), w badaniach hydrogeologicznych i w
kartowaniu złóŜ surowców skalnych
Pomiar odbywa się w dwóch wersjach: magnetycznej (M-mode) i
elektrycznej (E-mode). W modzie magnetycznej mierzy się składowe
pionową i horyzontalną pola magnetycznego, w modzie elektrycznej takŜe
składową horyzontalną pola elektrycznego prostopadłą do składowej
magnetycznej horyzontalnej.