Początki chrześcijaństwa
Transkrypt
Początki chrześcijaństwa
Początki chrześcijaństwa 1. Narodziny chrześcijaństwa 7-6 p.n.e. narodziny Jezusa Żydzie oczekują na Mesjasza Śmierć Jezusa ok. 30 n.e. (skazany przez rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata) 2. Powstanie Kościoła Paweł z Tarsu (św. Paweł ok. 3-64) – pochodził z Cylicji w Azji Mniejszej; w młodości był wyznawcą judaizmu i gorliwym faryzeuszem, przeszedł na chrześcijaństwo ok. roku 36; rozpoczął przyjmowanie do wspólnoty chrześcijańskiej nie-Żydów, głosząc, iż chrześcijaninem może zostać każdy człowiek niezależnie od przynależności etnicznej i pochodzenia społecznego oraz niezależnie od swego dotychczasowego życia i przekonań; dzięki jego działalności misyjnej gminy chrześcijańskie zaczęły masowo powstawać w Azji Mniejszej, Grecji, Macedonii i na Cyprze · Chrześcijaństwo ma uniwersalne hasła W miastach pojawiały się wspólnoty, na czele biskupi II w. pojawianie się herezji: Gnostycyzm (łączenie chrześcijaństwa z elementami filzofii i religii greckiej) Arianizm (podważenie boskości Chrystusa oraz dogmat Trójcy św.) Donatyzm (żądanie usunięcia duchownych, którzy wyparli się wiary podczas prześladowań) W II połowie II w. powstaje Kościół powszechny (zacieśnianie się kontaktów między gminami) Opracowanie kanonu Pisma św. Pojawianie się apokryfów i herezji 3. Prześladowania chrześcijan Przyczyny Ateiści Zabobony Sprowadzali gniew bogów Pacyfiści Przestępcy pospolici oraz okrutni 1. 2. 3. 4. Neron (64 r.) podpalenie Rzymu – igrzyska podczas których rzucano do walki chrześcijan Marek Aureliusz (II wiek) – zagrożenie Imperium nakaz składania ofiar przebłagalnych – śmierć chrześcijan, którzy nie składali ofiar Decjusz (III wiek) – zagrożenie Imperium – nakaz składania ofiar w intencji ojczyzny - śmierć chrześcijan, którzy nie składali ofiar Dioklecjan (edykty z lat 303, 304) – nakaz składania ofiar oraz bicia pokłonów przed posągiem władcy – śmierć chrześcijan natychmiastowa lub w trakcie ciężkich robót 4. Edykt mediolański 313r. 313 rok - cesarz Konstantyn Wielki - wydał edykt mediolański pozwalający na swobodę wyznania każdej religii (przyznanie chrześcijanom swobody wyznania) 4. Sobór w Nicei 325 r. 325 rok – Nieca – sobór powszechny ustalający kanon, czyli główne zasady wiary chrześcijańskiej 5. Religia chrześcijańska – religią panującą 392 r. 392 r. – Teodozjusz Wielki – uznanie religii chrześcijańskiej za religię panującą, przy jednoczesnym zakazanie sprawowania religii pogańskiej Rozwój chrześcijaństwa; wspólnoty zamieniły się w wielkie diecezje 5 patriarchów (Rzymy, Konstantynopola, Antiochia, Jerozolima, Aleksandria) Dominująca rola biskupa Rzymu