Artykuł - Przekazywanie etosu BCh

Przekazywanie etosu BCh
Zielony Sztandar [9 grudnia 2007 r. Nr 49]
Pod koniec września zorganizowano wycieczkę szlakiem życia
i działalności gen. Franciszek Kamińskiego, komendanta głównego BCh.
Inicjatorem i organizatorem wycieczki był Eugeniusz Mikulski –
wiceprezes Zarządu Głównego OZŻBCh, jednocześnie prezes Zarządu
Dzielnicowego PSL W–wa Praga-Południe.
pobierz
Współorganizatorem zaś był Waldemar Przeździęk – członek Prezydium
ZW Mazowieckiej Organizacji PSL. W organizacji tej wycieczki
współdziałał również Lech Gartych – wiceprezes Zarządu Dzielnicowego
PSL W-wa Praga-Południe, dyr. Ośrodka Szkoleniowego CRS
Samopomoc Chłopska. W wycieczce uczestniczyło 31 osób, w tym
młodzież
–
dzieci
działaczy
PSL.
Eugeniusz Mikulski przywitał w autokarze uczestników wycieczki
dodając iż będzie przekazywał informacje o życiu i działalności
generała. Autokar ruszył ze śpiewem hymnu ludowego na ustach
wycieczkowiczów z W–wy do szkoły im. gen. F. Kamińskiego
w Ciechlinie k. Grójca. Po drodze wiceprezes zapoznał obecnych
z życiorysem gen. F. Kamińskiego. W Ciechlinie dyr. szkoły Wojciech
Ziółko zapoznał nas z dokumentami, podjęcia przez Radę Gminy aktu
nadania szkole patrona gen. Fr. Kamińskiego wraz z treścią tablicy
umieszczonej w holu szkoły. Poinformował, że w 2003 r. odbyła się
uroczystość gdzie przy licznym udziale mieszkańców i uczniów
odczytano akt nadania patrona tej szkole i wręczono sztandar. Zapoznał
uczestników z bieżącą działalnością szkoły i kultywowaniem tradycji
patriotycznych wśród młodzieży. Obok ogrodzenia szkoły zatrzymaliśmy
się na chwilę przed głazem z wyrytym napisem, że w tym miejscu
nastąpił zrzut broni przejęty dla Powstania Warszawskiego.
Po drodze z Ciechlina zatrzymaliśmy się na krótko w Grójcu przed
pomnikiem Piotra Skargi, kaznodziei króla Zygmunta III Wazy, aby
złożyć hołd wielkiemu patriocie, który obserwując rozwój ówczesnej
sytuacji politycznej ostrzegał i przepowiadał upadek państwa polskiego,
przyszłe rozbiory Polski. Prezes E. Mikulski przypomniał kilka
fragmentów z kazań P. Skargi o nadużywaniu swoich przywilejów,
o niewykazywaniu troski o dobro ojczyzny, o ucisku ludu poddanego
przez możnowładców. W drodze do Zwolenia prezes E. Mikulski
zapoznał uczestników z planem przeciwstawienia się akcji wysiedleńczej
opracowanym w grudniu 1942 r. przez komendanta głównego BCh F.
Kamińskiego
z udziałem
komendantów
obwodów:
Biłgoraja,
Tomaszowa i Zamościa i podjęciem decyzji zbrojnej walki w obronie
Zamojszczyzny. Wykorzystano fragmenty z przemówienia prezesa
Ozonka wygłoszone na Wszechnicy Świętokrzyskiej w 2006 r. oraz
fragmenty
z książki
J.
Gmitruka
pt.
Powstanie
Zamojskie.
W Zwoleniu kol. Waldemar Urbański członek Zarządu Rady Powiatowej
zorganizował spotkanie na dziedzińcu przed kościołem z dowódcami
tego obwodu BCh na czele z płk. Władysławem Owczarkiem ps. „Bula”
który wyraził radość z tego spotkania, stwierdził, że mimo sędziwego
wieku (90 lat) przybył, aby się spotkać z nami. Wiele nam powiedział
o działalności BCh tego rejonu, o odbiciu 50 więźniów. Zaprezentował
swoją książkę „Ludzka droga”. Większość osób nabyła tę książkę. Mgr
Elżbieta Nowakowska, dyrektor Muzeum w Zwoleniu, w ciekawy sposób
opowiedziała nam historię budowy i rozbudowy kościoła,gdzie mieści się
krypta z prochami Jana Kochanowskiego, poety z Czarnolasu. Na
krypcie znany napis: „A komu droga otwarta do nieba – to tym co służą
ojczyźnie”. Na terenie miasta przed pomnikiem złożyliśmy hołd ponad
60 osobom rozstrzelanym w 1944 r. mieszkańcom Zwolenia, w tym
żołnierzom Ak i BCh. O tragedii mieszkańców Zwolenia, o budowie
pomnika Jana Kochanowskiego szczegółowe informacje przekazała nam
p. Elżbieta Nowakowska, która towarzyszyła wycieczce podczas
zwiedzania
miasta.
W drodze do Kazanowa w dalszym ciągu słuchaliśmy informacji płk. Buli
o działalności BCh tego regionu. O naszym przyjeździe był uprzedzony.
ks. proboszcz Czesław Błaszczykiewicz w Kazanowie. Przed kościołem
spotkaliśmy się z księdzem oraz z bratem gen. Wł. Gołąbka, majorem
JózefemGołąbkiem. Z zaciekawieniem wysłuchaliśmy informacji księdza
proboszcza o historii budowy i rozbudowy kościoła, o trudnościach, ale
i radzeniu sobie przy jego renowacji i wystroju, o biednej parafii, której
ludność od wojny zmniejszyła się o połowę, licząc zmarłych i tych,
którzy wyjechali za granicę za pracą. Na zakończenie przed tablicą
Władysława Gołąbka Boryny złożyliśmy hołd i kwiaty. Krótką informację
o jego
działalności
z okupantem
i młodzieńczym,
przedstawił
zaangażowaniu
płk
w walkę
„Bula”.
Kolejne spotkanie odbyło się na cmentarzu parafialnym w Ciepielowie,
gdzie przed pomnikiem rozstrzelanych i zmarłych żołnierzy BCh
złożyliśmy hołd i kwiaty. Informacje o spoczywających tu żołnierzach
i dowódcach BCh przekazał płk „Bula”. Opowiadano o działalności BCh
w drodze do następnego spotkania pod pomnikiem w Dąbrowie, gdzie
na skraju lasu rozstrzelano we wrześniu 1939 r. 300 polskich żołnierzy
wziętych do niewoli przez Wermacht. Po złożeniu kwiatów i honorów, na
temat tej zbrodni mówił płk „Bula”. Podziękowaniom dla płk. „Buli” i dla
kol. Urbańskiego nie było końca. Trudno było się rozstać. Przy rozstaniu
płk „Bula” podpisywał jeszcze swoją książkę. Po przeprowadzeniu
telefonicznej rozmowy z p. dyr. szkoły p. Marzeną Stańczyk
w Wojciechowicach, gdzie chodził do szkoły generał F. Kamiński
dowiedzieliśmy się, że w starej szkole wszystko jest spakowane
i przygotowane
do
przeniesienia
do
nowej
szkoły
i trwają
przygotowania do uroczystości nadania tej szkole 14.10.2007 r.
patrona – gen. F. Kamińskiego, komendanta głównego BCh. Złożyliśmy
p. dyrektor gratulacje i życzenia udanej uroczystości, postanowiliśmy
jechać do Sanktuarium w Kałkowie. W drodze prezes E. Mikulski
poinformował uczestników wycieczki o treści tablicy pamiątkowej
poświęconej generałowi w kościele parafialnym w Wojciechowicach, jak
również tablicy w katedrze św. Jana na Starym Mieście w Warszawie.
Nie udało się dotrzeć do miejsca urodzenia generała w Mikołowicach. W
Kałkowie od kilku lat naczelne władze PSL organizują uroczystości
czynu chłopskiego z okazji rocznicy zwycięstwa nad bolszewikami
w 1920 r. Co roku odsłania się kolejne tablice wybitnych działaczy RL
i BCh i wielce zasłużonych Polaków dla narodu i państwa. E. Mikulski
omówił pokrótce większość tych tablic. Wspomniał, że w tym roku
odsłonięto 3 tablice – Michała Drzymały, Adama Bienia i Jana Rumla,
komendanta VIII Okręgu BCh Wołyń, zamordowanego przez UPA.
Zatrzymano się przy tablicy gen. F. Kamińskiego (ufundowana w 2000
r.), gdzie złożono kwiaty, oddano honory i odśpiewano hymn BCh.
Wiceprezes E. Mikulski zapoznał wycieczkowiczów z informacją o BCh,
którą na Kongresie PSL w 1946 r. przedłożył sam komendant główny
BCh, wówczas pułkownik. Przytoczył fragmenty z uroczystego pogrzebu
Generała, który odbył się w Katedrze Polowej WP oraz w Alei
Zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim Wojskowym 03.03.2000 r.,
jak również fragmenty przemówień pożegnalnych m.in. arcybiskupa
polowego Leszka Sławoja Głódzia, Jarosława Kalinowskiego i paulina
Eustachego
Rakoczego
z Częstochowy.
Część koleżanek i kolegów zwiedziła wyższe kondygnacje sanktuarium.
W otoczeniu sanktuarium wycieczkowicze zobaczyli piękno krajobrazu,
zieleni, rozmieszczone stacje Męki Pańskiej, bujne świerki różnych
odmian i rzadko spotykane okazy drzew liściastych. Dowiedzieli się
o charytatywnej działalności Sanktuarium w prowadzeniu ośrodków
opiekuńczych dla ludzi chorych, kalek i o specjalnej opiece nad
zwierzętami. W drodze do Iłży wiceprezes E. Mikulski odczytał
fragmenty przemówienia prymasa kardynała Stefana Wyszyńskiego
wygłoszonego w obecności kardynała Karola Wojtyły oraz przemówienia
płk. F. Kamińskiego podczas uroczystości odsłonięcia tablicy
pamiątkowej W. Witosa 28.12.1975 r. w katedrze św. Jana.
Do Iłży na kiełbaski przy ognisku zaprosił nas z–ca wójta gminy
i miasta Iłży kol. Marek Łuszczek, który z trójką młodzieży od Radomia
towarzyszył nam w wycieczce. Na wzgórzu przed ruiną starego
zamczyska w Iłży, gościnnie przyjmował nas z-ca burmistrza.
Opowiedział on o akcjach BCh, o historii i aktualnych osiągnięciach Iłży.
Gdy zapadł zmrok, przy ognisku z apetytem zjadano pieczoną kiełbasę,
rozpoczęły
się
też
śpiewy
piosenek
harcerskich,
ludowych
i partyzanckich. Inicjatorem była Anna Panas, przy współudziale kol. W.
Przeździęka i innych osób. Wygłaszano wiersze, skecze i dowcipy. Było
b. wesoło. Zaimponował nam kol. Kazimierz Laskowski, „wiciarz”,
sędziwy działacz RL, który pięknie deklamował z pamięci m.in.
fragmenty niektórych ksiąg z „Pana Tadeusza”. Były wzruszenia,
huczne
oklaski
i 100
lat.
Około godz. 22.30 wróciliśmy do Warszawy. Wycieczka pokazała, że
wspólne aktywne działania przynoszą dużą satysfakcję i przeżycia
patriotyczno-wychowawcze.
kpt. Lew