Ewolucja pojęcia przyłącza wodociągowego i przyłącza

Transkrypt

Ewolucja pojęcia przyłącza wodociągowego i przyłącza
Ewolucja pojęcia przyłącza wodociągowego i przyłącza kanalizacyjnego
w polskim prawodawstwie w latach 1928-2009
Gdynia, 23 lutego 2009 roku
Strona 1 z 13
EWOLUCJA POJĘCIA PRZYŁĄCZA WODOCIĄGOWEGO W POLSKIM PRAWODAWSTWIE W LATACH 1928-2009
AKT PRAWNY
PUBLIKATOR
przepisy miejscowe
wydane na podstawie art.
410 pkt. 9, art. 415, 416 i
417 rozporządzenia
Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia
16 lutego 1928 r.
o prawie budowlanem
i zabudowaniu osiedli
(Dz. U. z 1928 r. nr 23,
poz. 202)
„Monitor Polski”
– dla miasta
Warszawy;
„Dziennik
Wojewódzki” –
dla innych
miejscowości
rozporządzenie
Ministrów Budownictwa
oraz Gospodarki
Komunalnej z dnia
9
Dz. U. z 1956 r.
nr 48, poz. 216
POJĘCIE PRZYŁĄCZA WODOCIĄGOWEGO
OKRES
OBOWIĄZYWANIA
wejście w życie
konkretnego przepisu
prawa miejscowego –
07.12.1956 (w sprawach
unormowanych w
rozporządzeniu Ministrów
Budownictwa oraz
Gospodarki Komunalnej
z dnia 9 października 1956
r. w sprawie urządzeń
instalacji wodociągowych
i kanalizacyjnych)
określone w przepisach miejscowych
przykład: Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 1 sierpnia 1936
r. w sprawie przepisów miejscowych o zaopatrywaniu ludności w wodę oraz
o usuwaniu nieczystości i wód opadowych w mieście stoł. Warszawie (M. P.
Nr 187 z 1936 r., poz. 349)
„Połączenie domowych urządzeń wodociągowych z wodociągiem miejskim. §
5. (1) Połączenia domowych urządzeń wodociągowych z wodociągiem
miejskim na przestrzeni od zaworu głównego za wodomierzem lub miejscem
przeznaczonym na jego umieszczenie do rurociągu ulicznego wykona Zarząd
Miejski na koszt właściciela nieruchomości. (2) Właściciel nieruchomości
przed rozpoczęciem robót powinien wpłacić do kasy miejskiej potrzebną na
ten cel zaliczkę w wysokości, określonej przez Zarząd Miejski. Ostateczne
uregulowanie należności z tego tytułu powinno nastąpić po wykonaniu
połączenia przez Zarząd Miejski (3) Połączenia te na przestrzeni od zaworu
głównego do rurociągu ulicznego stanowią własność gminy i będą na jej
koszt utrzymywane. Jeżeli jednak uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie
tych połączeń powstało wskutek niewłaściwego korzystania z domowych
urządzeń wodociągowych lub niewłaściwego utrzymywania tych urządzeń,
koszt naprawy lub zamiany uszkodzonego, względnie nieprawidłowo
działającego urządzenia ponosi właściciel nieruchomości. Z tytułu szkód i
strat, mogących powstać dla właściciela nieruchomości w związku z naprawą
odcinka przewodu wodociągowego pomiędzy granicą nieruchomości a
zaworem głównym, właściciel nieruchomości nie może rościć żadnych
pretensyj do Gminy. § 6. (1) Wszystkie urządzenia wodociągowe,
zabudowane pod poziomem ulic i placów, stanowią własność Gminy. (2)
Wszelkie odgałęzienia od połączeń przed wodomierzem są zabronione.”
„§ 3. 1. Budynki lub ich części, nowowznoszone, odbudowywane,
powiększone albo przebudowane oraz budynki, w których dokonano
gruntownej naprawy (kapitalny remont), przeznaczone na pobyt ludzi lub na
cele produkcyjne, użytkowe i usługowe, powinny być przed oddaniem do
07.12.1956 – 14.08.1961
(13.08.1961 w zakresie § 3
i 4 rozporządzenia)
1
października 1956 r.
w sprawie urządzeń
instalacji wodociągowych
i kanalizacyjnych
ustawa z dnia 17 lutego
1960 r.
Dz. U. z 1960 r.
nr 11, poz. 72
użytku zaopatrzone w urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne oraz
połączone z wodociągiem i kanałem publicznym, 2. Właściciele budynków
określonych w ust. 1 wznoszonych na terenach osiedli wiejskich do czasu
otwarcia wodociągu lub kanału publicznego na przyległej ulicy (drodze) lub
placu zwolnieni są od obowiązku zaopatrzenia tych budynków w urządzenia
wodociągowe i kanalizacyjne oraz połączenia z wodociągiem i kanałem
publicznym, obowiązani są jednak zabezpieczyć zaopatrzenie nieruchomości
w wodę oraz usuwanie ścieków w sposób ustalony przez dostawcę wody.
§ 4. 1. W uzasadnionych przypadkach właściciel nieruchomości położonej na
terenie osiedla miejskiego może być zwolniony przez prezydium właściwej
rady narodowej od obowiązku połączenia domowych urządzeń
wodociągowych i kanalizacyjnych z wodociągiem i kanałem publicznym, a w
szczególności, gdy warunki lokalne uniemożliwiają wykonanie tych połączeń
lub gdy koszt ich wykonania jest zbyt wysoki w stosunku do wartości
nieruchomości, zaopatrzenie zaś nieruchomości w wodę oraz usuwanie wód
opadowych i ścieków jest należycie zabezpieczone w inny sposób. Z ustaniem
powodu zwolnienia od tego obowiązku zwolnienie traci swą ważność. 2. W
przypadkach uzasadnionych warunkami miejscowymi, a w szczególności
gdyby tego wymagały warunki higieniczne, prezydium wojewódzkiej rady
narodowej może rozciągnąć obowiązek określony w § 3 ust. 1 na
poszczególne obiekty i ich grupy lub części nowowznoszone albo
przebudowywane na terenach osiedli wiejskich.” (…) „§ 5. 1. Urządzenia
wodociągowe i kanalizacyjne na terenie nieruchomości oraz odcinek
przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych do połączenia z przewodem
ulicznym można wykonywać, tylko na podstawie zatwierdzonego projektu”
(…) „§ 15. 1. Połączenie domowych urządzeń wodociągowych z
wodociągiem publicznym na przestrzeni od zaworu głównego za
wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na jego umieszczenie do
rurociągu ulicznego oraz przyłączenie domowych urządzeń kanalizacyjnych
do kanału publicznego, przez wybudowanie przykanalika, od granic
nieruchomości do kanału, wykonuje dostawca wody lub przedsiębiorstwa
określone w § 6, pod nadzorem dostawcy wody. 2. Połączenia w granicach
określonych w ust. 1 stanowią własność dostawcy wody.”
„Art. 2 (...) 2. Urządzeniami wodociągowymi w rozumieniu ustawy są
urządzenia służące do ujęcia wody podziemnej lub powierzchniowej, do
01.03.1960 – 01.01.1975
2
o zaopatrywaniu ludności
w wodę
zarządzenie Ministra
Gospodarki Komunalnej
z dnia
6 maja
1963 r.
w sprawie wytycznych
dotyczących warunków
korzystania
z
urządzeń wodociągowych
oraz utrzymania ich w
stanie zdatnym do użytku
M. P. z 1963 r. nr
40, poz. 199
15.05.1963 – 08.03.1977
ustawa z dnia
24 października 1974 r.
Prawo wodne
Dz. U. z 1974 r.
nr 38, poz. 230
01.01.1975 – 01.01.2002
uzdatniania jej lub oczyszczania oraz gromadzenia i przesyłania pod
odpowiednim ciśnieniem do granic poszczególnych nieruchomości lub innych
miejsc korzystania z niej przez ludność” (...) Art. 14.1. Właściciele budynków
nowo wznoszonych odbudowanych lub gruntownie naprawionych (kapitalnie
odremontowanych), przeznaczonych na cele mieszkalne lub użytkowe, mają
obowiązek zaopatrywania budynku na własny koszt w instalacje
wodociągowe i połączenia go z siecią wodociągową biegnącą wzdłuż
przyległej ulicy. 2. Właściciele i użytkownicy nieruchomości już
zabudowanych mają obowiązek podłączenia ich nieruchomości na własny
koszt do sieci wodociągowej w ciągu jednego roku od założenia sieci wzdłuż
przyległej ulicy; po upływie tego okresu organ gospodarki komunalnej
prezydium rady narodowej może dokonać podłączenia na koszt właściciela i
zabezpieczyć wydatkowane środki na nieruchomości z ustawowym
pierwszeństwem hipotecznym.”
„§ 3. 1. Dostawca wody ma obowiązek utrzymywać urządzenia
wodociągowe, w tym sieć wodociągową z połączeniami do zaworu głównego
za wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na jego umieszczenie, w
należytym stanie, zapewniającym stały dopływ wody do instalacji odbiorców.
2. Właściciel nieruchomości ma obowiązek konserwowania i utrzymania w
należytym stanie wewnętrznej instalacji wodociągowej, zaczynającej się od
zaworu głównego za wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na jego
umieszczenie. (…)”
„Art. 98. 1. Do urządzeń zaopatrzenia w wodę zalicza się studnie publiczne
oraz urządzenia wodne służące do ujęcia i poboru wody, jak również
urządzenia służące do jej magazynowania, uzdatniania i rozprowadzania
(...)” (...) Art. 99. 1. Urządzenia zaopatrzenia w wodę i urządzenia
kanalizacyjne miast oraz państwowych jednostek organizacyjnych gospodarki
rolnej wykonywane są na koszt budżetu państwa. 2. Urządzenia zbiorowego
zaopatrzenia w wodę i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi wykonywane są
na koszt budżetu państwa ze zwrotem części kosztów przez zainteresowanych
właścicieli nieruchomości. Wykonywanie urządzeń zbiorowego zaopatrzenia
w wodę wsi obejmuje również doprowadzenie sieci wodociągowej na teren
3
rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia
4 lutego 1977 r.
w sprawie urządzeń
zaopatrzenia w wodę
i urządzeń
kanalizacyjnych oraz
opłat za wodę
i
wprowadzanie ścieków
Dz. U. z 1977 r.
nr 7, poz. 29
nieruchomości i założenie jednego punktu poboru wody. (...) 4. Urządzenia
zaopatrzenia w wodę oraz urządzenia kanalizacyjne inne niż określone w ust.
1 i 2 wykonują zakłady na własny koszt. (...) „Art. 100. Urządzenia
zaopatrzenia w wodę oraz urządzenia kanalizacyjne wykonane na koszt
budżetu państwa i ze zwrotem części kosztów przez zainteresowanych
właścicieli nieruchomości stanowią własność Państwa. Art. 101. 1.
Właściciel budynku w mieście obowiązany jest w czasie jego budowy do
założenia wewnętrznej instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej na własny
koszt. Połączenie jej z przewodami sieci wodociągowej i kanalizacyjnej
stanowiącej własność Państwa powinno nastąpić w terminie ustalonym przez
wójta, burmistrza (prezydenta miasta). 2. Przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio do właściciela budynku odbudowywanego lub poddanego
kapitalnemu remontowi” (...) „Art. 103. Utrzymanie i eksploatacja urządzeń
zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych należy do właściciela tych
urządzeń.”
„§ 1. Obowiązek właściciela urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń
kanalizacyjnych miast oraz urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i
zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi w zakresie utrzymania i eksploatacji
tych urządzeń obejmuje: 1) urządzenia wodociągowe do zaworu głównego za
wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na jego umieszczenie,” (…)
„§ 3. 1. Właściciele nieruchomości, do których doprowadzono na koszt
Państwa urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i założono punkt
poboru wody albo z których są odprowadzane ścieki do zbiorczych urządzeń
kanalizacyjnych wsi, są obowiązani do zwrotu części kosztów wykonania tych
urządzeń” (…) „§ 4. 1. Należność za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w
wodę wsi określa poniższa tabela: (…) 3. Jeżeli wyłącznym źródłem
utrzymania właściciela jest gospodarstwo rolne, należność określoną w ust. 1
i 2 obniża się: 1) o 25% przy przychodowości gospodarstwa do 7.700 zł, 2) o
15% przy przychodowości gospodarstwa do 14.500 zł. 4. Właścicielowi, który
na własny koszt podłączył nieruchomość do urządzeń zbiorowego
zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi po ich
oddaniu do eksploatacji, należność określoną w ust. 1 i 2 obniża się o 20%;
właścicielowi takiemu nie przysługuje ulga, o której mowa w ust. 3.” (…)
§ 5. 1. Należność właścicieli nieruchomości, których wyłącznym źródłem
utrzymania jest emerytura lub renta albo świadczenia alimentacyjne, określa
08.03.1977 – 01.01.1987
4
rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia
23
grudnia 1986 r.
w sprawie urządzeń
zaopatrzenia w wodę
i urządzeń
kanalizacyjnych oraz
opłat za wodę
i wprowadzanie ścieków
Dz. U. z 1986 r.
nr 47, poz. 234
poniższa tabela: (…)” (…) „§ 6. Należność zmniejsza się o wartość
odszkodowania przysługującego właścicielowi nieruchomości za szkody
poniesione w związku z wykonaniem urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w
wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi, stanowiących własność
Państwa.”
„§ 1. Obowiązek właściciela urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń
kanalizacyjnych miast oraz urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i
zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi, w zakresie utrzymania i
eksploatacji tych urządzeń, dotyczy: 1) urządzenia wodociągowego do
zaworu głównego za wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na jego
umieszczenie, (…)” (…) „§ 4. Właściciel nieruchomości, do której
doprowadzono na koszt Państwa urządzenie zbiorowego zaopatrzenia w
wodę wsi i założono punkt poboru wody lub do której doprowadzono zbiorcze
urządzenie kanalizacyjne wsi, jest zobowiązany do zwrotu części kosztów tych
urządzeń.” (…) „§ 5. 1. Należność za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w
wodę wsi i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi z tytułu zwrotu części
kosztów wykonania tych urządzeń, zwaną dalej „należnością”, ustala się jako
równowartość pieniężną żyta, według ilości podanej w tabeli: (…)” (...)
„§ 6. 1. Właścicielowi nieruchomości, którego wyłącznym źródłem
utrzymania jest praca w gospodarstwie rolnym i który nie płaci podatku
rolnego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, należność
obniża się: 1) jeżeli powierzchnia gospodarstwa nie przekracza 2 ha
przeliczeniowych ustalonych dla celów podatku rolnego - o 30%, 2) jeżeli
powierzchnia gospodarstwa nie przekracza 5 ha przeliczeniowych ustalonych
dla celów podatku rolnego - o 15%. 2. Właścicielowi nieruchomości, którego
wyłącznym źródłem utrzymania jest emerytura lub renta albo świadczenia
alimentacyjne, należność obniża się o 90%. (…) 5. Właścicielowi, który na
własny koszt podłączył nieruchomość do urządzeń zbiorowego zaopatrzenia
w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi po ich oddaniu do
eksploatacji, należność obniża się o 50%, z tym że właścicielowi temu nie
przysługuje ulga, o której mowa w ust. 1.” (...) § 7. Należność zmniejsza się o
wartość odszkodowania przysługującego właścicielowi nieruchomości za
szkody poniesione w związku z wykonaniem urządzeń zbiorowego
zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi,
stanowiących własność Państwa.”
01.01.1987 – 05.01.1997
5
rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia
18 grudnia 1996 r.
w sprawie urządzeń
zaopatrzenia w wodę
i urządzeń
kanalizacyjnych oraz
zasad ustalania opłat za
wodę i odprowadzanie
ścieków
rozporządzenie Ministra
Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 16
sierpnia 1999 r.
w sprawie warunków
technicznych
użytkowania budynków
mieszkalnych
ustawa z dnia
7 czerwca 2001 r.
o zbiorowym
zaopatrzeniu w wodę
i zbiorowym
odprowadzaniu ścieków
Dz. U. z 1996 r.
nr 151, poz. 716
05.01.1997 – 01.01.2002
„§ 1. Utrzymanie i eksploatacja studni publicznych i urządzeń
wodociągowych, wraz z zaworem za wodomierzem głównym na przyłączu lub
miejscem przeznaczonym na jego umieszczenie, określonym w warunkach
technicznych przyłączenia obiektu do tych urządzeń, oraz urządzeń
kanalizacyjnych do pierwszej studzienki na przykanaliku, licząc od strony
budynku lub do miejsca przeznaczonego na jej wybudowanie, należy do
właścicieli tych urządzeń.”
Dz. U. z 1999 r.
nr 74, poz. 836
10.12.1999 – do dnia
dzisiejszego
„§ 3. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: (…) 10) instalacja
wodociągowa - układ przewodów wody zimnej w budynku wraz z armaturą i
wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodu z zaworem
odcinającym tę instalację od wodomierza umieszczonego na przyłączu
wodociągowym, a zakończenie w punktach czerpalnych wody zimnej, (…)”
Dz. U. z 2001 r.
nr 72, poz. 747
14.01.2002 – 17.08.2005
„Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: (…) 6) przyłącze
wodociągowe - odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną
instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za
wodomierzem głównym;” (…) „7) sieć - przewody wodociągowe lub
kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi dostarczana jest
woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu
przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego;” (…) „16) urządzenia
wodociągowe - ujęcia wód powierzchniowych i podziemnych, studnie
publiczne, urządzenia służące do magazynowania i uzdatniania wód, sieci
wodociągowe, urządzenia regulujące ciśnienie wody;” (…) „Art. 15.
1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić
realizację budowy i rozbudowy urządzeń wodociągowych i urządzeń
kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowym planie
zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim
planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 2. Realizację
budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia
6
ustawa z dnia
22
kwietnia 2005 r.
o
zmianie ustawy
o
zbiorowym zaopatrzeniu
w wodę
i
zbiorowym
odprowadzaniu ścieków
oraz niektórych innych
ustaw
Dz. U. z 2005 r.
nr 85, poz. 729
przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia
pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie
nieruchomości do sieci. 3. Koszty zainstalowania i utrzymania wodomierza
głównego pokrywa przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a
urządzenia pomiarowego - odbiorca usług. 4. Przedsiębiorstwo
wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane przyłączyć do sieci
nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do sieci,
jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie, o którym
mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne możliwości świadczenia usług.”
„Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: (…) 6) przyłącze
wodociągowe - odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną
instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za
wodomierzem głównym;” (…) „7) sieć - przewody wodociągowe lub
kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi dostarczana jest
woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu
przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego;” (…) „16) urządzenia
wodociągowe - ujęcia wód powierzchniowych i podziemnych, studnie
publiczne, urządzenia służące do magazynowania i uzdatniania wód, sieci
wodociągowe, urządzenia regulujące ciśnienie wody;” (…) „Art. 15.
1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić
budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych
przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i
modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 2. Realizację budowy przyłączy
do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do
lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na
własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.
3. Koszty nabycia, zainstalowania i utrzymania wodomierza głównego ponosi
przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a urządzenia pomiarowego odbiorca usług. 4. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest
obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o
przyłączenie nieruchomości do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia
określone w regulaminie, o którym mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne
możliwości świadczenia usług.”
17.08.2005 – do dnia
dzisiejszego
7
EWOLUCJA POJĘCIA PRZYŁĄCZA KANALIZACYJNEGO W POLSKIM PRAWODAWSTWIE W LATACH 1928-2009
AKT PRAWNY
PUBLIKATOR
przepisy miejscowe wydane
na podstawie art. 410 pkt. 9,
art. 415, 416 i 417
rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia
16 lutego 1928 r.
o prawie budowlanem i
zabudowaniu osiedli (Dz. U.
z 1928 r. nr 23, poz. 202)
„Monitor Polski” –
dla miasta
Warszawy;
„Dziennik
Wojewódzki” – dla
innych
miejscowości
rozporządzenie Ministrów
Budownictwa oraz
Gospodarki Komunalnej z
dnia
9 października
1956 r. w sprawie urządzeń
instalacji wodociągowych
i kanalizacyjnych
Dz. U. z 1956 r. nr
48, poz. 216
POJĘCIE PRZYŁĄCZA KANALIZACYJNEGO
OKRES
OBOWIĄZYWANIA
wejście w życie konkretnego
przepisu prawa miejscowego –
07.12.1956 (w sprawach
unormowanych w
rozporządzeniu Ministrów
Budownictwa oraz
Gospodarki Komunalnej
z dnia 9 października 1956 r.
w sprawie urządzeń instalacji
wodociągowych
i kanalizacyjnych)
określone w przepisach miejscowych
przykład: Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 1 sierpnia 1936 r. w
sprawie przepisów miejscowych o zaopatrywaniu ludności w wodę oraz o usuwaniu
nieczystości i wód opadowych w mieście stoł. Warszawie (M. P. Nr 187 z 1936 r.,
poz. 349)
„Połączenie domowych urządzeń kanalizacyjnych z kanałami miejskimi. § 31. (1)
Przyłączenie domowych urządzeń kanalizacyjnych wykona Zarząd Miejski na koszt
właściciela nieruchomości przez wybudowanie przykanalika od granicy
nieruchomości do kanału ulicznego. (2) Właściciel nieruchomości przed
rozpoczęciem robót powinien wpłacić do kasy miejskiej potrzebną na ten cel zaliczkę
w wysokości, określonej przez Zarząd Miejski. Ostateczne uregulowanie należności z
tego tytułu powinno nastąpić po wykonaniu połączenia przez Zarząd Miejski (3)
Przykanalik ten stanowi własność gminy i będzie na jej koszt utrzymywany. Jeżeli
jednak uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie przykanalika powstało wskutek
niewłaściwego korzystania z domowych urządzeń kanalizacyjnych lub niewłaściwego
utrzymywania tych urządzeń, koszt naprawy lub zamiany uszkodzonego, względnie
nieprawidłowo działającego przykanalika ponosi właściciel nieruchomości. Z tytułu
szkód i strat, mogących powstać dla właściciela nieruchomości w związku z naprawą
przykanalika, właściciel nieruchomości nie może rościć żadnych pretensyj do Gminy.
§ 32. Wszystkie urządzenia kanalizacyjne, zbudowane pod poziomem ulic i placów,
stanowią własność Gminy.” (…) „B. U r z ą d z e n i a k a n a l i z a c y j n e.
Przewody. § 62. (1) Ścieki i wody opadowe odprowadza się za pomocą pionowych
przewodów spustowych, połączonych z poziomymi przewodami odpływowymi i
zaopatrzonych w przewody wentylacyjne do przewietrzania instalacji (2) Przewody
odpływowe łączą się z kanałami ulicznymi za pomocą przykanalików.”
„§ 3. 1. Budynki lub ich części, nowowznoszone, odbudowywane, powiększone albo
przebudowane oraz budynki, w których dokonano gruntownej naprawy (kapitalny
remont), przeznaczone na pobyt ludzi lub na cele produkcyjne, użytkowe i usługowe,
powinny być przed oddaniem do użytku zaopatrzone w urządzenia wodociągowe i
kanalizacyjne oraz połączone z wodociągiem i kanałem publicznym, 2. Właściciele
budynków określonych w ust. 1 wznoszonych na terenach osiedli wiejskich do czasu
otwarcia wodociągu lub kanału publicznego na przyległej ulicy (drodze) lub placu
zwolnieni są od obowiązku zaopatrzenia tych budynków w urządzenia wodociągowe i
kanalizacyjne oraz połączenia z wodociągiem i kanałem publicznym, obowiązani są
07.12.1956 – 14.08.1961
(13.08.1961 w zakresie § 3 i 4
rozporządzenia)
8
ustawa z dnia
24
października 1974 r. Prawo
wodne
Dz. U. z 1974 r. nr
38, poz. 230
jednak zabezpieczyć zaopatrzenie nieruchomości w wodę oraz usuwanie ścieków w
sposób ustalony przez dostawcę wody. § 4. 1. W uzasadnionych przypadkach
właściciel nieruchomości położonej na terenie osiedla miejskiego może być
zwolniony przez prezydium właściwej rady narodowej od obowiązku połączenia
domowych urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych z wodociągiem i kanałem
publicznym, a w szczególności, gdy warunki lokalne uniemożliwiają wykonanie tych
połączeń lub gdy koszt ich wykonania jest zbyt wysoki w stosunku do wartości
nieruchomości, zaopatrzenie zaś nieruchomości w wodę oraz usuwanie wód
opadowych i ścieków jest należycie zabezpieczone w inny sposób. Z ustaniem powodu
zwolnienia od tego obowiązku zwolnienie traci swą ważność. 2. W przypadkach
uzasadnionych warunkami miejscowymi, a w szczególności gdyby tego wymagały
warunki higieniczne, prezydium wojewódzkiej rady narodowej może rozciągnąć
obowiązek określony w § 3 ust. 1 na poszczególne obiekty i ich grupy lub części
nowowznoszone albo przebudowywane na terenach osiedli wiejskich.” (…) „§ 5. 1.
Urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne na terenie nieruchomości oraz odcinek
przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych do połączenia z przewodem ulicznym
można wykonywać, tylko na podstawie zatwierdzonego projektu” (…)
„§ 15. 1. Połączenie domowych urządzeń wodociągowych z wodociągiem publicznym
na przestrzeni od zaworu głównego za wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na
jego umieszczenie do rurociągu ulicznego oraz przyłączenie domowych urządzeń
kanalizacyjnych do kanału publicznego, przez wybudowanie przykanalika, od granic
nieruchomości do kanału, wykonuje dostawca wody lub przedsiębiorstwa określone
w § 6, pod nadzorem dostawcy wody. 2. Połączenia w granicach określonych w ust. 1
stanowią własność dostawcy wody.” (…) „§ 17. Połączenia domowej sieci
kanalizacyjnej z kanałami publicznymi powinny odpowiadać warunkom podanym
każdorazowo lub ogłoszonym przez dostawcę wody co do sposobu odprowadzania
ścieków i wód deszczowych do kanałów publicznych oraz co do ilości połączeń.” (…)
„§ 68. (…) 2. Na głównym przewodzie odpływowym w pobliżu przejścia tego
przewodu w połączenie z kanałem publicznym powinien być urządzony na terenie
nieruchomości otwór rewizyjny zamykany hermetycznie. Poza tym takie otwory
rewizyjne należy urządzić w miarę potrzeby w podziemnej i nadziemnej sieci
kanalizacyjnej. (…)”
„Art. 98. (...) 2. Do urządzeń kanalizacyjnych zalicza się urządzenia służące do
ujęcia, oczyszczania oraz odprowadzania ścieków. Art. 99. 1. Urządzenia
zaopatrzenia w wodę i urządzenia kanalizacyjne miast oraz państwowych jednostek
kanalizacyjnych gospodarki rolnej wykonywane są na koszt budżetu państwa. 2.
Urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi
wykonywane są na koszt budżetu państwa ze zwrotem części kosztów przez
zainteresowanych właścicieli nieruchomości. (...) 4. Urządzenia zaopatrzenia w wodę
01.01.1975 – 01.01.2002
9
rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia
4
lutego 1977 r.
w
sprawie urządzeń
zaopatrzenia w wodę
i urządzeń kanalizacyjnych
oraz opłat za wodę
i wprowadzanie ścieków
Dz. U. z 1977 r. nr
7, poz. 29
08.03.1977 – 01.01.1987
rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia
grudnia 1986 r.
Dz. U. z 1986 r. nr
47, poz. 234
01.01.1987 – 05.01.1997
23
w
oraz urządzenia kanalizacyjne inne niż określone w ust. 1 i 2 wykonują zakłady na
własny koszt. (...) „Art. 100. Urządzenia zaopatrzenia w wodę oraz urządzenia
kanalizacyjne wykonane na koszt budżetu państwa i ze zwrotem części kosztów przez
zainteresowanych właścicieli nieruchomości stanowią własność Państwa. Art. 101.1.
Właściciel budynku w mieście obowiązany jest w czasie jego budowy do założenia
wewnętrznej instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej na własny koszt. Połączenie jej
z przewodami sieci wodociągowej i kanalizacyjnej stanowiącej własność Państwa
powinno nastąpić w terminie ustalonym przez wójta, burmistrza (prezydenta miasta).
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do właściciela budynku odbudowywanego
lub poddanego kapitalnemu remontowi” (...) „Art. 103. Utrzymanie i eksploatacja
urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych należy do właściciela tych
urządzeń.”
„§ 1. Obowiązek właściciela urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń
kanalizacyjnych miast oraz urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych
urządzeń kanalizacyjnych wsi w zakresie utrzymania i eksploatacji tych urządzeń
obejmuje: (...) 3) urządzenia kanalizacyjne – do pierwszej studzienki na przykanaliku
lub do punktu określonego przez jednostkę sprawującą zarząd nad urządzeniami
zaopatrzenia w wodę i urządzeniami kanalizacyjnymi, zwaną dalej „dostawcą
wody”” (…) „§ 3. 1. Właściciele nieruchomości, do których doprowadzono na koszt
Państwa urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i założono punkt poboru
wody albo z których są odprowadzane ścieki do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych
wsi, są obowiązani do zwrotu części kosztów wykonania tych urządzeń” (…) „§ 4.
(…) 2. Należność za zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi wynosi 150% należności
za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę. 3. Jeżeli wyłącznym źródłem
utrzymania właściciela jest gospodarstwo rolne, należność określoną w ust. 1 i 2
obniża się: 1) o 25% przy przychodowości gospodarstwa do 7.700 zł, 2) o 15% przy
przychodowości gospodarstwa do 14.500 zł. 4. Właścicielowi, który na własny koszt
podłączył nieruchomość do urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych
urządzeń kanalizacyjnych wsi po ich oddaniu do eksploatacji, należność określoną w
ust. 1 i 2 obniża się o 20%; właścicielowi takiemu nie przysługuje ulga, o której
mowa w ust. 3.” (…) § 5. 1. Należność właścicieli nieruchomości, których wyłącznym
źródłem utrzymania jest emerytura lub renta albo świadczenia alimentacyjne, określa
poniższa tabela: (…)” (…) „§ 6. Należność zmniejsza się o wartość odszkodowania
przysługującego właścicielowi nieruchomości za szkody poniesione w związku z
wykonaniem urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń
kanalizacyjnych wsi, stanowiących własność Państwa.”
„§ 1. Obowiązek właściciela urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń
kanalizacyjnych miast oraz urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych
urządzeń kanalizacyjnych wsi, w zakresie utrzymania i eksploatacji tych urządzeń,
10
sprawie urządzeń
zaopatrzenia w wodę
i urządzeń kanalizacyjnych
oraz opłat za wodę
i wprowadzanie ścieków
rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia
18
grudnia 1996 r.
w
sprawie urządzeń
zaopatrzenia w wodę
i urządzeń kanalizacyjnych
oraz zasad ustalania opłat za
wodę i odprowadzanie
ścieków
rozporządzenie Ministra
Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 16
sierpnia 1999 r.
w sprawie warunków
technicznych użytkowania
Dz. U. z 1996 r. nr
151, poz. 716
05.01.1997 – 01.01.2002
Dz. U. z 1999 r. nr
74, poz. 836
10.12.1999 – do dnia
dzisiejszego
dotyczy: (...) 3) urządzenia kanalizacyjnego – do pierwszej studzienki na
przykanaliku lub do miejsca przeznaczonego na jej wybudowanie. (…)” (…)
„§ 4. Właściciel nieruchomości, do której doprowadzono na koszt Państwa
urządzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i założono punkt poboru wody lub
do której doprowadzono zbiorcze urządzenie kanalizacyjne wsi, jest zobowiązany do
zwrotu części kosztów tych urządzeń.” (…) „§ 5. 1. Należność za urządzenia
zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi z tytułu
zwrotu części kosztów wykonania tych urządzeń, zwaną dalej „należnością”, ustala
się jako równowartość pieniężną żyta, według ilości podanej w tabeli: (…)” (...)
„§ 6. 1. Właścicielowi nieruchomości, którego wyłącznym źródłem utrzymania jest
praca w gospodarstwie rolnym i który nie płaci podatku rolnego od dochodów z
działów specjalnych produkcji rolnej, należność obniża się: 1) jeżeli powierzchnia
gospodarstwa nie przekracza 2 ha przeliczeniowych ustalonych dla celów podatku
rolnego - o 30%, 2) jeżeli powierzchnia gospodarstwa nie przekracza 5 ha
przeliczeniowych ustalonych dla celów podatku rolnego - o 15%. 2. Właścicielowi
nieruchomości, którego wyłącznym źródłem utrzymania jest emerytura lub renta
albo świadczenia alimentacyjne, należność obniża się o 90%. (…) 5. Właścicielowi,
który na własny koszt podłączył nieruchomość do urządzeń zbiorowego zaopatrzenia
w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi po ich oddaniu do eksploatacji,
należność obniża się o 50%, z tym że właścicielowi temu nie przysługuje ulga, o
której mowa w ust. 1” (...) § 7. Należność zmniejsza się o wartość odszkodowania
przysługującego właścicielowi nieruchomości za szkody poniesione w związku z
wykonaniem urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń
kanalizacyjnych wsi, stanowiących własność Państwa.”
„§ 1. Utrzymanie i eksploatacja studni publicznych i urządzeń wodociągowych, wraz
z zaworem za wodomierzem głównym na przyłączu lub miejscem przeznaczonym na
jego umieszczenie, określonym w warunkach technicznych przyłączenia obiektu do
tych urządzeń, oraz urządzeń kanalizacyjnych do pierwszej studzienki na
przykanaliku, licząc od strony budynku lub do miejsca przeznaczonego na jej
wybudowanie, należy do właścicieli tych urządzeń.”
„§ 3. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: (…) 11) instalacja
kanalizacyjna - układ przewodów kanalizacyjnych w budynku wraz z armaturą i
wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodów z przyborami
kanalizacyjnymi w pomieszczeniach, a zakończenie na wlotach poziomych
przewodów kanalizacyjnych do pierwszych od strony budynku studzienek
umieszczonych na zewnątrz budynku, (…)”
11
budynków mieszkalnych
ustawa z dnia
7
czerwca 2001 r.
o
zbiorowym zaopatrzeniu w
wodę
i zbiorowym
odprowadzaniu ścieków
ustawa z dnia
22
kwietnia 2005 r.
o
zmianie ustawy
o
zbiorowym zaopatrzeniu w
wodę
i zbiorowym
odprowadzaniu ścieków
oraz niektórych innych
ustaw
Dz. U. z 2001 r. nr
72, poz. 747
14.01.2002 – 17.08.2005
Dz. U. z 2005 r. nr
85, poz. 729
17.08.2005 – do dnia
dzisiejszego
„Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: (…) 5) przyłącze kanalizacyjne odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości
odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony
budynku, a w przypadku jej braku - od granicy nieruchomości” (…) „7) sieć przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami,
którymi dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w
posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego;” (…) „14) urządzenia
kanalizacyjne - sieci kanalizacyjne, wyloty urządzeń kanalizacyjnych służących do
wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi oraz urządzenia podczyszczające i
oczyszczające ścieki oraz przepompownie ścieków;”
(…) „Art. 15.
1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić
realizację budowy i rozbudowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych,
ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w
zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa
w art. 21 ust. 1. 2. Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej,
pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia
pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie
nieruchomości do sieci. 3. Koszty zainstalowania i utrzymania wodomierza głównego
pokrywa przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a urządzenia pomiarowego odbiorca usług. 4. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane
przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie
nieruchomości do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w
regulaminie, o którym mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne możliwości
świadczenia usług.”
„Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: (…) 5) przyłącze kanalizacyjne odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości
odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony
budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej” (…)
„7) sieć - przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i
urządzeniami, którymi dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są ścieki,
będące w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego;” (…)
„14) urządzenia kanalizacyjne - sieci kanalizacyjne, wyloty urządzeń kanalizacyjnych
służących do wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi oraz urządzenia
podczyszczające i oczyszczające ścieki oraz przepompownie ścieków;” (…)
„Art. 15. 1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić
budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez
gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
12
gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie
uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21
ust. 1. 2. Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej,
pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia
pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie
nieruchomości do sieci. 3. Koszty nabycia, zainstalowania i utrzymania wodomierza
głównego ponosi przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a urządzenia
pomiarowego - odbiorca usług. 4. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest
obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie
nieruchomości do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w
regulaminie, o którym mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne możliwości
świadczenia usług.”
Opracowanie:
Biuro Prawne
PEWIK GDYNIA Sp. z o.o
dr Wojciech Gliniecki
specjalista ds. prawnych
13