Plik PDF - sterbox

Na początek: do firmowych
ustawień dodajemy sterowanie
wyłącznikiem ściennym.
Mamy dwa rodzaje wyłączników ściennych:
1. Stabilny który zazwyczaj wszyscy używają do włączania oświetlenia. Nazywa się stabilny
bo posiada dwie pozycje: włączony i wyłączony.
2. Chwilowy (niestabilny) który spotykamy na klatkach schodowych lub jako uruchamiający
dzwonek do drzwi. Posiada jedną pozycję stałą (wyłączony) którą naciskając zmieniamy na
włączony. Po puszczeniu wraca do pozycji wyłączony.
Oba rodzaje wyłączników łatwo podłączyć do Sterboxa. Nadmienię tu tylko że włącznik chwilowy
jest korzystniejszy: można wiele takich włączników połączyć równolegle.
Fabryczne ustawienia Sterboxa zawierają 32 układy które pokazano poniżej:
Każdy układ zabiera po 1/8 z trzech makrocel.
1. Analizę zaczniemy od lewej części schematu, klawisza ekranowego:
Wyobrażenie na schemacie
Wygląd makroceli na ekranie przeglądarki
Po obu stronach „ciała” makroceli znajdują się dodatkowe elementy. Najprostszym jest bufor który
nie zmienia w jakikolwiek sposób sygnału. Widać go po lewej stronie makroceli. Po prawej jest
bardziej skomplikowany element. Przerzutnik monostabilny który po każdej zmianie sygnału (z 0
na 1 i z 1 na 0) wysyła impuls o ustawionym czasie trwania. Klawisz ekranowy jest elementem który podaje stabilny
sygnał (jak wyłącznik ścienny stabilny) i aby po każdym użyciu generowało krótki impuls dano na wyjście przerzutnik monostabilny reagujący na
każde uzycie klawisza.
Bufor
Przerzutnik monostabilny reagujący na zbocza
narastające i opadające.
Powyżej pokazano sposób działania obu elementów. W przypadku bufora pokazano działanie przy
pomocy tabelki, a przerzutnika wykresem czasowym. Działanie elementów wejściowych opisano w
pomocy.
Jak oba elementy zostały ustawione? Aby przejść do ustawień tych elementów wystarczy na nich
kliknąć. Opisane jest to w pomocy do Sterboxa w dwóch miejscach: rysunek i film.
Wyjaśnieniu wymaga jeszcze ustawienie czasu trwania impulsu w przerzutniku monostabilnym. Po
kliknięciu w ten element poniżej makroceli wyświetlą się ustawienia:
Synchroniczne ustawia reakcję na zbocze
sygnału po prawej stronie pokazano reakcję elementu na zbocze
narastające. Na górze widać narastający sygnał wejściowy, na dole po
pobudzeniu sygnał wyjściowy ustawiany jest na „1” logiczną. Ten rodzaj
przerzutnika monostabilnego nie jest retrygerowalny, oznacza to że
pojawienie się następnego wyzwolenia w czasie trwania impulsy
wyjściowego nic nie spowoduje.
Oba zbocza informują że przerzutnik będzie
reagował na zbocze narastające i opadające.
Impuls ustawia rodzaj przerzutnika. Ten rodzaj
przerzutnika monostabilnego nie jest retrygerowalny, oznacza to że
pojawienie się następnego wyzwolenia w czasie trwania impulsy
wyjściowego nic nie spowoduje.
Czas t1 przerzutnik generuje jako pierwszy, w
tym czasie jest generowane „0” logiczne. W
przypadku który omawiamy czas t1=0 i ta część nie jest generowana.
Czas t2 przerzutnik generuje jako drugi po
upłynięciu czasu t1, w czasie t2 jest generowana
„1” logiczna. Zapis 0,1 oznacza wygenerowanie impulsu o czasie
trwania 100ms (100 milisekund = 0,1 sekundy).
Brak zaznaczenia Negacji powoduje przejście
sygnału wprost, bez jakichkolwiek zmian
2. Następnym elementem schematu jest przerzutnik typu T:
Wyobrażenie na schemacie
Wygląd makroceli na ekranie przeglądarki
Pierwsze: wejścia i wyjścia makroceli maja ustawione bufory, jak wiemy z poprzednich wywodów
nie zmieniają sygnału.
Przerzutnik flip-flop typu T w reakcji na narastające zbocze sygnału zmienia stan na przeciwny.
Opis jego działania jest dobrze pokazany w helpie, choćby ze względu na animowane obrazy.
Oczywiście nie bierzmy pod uwagę wejść R i S które są na obrazach a których nie wykorzystujemy w tym przykładzie.
Ten element zapamiętuje naszą decyzję i pozwala w łatwy sposób na budowę „wielowejściowości”, co pokaże w końcowej części tej instrukcji.
Porty wyjścia i wejścia:
Wyobrażenie na schemacie
Wygląd makroceli na ekranie przeglądarki
Przede wszystkim skupmy się dość trudnym problemie:
Na lewym rysunku widzimy że sygnał poprzez bufor przekazany jest na zacisk wyjściowy! A na
rysunku prawym nad kolumną z buforem opis głosi Wejścia.
Objaśnię to w sposób następujący: wyobraźmy sobie sklep w którym są osobne drzwi wejściowe i wyjściowe. Kierujemy się do wyjścia ze sklepu,
zasadniczo co robimy? Wchodzimy do wyjścia ze sklepu. W Sterboxie gdy edytujemy ustawienia makroceli Porty cyfrowe też oglądamy sygnały „ze
środka Sterboxa”. I od strony tego „środka” fizyczny port wyjściowy ma wejście!
Po przejściu przez ten trudny temat, można tylko stwierdzić że gdy sygnał „p1” ma stan „1”
logicznej to na wyjściu Portu cyfrowego 1 przekaźnik jest załączony: zwiera styki C i NO.
3. Jak oprócz wejścia z klawisza ekranowego dodać inne?
Po długim wstępie przejdziemy do istoty tej instrukcji:
A) W portach cyfrowych zmieniamy jedno z wyjść fizycznych na wejście.
B) Sprawdzamy czy w obwodach cyfrowych obwód „p1” ma ustawioną logikę obwodu „OR”.
Port 5 zamieniamy na fizyczne wejście:
W
należy zmienić Wyjście na Wejście:
Stan pierwotny
Zmiana
Tłumik został włączony po to aby zakłócenia które mogą powstać na długim przewodzie od
włącznika ściennego nie powodowały niepożądanych zmian.
Wpisujemy nazwę obwodu na wyjściu
fizycznego wejścia.
Obwód „a1” już istniał, teraz wykorzystujemy cechę „logiki na drucie”:
Logika „OR” oznacza że sygnały się sumują,
inaczej mówiąc jakakolwiek „1” powoduje stan
„1”.
I to wszystko, gdy mamy do podłączenia do portu 5 wyłącznik chwilowy, no możemy zrobić jedną
poprawkę:
Zmiana polega na ustawieniu
przerzutnika monostabilnego który
wyeliminuje np. złośliwe przytrzymanie
wyłącznika chwilowego.
A co zrobić gdy mamy wyłącznik stabilny? Wystarczy zmienić element wyjściowy makroceli na
przerzutnik który będzie reagował krótkim impulsem na włączenie i wyłączenie wyłącznika
stabilnego:
I w ten sposób doszliśmy do docelowego schematu ustawień Sterboxa:
Schemat dla wyłącznika ściennego typu stabilnego.