INWESTOR - Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Transkrypt
INWESTOR - Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
INWESTOR: MUZEUM PAŁAC W WILANOWIE 02-958 Warszawa ul. Kostki Potockiego 10/16 OBIEKT: MUZEUM PAŁAC W WILANOWIE Przedpole dziedzińca oraz Dolny Taras Ogrodu Pałacu w Wilanowie TEMAT PRACY: Projekt mebli parkowych USZCZEGÓŁOWIENIE części architektonicznej Warszawa październik 2010 Nr egzemplarza: 1 ZESPÓŁ AUTORSKI: ARCHITEKTURA: arch. Rafał Pawłowski nr upr. Wa 236/01 arch. Małgorzata Pastewka arch. Paulina Malicka Kamińska arch. Tomasz Siwiec FRONTON - pracownia architektoniczno-konserwatorska, Małgorzata Pastewka ul.Uroczysko 1/5, 03-284 Warszawa 0-502-537-387; tel./fax 0-22/675-76-81 biuro; tel. 022/670-14-45 pracownia NIP 526 172 08 07; e-mail: [email protected]. www.analizy.biz/fronton Projekt modernizowanych latarni elektrycznych Ze względu na swoje położenie, obszar przedbramia Pałacu Wilanowskiego bez ograniczeń czasowych może służyć wszechstronnym funkcjom turystycznym, zwłaszcza tym, które ze względu na swój charakter i uciążliwość nie mogą być realizowane w pałacu i jego najbliższym otoczeniu. Przedpole jest elementem zabytkowego barokowego zespołu pałacowo-ogrodowego i z tego też powodu przestrzeń ta musi wyraźnie różnić się od parków i skwerów miejskich. Barokowe ogrody to przestrzeń, którą cechują scenograficzne rozwinięcia, plany, kulisy, perspektywy, osie, które można po zmierzchu eksponować odpowiednio do zmieniających się warunków, zgodnie ze zmiennymi określonymi przez pory roku, rozwój koron drzew, czas ich kwitnienia etc., zapewniając jednocześnie doświetlenie alei światłem odbitym w stopniu zapewniającym bezpieczeństwo zwiedzających. Każde miejsce wymagać będzie indywidualnego ustawiania i zmian, zgodnie ze wskazanymi uwarunkowaniami. Zwłaszcza w miejscach najczęściej odwiedzanych, na przedpolu pałacowym potrzebne jest zastosowanie takiego środka oświetlenia, który zapewni ekspozycję walorów przyrodniczych oraz dyskretne oświetlenie alei. W ten sposób idea kompozycji ogrodów, podziały na kwatery z czasów króla Jana III, uzyska odpowiednie wsparcie techniczne, w miarę neutralne wizualnie za dnia i jedyne w Warszawie. W chwili obecnej na terenie przedpola funkcjonują, pochodzące z lat 70-tych XX wieku i znacznie wyeksploatowane modernistyczne w formie, typowe latarnie parkowe. Istniejące źródła światła ustawione zostały w okresie ogólnego niedoboru i braku możliwości zastosowania odpowiedniego dla obiektów zabytkowych tej klasy, nowoczesnego oświetlenia. Projekt wymiany oświetlenia zakłada uwydatnienie barokowego ukształtowania przestrzeni ogrodowej za pomocą dostępnych współcześnie, nowoczesnych urządzeń oświetleniowych, które połączą kilka celów: przede wszystkim ekspozycję wartości ogrodów, a także oświetlenie alei i bezpieczeństwo zwiedzających. Projekt zakłada, że zastosuje się nowe słupy i oprawy wykorzystując istniejącą sieć i lokalizację latarni parkowych. Wyboru opraw oświetlenia na nowych słupach dokonano w oparciu o założenie, że rozmieszczenie źródeł światła, nie będzie kolidowało z koronami drzew i nie będzie wyeksponowane. Należy nadmienić, że na opracowanym terenie występuje znaczna ilość dużych drzew o rozłożystych koronach, kolidujących z typową formą latarni posiadającej słup i klosz. Warto zaznaczyć, że współczesne modele opraw w tradycyjnym układzie słup - klosz nie umożliwiają dostosowania oświetlenia do konkretnej sytuacji i do kształtu oraz budowy korony drzewa, z jaką będziemy mieli do czynienia w ogrodzie na przedpolu Pałacu w Wilanowie. Będzie to oświetlenie terenu w bezpośrednim sąsiedztwie słupa latarni dodatkowo przesłonięte przez rzucające cień gałęzie. Proponowane w projekcie latarnie składają się ze słupa i umieszczonych na nim projektorów. Słupy ustawione w miejscach istniejących latarni, a więc w pewnym oddaleniu od alejek będą pełnić funkcję stelaży umożliwiających rozmieszczenie projektorów. Źródła świateł będzie można korygować w zależności od przyrostu korony drzew, bez konieczności przycinania gałęzi. Zaproponowana wysokość słupów umożliwi odpowiednie do otoczenia, elastyczne rozmieszczanie projektorów. Możliwości takiej nie będzie w przypadku zastosowania tradycyjnego rodzaju oświetlenia parkowego. Na zaproponowanych w projekcie słupach projektory mogą występować w układzie pojedynczym, podwójnym i potrójnym. Zaproponowano również umieszczenie jednego projektora na wysięgniku, który może być wykorzystany w gęstym szpalerze drzew. Ostateczna decyzja, co do zamocowania ilości projektorów i ich ukierunkowania musi zostać dokonana w ramach nadzoru autorskiego, w oparciu o konkretną sytuację występującą w miejscu lokalizacji słupa. Inspiracją do projektu były produkty firmy iGuzzini, natomiast do realizacji mogą być użyte produkty innych producentów o porównywalnych parametrach technicznych i jakościowych, w tym słupy: stalowe, okrągłe o średnicy 100 mm , grubości ścianek 4 mm i wysokość od 3,5 m do 5 m. słupy montowane do prefabrykowanych fundamentów betonowych o wymiarach 50 x 50 x 100 , posadowionych na głębokości 1 m. projektory z ekstrudowanego aluminium o średnicy od 130 do 150 mm wyposażone w oświetlenie LED o mocy do 70 Wat, ze szklaną przesłoną hermetyczną. Światło projektorów będzie posiadać możliwość regulacji w pionie i w poziomie wraz z możliwością blokowania. stopień zabezpieczenia IP 66, klasa izolacyjności II, maksymalna temperatura do 960 stopni C. Wszystkie elementy takie jak słupy, projektory i wsporniki malowane będą pędzlem farbą wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841 onyxblack decoeisenglimmer tak aby nie były zbytnio widoczne w dzień. Powyższe zaprojektowane rozwiązania zostały przedstawione w części graficznej na rys. nr 13-17. Projekt stylizowanych kinkietów elektrycznych. W ramach projektu opracowano trzy, nawiązujące do historycznych, stylizowane formy oświetlenia kinkietowego, przeznaczonego do zamocowania na ścianach obiektów znajdujących się na terenie Parku Wilanowskiego. Budynek Oranżerii Na zachowanym materiale ikonograficznym z początku XX wieku można zobaczyć oświetlenie kinkietowe na południowej elewacji północnego skrzydła Pałacu w Wilanowie. Najprawdopodobniej było to oświetlenie olejowe z baniastym kloszem zwieńczonym ozdobnym kominkiem. Całość zamocowana była na ozdobnym wsporniku. Jakość odbitek fotograficznych nie pozwala jednak na dokładne odtworzenie wyglądu poszczególnych elementów. W chwili obecnej na wschodniej elewacji budynku Oranżerii zamocowane są dwie lampy kinkietowe o stylizowanej formie, będące swobodną interpretacją historycznych wzorów. Proponuje się ich demontaż. W projekcie postanowiono nawiązać do zdemontowanych kinkietów Oranżerii oraz do tych, które znajdowały na południowej elewacji północnego skrzydła Pałacu i zostały uwiecznione na fotografii. Projektowane kinkiety do zamocowania na wschodniej i zachodniej elewacji Oranżerii składać się będą z kutego metalowego wspornika i oprawy świetlnej. Wspornik składać się będzie z ramienia i podpierającego go kabłąka. Ramie wykonane zostanie z pręta pełnego o przekroju kwadratowym a kabłąk z pręta o przekroju prostokątnym. Oba elementy opracowane zostaną metodą kowalską i łączyć się będą za pomocą kutych, zgrzewanych przewiązek. Kotwienie wspornika w ścianach Kordegardy odbywać się będzie poprzez stylizowany szyld z blachy stalowej z otworami dla śrub rozporowych i metalowej rurki o średnicy 10 mm dla kabla instalacji elektrycznej. Przy montażu zaleca się użycie kotew wklejanych z łbami kołpakowymi. Nie wolno stosować śrub z łbami posiadającymi otwory krzyżykowe. Na zakończeniu wspornika przytwierdzony będzie metalowy pierścień umożliwiający zamocowanie oprawy wraz z kloszem według rysunku nr 18, która w znacznym stopniu nawiązuje do formy opraw oświetlenia olejowego zadokumentowanego na materiale ikonograficznym. Należy zwrócić uwagę na takie poprowadzenie rurki dla instalacji elektrycznej aby nie dostała się do niej woda deszczowa. Ze względu na działanie czynników atmosferycznych należy szyld zamocować poprzez tulejki dystansowe ze stali nierdzewnej o wymiarach min. 1 cm. Oddzielenie szyldu od powierzchni elewacji zapobiegnie zaciekom pochodzącym z korozji metalu. W oprawach mocowanych na wspornikach przewiduje się metalohalogenkowe źródło światła o maksymalnej mocy 70 Wat Wszystkie elementy metalowe lamp kinkietowych na budynku Oranżerii malowane pędzlem. Wszystkie elementy stalowe malowane pędzlem farbą wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841 onyxblack decoeisenglimmer. Wejście do „grotarni” Na północnej elewacji muru górnego tarasu znajduje się wejście do pomieszczeń pod płytą tarasową zwanych „grotarnią”. W tym wypadku również brak materiału ikonograficznego na temat oświetlenia i w projekcie postanowiono nawiązać do form historycznych mogących występować na terenie wilanowskiego zespołu pałacowo parkowego. Projekt zachowuje pewną jednolitość stylistyczną w stosunku do innych kinkietów przy jednoczesnym zróżnicowaniu formy. Po obu stronach wejścia zamocowane zostaną dwie latarnie kinkietowe zamocowane na wspornikach, które będą powtórzeniem form z Oranżerii. Różnica polegać będzie jedynie na zastosowaniu opraw i kloszy zgodnie z rys. nr 19. W tym wypadku wspornik również należy zamocować na elewacji wraz z szyldem z wykorzystaniem tulejek dystansowych ze stali nierdzewnej. W oprawach mocowanych na wspornikach przewiduje się metalohalogenkowe źródło światła o maksymalnej mocy 70 Wat Elementy metalowe lamp kinkietowych „grotarni” malowane pędzlem farbą wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841 onyxblack decoeisenglimmer Budynek pompowni. Znajdujący się nad brzegiem kanałku budynek pompowni, posiadający formy neogotyckie, w chwili obecnej ma zamocowaną typową przemysłową oprawę świetlną, którą należy zdemontować. Projekt zakłada wykonanie wiszącej na wsporniku latarni według rys. nr.20. Forma oświetlenia będzie nawiązywać do neogotyckiej architektury budynku. Metalowy wspornik, wykonany metodą kowalską, przymocowany zostanie do ściany poprzez pręt o przekroju prostokątnym i metalową rozetę wykonaną z dwóch blach. Płaszczyzny rozety będą się różniły wymiarami względem siebie tak aby ich krawędzie posiadały uskok. Złącza elementów należy łączyć na starannie zeszlifowany spaw i zamocowane atrapy główek nitowania. Do wspornika podwieszona zostanie przeszklona latarnia z kopertowym blaszanym daszkiem. Latarnia wykonana zostanie ze szkieletu stalowego 10/10 mm, blachy o grub. 0.5 mm. i szkła mrożonego grub. 3 mm. dającego światło rozproszone. W oprawach mocowanych na wspornikach przewiduje się metalohalogenkowe źródło światła o maksymalnej mocy 70 Wat Wszystkie elementy stalowe lampy wiszącej na budynku pompowni malowane pędzlem farbą wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841 onyxblack decoeisenglimmer .