OPIS TECHNICZNY do projektu budowlanego kanalizacja
Transkrypt
OPIS TECHNICZNY do projektu budowlanego kanalizacja
-3- OPIS TECHNICZNY do projektu budowlanego kanalizacja deszczowa oraz przyłącze wodociągowe i kanalizacji sanitarnej wraz z wewnętrzną instalacją wod-kan dla budynku WC Targowisko miejskie w Gąbinie 1. Podstawa opracowania • Wypis i wyrys z planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Gabin – Uchwałą nr 218/XXXI /2005 Rady Miasta i Gminy Gąbin z dnia 23 maja 2005 roku, • opinia NR GGN – III.6630.495.2011 z dnia 15.06.2011 r., • Uzgodnienie odprowadzenia wód deszczowych z projektowanego targowiska miejskiego w Gąbinie zlokalizowanego do rowu melioracyjnego „R-G-1” w km 0+475 – pismo L.dz. IP/GO-4105-U/336/11 z dnia 31.05.2011 r. • Warunki techniczne przyłączenia do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej pismo ZGKiM w Gąbinie Gąbin ul. StraŜacka 4a z dnia 31.05.2011r. • Decyzja nr 390/06/2011 Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Warszawie – pismo z dnia 20.06.2011, • Opinia Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie Delegatura w Płocku –pismo L.dz. DP.5152.47.2011 z dnia 24.06.2011 r. 2. Zakres opracowania Niniejsza dokumentacja obejmuje swym zakresem projekt budowlany kanalizacji deszczowej dla terenu Targowiska miejskiego w Gąbinie, przyłącza: wodociągowe i kanalizacji sanitarnej dla budynku WC oraz wewnętrzną instalację wod. – kan. dla budynku WC projektowanego na terenie targowiska. 3. Warunki gruntowo-wodne Warunki gruntowo-wodne określają badania geotechniczne wykonane w maju 2011 r. przez firmę Geologiczno-InŜynierskie Badania PodłoŜa Gruntowego GEOWIERT. Wykonano siedem otworów badawczych do głębokości 4,0 m ppt. W dokumentacji stwierdza się: Badany teren to obszar Kotliny Płocko-Kutnowskiej zbudowany z holoceńskich i plejstoceńskich utworów środkowo polskiego zlodowacenia. Z przeprowadzonych lokalnie badań geotechnicznych podłoŜa gruntowego wynika, Ŝe od powierzchni terenu zalega warstwa niebudowlanego nasypu o zróŜnicowanej miąŜszości, na stropie utworów wodnolodowcowych – piasków drobnych w stanie średniozagęszczonym. Wydzielono w podłoŜu dwie warstwy główne: -Warstwa I – nasyp piaszczysty zmieszany z glebą, niebudowlany, barwy czarnej luźny. Występuje od powierzchni badanego terenu do głębokości 0,3 – 2,2 m ppt. Warstwa ta nie nadaje się pod projektowaną inwestycję, naleŜy ją wymienić na zagęszczoną poduszkę piaskowo-Ŝwirową. - Warstwa I a – piasek drobny próchniczy, barwy rdzawej, w stanie luźnym o ID=0,3, zalegający bezpośrednio pod warstwą nasypu na częściowym obszarze badań do głębokości 1,0-1,3 m ppt na stropie piasku drobnego. Warstwa ta stanowi słabe podłoŜe. -4- - Warstwa I b – torf, barwa czarna, w stanie twardoplastycznym, nawiercony tylko w otworze nr 5 pod nasypem na głębokości 2,2 m ppt na stropie nawodnionego piasku drobnego. Warstwa do wymiany na piasek. - Warstwa II – piasek drobny, barwy Ŝółto szarej, w stanie średniozagęszczonym o ID = 0,4 nawiercony na głębokości 1,0 – 1,3 m ppt pod nasypem lub piaskiem próchniczym. Stanowi średnie podłoŜe budowlane , wystarczające pod planowaną inwestycję. - Warstwa II a –piasek średni, barwy szarej, nawodniony, w stanie średniozagęszczonym o ID=0,5 mokry, stanowi cienkie przewarstwienie piasku drobnego, dobre podłoŜe. - Warstwa II b – piasek drobny, barwy szarej, w stanie średniozagęszczonym o ID=0,5 mokry, zalegający bezpośrednio pod warstwą piasku średniego. Warstwa ta stanowi dobre podłoŜe. Spągu tej warstwy do badanej głębokości 4,0 m nie przewiercono. . W trakcie prowadzonych lokalnie badań geotechnicznych stwierdzono występowanie wody na całym obszarze zróŜnicowanej głębokości, swobodne jej zwierciadło ustabilizowało się na głębokości 2,5-2,9 m. Tylko w jednym otworze nr 4 (w rejonie pomiędzy D13 a D14) wodę stwierdzono na głębokości 1,5 m ppt. Zaleca się wybrać luźny nasyp do piasku drobnego, a dno wykopu dogęścić do stopnia zagęszczenia ID=0,5. 4. Rozwiązania techniczne 4.1. Kanalizacja deszczowa Kanalizacja deszczowa będzie odprowadzać wody deszczowe z terenu targowiska do istniejącego rowu w miejscowości Gąbin. Projektowane odcinki kanalizacji deszczowej o średnicach ∅ 200, 315, 400, 500 mm i przykanaliki o średnicy ∅ 200 mm wykonać z rur kanałowych z polichlorku winylu PVC-U kielichowych klasy S typu SDR 34 (rury ze ścianką litą) łączonych na uszczelkę gumową. Wody opadowe z projektowanej kanalizacji będą odprowadzane do istniejącego rowu melioracyjnego „R-G-1” ( w km 0+475) znajdującego się w północnej stronie targowiska. Układanie rur na dnie wykopu naleŜy przeprowadzić na podłoŜu całkowicie odwodnionym z wyprofilowanym dnem w obrębie kąta 900 – stanowiącym łoŜysko nośne rury kanałowej (zgodnie z zaprojektowanym spadkiem) – montaŜ naleŜy prowadzić od odbiornika. PodłoŜe winno być wykonane z zagęszczonego piasku grubości 20 cm (bez kamieni i grud). UłoŜony odcinek rury kanałowej wymaga zastabilizowania przez wykonanie obsypki ochronnej z piasku, sięgającej 30 cm powyŜej powierzchni rury. Obsypka powinna być prowadzona równomiernie z obu stron rury, warstwami o grub. ok. 10 cm z ręcznym zagęszczeniem piasku (piasek nie moŜe zawierać kamieni mogących wywierać na rurę naciski miejscowe). Zasyp i ubijania w strefie ochronnej przewodu (30 cm ponad wierzch rury), naleŜy wykonać warstwami z jednoczesnym usuwaniem zastosowanego odeskowania ścian wykopu. JeŜeli odcinek kanalizacji ma przykrycie mniejsze niŜ 1,2 m to naleŜy go ocieplić 30 cm warstwą keramzytu oraz papą. Studnie rewizyjne wykonać z kręgów Ŝelbetowych (zgodnie z KB1 – 38.4.3/7/ - 81) o średnicy wewnętrznej ∅ 1,2 m i ∅ 1,4 m. Studnie powinny spełnić wymagania normy PN-B-10729. -5- Studnie kanalizacyjne wykonać zgodnie z załączonym rysunkiem do niniejszego projektu. Dno studzienki naleŜy wykonać jako płytę fundamentową denną z betonu B 15 oraz betonowe wypełnienie z wyrobionymi kinetami. Dolna, robocza część studzienki powinna być wykonana jako wylewana z betonu B 25 lub murowana z cegły kanalizacyjnej na zaprawie cementowej. Płyty pokrywowe na studzienkach płytkich (wykonane bez kominów włazowych) wykonać bezpośrednio na komorze roboczej, a na niej Ŝeliwny właz kanałowy ∅ 600 klasy D wg PN–EN 124:2000 ( nośność min. 40 T). Dla studni zlokalizowanych w drodze naleŜy montować pierścienie odciąŜające pod płytami pokrywowymi. Jeśli róŜnica między rzędnymi dna kanałów jest większa od 50 cm, naleŜy stosować włączenia kaskadowe zgodnie z załączonymi profilami. Studzienki wyposaŜyć we włazy typu cięŜkiego j.w. Poziom włazu w powierzchni utwardzonej (jezdnia, chodnik) powinien być z nią równy, natomiast w trawnikach i zieleńcach górna krawędź włazu powinna znajdować się minimum 8 cm ponad poziom terenu. W ścianie komory i komina włazowego naleŜy zamontować mijankowe stopnie włazowe w dwóch rzędach, w odległościach pionowych 0,30 m i w odległościach poziomych osi stopni 0,30 m. Studzienki naleŜy wykonać na dnie wzmocnionym warstwą Ŝwiru grubości 10 cm i warstwą piasku stabilizowanego cementem w stosunku 1:4. Zewnętrzne powierzchnie studni zaizolować dwukrotnie abizolem R + P. Przejścia z rurami PVC przez ściany betonowe studni naleŜy wykonać za pomocą przejść szczelnych. Studzienki ściekowe zlokalizowane w jezdni wykonać z kręgów betonowych ∅ 500 mm z wpustami ulicznymi Ŝeliwnymi klasy D wg PN-EN 124:2000 (o wymiarach 45x65 i nośności min. 40T) z osadnikami wysokości 0,95 m i pierścieniami odciąŜającymi. Płyty fundamentowe powinny posiadać grubość 25 cm i być wykonane z betonu klasy B-15. Zewnętrzne powierzchnie studni zaizolować dwukrotnie abizolem R + P. Studzienki ściekowe wykonać zgodnie z rysunkiem załączonym do niniejszego projektu. Przejścia z rurami PVC przez ściany betonowe studzienek naleŜy wykonać za pomocą tulei ochronnej z uszczelką - przejście szczelne i wykluczyć bezpośredni kontakt rury PVC z izolacją asfaltopodobną poprzez owinięcie rury dwukrotnie folią. Krata ściekowa wpustu winna być usytuowana w ścieku jezdni. Lokalizacja studzienek wynika z rozwiązania drogowego. Rzędne włazów studni kanalizacyjnych i wpustów dostosować do nawierzchni projektowanej drogi. 4.1.1.Urządzenia do oczyszczenia wód opadowych Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków jakie naleŜy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego- § 19 ( Dz. U. Nr 137, poz.984), wody opadowe i roztopowe spływające z centrum miast wymagają odpowiedniego oczyszczenia. W celu zabezpieczenia odbiornika wód opadowych jakim jest rów melioracyjny przed zanieczyszczeniem substancjami ropopochodnymi i zawiesiną zaprojektowano -6- zestaw urządzeń oczyszczających, składające się z osadnika i separatora lamelowego. Separator W oparciu o obliczenia (poniŜej) , dobrano Separator PSW Lamela typ 20/200 firmy Ecol – Unicon Sp. z o.o. Gdańsk, ul. Równa 2. Separator przeznaczony jest do oddzielenia substancji ropopochodnych z wód deszczowych płynących grawitacyjnie w systemie kanalizacji przed wprowadzeniem ich do odbiornika. Oddzielenie substancji ropopochodnych następuje dzięki zjawisku flotacji zachodzącemu podczas poziomego przepływu zanieczyszczonych wód przez specjalnie skonstruowane sekcje Ŝaluzjowe (lamelowe). Separator naleŜy posadowić na wykonanej w dnie wykopu podbudowie betonowej grubości 25 cm. NaleŜy ustawić korpus separatora podłączyć rury, zamontować niezbędne kręgi nadbudowy i pokrywę i właz typ cięŜki ∅ 600 klasy D wg PN–EN 124:2000 ( nośność min. 40 T), a następnie zasypać wykop starannie zagęszczając. Warunkiem pracy separatora jest właściwa eksploatacja zgodna z instrukcją dostarczoną przez producenta. Eksploatacja separatora polega na regularnej kontroli oraz czyszczeniu urządzenia w zaleŜności od potrzeb. Zgromadzone w separatorze zanieczyszczenia usuwa się przy uŜyciu wozu specjalistycznego. UŜytkownik separatora jest zobowiązany do rejestracji ilości odbieranych zanieczyszczeń. Firma odbierająca i utylizująca zanieczyszczenia musi posiadać odpowiednie zezwolenia. Osadnik Przyjęto osadnik zawiesin o przepływie poziomym – O/S Dw = 2,0 m, objętości czynnej V= 3,5 m3, firmy Ecol – Unicon Sp. z o.o. Gdańsk, ul. Równa 2. Osadnik przeznaczony jest do zatrzymywania zawiesiny z wód deszczowych płynących grawitacyjnie przed wprowadzeniem ich do separatora. Redukuje zawartość zawiesiny w odprowadzanych ściekach, zabezpiecza separator przed szybkim zamuleniem i poprawia warunki jego pracy. Działanie osadnika opiera się na wydzieleniu zawiesiny podczas spowolnienia przepływu. Proces ten przebiega poprzez zwiększenie powierzchni przypadającej na jednostkę doprowadzonych ścieków. Dzięki grawitacji następuje rozdział dwóch faz: wody i zawieszonych w niej cząstek o gęstości większej od gęstości wody. W skład osadnika wchodzą monolityczny krąg denny, kręgi pośrednie, pokrywa betonowa oraz właz Ŝeliwny ∅ 600 typ cięŜki klasy D wg PN–EN 124:2000 ( nośność min. 40 T), Na wlocie do osadnika umieszczony jest stalowy lub aluminiowy deflektor zwiększający pewność działania osadnika. Wlot i wylot osadnika umieszczony jest w osi. Osadnik naleŜy posadowić na wykonanej w dnie wykopu podbudowie betonowej grubości 25 cm. Po zamontowaniu korpusu osadnika naleŜy zasypać wykop do wysokości spodu podłączonych rur równomiernie zagęszczając obsypkę, następnie podłączyć przewody i zasypać wykop do projektowanej rzędnej. Odsypywanie rur i zagęszczenie gruntu wykonywać ostroŜnie, nie dopuszczając do zniszczeń w połączeniu rur z osadnikiem i unikając nierównomiernego nacisku gruntu na ścieki osadnika. Eksploatacja osadnika polega na regularnej kontroli oraz czyszczeniu urządzenia w zaleŜności od potrzeb (zaleca się dwa razy do roku). Kontrola obejmuje wizualną -7- ocenę stanu technicznego elementów, usunięcie zgromadzonych liści, gałęzi i innych zanieczyszczeń pływających, sprawdzenie ilości zgromadzonego osadu. Usuwanie zgromadzonego osadu powinno się odbywać przez koncesjonowaną firmę dysponującą odpowiednim sprzętem do odbioru i transportu oraz utylizacji zanieczyszczeń oraz posiadającą odpowiednie zezwolenie. UŜytkownik zobowiązany jest do rejestracji ilości zanieczyszczeń. KaŜde czyszczenie naleŜy odnotować podając firmę serwisu. 4.1.2 Wylot projektowanego kolektora do rowu Kolektor odprowadzający wody opadowe z odwadnianych dróg dochodzi do rowu otwartego o spadku dna na wysokości wlotu I=2,5%º, szerokości dna 0,5 m , nachyleniu skarp 1:1,5 i głębokości ok. 1,1 m. Wody opadowe z terenu projektowanego targowiska będą odprowadzane projektowaną kanalizacją do rowu melioracyjnego „R-G-1”w km 0+475. Ogólna obliczona powierzchnia zlewni wynosi 1,4 ha. Wylot wód deszczowych do rowu zaprojektowano w postaci wylewanego na mokro bloku Ŝelbetowego wykonanego z betonu B 20 z dodatkiem hydrobetonu w ilości 1,5% wagowo w stosunku do wagi cementu. Ściany zaprojektowano grubości 20 cm. Zbrojenie z prętów ø 12, ø 10 i ø 8 ze stali A-III (34GS). Ściany wylotu naleŜy zabezpieczyć od zewnątrz izolacją z dwóch warstw Abizolu R + P. Na ścianie oporowej na otworze wylotowym kolektora zamontować otwieraną kratę zabezpieczającą z prętów Ø 16 montowanych pionowo w rozstawie co 7 cm, wzmocnioną poprzecznie prętem ø 20 co 20 cm. W górnej części kraty zamontować zakotwione w ścianie Ŝelbetowej zawiasy. Rzędna wylotu rury kolektora do rowu wynosi 97,10 m n.p.m. Skarpy rowu oraz dno umocnić płytami aŜurowymi (przy wylocie jak i skarpy przeciwległej ) na długości 2,0 m w górę i 10,0 m w dół cieku, otwory w płytach naprzeciwko wylotu wypełnić betonem. Dno rowu na szerokości wylotu wykonać z betonu B 20 grubości 25 cm. Średnica kanału wlotowego do rowu wynosi ø 500 PVC-U typu S. Podczas wykonywania robót ziemnych przy rowie naleŜy zabezpieczyć wody rowu przed zanieczyszczeniami oraz doprowadzić teren w miejscu ich wykonywania do stanu pierwotnego. 4.2. Przyłącze wodociągowe i kanalizacji sanitarnej do budynku WC 4.2.1 Przyłącze wodociągowe Zgodnie z warunkami technicznymi określonymi przez Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Gąbinie projektowane przyłącze wodociągowe naleŜy włączyć do wodociągu ø 40 PE usytuowanego na działce nr ewid. 797/4. Przyłącze wodociągowe zaprojektowano z rur polietylenowych PE 100 SDR 17 PN 10 o średnicy φ 40. Wraz z dostawą rur wykonawca powinien otrzymać i załączyć do dokumentacji odbiorowej stosowne atesty i dopuszczenia do stosowania wydane przez Państwowy Zakład Higieny. Włączenie projektowanego przyłącza do rurociągu ø 40 PE projektuje się za pomocą trójnika oraz zasuwy odcinającej z miękkim uszczelnieniem klina (z obudową). Na przyłączu wodociągowym zastosować armaturę firmy Hawle: -8- -zasuwa DN 1 1/4”, Nr kat. 2630, ze złączem ISO dla rury φ 40, -złączki typu ISO, -obudowa teleskopowa Nr 9601, skrzynka Ŝeliwna fig. 857, -zestaw do montaŜu wodomierza DN20 z zaworem antyskaŜeniowym Dn 20 (zawór antyskaŜeniowy zamontować po stronie wewnętrznej instalacji wodociągowej) lub analogiczna armaturę firmy AVK. Na zasuwie osadzić trzpień teleskopowy i wyprowadzić 10 cm poniŜej rzędnej terenu w Ŝeliwnej obetonowanej skrzynce lub zabezpieczoną płytkami betonowymi. Uzbrojenie na przewodach wodociągowych oznakować tabliczkami zgodnie z normą PN-86/B-09700. Projektowane przyłącze wodociągowe układać na podsypce piaskowej grubości 15 cm i zasypać piaskiem do wysokości 30 cm ponad wierzch rury. Próby ciśnieniowe wykonać zgodnie z normą PN-B-10725. Ciśnienie próbne winno wynosić 1,0 MPa. Rurociąg naleŜy poddać płukaniu czystą wodą oraz dezynfekcji roztworem wodnym podchlorynu sodu i ponownemu płukaniu aŜ do uzyskania pozytywnej próby bakteriologicznej. Nad rurociągiem w odległości 40 cm od wierzchu rury ułoŜyć taśmę identyfikacyjną metalizowaną koloru niebieskiego. Materiały mające kontakt z wodą pitną uŜyte do budowy wodociągu winny posiadać stosowne atesty i dopuszczenia. Wodomierz skrzydełkowy φ 20 o wydajności 2,5 m3/h zamontować w budynku na wysokości 60 cm nad posadzką w pomieszczeniu ogrzewanym. Wejście rurociągu pod ławą budynku wykonać w rurze ochronnej polietylenowej φ 63 PE. Minimalna głębokość przykrycia przyłącza wodociągowego powinna wynosić 1,6 m. W przypadku zmniejszenia tej głębokości ułoŜenia przewodu, przewód naleŜy ocieplić 30 cm. warstwą keramzytu oraz papą. 4.2.2 Przyłącze kanalizacji sanitarnej Przyłącze kanalizacji sanitarnej naleŜy włączyć do kanału sanitarnego ø 200 istniejącego w pasie drogowym ul. Wspólnej. Włączenie do sieci kanalizacji sanitarnej poprzez studnię o rzędnych 102,76/99,48. Przyłącze kanalizacji sanitarnej zaprojektowano z rur kanałowych z nieplastyfikowanego polichlorku winylu PVC-U typu S o średnicy dn=160 o złączach kielichowych, łączonych na wcisk z gumowym pierścieniem uszczelniającym. Układkę rur na dnie wykopu naleŜy przeprowadzić na podłoŜu całkowicie odwodnionym i z wyprofilowanym dnem na obrębie kąta 90 . PodłoŜe winno być wykonane z zagęszczonego piasku grubości 20 cm (bez kamieni i grud). UłoŜony odcinek rury wymaga zastabilizowania przez wykonanie obsypki ochronnej z piasku sięgającej 30 cm powyŜej powierzchni rury. Obsypka winna być odpowiednio zagęszczona i wolna od kamieni mogących wywierać na rurę naciski miejscowe. W miejscach przejść z rurami PVC-U przez ściany betonowe studni naleŜy stosować szczelne przejścia tulejowe. Studnię rewizyjną na terenie działki nr 797/4 wykonać z kręgów Ŝelbetowych (zgodnie z KB1 – 38.4.3/7/ - 81) ø 1,2 m. Studnie powinny spełnić wymagania normy PN-B-10729. Dno studzienki naleŜy wykonać jako płytę fundamentową denną z betonu B 15 oraz betonowe wypełnienie z wyrobionymi kinetami. Dolna, robocza część studzienki powinna być wykonana jako wylewana z betonu B 25 lub murowana z cegły kanalizacyjnej na zaprawie cementowej. -9- Studnie przykryć pokrywą nadstudzienną Ŝelbetową ø1400, a na niej Ŝeliwny właz kanałowy ø 600 klasy D wg PN–EN 124:2000 ( nośność min. 40 T). Zewnętrzne powierzchnie studni zaizolować dwukrotnie abizolem R + P. Wewnątrz studni naleŜy zamontować mijankowe stopnie włazowe w dwóch rzędach, w odległościach pionowych 0,30 m i w odległościach poziomych osi stopni 0,30 m. Studzienki naleŜy wykonać na dnie wzmocnionym warstwą Ŝwiru grubości 10 cm i warstwą piasku stabilizowanego cementem w stosunku 1:4. Kanał sanitarnym w pasie drogowym ulicy Wspólnej umieścić w rurze ochronnej stalowej dn 250 (z zastosowaniem płóz dystansowych) o długości 6,5 m. Roboty ziemne związane z umieszczeniem kanalizacji w pasie drogowym (droga wojewódzka nr 574) wykonać w wykopie wąskoprzestrzennym z umocowaniem ścian i pozostawieniem stanie nienaruszonym gruntu w bezpośrednim sąsiedztwie wykopu. Wykop zasypać piaskiem i zagęszczać warstwami 20-30 cm Is ≥ 0,97 a dla warstwy górnej Is=1,0. Przy odtwarzaniu warstw konstrukcyjnych nawierzchni i podbudowy naleŜy wykonać konstrukcję nawierzchni dla KR4: - warstwa ścieralna z betonu asfaltowego BA 0/12,8 z polimeroasfaltem 4cm, - warstwa wiąŜąca z betonu asfaltowego BA 0/20 z polimeroasfaltem 6 cm, - warstwa podbudowy z betonu asfaltowego BA 0/25 13 cm, - warstwa podbudowy z kruszywa łamanego 0/31,5 mm stabilizowanego mechanicznie 20cm. Warstwę ścieralną ułoŜyć na całej szerokości jezdni i długości (5 m za i przed miejscem wbudowanej kanalizacji) pozostałe warstwy do wysokości istniejącej powierzchni jezdni na szerokości wykopu. Po zakończeniu prac, naleŜy przywrócić pas drogowy do poprzedniego stanu uŜyteczności zgodnie z wiedzą inŜynierską. NaleŜy dostosować się do warunków i zaleceń określonych w Decyzji nr 390/06/2011 z dnia 20.06.2011 Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Warszawie. 4.3. Instalacje wewnętrzne wod.-kan. w budynku WC 4.3.1. Instalacja wody zimnej i wody ciepłej. Budynek zaopatrywany będzie w wodę z projektowanego przyłącza wodociągowego. Ciepła woda będzie z podgrzewaczy elektrycznych ciepłej wody o pojemności 5 l. Rurociągi instalacji wewnętrznej wykonać z rur PP ø 20, ø 25, ø 32, ø40 SN16 i trwale zamocować do ściany. Rury wody zimnej prowadzić wzdłuŜ ścian i pod stropem (do poszczególnych przyborów sanitarnych). Rury w ścianach zewnętrznych naleŜy prowadzić pod tynkiem w izolacji z pianki poliuretanowej o grubości 15 mm, w ścianie wewnętrznej pod tynkiem w rurach osłonowych Peszla i zakończyć zaworami do baterii. Przy przejściach przez stropy i ściany stosować tuleje ochronne. Instalacja powinna być wypłukana i zdezynfekowana. Próbę szczelności przeprowadzić na ciśnienie 0,9 MPa. 4.3.3. Instalacja kanalizacji sanitarnej Ścieki sanitarne z przyborów zainstalowanych w budynku odprowadzane będą do projektowanej studzienki kanalizacji sanitarnej znajdującej się 6,5 m od budynku. - 10 - Kanalizację zaprojektowano z rur i kształtek PVC łączonych na uszczelki. Poziomy kanalizacji prowadzić pod posadzką, zgodnie z profilami kanalizacyjnymi. Poziomy kanalizacji pod posadzką wykonać z rur PVCU kanalizacyjnych stosowanych w sieciach zewnętrznych np. typu Wavin. U podstaw pionów zainstalować rewizje, piony Nr 1 i 2 zakończyć wywiewką wyprowadzoną ponad dach budynku, piony Nr 3 zakończyć zaworem napowietrzająco-odpowietrzającym. Średnice przewodów, ich trasy i spadki pokazano na rysunkach. 5. Roboty ziemne Roboty ziemne powinny być prowadzone zgodnie z przepisami zawartymi w PN-B-10736 ”Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych”. Roboty ziemne wykonywać mechanicznie a w miejscach skrzyŜowań i zbliŜeń z istniejącym uzbrojeniem ręcznie. Wykopy projektuje się jako wąskoprzestrzenne o ścianach pionowych zabezpieczonych wypraskami stalowymi (szalowanie poziome). Wykopy powinny być zabezpieczone przed zalaniem wodą opadową odpowiednio wyprofilowanym terenem i wysuniętą górną krawędzią obudowy ponad 15 cm ponad teren. Wydobyty grunt z wykopów powinien być odwieziony poza wykop, w miejsce wskazane przez Inwestora. Zaleca się, aby głębienie wykopu sprzętem mechanicznym zakończyć około 0,20 m powyŜej projektowanego poziomu posadowienia, a pozostawioną w dnie wykopu warstwę ochronną wybrać narzędziami ręcznymi, bezpośrednio przed przystąpieniem do robót budowlano-montaŜowych. Otwartego wykopu nie wolno pozostawiać na dłuŜszy okres, w czasie którego mogłoby nastąpić przemoczenie lub przemarznięcie gruntu. Wskazane jest, aby roboty prowadzić w środku lata, przy moŜliwie najniŜszym poziomie wód gruntowych. Z załączonych do badań geotechnicznych kart otworu – otwór nr 5 ( znajduje się w rejonie separatora) wynika, Ŝe na głębokości 2,20 m do 2,90 m występuje torf czarny -patrz warunki gruntowo-wodne p. 3 – warstwa I b. Warstwa I b ciągnie się w przekroju geotechnicznym oznaczonym w badaniach jako V-V. W związku z powyŜszym naleŜy torf wybrać do gruntu stałego a przestrzeń do poziomu projektowanego dna wykopu zasypać mieszanką piaskowo-Ŝwirową, uzupełniając wykop warstwami grubości 40 cm i zagęszczając do wskaźnika zagęszczenia Is≥1,00. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w/w Badaniach Geotechnicznych naleŜy wybrać istniejący grunt: - warstwę I nasyp piaszczysty niebudowlany, - warstwę I a piasek drobny próchniczy, - warstwę I b torf do stropu piasku drobnego, a dno wykopu dogęścić do stopnia zagęszczenia ID=0,5. ObniŜenie zwierciadła wody, jeŜeli wystąpi, w rejonie posadowienia separatora i osadnika naleŜy wykonać przy pomocy igłofiltrów. Podczas wykonywania wykopów w tym rejonie naleŜy zwrócić uwagę, aby nie dopuścić do pozostawienia otwartego - 11 - wykopu na dłuŜszy czas, w czasie którego mogłoby nastąpić przemoczenie lub przemarznięcie gruntu. Wykopy naleŜy odpowiednio oznakować, zabezpieczyć ogrodzeniem i oświetlić w nocy. W przypadku występowania sączeń wody wykop naleŜy odwodnić. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu krzyŜujące się lub biegnące równolegle z wykopem, powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w razie potrzeby podwieszone w sposób zapewniający ich eksploatację. UWAGA: W miejscach skrzyŜowania z istniejącym uzbrojeniem naleŜy wyprzedzająco, przed rozpoczęciem budowy kanalizacji, wykonać wykopy kontrolne, określić rzeczywisty przebieg uzbrojenia i głębokości ich posadowienia (z uwagi na brak rzędnych ich posadowienia na mapach) i sprawdzić, czy nie kolidują z zaprojektowaną kanalizacją. Rurociąg zasypać piaskiem do wysokości 30 cm nad rurę (po zagęszczeniu) – zagęszczać ręcznie. Zasypywanie wykopów ponad podłoŜem i obsypką kanałów deszczowych naleŜy prowadzić warstwami co 20 cm. Materiał zasypkowy powinien być równomiernie układany i zagęszczany, o optymalnej wilgotności nie przekraczającej wartości ±2%. Wykopy w całości naleŜy zasypać piaskiem gruboziarnistym. Zagęszczenie zasypki do głębokości 1,2 m -wskaźnik zagęszczenia Is≥1,00, na większej głębokości – wskaźnik zagęszczenia Is ≥ 0,97. Rozszalowanie ścian wykopów powinno następować z zachowaniem ostroŜności – równolegle z zasypką, ze względu na moŜliwość obsunięcia się ścian wykopu. Zasypkę wykopów prowadzić po próbie szczelności wykonanych sieci. Zaleca się odbiór wykopu – szczególnie w rejonie posadowienia separatora i osadnika z udziałem geologa. Prace ziemne pod liniami energetycznymi wykonywać ręcznie bez uŜycia sprzętu cięŜkiego. 6. Odwodnienie wykopów W przypadku występowania sączeń wody wykop odwodnić. ObniŜenie zwierciadła wody gruntowej musi obejmować okresy całodobowe ze względu na szkodliwe działanie zwierciadła wody gruntowej na strukturę gruntu w dnie wykopu i jego sąsiedztwie. Ponadto wykop powinien być zabezpieczony przed dopływem wód deszczowych. Prace odwodnieniowe prowadzić za pomocą studni ∅ 500 w dnie wykopu z odprowadzeniem (odpompowaniem) wód poprzez tymczasową studzienkę osadnikową piasku. Wodę ze studzienek pompować węŜem parcianym do odbiornika poprzez studzienkę tymczasową ∅ 1200 h=1,2 m usytuowaną na powierzchni terenu pełniącą rolę osadnika piasku. Po zakończeniu pompowania oczyścić tymczasową studzienkę z osadu i piasku. - 12 - W przypadku posadowienia rur kanalizacyjnych poniŜej zwierciadła wody gruntowej, naleŜy obniŜyć zwierciadło wody na głębokość co najmniej 0,5 m poniŜej dna wykopu. 7. Kolizje W miejscach skrzyŜowania projektowanego kanału z istniejącym uzbrojeniem prace wykonać ręcznie i pod nadzorem słuŜb eksploatujących dane uzbrojenie. Uzbrojenie podziemne w miejscach skrzyŜowań naleŜy zabezpieczyć zgodnie z sugestiami i wymaganiami UŜytkownika. 8. Próby szczelności Badanie szczelności naleŜy przeprowadzić zgodnie z normą PN-EN 1610. Szczelność przewodów i studzienek kanalizacji grawitacyjnej powinna gwarantować utrzymanie przez okres 30 minut ciśnienia próbnego, wywołanego wypełnieniem badanego odcinka przewodu wodą o wysokości minimum 1 m słupa wody (maksimum 5 m słupa wody) licząc od poziomu wierzchu rury. 9. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają wszystkie technologiczne czynności związane z budową kanalizacji deszczowej, a mianowicie: - roboty przygotowawcze - roboty ziemne z obudową ścian wykopów - przygotowanie podłoŜa - wykonanie zabezpieczenia ścian wykopu - wykonanie izolacji - roboty montaŜowe wykonania rur kanałowych - wykonanie wpustów deszczowych i studzienek kanalizacyjnych - próby szczelności kanałów - zasypanie z zagęszczeniem wykopu. Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym dokonanie korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót. 10. Uwagi końcowe NaleŜy zlecić uprawnionym słuŜbom geodezyjnym pełną obsługę prowadzonych robót wraz z wykonaniem inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej. Przy prowadzeniu robót ziemnych naleŜy zwrócić uwagę na: • zabezpieczenie ścian wykopów, • ustawienie barier zabezpieczających wzdłuŜ wykopów oraz znaków drogowych, • zabezpieczenie przejść dla pieszych poprzez ułoŜenie mostków nad wykopami, zabezpieczonych barierkami, • zabezpieczenie oświetlenia w nocy, • zabezpieczenie dojazdu ekipom specjalnym w trakcie prowadzenia robót. Całość robót budowlano-montaŜowych prowadzić zgodnie z: - 13 - - „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano - montaŜowych cz. II” „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci kanalizacyjnych” – Wymagania Techniczne COBRTI INSTAL Zeszyt 9 „Warunkami wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych”. 11. Środowiskowe uwarunkowania realizacji inwestycji Przedmiotowa inwestycja zlokalizowana jest w obszarze zabudowy mieszkaniowej, prace budowlane prowadzić naleŜy w godzinach dziennych i w sposób nie powodujący nadmiernego zanieczyszczenia środowiska, głównie w zakresie hałasu, emisji pyłów i gazów do powietrza. Wszystkie roboty związane z przedmiotowym przedsięwzięciem naleŜy prowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami i w sposób nie zagraŜający zdrowiu i Ŝyciu ludzi. Prace ziemne oraz inne prace związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych, prowadzone w obrębie brył korzeniowych drzew lub krzewów wykonywać w sposób najmniej szkodzący drzewom i krzewom. Wykopy prowadzone w pasie drogowym zasypywane będą piaskiem warstwami 20 cm z ich zagęszczeniem. Nadmiar gruntu z wykopów będzie sukcesywnie wywoŜony na składowisko wyznaczone przez Inwestora. - 14 - Obliczenia 1.Bilans ilościowy wód deszczowych Ilość wód opadowych spływających z terenu projektowanego Targowiska miejskiego w Gąbinie: Ogólna powierzchnia terenu, z którego odprowadzane będą wody deszczowe do rowu poprzez zaprojektowany osadnik dla wód deszczowych i separator lamelowy wynosi: 1,4 ha Dla obliczenia spływu wód deszczowych do odbiornika przyjmuje się odpowiednio dobrane wielkości deszczu. Ilość wód opadowych zaleŜy od intensywności i trwania opadów, ukształtowania terenu rodzaju powierzchni oraz jej wielkości. Ilość ścieków opadowych, które powstają przy spływach z powierzchni oblicza się ze wzoru: Q = ψ x φ x q x F (l/s) gdzie Q – ilość wód opadowych (l/s) F - powierzchnia zlewni (ha) q - natęŜenie deszczu miarodajnego przy czasie trwania t = 15 min, q= 130 l/s ha, q - natęŜenie deszcz nominalny 15 l/s ha φ – współczynnik opóźnienia = 0,98 ψ – współczynniki spływu przyjęto następujące: - 0,85 dla dróg asfaltowych, z kostki betonowej i chodników (łączny) Obliczenie spływów jednostkowych dla zlewni: Powierzchnia zlewni = 1,4 ha Przepływ maksymalny Q max Q = 0,85 x 0,98 x 130 x 1,4 = 151,6 l/s= 152 l/s Q max = 152 l/s = 547,2 m3/h Obliczenie przepływu nominalnego: q - natęŜenie deszcz nominalny 15 l/s ha Q nom = 15 x 0,98 x 0,85 x 1,4 =17,49l/s =62,96 m3/h przyjęto 63 m3/h Dobrano separator lamelowy PSW Lamela 20/200 (o przepustowości nominalnej 20 l/s i przepustowości maksymalnej 200 l/s). Dobrano osadnik OS o średnicy Dw 2000 mm i objętości czynnej 3,5 m3