budowa jachtów i transport

Termodynamika (budowa jachtów i transport; studia stacjonarne); rok akad. 2016/2017
INFORMACJE ORGANIZACYJNE
1. Wykłady i ćwiczenia poprowadzi prof. dr hab. inż. Leszek Malinowski; pok. 420; Zespół Maszyn
Cieplnych, Katedra Inżynierii Bezpieczeństwa i Energetyki.
2. Wykłady i ćwiczenia kończą się zaliczeniem.
3. Zaliczenie wykładów i ćwiczeń należy uzyskać do ostatniego dnia semestru. Kto nie uzyska
zaliczenia do ostatniego dnia semestru otrzymuje ocenę ndst.
4. Do zaliczenia wykładów można przystąpić nie mając zaliczonych ćwiczeń.
5. Aby zaliczyć wykłady lub ćwiczenia, należy zgromadzić 50% punktów możliwych do uzyskania
oraz uczestniczyć w co najmniej 80% zajęć.
6. Zaliczenie wykładów składa się z dwóch części. Część pierwsza to test złożony z 20 pytań (+3,5
punktów za prawidłową odpowiedź; 0 punktów za nieprawidłową odpowiedź). Część druga to 3
pytania „otwarte” (max. 10 punktów za poprawną odpowiedź na 1 pytanie). Łącznie można więc
uzyskać 100 punktów. Studenci, którzy z pierwszej części zaliczenia uzyskają mniej niż 35
punktów, nie będą dopuszczeni do części drugiej. Zaliczenie wykładów odbędzie się na ostatnim
wykładzie.
7. Zaliczenie ćwiczeń: 2 kolokwia, na każdym 2 zadania. Terminy kolokwiów: trzecia dekada listopada
2016 r. i druga dekada stycznia 2017 r. Na kolokwiach można mieć kartki z wzorami pobrane z
mojej strony www oraz jedną własną kartkę, formatu nie większego niż A3, z wzorami, rysunkami,
wykresami, komentarzami, itp. Na tej kartce nie może być rozwiązań konkretnych zadań.
8. Waga wykładów 0,59, waga ćwiczeń 0,41. Ocena za przedmiot = 0,59*ocena z wykładów + 0,41*
ocena z ćwiczeń.
9. Po zakończeniu semestru studentowi przysługują po dwa terminy poprawkowe zaliczenia wykładów
i zaliczenia ćwiczeń.
10. Obecność na wykładach i ćwiczeniach jest obowiązkowa i będzie kontrolowana. Na listy obecności
należy się wpisywać osobiście i zawsze tak samo.
11. Student, który opuści więcej niż 20% zajęć (z powodów nieusprawiedliwionych lub
usprawiedliwionych), może z tego powodu nie uzyskać zaliczenia i zostać skierowany na
powtarzanie zajęć. Usprawiedliwienie należy dostarczyć w ciągu 1 tygodnia od dnia ustania
przyczyny nieobecności.
12. Konsultacje: wtorki od 1600 do 1700.
13. Materiały pomocnicze do wykładów i ćwiczeń umieszczone są na stronie internetowej
http://lmal.zut.edu.pl/
Podręczniki, z których można korzystać podczas nauki termodynamiki
WYKŁADY
1. Szargut J.: Termodynamika techniczna. PWN, Warszawa 1991
2. Staniszewski B.: Termodynamika. PWN, Warszawa 1982
3. Wiśniewski S.: Termodynamika techniczna. WNT, Warszawa 1980
4. Ochęduszko S.: Termodynamika stosowana. WNT, Warszawa 1970
5. Zagórski J.: Zarys techniki cieplnej. WNT, Warszawa 1976
ĆWICZENIA
1. Szargut J., Guzik A., i Górniak H.: Programowany zbiór zadań z termodynamiki technicznej. PWN,
Warszawa 1979
2. Ochęduszko S., Szargut J., Górniak A. I Wilk S.: Zbiór zadań z termodynamiki technicznej. PWN,
Warszawa 1968
3. Gąsiorowski J., Zagórski J. i Radwański E.: Zbiór zadań z teorii maszyn cieplnych. WNT, Warszawa
1972
4. Kurzyński J., Mańkowski S. i Rubik M.: Zbiór zadań z techniki cieplnej. Wydaw. PWarsz., Warszawa
1973
5. Guzenda R. i Olek W.: Zbiór zadań z techniki cieplnej. Materiały do ćwiczeń. Wydaw. AR Poznań 1992
6. Malinowska W. i Malinowski L.: Technika cieplna w rolnictwie. Zadania i przykłady. Wydaw. AR
Szczecin 1997
7. Sikora J. i Tomeczek J.: Ćwiczenia z termodynamiki technicznej. Wydaw. PŚl., Gliwice 1966
8. Cieśliński J. i inni: Zbiór zadań z termodynamiki technicznej. Wydaw. PGdańskiej, Gdańsk 1981
Wzory na kolokwia I
Pytania
Zadania (z odpowiedziami)
Testy
Wiadomości wstępne
Termodynamika jest nauką zajmującą się przede wszystkim problemami przemian energetycznych, tzn.
takimi zmianami układów materialnych, podczas których zachodzi transport energii do i z układów.
Podstawowe znaczenie ma w termodynamice transport energii na sposób ciepła i pracy mechanicznej.
Termodynamika opiera się na czterech podstawowych prawach empirycznych nazwanych zasadami
termodynamiki. Zasady termodynamiki są aksjomatami. Ich słuszność potwierdzają liczne eksperymenty.
Zerowa zasada termodynamiki dotyczy pojęcia równowagi termicznej i pozwala zdefiniować pojęcie
temperatury. Pierwsza zasada termodynamiki umożliwia wykonywanie bilansów energii układów. Druga
zasada termodynamiki pozwala określić kierunek przebiegu samorzutnych zjawisk fizycznych i zdefiniować
stan równowagi układu fizycznego. Trzecia zasada termodynamiki definiuje zero absolutne entropii.
W opisie matematycznym zjawisk, badanie których jest przedmiotem termodynamiki, oprócz zasad
termodynamiki wykorzystywane są termiczne i kaloryczne równania stanu. Termiczne równania stanu
wiążą ze sobą takie parametry stanu jak: ciśnienie, temperatura i objętość właściwa. Natomiast kaloryczne
równania stanu umożliwiają obliczanie energii wewnętrznej, entalpii i entropii czynników
termodynamicznych.
W zależności od podstawowych założeń przyjętych podczas opisu badanych układów i zjawisk w
nich zachodzących, można wyróżnić następujące rodzaje termodynamik:
-
termodynamikę klasyczną – fenomenologiczną
-
termodynamikę statystyczną
-
termodynamikę równowagową
-
termodynamikę nierównowagową.
Wykład będzie dotyczył równowagowej termodynamiki fenomenologicznej często nazywanej
termodynamiką klasyczną lub termodynamiką techniczną. W termodynamice równowagowej każdą
przemianę termodynamiczną można przedstawiać jako zbiór kolejnych stanów równowagi.
Fenomenologiczne podejście do opisu układów i zjawisk oparte jest na założeniu ciągłości ośrodków
materialnych, tzn. pomija się ich budowę atomową lub cząsteczkową. Do opisu substancji biorących udział
w przemianach wystarczają wielkości makroskopowe, takie jak np.: temperatura, ciśnienie, ciepło właściwe,
energia wewnętrzna, itd.