PIES ASYSTUJĄCY A ZAKŁAD GASTRONOMICZNY ORAZ

PIES ASYSTUJĄCY A
ZAKŁAD GASTRONOMICZNY
ORAZ
MIEJSCE OBROTU śYWNOŚCIĄ
Problem wprowadzania psa asystującego osobie niepełnosprawnej
na teren obiektu usług gastronomicznym lub obiektu, na terenie
którego prowadzi się obrót artykułami spoŜywczymi, reguluje prawo
Ŝywnościowe:
Ustaw
Ustawa o bezpieczeństwie
Ŝywności i Ŝywienia
z dnia 25 sierpnia 2006 r.
(Dz. U. Nr 171, poz. 1225)
Dział IV. Wymagania higieniczne
Rozdział 1. Przepisy ogólne dotyczące wymagań higienicznych.
Art. 59 a. [Obowiązek stosowania się do przepisów o psie
asystującym]
Podmioty działające na rynku spoŜywczym, prowadzące zakłady
obrotu Ŝywnością lub gastronomii, obowiązane są uwzględniać w
procedurach dotyczących dobrej praktyki higienicznej oraz
wdraŜania i stosowania zasad systemu HACCP prawo wstępu i
korzystania z tych zakładów przez osoby niepełnosprawne z psem
asystującym w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
1
Ww. przepis prawny został dodany 19 czerwca 2009 r. ustawą z
dnia 21 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji
zawodowej
i
społecznej
oraz
zatrudnianiu
osób
niepełnosprawnych, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz
ustawy o bezpieczeństwie Ŝywności i Ŝywienia (Dz. U. Nr 223, poz.
1463). Wszelkie tego typu zmiany miały doprowadzić, zgodnie z
uzasadnieniem projektu ustawy, ,,do wypełnienia treści zawartych w
uchwale Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 1 sierpnia 1987 r.,
która uznała m. in. prawo osób niepełnosprawnych do Ŝycia w
środowisku wolnym od barier funkcjonalnych, w tym dostępu do
urzędów,
punktów
wyborczych
i
obiektów
uŜyteczności
publicznej, czy pełnego uczestnictwa w Ŝyciu publicznym i
społecznym”.
Do tej pory nie było uregulowań o charakterze zasady ogólnej, które
umoŜliwiałyby posługiwanie się w Ŝyciu publicznym przez osoby
niepełnosprawne psami towarzyszącymi tym osobom w charakterze
wsparcia bez konieczności stosowania do tych zwierząt wymogów
określonych w innych przepisach.
2
PIES ASYSTUJĄCY – pies, który został odpowiednio wyszkolony i
specjalnie oznaczony, w szczególności chodzi o psa przewodnika
osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby
niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej
aktywne uczestnictwo w Ŝyciu społecznym.
Osoba niepełnosprawna ma prawo wstępu wraz z psem
asystującym do obiektów uŜyteczności publicznej, środków
komunikacji publicznej oraz jest ona zwolniona z obowiązku
zakładaniu psu kagańca lub smyczy.
Art. 59 a ustawy o bezpieczeństwie Ŝywności i Ŝywienia
nakazuje uwzględnienie przez podmioty,
działające na rynku spoŜywczym,
w procedurach dotyczących GHP i HACCP,
prawa wstępu do tych miejsc i korzystania z nich
przez osoby niepełnosprawne
wraz z ich psem asystującym.
3
Nakaz ten dotyczy wyłącznie podmiotów działających na rynku
spoŜywczym, prowadzących zakłady obrotu Ŝywnością (hurtownie
spoŜywcze, sklepy spoŜywcze oraz inne sklepy, które w swoim
asortymencie mają Ŝywność) lub zakłady gastronomii (zakłady
zajmujące się działalnością produkcyjną i usługową w zakresie
przygotowywania posiłków, czy to w formie zakładu Ŝywienia
zbiorowego
typu
zamkniętego,
czy
otwartego
–
wszelka
działalność restauracyjna, barowa, bufety, stołówki).
Podmioty te muszą w swoich procedurach GHP i HACCP
uwzględnić fakt ewentualnego pojawienia się w placówce
osoby niepełnosprawnej w towarzystwie psa asystującego.
Procedury powinny uwzględniać moŜliwość identyfikacji i oceny
ryzyka, jakie powstaje dla higieny Ŝywności, a takŜe wskazywać
czynności, jakie naleŜy podjąć, aby mu zapobiec. Zasadnym byłoby
wskazanie w zakładzie osoby odpowiadającej za wszelkie
działania związane z zachowaniem bezpieczeństwa Ŝywności (tj.
postępowania
po
ewentualnym
zanieczyszczeniu
środków
spoŜywczych przez psa asystującego). Inne dokumenty pomocne w
zachowaniu
bezpieczeństwa
Ŝywności
to,
np.
rejestr
osób
4
niepełnosprawnych
z
towarzyszącym
psem
asystującym.
Przeszkolona osoba powinna równieŜ upewnić się czy pies asystujący
posiada dokumenty szczepień oraz dokument potwierdzający jego
status psa asystującego.
Opracowane przez:
mgr inŜ. Alina Maciąg
Oddział Higieny śywności, śywienia i Przedmiotów UŜytku
Wojewódzka Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w Poznaniu
w oparciu o:
,,,,Bezpieczeństwo Ŝywności i Ŝywienia. Komentarz” – red. nauk. Agnieszka Szymecka – Wesołowska; Andrzej
Balicki, Filip Opoka, Maciej Syska, Daniel Szostek, Agnieszka Szymecka – Wesołowska, Paweł Wesołowski;
Wolters Kluwer Polska SA, Warszawa 2013
5