ogólne
Transkrypt
ogólne
Wyjaśnienia do przepisów Ustawa z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628) DIOŚ- III-p-7-327/04/MT Warszawa, 23 stycznia 2004 r. "XXX" W odpowiedzi na pismo Pana z dnia 7 stycznia br. dotyczące wyjaśnienia kwestii, wynikających z brzmienia art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach /Dz.U. Nr 62, poz. 628 z późniejszymi zmianami/ Departament stwierdza co następuje: Artykuł 20 ust. 1 powołanej powyŜej ustawy stanowi, iŜ program gospodarki odpadami niebezpiecznymi dołączany do wniosku o wydanie decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi powinien zawierać określone enumeratywnie od punku 1 do 5 wymogi. Pytanie Pana w istocie dotyczy wymogu określonego w pkt. 1, który stanowi, Ŝe wnioskodawca powinien wyszczególnić rodzaje odpadów niebezpiecznych przewidzianych do wytwarzania, a w przypadkach gdy określenie rodzaju nie jest wystarczające do ustalenia zagroŜeń, jakie mogą powodować odpady niebezpieczne, właściwy organ moŜe wezwać wnioskodawcę do podania podstawowego składu chemicznego i właściwości odpadów. Oczywistym wydaje się, iŜ podawanie przez wnioskodawcę podstawowego składu chemicznego i właściwości odpadów niebezpiecznych następuje jedynie wówczas, gdy podane przez niego kody odpadów są niewystarczające do ustalenia zagroŜeń jakie mogą powstać w środowisku w wyniku gospodarowania tymi odpadami. Podawanie omówionych powyŜej parametrów powinno być jednak traktowane jako wyjątek odstępstwo od reguły. Zwykle bowiem prawidłowo ustalony kod odpadów określa rodzaj odpadu wraz z jego właściwościami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi. Jednocześnie wnikliwa merytoryczna analiza wynikająca z Pańskich zapytań kierowanych do Ministerstwa, pozwala na stwierdzenie, iŜ zamierza Pan prowadzić działalność polegającą na demontaŜu pojazdów. W tej sytuacji pozwalam sobie dodatkowo wyjaśnić wszystkie kwestie związane z prowadzeniem tzw. "autozłomu" stacji demontaŜu pojazdów: W stacji demontaŜu pojazdów prowadzone są działania związane z odzyskiem lub unieszkodliwianiem odpadów. Pojazdy wycofane z eksploatacji, sklasyfikowane w w/w załączniku do rozporządzenia jako odpad o kodzie 16 01 04* są odpadami niebezpiecznymi. Natomiast przedsięwzięcia polegające na odzysku lub unieszkodliwianiu odpadów niebezpiecznych naleŜą do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, które wymienione są w § 2 ust. 1 pkt 9 lit. d) w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 września 2002 r w sprawie określenia rodzaju przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczególnych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 179, poz. 1490), co w konsekwencji oznacza, Ŝe organem właściwym do wydania zezwolenia na odzysk lub unieszkodliwianie tych odpadów jest wojewoda. Oczywistym jest fakt, Ŝe w trakcie tych działań wytwarzane są nowe odpady, w tym odpady niebezpieczne. W związku z powyŜszym, zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz. 628 z późn. zm.), w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 19 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 7, poz. 78), wytwórca odpadów - jakim jest przedsiębiorca prowadzący stację demontaŜu pojazdów, jest zobowiązany do uzyskania stosownej decyzji. Zgodnie z art. 3 pkt 6) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm), przez pojęcie instalacji naleŜy rozumieć: a) stacjonarne urządzenie techniczne, b) zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i połoŜonych na terenie jednego zakładu, c) obiekty budowlane nie będące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja moŜe spowodować emisję. Zatem stwierdzić naleŜy, iŜ zwykle podmiot dokonujący demontaŜu pojazdów jest zobowiązany do uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, gdyŜ demontaŜ dokonywany jest w instalacji., którą w tym przypadku stanowi stacjonarne urządzenie techniczne. Ponadto masa odpadów niebezpiecznych lub innych niŜ niebezpieczne, wytwarzanych w stacji demontaŜu, najczęściej przekracza parametry wymienione w art. 17 ust 2 w/w ustawy o odpadach, tj. powyŜej 1 tony odpadów niebezpiecznych rocznie lub powyŜej 5 tysięcy ton odpadów innych niŜ niebezpieczne rocznie. Nie moŜna jednak wykluczyć, Ŝe w sporadycznych przypadkach, w wyniku demontaŜu pojazdów dokonywanego ręcznie, masa odpadów moŜe być niŜsza niŜ 1 tona odpadów niebezpiecznych rocznie lub 5 tys. ton odpadów innych niŜ niebezpieczne rocznie. W takiej sytuacji podmiot prowadzący stację demontaŜu pojazdów zobowiązany będzie do uzyskania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi i przedłoŜenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami zgodnie z art. 17 ust 1 w/w ustawy o odpadach. Istotną kwestią, która wiąŜę się z prowadzeniem stacji demontaŜu pojazdów - jest takŜe kwestia zbierania i (lub) transportu odpadów w postaci zuŜytych lub nienadających się do uŜytkowania pojazdów sklasyfikowanych w katalogu odpadów jako rodzaj odpadów o kodzie 16 01 04*. JednakŜe decyzja w sprawie prowadzenia tego typu działalności pozostaje w gestii podmiotu prowadzącego stację demontaŜu. Uwzględniając powyŜsze informacje, naleŜy jednak zauwaŜyć, iŜ w przypadku gdyby podmiot prowadzący stację demontaŜu pojazdów zbierał i (lub) transportował wycofane z eksploatacji pojazdy (odpady o kodzie 16 01 04* ), to wówczas powinien posiadać stosowne zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania i (lub) transportu odpadów w myśl przepisów art. 28 ust 1 w/w ustawy o odpadach. Przy czym w takiej sytuacji, przedsiębiorca prowadzący opisywaną działalność (stacja demontaŜu), powinien rozwaŜyć moŜliwość uzyskania jednej decyzji tzw. "łącznej" w trybie art. 31 ust 1 w/w ustawy o odpadach. "Łączna" decyzja umoŜliwia podmiotowi posiadanie jednej decyzji, na wszystkie prowadzone przez niego działania ( odzysk lub unieszodliwianie, wytwarzanie, zbierania lub transport). Przy czym w przypadku prowadzenia stacji demontaŜu, na której następuje odzysk lub unieszkodliwianie omawianych odpadów niebezpiecznych ( a następuje zwykle odzysk tych odpadów określony w załączniku do ustawy o odpadach jako R 14), organem właściwym do wydania takiej decyzji jest wojewoda. JednakŜe stwierdzić trzeba, iŜ brak jest przeszkód prawnych do ubiegania się o wydanie kilku decyzji na prowadzenie swojej działalności przez podmiot prowadzący stację demontaŜu nienadających się do uŜytku pojazdów. Jednocześnie wyjaśnić naleŜy kwestię dotyczącą ustalania masy odpadów niebezpiecznych w związku z prowadzonymi działaniami na stacji do demontaŜu pojazdów. OtóŜ, za masę odpadów niebezpiecznych zaliczanych do działań związanych z odzyskiem lub unieszkodliwianiem odpadów naleŜy przyjąć łączną masę samochodów wycofanych z eksploatacji, sklasyfikowanych jako odpad o kodzie 16 01 04*. Natomiast, masa odpadów wytworzonych przez stację demontaŜu pojazdów, jakkolwiek równa masie odpadów przyjętych na stację, stanowić będzie sumę: masy odpadów niebezpiecznych i innych niŜ niebezpieczne sklasyfikowanych w katalogu odpadów w podgrupie 16 01 - ZuŜyte lub nie nadające się do uŜytkowania pojazdy (włączając maszyny pozadrogowe), odpady z demontaŜu, przeglądu i konserwacji pojazdów (z wyłączeniem grup 13 i 14 oraz podgrup 16 06 i 16 08) - wyłączając jednak masę odpadów z grupy 16 01 04* (stanowiących łączną masę odpadów w postaci całego pojazdu przyjętego juŜ wcześniej na stację demontaŜu do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów) oraz masy odpadów z podgrupy 19 12 Odpady z mechanicznej obróbki odpadów (np. obróbki ręcznej, sortowania, zgniatania granulowania nie ujęte w innych podgrupach), Wobec powyŜszego za masę odpadów niebezpiecznych wytwarzanych na stacji demontaŜu pojazdów, naleŜy przyjąć sumę poszczególnych mas rodzajów odpadów powstających w trakcie prowadzenia demontaŜu. Natomiast za masę odpadów innych niŜ niebezpieczne wytwarzanych na stacji demontaŜu, naleŜy przyjąć sumę poszczególnych mas rodzajów odpadów innych niŜ niebezpieczne powstających w trakcie prowadzenia demontaŜu. Reasumując, mam nadzieję, iŜ powyŜsze wyjaśnienia ułatwią Panu rozwaŜenie i podjęcie stosownych działań, które z kolei umoŜliwią Panu realizację zamierzonej działalności. Zastępca Dyrektora Departamentu Instrumentów Ochrony Środowiska /-/ Irena Mazur