Od łona po grób
Transkrypt
Od łona po grób
Od łona po grób: idea pojemnika jako metafory głębokiej Metafory pojemnika odgrywają w naszym Ŝyciu kluczową rolę, poniewaŜ sami jesteśmy w pewnym sensie pojemnikami. MoŜna powiedzieć, Ŝe my jako pojemnik zawieramy kości, krew i mózg, które odbywają podróŜ od jednego pojemnika (łono) do drugiego (grób).3 Na wczesnym etapie Ŝycia zaczynamy rozumieć, Ŝe nasze ciała są półprzepuszczalnymi pojemnikami, przyjmującymi i wydzielającymi gazy, płyny i ciała stałe. Rzęsy mają za zadanie nie dopuścić, by do naszych oczu dostały się zanieczyszczenia. Źrenice wychwytują światło. Łzy wypływają z gruczołów łzowych, krew wypełnia rozcięcie na skórze. Nasze układy wewnętrzne – trawienny, krwionośny i oddechowy – dbają o utrzymanie równowagi pomiędzy tym, co dostaje się do naszego organizmu a tym, co się z niego wydostaje. Procesy fizjologiczne zachodzące w naszym ciele są tak fundamentalne dla naszego zdrowia i samopoczucia, Ŝe w przypadku ich dysfunkcji całe nasze Ŝycie ulega fizycznemu, emocjonalnemu i społecznemu zaburzeniu. Badania wskazują, Ŝe nasze doświadczenia z okresu płodowego towarzyszą nam przez resztę naszego Ŝycia. W późniejszym etapie rozwoju, płód zaczyna słyszeć dźwięki pochodzące spoza pojemnika, w którym się znajduje – czyli spoza łona matki. Francuski lekarz, Alfred Tomatis, odkrył, Ŝe dzieci z trudnościami w słuchaniu i mowie wykazują znaczny postęp po wysłuchaniu taśm z nagranym głosem ich matki, który dzięki specjalnej obróbce dźwiękowej, przypomina głos słyszany przez płód w macicy.4 www.sroda.com.pl Podobnie jak pozostałe metafory głębokie, pojemnik jest blisko związany z naszym systemem czuciowym i ruchowym. Odpowiada równieŜ za ich interakcje ze środowiskiem społecznym i fizycznym.5 Ze względu na to, Ŝe wszyscy ludzie funkcjonują w oparciu o takie same systemy i napotykają podobne wyzwania w swoim otoczeniu, konsumenci na całym świecie uŜywają bardzo podobnych metafor pojemnika.6 Na przykład porównanie gniewu do gorącego płynu w pojemniku pojawia się w wielu kulturach, nadając tej abstrakcyjnej emocji fizyczny, namacalny wymiar.7 W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych moŜna napotkać następujące sformułowania typu: „Klient kipi ze złości”, „Wyglądał, jakby miał za chwilę wybuchnąć” czy „Te telefonistki doprowadzają moją krew do wrzenia”. Na Węgrzech moŜna z kolei usłyszeć: „Złość aŜ się w nim gotowała” i „Prawie wyparowała z wściekłości”. W Japonii mawiają: „Czułem, jak wzbierał we mnie gniew” czy teŜ „Klient zamienił się w chmurę pary”. W Chinach podsłuchać moŜemy, Ŝe „Jego qi piętrzy się niczym góra” (qi to określenie energii Ŝyciowej w ciele człowieka). Wśród Zulusów w Afryce Południowej usłyszeć moŜna, Ŝe „Zeszła z niego cała para, gdy mu powiedziałem” i „Była tak wściekła, Ŝe aŜ pękła”. W Polsce mówi się o „wybuchach złości” i „AŜ się coś w nim z wściekłości zagotowało”. Na Tahiti funkcjonuje powiedzenie „Rozzłoszczony człowiek jest jak butelka. Gdy napełni się po brzegi, zaczyna się z niego wylewać”. W Niemczech zaś usłyszymy: „AŜ się pieni ze złości”. Niniejszy rozdział omawia pewne sytuacje, w których ta metafora głęboka wpływa na myślenie i zachowanie klientów. Przykłady poruszają zarówno aspekty postrzegania naszych własnych wspomnień czy teŜ odczucia pod względem czystych ubrań. www.sroda.com.pl