Co nowego w Procesie Bolońskim?
Transkrypt
Co nowego w Procesie Bolońskim?
Odniesienie Krajowych Ram Kwalifikacji do Europejskich Ram Kwalifikacji IBE, Warszawa 15 lutego 2011r. Ewa Chmielecka Intencja tej prezentacji Zasady referencji NQF/EQF z komentarzami Rekomendacje dla prac IBE – W szczególności przygotowania raportu referencyjnego Prace nad zasadami odniesienia NQF/EQF Działalność EQF Advisory Group – Oraz jej podgrup Interpretacje zalecenia Parlamentu Europejskiego – podgrupa B: „Promoting mutual trust – ensuring the quality of the EQF referencing process” Intencja wiodąca: uzupełnić mechaniczne porównywanie poziomów pomiędzy krajami o mechanizmy zapewniające faktyczną ich porównywalność Wpływ krajów implementujących NQF na sens referencji – – Pierwsze raporty referencyjne. Zaskakujące przykłady UK i Francji. Niektóre stwierdzenia: „Ramy europejskie powstają dzięki ramom krajowym” Nie ma „europejskiego” punktu widzenia na ramy krajowe Prace nad zasadami odniesienia NQF/EQF – 10 kryteriów referencji Koncentrują się na procedurze odniesienia Nie narzucają krajom scenariuszy postępowania A już, broń Boże, nie formułują kryteriów treściowych Intencja: – – – Na początku można się spodziewać różnic w kwalifikacjach przypisanych przez kraje poziomom Ale przez lata system w ramach Europy sam się wyrówna (o ile zostaną zachowane kryteria referencji) Building mutual trust a „East European brand” Kryterium 1 - instytucje Odpowiednie władze winny jasno określić oraz opublikować zadania i kompetencje prawne wszystkich stosownych krajowych organów zaangażowanych w proces odnoszenia kwalifikacji, w tym Krajowego Punktu Koordynacyjnego. Odpowiedzialność za budowę i za funkcjonowanie KRK ponoszą władze państwa; – – – KPK jak ciało eksperckie i wdrażające reprezentujące wszystkich interesariuszy „Rejestr kwalifikacji” jako instytucja nadzorująca system kwalifikacji Często przemiana KPK w RK Polska: KPK a Komitet Sterujący KRK – zmieszanie kompetencji Uzurpacje (krajowe i międzynarodowe) Rejestr kwalifikacji: różne modele w różnych krajach – co zaproponuje IBE? Kształt instytucjonalny konieczny do RR. Kryterium 2: poziomy Należy wykazać, że istnieje wyraźne, oczywiste powiązanie pomiędzy poziomami kwalifikacji określonymi w krajowych ramach lub systemie kwalifikacji a Europejskimi Ramami Kwalifikacji. System czy ramy? – oczywiście system Ile poziomów? Problem deskryptorów poziomów – – – Jakie? Jeden rodzaj, czy zróżnicowanie? Który rodzaj edukacji wyróżniamy jako źródłowy dla deskryptorów – podstawowe narzędzie odniesienia? Przykład austriacki Kryterium 3: opis i walidacja efektów uczenia się Krajowe ramy lub system kwalifikacji jak również kwalifikacje na nie składające się są określone zgodnie z zasadą efektów uczenia się, a także są powiązane z mechanizmami walidacji efektów uczenia się osiągniętych w czasie uczenia się pozaformalnego i nieformalnego i, jeśli jest taka możliwość, z systemem punktowym przenoszenia osiągnięć. Efekty uczenia się jako podstawa opisu kwalifikacji Opis kwalifikacji w głównych działach edukacji – czy jest w języku LO? Jakie korekty potrzebne: patrz przykład szkolnictwa wyższego w Polsce Jakie opisy poza nimi? Walidacja efektów Edukacja formalna – sprawa prosta (?) Edukacja poza- i nieformalna – największe wyzwanie? Patrz podprojekty WAF i WAFN w IBE Punktacja – – – ECTSy (konieczna korekta) ECVETy (czekamy?) co z SATO? (przegląd krajów, które taką punktację wprowadziły?) Kryterium 4: przejrzystość Należy zadbać o to aby procedury przypisywania kwalifikacji do krajowych ram kwalifikacji lub określania ich miejsca w krajowym systemie kwalifikacji były przejrzyste. Przejrzystość sprawą oczywistą i z pozoru wyłącznie „budującą zaufanie” W rzeczywistości: najsilniejsze narzędzie kontroli Procedury „przypisywania kwalifikacji do NQF” – najbardziej dramatyczny moment implementacji ram – – – – Ochrona własnych interesów przez kraje (UK) Ponownie „EE brand” Zakres przejrzystości w tym względzie (wszystkie programy edukacyjne? Tylko przykładowe (które?) Kryterium 5: zapewnianie jakości Krajowy system zapewniania jakości/krajowe systemy zapewniania jakości/ kształcenia i szkoleń odwołują się do krajowych ram lub systemu kwalifikacji i są spójne z odpowiednimi europejskimi wskazówkami i zasadami (tak jak to wskazano w aneksie 3 Rekomendacji). Bilans i „białe plamy” systemów zapewniania jakości w Polsce Relacja pomiędzy walidacją a zapewnianiem jakości – – – Czy jest możliwa walidacja bez procedury zapewniania jakości? a także przypisanie kwalifikacji do poziomu? Czy zewnętrzne komisje egzaminacyjne można uznać za agendy QA? Dostosowanie standardów i procedur QA istniejących do KRK – gigantyczna praca – Patrz podzespół WAA w IBE Kryterium 6: zapewnianie jakości cd W procesie odnoszenia należy uwzględnić potwierdzenie (aprobatę) wyrażone przez odpowiednie ciała odpowiedzialne za zapewnianie jakości Odpowiedź na pytania „czy możliwa walidacja bez oceny jakości?” – NIE Czy możliwe przypisanie kwalifiacji do poziomów bez oceny jakości?” - NIE Lista agencji zapewniania jakości w Polsce – – kto ma je uznawać za wiarygodne? właściwych dla sektorów Ich obecność w projekcie IBE? Ich świadomość, że powinny dostosować swą działalność do KRK Sposób „wyrażenia aprobaty” – dostosowanie właśnie? (przykład PKA) Co z obszarami nieobjętymi zapewnianiem jakości ? Kryterium 7: umiędzynarodowienie odnoszenia W procesie odnoszenia winni brać udział eksperci zagraniczni Współpraca międzynarodowa – warunek konieczny projektu Recenzowanie RR: – – Władze państwa ponoszą odpowiedzialność za RR Ale RR będzie oceniony: rola Advisory Group – – Jak zabezpieczyć Problem: kim jest „ekspert zagraniczny”? Na czym powinien się znać? – Dziś kiedy ustanie jej działalność i w co się przekształci? Problem oceny ponadnarodowej z narodowej perspektywy Czy jest inna perspektywa niż „narodowa? Przykład chorwacki Rekomendacja dla IBE: – – formować międzynarodowy zespół referencyjny Pokazywać i konsultować rezultaty cząstkowe Kryterium 8: uznanie ram Odniesienie krajowych ram lub systemów kwalifikacji do Europejskich Ram Kwalifikacji winno być poświadczone przez odpowiednie organy krajowe. Organy krajowe, w tym Krajowy Punkt Koordynacyjny, winny opublikować jeden wspólny raport wyznaczający proces odnoszenia oraz określający dowody przemawiające za przyjęciem wskazanych rozwiązań. W raporcie należy odnieść się oddzielnie do każdego z kryteriów. Ponownie: władze państwa ponoszą odpowiedzialność za RR Rama musi być „ponadsektorowa” Kto w Polsce będzie ciałem formalnie odpowiedzialnym za RR? (Komitet Sterujący?) Problem „dowodów” – – – zaawansowania wdrażania KRK Wiarygodności systemu kwalifikacji Problem szczególny EE: KRK jako narzędzie reform a nie opisu Kryterium 9: międzynarodowa przejrzystość ram krajowych Na oficjalnej platformie Europejskich Ram Kwalifikacji zostanie umieszczona informacja dotycząca państw, które potwierdziły fakty zakończenia procesu odnoszenia oraz powiązania do krajowych raportów referencyjnych. Platforma europejska i platformy krajowe Założenie: – – Automatyczne odniesienia poziomów Wgląd w rzeczywiście realizowane programy kształcenia i możliwość oceny ich przypisania do poziomów Kryterium 10: zapisy w dokumentach Po zakończeniu procesu odnoszenia, zgodnie z harmonogramem wyznaczonym w Rekomendacji, wszystkie nowe dyplomy, świadectwa oraz dokumenty Europass wydawane przez odpowiednie władze winny zawierać jasne, wyraźne odwołanie, poprzez krajowe ramy kwalifikacji, do odpowiedniego poziomu Europejskich Ram kwalifikacji. Kiedy „zakończenie procesu odnoszenia?” – ogłoszenie RR Co uznać za dostatecznie zaawansowane wdrożenie ram? Zmiana dokumentów – trzeba przygotować wzorce. Podsumowanie Jak traktować referencję? – – – Zabieg formalny? Istotne badanie odniesienia? Budowa zaufania czy obnażenie słabości? Kto na co może sobie pozwolić? – Zyski i straty Dziękuję za uwagę!